Pytanie
Jak mogę zachować wiarę?
Odpowiedź
Pierwszy List do Tymoteusza 4:16 zachęca nas do zachowania wiary: "Pilnuj siebie samego i nauki. Trwaj przy tych sprawach, gdyż czyniąc to, samego siebie zbawisz oraz tych, którzy cię słuchają". Kiedy Paweł odwiedził niedawno założone kościoły w Azji Mniejszej, jego celem było "wzmocnienie uczniów i zachęcenie ich do pozostania wiernymi wierze" (Dz 14:22). Inne fragmenty wzywające nas do zachowania wiary to List do Hebrajczyków 12:1 i List do Efezjan 6:13. Biblia daje nam również rady, jak to robić.
Zachowanie wiary wymaga pamiętania o tym, co doprowadziło nas do wiary w pierwszej kolejności. Musimy pamiętać o Bożej łasce w naszym życiu. List do Hebrajczyków 12:1b-3 mówi: "biegnijmy wytrwale w wyznaczonym nam wyścigu. (2) Utkwijmy wzrok w Jezusie, w Tym, który wzbudza i doskonali wiarę, i który ze względu na czekającą Go radość wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zajął miejsce po prawej stronie tronu Boga. (3) Pomyślcie o Tym, który ze strony grzeszników doznał wobec siebie takiej wrogości, abyście, zniechęceni, nie upadli na duszy". W praktyce oznacza to pamiętanie o wspaniałym darze Bożego zbawienia i podążanie za przykładem naszego Zbawiciela, który "znosił" próby tego życia. Musimy "utkwić wzrok" w Jezusie. Wiele osób uważa modlitwę i prowadzenie dziennika za pomocne w tym względzie. Święci Starego Testamentu często pokazywali, jak ważna jest pamięć. Izraelici zostali poinstruowani, aby stawiać pomniki, a wiele żydowskich świąt miało na celu upamiętnienie i uczczenie Bożego wybawienia. W Księdze Powtórzonego Prawa 4:9 czytamy: "Uważajcie na siebie i strzeżcie się, abyście nie zapomnieli tego, co widziały wasze oczy, i aby to nie uleciało z waszych serc, dopóki żyjecie. Uczcie tego wasze dzieci i ich dzieci po nich". Psalm 103:2 mówi: "Chwal Pana, duszo moja, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach". Kiedy chwalimy Boga, pamiętamy o Jego dobroci w przeszłości, a to sprawia, że łatwiej jest nam ufać Mu teraz.
Zachowanie wiary wymaga umiłowania prawdy i przywiązania do Słowa Bożego. Pierwszy List do Tymoteusza 4:1 mówi, że w dniach ostatecznych ci, którzy porzucają wiarę, "idą za duchami zwodzącymi i za tym, czego nauczają demony". Przyjęcie "innej ewangelii" (Galacjan 1:6-7) oznacza popadnięcie w błąd. Paweł napominał Tymoteusza, by "dobrze walczył w boju, trzymając się wiary i czystego sumienia"; ci, którzy ignorują to polecenie, "ulegli rozbiciu w wierze" (1 Tymoteusza 1:18-19). Musimy "badać duchy, czy są z Boga" (1 Jana 4:1). Duch Prawdy nigdy nie wprowadzi nas w nieprawdę (Jana 16:13).
Zachowanie wiary wiąże się również ze wzrostem w Chrystusie. Jezus jest autorem naszej wiary (tym, który zapoczątkował relację) i jest jej dokończycielem (tym, który doprowadzi ją do końca). Od początku do końca Jezus jest źródłem naszej wiary. Pamiętamy o tym, co uczynił i oczekujemy tego, co uczyni. W praktyce oznacza to aktywne życie modlitewne, studiowanie Słowa Bożego i zgłębianie Jego prawdy.
Zachowanie wiary dotyczy również wspólnoty. Życie chrześcijańskie nie jest przeżywane wyłącznie między Bogiem a jednostką; jest przeżywane we wspólnocie z innymi chrześcijanami. List do Hebrajczyków 10:23-25 mówi: "Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo wierny jest Ten, który obiecał. Zastanówmy się też, w jaki sposób możemy się wzajemnie pobudzać do miłości i dobrych uczynków, nie rezygnując ze wspólnych spotkań, jak to niektórzy mają w zwyczaju czynić, ale zachęcając się nawzajem - tym bardziej, że zbliża się Dzień Pański". Współwyznawcy mogą zachęcać nas do zachowania wiary. Mogą nas napominać, gdy błądzimy. Mogą przyłączyć się do naszej radości i smutku (Rzymian 12:15).
W życiu napotkamy próby i pokusy (Jana 16:33; Jakuba 1:2-4). Nasza wiara będzie kwestionowana. Ale nie tylko w trudnych chwilach musimy okopać się po uszy i walczyć o naszą wiarę. Nie, walczymy o naszą wiarę zawsze. To, co robimy dzisiaj, przygotowuje nas na to, co czeka nas jutro. Bóg zawsze działa w naszym życiu. Nasza wiara powinna stale wzrastać. Drugi List Piotra 1:3-11 mówi: "Jego Boska moc obdarzyła nas wszystkim, co jest potrzebne do życia i pobożności. Otrzymujemy to dzięki poznaniu Tego, który nas powołał w swojej własnej chwale i wspaniałości. (4) Dzięki nim darowane nam zostały drogocenne, największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, jako ci, którzy nie ulegli zepsuciu, do którego na tym świecie doprowadzają żądze. (5) Właśnie dlatego dołóżcie starań i połączcie swoją wiarę z prawością, prawość z poznaniem, (6) poznanie z opanowaniem, opanowanie z wytrwałością, wytrwałość z pobożnością, (7) pobożność z braterstwem, a braterstwo z miłością. (8) Gdy te cechy będą waszym udziałem, i to w coraz większej mierze, to nie dopuszczą one, abyście byli bezczynni i bezowocni w poznaniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa. (9) Komu natomiast ich brak, ten nie widzi, jest krótkowzroczny. Zapomniał też, że został oczyszczony ze swoich dawnych grzechów. (10) Dlatego, bracia, tym bardziej zadbajcie o stałość waszego powołania i wybrania. Dbając o te cechy, nigdy się nie potkniecie, (11) ponieważ dzięki temu zostanie wam zapewniony szeroki dostęp do wiecznego Królestwa naszego Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa". Zachowujemy wiarę, pamiętając o wierności Boga i kontynuując wzrastanie w relacji z Nim.
English
Jak mogę zachować wiarę?
