Pytanie
Ilu ludzi zostało wzbudzonych z martwych w Biblii?
Odpowiedź
Biblia odnotowuje kilka relacji o wskrzeszeniach. Za każdym razem, gdy ktoś powstaje z martwych, jest to zdumiewający cud, pokazujący, że Bóg, który sam jest Źródłem Życia, ma zdolność dawania życia, komu chce - nawet po śmierci. Następujące osoby zostały wskrzeszone z martwych w Biblii:
Syn wdowy z Sarepty (1 Ks. Królewska 17.17-24). Prorok Eliasz wskrzesił syna wdowy z Sarepty. Eliasz przebywał w górnym pokoju domu wdowy podczas dotkliwej suszy w kraju. Gdy tam przebywał, syn wdowy zachorował i zmarł. W swoim smutku kobieta przyniosła ciało syna do Eliasza, zakładając, że jego obecność w jej domu spowodowała śmierć jej chłopca jako sąd za jej przeszłe grzechy. Eliasz wziął martwego chłopca z jej ramion, poszedł do górnego pokoju i modlił się: "Panie, Boże mój, przywróć, proszę, życie temu dziecku" (werset 21). Eliasz trzykrotnie rozciągnął się nad chłopcem, gdy się modlił, "i wysłuchał Pan prośby Eliasza, i wróciła dusza tego dziecka do niego, i ożyło" (werset 22; tłum. Biblia Warszawska). Prorok przyprowadził chłopca do jego matki, która przepełniona została wiarą w moc Boga za pośrednictwem Eliasza: "Teraz poznałam, że jesteś mężem Bożym i słowo Pana naprawdę jest w ustach twoich" (werset 24).
Syn kobiety Szunamitki (2 Ks. Królewska 4.18-37). Prorok Elizeusz wskrzesił z martwych syna kobiety z Szunami. Elizeusz regularnie przebywał w Szunem w górnym pokoju przygotowanym dla niego przez tę kobietę i jej męża. Pewnego dnia, gdy Elizeusz przebywał na górze Karmel, młody syn tej pary zmarł. Kobieta zaniosła ciało syna do pokoju Elizeusza i położyła je na łóżku (werset 21). Następnie, nie mówiąc nawet mężowi o tej wiadomości, wyruszyła na Karmel, aby odnaleźć Elizeusza (wersety 22-25). Kiedy znalazła Elizeusza, błagała go, aby przybył do Szunem. Elizeusz wysłał swojego sługę, Gehaziego, przed nimi z instrukcjami, aby położył laskę Elizeusza na twarzy chłopca (werset 31). Gdy tylko Elizeusz i kobieta z Szunem wrócili do domu, Elizeusz udał się do górnego pokoju, zamknął drzwi i modlił się. Następnie wyciągnął się na ciele chłopca, a ciało zaczęło się rozgrzewać (werset 34). Elizeusz wstał, przeszedł się po pokoju i ponownie wyciągnął się na ciele chłopca. Chłopiec kichnął siedem razy i obudził się ze śmierci (werset 35). Następnie Elizeusz oddał chłopca, żywego, jego wdzięcznej matce (wersety 36-37).
Człowiek wzbudzony z grobu Elizeusza (2 Ks. Królewska 13.20-21). Elizeusz jest związany z innym zmartwychwstaniem, które miało miejsce po jego śmierci. Jakiś czas po tym, jak Elizeusz zmarł i został pochowany, pewni mężczyźni grzebali inne ciało w tej samej okolicy. Kopacze grobów zobaczyli zbliżającą się grupę moabickich najeźdźców i zamiast ryzykować spotkanie z Moabitami, wrzucili ciało mężczyzny do grobu Elizeusza. Pismo Święte odnotowuje, że "gdy ten człowiek dotknął zwłok Elizeusza, odzyskał życie i wstał o własnych siłach" (werset 21).
