Pytanie
Jakie jest znaczenie uspokojenia burzy przez Jezusa?
Odpowiedź
Historia Jezusa uspokajającego burzę jest opisana w trzech Ewangeliach synoptycznych: Mateusza, Marka i Łukasza. Jezus nauczał w pobliżu Jeziora Galilejskiego. Potem chciał odpocząć od tłumów, więc postanowił popłynąć łodzią z apostołami na przeciwległy brzeg, gdzie nie było dużych miast (Mk 4:35-36). Biblia podaje, że niedługo po tym, jak wypłynęli, Jezus zasnął i rozpętała się burza (Łukasza 8:23).
Oto dwa ważne punkty, które ujawniają prawdziwe człowieczeństwo Chrystusa: Potrzebował odpoczynku i czasu z dala od tłumów, a także był tak wyczerpany, że nawet miotanie łodzi Go nie obudziło (Mt 8:24). Prawdy te powinny pomóc nam uświadomić sobie, że Jezus był prawdziwie ludzki i miał te same podstawowe potrzeby, które my wszyscy mamy. Człowieczeństwo Chrystusa jest częścią tego, co kwalifikuje Go do bycia naszym miłosiernym orędownikiem między nami a Bogiem Ojcem (List do Hebrajczyków 2:17).
Chociaż tekst nie mówi, którzy apostołowie byli z Chrystusem w łodzi, jest prawdopodobne, że na pokładzie znajdowali się doświadczeni rybacy (co najmniej czterech z dwunastu). Mężczyźni ci byli dość dobrze zaznajomieni ze sposobami poruszania się po morzu; z pewnością nie był to ich pierwszy sztorm na Jeziorze Galilejskim, które słynęło z nagłych, szalejących burz. Nawet ci zawodowi rybacy byli przerażeni tym sztormem, do tego stopnia, że obawiali się śmierci (Łukasza 8:24). "I zerwała się gwałtowna burza, a fale wdzierały się do łodzi, tak iż łódź już się wypełniała. (38) A on był w tylnej części łodzi i spał na wezgłowiu." (Marka 4:37-38). Znaczące jest to, że sen Jezusa był głęboki i zdrowy, nawet podczas burzy, przez którą "już wypełniała" się łódź. Biblia mówi, że sen wierzącego będzie słodki i spokojny, ponieważ wie on, że Pan jest z nim (Przysłów 3:24; Psalm 4:8). To dlatego Jezus, gdy został przebudzony, zgromił uczniów pytaniem "Czy jeszcze nie wierzycie?" (Marka 4:40).
Brak wiary apostołów przypomina nam, że nawet ci, którzy żyli i chodzili z Jezusem, widzieli Jego cuda i słyszeli Jego przesłanie, wciąż mieli trudności z byciem w 100% wypełnionymi wiarą przez cały czas. W ten sposób uczniowie byli bardzo podobni do nas. Jednak ich brak wiary został skarcony - a co za tym idzie, nasz również. Jeśli Jezus był w stanie uratować apostołów przed burzą, jest również w stanie uratować nas przed burzami codziennego życia: chorobą, utratą pracy, problemami małżeńskimi, a nawet żądłem śmierci (1 Koryntian 15:55).
Kiedy Jezus "kazał przeprawić się na drugą stronę" (Mt 8:18), wiedział, że nadchodzi burza. Jest wszechwiedzący (J 2:25); nawet w obliczu nadciągającej burzy zdecydował się wypłynąć w morze. Pan nigdy nie obiecał, że nigdy w życiu nie doświadczymy burzy (w rzeczywistości powiedział nam, abyśmy spodziewali się kłopotów, Jana 16:33). Obiecał raczej, że będzie z nami podczas burzy. Nigdy nie pozostawi swoich dzieci samych pośród kłopotów; dzięki wytrwałości zwyciężą (Powtórzonego Prawa 31:8; Jakuba 1:12).
Fragment ten nie tylko ujawnia prawdziwe człowieczeństwo Jezusa, ale także jego bóstwo, ponieważ tylko Bóg może sprawić, że "wiatry i wody będą posłuszne" (Łk 8:25). Jednym krótkim słowem Chrystusa burza ucichła, a morze się uspokoiło (Mk 4:39). Apostołowie podziwiali ten potężny pokaz nadprzyrodzonej zdolności Jezusa do panowania nad żywiołami (Łk 8:25). Może to być niezwykle pocieszające dla chrześcijanina w czasie burzy. Wiara w Chrystusa nigdy nie jest chybiona. Jeśli On może uspokoić burze morskie jednym słowem, może również uspokoić burze życia.
English
Jakie jest znaczenie uspokojenia burzy przez Jezusa?