Syn wdowy z Nain (Ew. Łukasza 7.11-17). Jest to pierwsze ze wskrzeszeń dokonanych przez Jezusa. Gdy Pan zbliżał się do miasta Nain, spotkał kondukt pogrzebowy opuszczający miasto. W trumnie znajdował się młody człowiek, jedyny syn wdowy. Kiedy Jezus zobaczył procesję, "użalił się nad nią i rzekł do niej: Nie płacz" (werset 13). Jezus zbliżył się, dotknął trumny i przemówił do zmarłego: "Młodzieńcze, tobie mówię: Wstań" (werset 14). Posłuszny boskiemu rozkazowi, "podniósł się zmarły, i zaczął mówić" (werset 15). Żałoba zamieniła się w podziw i uwielbienie: "Prorok wielki powstał wśród nas i Bóg nawiedził lud swój" - powiedzieli ludzie (werset 16).
Córka Jaira (Ew. Łukasza 8.40-56). Jezus pokazał również swoją władzę nad śmiercią, wskrzeszając młodą córkę Jaira, przełożonego synagogi. Pan był otoczony tłumami, gdy przyszedł do Niego Jair, błagając Go, aby odwiedził jego dom i uzdrowił jego umierającą dwunastoletnią córkę (wersety 41-42). Jezus zaczął podążać za Jairem do domu, ale po drodze podszedł do nich członek jego rodziny ze smutną wiadomością, że córka Jaira zmarła. Jezus zwrócił się do niego ze słowami nadziei: "Nie bój się, tylko wierz, a będzie uzdrowiona" (werset 50). Po przybyciu do domu Jaira, Jezus zabrał rodziców dziewczynki, Piotra, Jakuba i Jana i wszedł do pokoju, w którym leżało ciało. "On zaś, ująwszy ją za rękę, zawołał głośno: Dziewczynko, wstań. I powrócił duch jej, i zaraz wstała" (wersety 54-55). Następnie Jezus i Jego uczniowie wyszli, zostawiając zmartwychwstałą dziewczynkę z jej zdumionymi rodzicami.
Łazarz z Betanii (Ew. Jana rozdz. 11). Trzecią osobą, którą Jezus wskrzesił z martwych, był Jego przyjaciel Łazarz. Do Jezusa dotarła wiadomość, że Łazarz jest chory, ale Jezus nie poszedł do Betanii, aby go uzdrowić. Zamiast tego powiedział swoim uczniom: "Ta choroba nie jest na śmierć, lecz na chwałę Bożą, aby Syn Boży był przez nią uwielbiony" (werset 4). Kilka dni później Jezus powiedział swoim uczniom, że Łazarz umarł, ale obiecał jego zmartwychwstanie: "idę zbudzić go ze snu" (werset 11). Kiedy Jezus dotarł do Betanii, cztery dni po śmierci Łazarza, obie pogrążone w żałobie siostry Łazarza powitały Jezusa tymi samymi słowami: "Panie! Gdybyś tu był, nie byłby umarł brat mój" (wersety 21 i 32). Jezus, zwracając się do Marty, obiecał wskrzesić Łazarza z martwych (werset 23) i oświadczył, że jest "zmartwychwstaniem i życiem" (werset 25). Jezus poprosił o pokazanie grobu. Kiedy dotarł na miejsce, nakazał odsunąć kamień od grobu (werset 39), modlił się (wersety 41-42) i "zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź!" (werset 43). Tak jak Jezus obiecał, "umarły wyszedł" (werset 44). W wyniku tego cudu Bóg został uwielbiony, a "Wielu więc z Żydów, którzy przyszli do Marii i ujrzeli to, czego dokonał Jezus, uwierzyło w niego" (werset 45). Inni jednak odmówili wiary w Jezusa i uknuli spisek, aby zniszczyć zarówno Jezusa, jak i Łazarza (Ew. Jana 11.53; 12.10).
Różni święci w Jerozolimie (Ew. Mateusza 27.50-53). Biblia wspomina o niektórych zmartwychwstaniach, które miały miejsce masowo podczas zmartwychwstania Chrystusa. Kiedy Jezus umarł, "ziemia się zatrzęsła, i skały popękały, i groby się otworzyły" (wersety 51-52). Te otwarte groby pozostały otwarte aż do trzeciego dnia. W tym czasie "wiele ciał świętych, którzy zasnęli, zostało wzbudzonych; i wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, i weszli do świętego miasta, i ukazali się wielu" (wersety 52-53). W dniu, w którym Jezus zmartwychwstał, ci święci również zostali wskrzeszeni i stali się w Jerozolimie świadkami życia, które może dać tylko Jezus.
Tabita (Dz. Apostolskie 9.36-43). Tabita, której greckie imię brzmiało Dorkas, była wierzącą mieszkanką nadmorskiego miasta Joppa. Jej wskrzeszenia dokonał apostoł Piotr. Dorkas była znana z tego, że "zawsze czyniła dobro i pomagała ubogim" (werset 36). Kiedy zmarła, wierzących w Joppie ogarnął smutek. Złożyli ciało w górnym pokoju i posłali po Piotra, który przebywał w pobliskim mieście Lidda (wersety 37-38). Piotr przybył natychmiast i spotkał się z uczniami w Joppie, którzy pokazali mu ubrania, które Dorkas przygotowała dla wdów (werset 39). Piotr wysłał ich wszystkich z pokoju i modlił się. Następnie "potem zwrócił się do ciała i rzekł: Tabito, wstań! Ona zaś otworzyła oczy swoje i, ujrzawszy Piotra, usiadła. A on podaj jej rękę i podniósł ją; przywoławszy zaś świętych i wdowy, pokazał ją żywą" (wersety 40-41). Uradowani wierzący przyjęli swoją zmartwychwstałą przyjaciółkę, a wieści szybko rozeszły się po całym mieście. W rezultacie "wielu uwierzyło w Pana" (werset 42).
Eutychus (Dz. Apostolskie 20.7-12). Eutychus był młodym mężczyzną, który żył (umarł i powrócił do życia) w Troadzie. Został wskrzeszony z martwych przez apostoła Pawła. Wierzący w Troadzie zebrali się w górnym pokoju, aby wysłuchać przemówienia apostoła. Ponieważ Paweł opuszczał miasto następnego dnia, przemawiał do późna w nocy. Jednym z jego słuchaczy był Eutychus, który siedział w oknie i niestety zasnął. Eutychus wyślizgnął się z okna i spadł z wysokości trzech pięter, ponosząc śmierć (werset 9). Paweł zszedł na dół i "przypadł doń i objąwszy go, rzekł: Nie trwóżcie się, bo on żyje" (werset 10). Eutychus wrócił do życia, poszedł na górę i zjadł posiłek z innymi. Kiedy spotkanie ostatecznie zakończyło się o świcie, "Chłopca zaś odprowadzili żywego i byli niezmiernie ucieszeni" (werset 12).
Jezusa (Ew. Marka 16.1-8). Oczywiście każda lista zmartwychwstań w Biblii musi zawierać zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Jego śmierć i zmartwychwstanie są centralnym punktem Pisma Świętego i najważniejszymi wydarzeniami w historii świata. Zmartwychwstanie Jezusa różni się od innych biblijnych zmartwychwstań w bardzo znaczący sposób: Zmartwychwstanie Jezusa jest pierwszym "trwałym" zmartwychwstaniem; wszystkie inne zmartwychwstania w Biblii były "tymczasowe", ponieważ ci, którzy powstali do życia, umarli ponownie. Łazarz umarł dwukrotnie; Jezus zmartwychwstał, by nigdy więcej nie umrzeć. W ten sposób jest On "pierwiastkiem tych, którzy zasnęli" (1 Koryntian 15.20). Zmartwychwstanie Jezusa usprawiedliwia nas (Rzymian 4.25) i zapewnia nam życie wieczne: "Ponieważ Ja żyję, i wy żyć będziecie" (Ew. Jana 14.19).
English
Ilu ludzi zostało wzbudzonych z martwych w Biblii?
