Pytanie
Czym jest wyznanie grzechu? Co to znaczy wyznać grzech?
Odpowiedź
Przyznanie się do grzechu jest przyznaniem się do tego, co zrobiliśmy i zgodą z Bogiem, że nasze działania lub słowa były złe. W sądzie osoba, która przyznaje się do popełnienia przestępstwa, zgadza się, że faktycznie naruszyła normę społeczną. Kiedy wyznajemy nasze grzechy, przyznajemy, że naruszyliśmy Boże prawo. Przyznajemy, że zdecydowaliśmy zrobić, powiedzieć lub pomyśleć coś sprzecznego z wolą Boga i stajemy przed Nim jako winni.
Z wyznaniem grzechów związana jest skrucha. Podczas gdy wyznanie grzechów wiąże się z przyznaniem, że to, co zrobiliśmy, było złe, skrucha wiąże się z pragnieniem zmiany kursu. Nie tylko uznajemy nasz grzech, ale podejmujemy kroki, aby go przezwyciężyć i porzucić. Wyznanie bez nawrócenia to tylko słowa. Większość ludzi przyzna się do grzechu, gdy zostaną przyłapani na gorącym uczynku, ale mogą nie mieć zamiaru się zmienić. Ich skrucha wynika z konsekwencji ich czynów, a nie z samego grzechu. Jan Chrzciciel głosił skruchę, przygotowując drogę dla Mesjasza: "Przynoście owoce upamiętania" (Mateusza 3:8). Innymi słowy, Jan doradzał swoim słuchaczom, aby nie tylko wyznawali swoje grzechy, ale swoimi czynami demonstrowali, że naprawdę za nie żałują.
Biblia przedstawia dwa sposoby wyznawania grzechów. Po pierwsze, mamy wyznać nasze grzechy Bogu. Jana 1:9 mówi, że "jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości". Po drugie, mamy wyznawać nasze grzechy innym wierzącym. List Jakuba 5:16 mówi: "Dlatego wyznawajcie sobie nawzajem grzechy i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdrowieni". Kiedy wyrządziliśmy komuś krzywdę, właściwe jest wyznanie jej i zwrócenie się o przebaczenie.
Kilka czynników może utrudniać lub uniemożliwiać nam wyznanie grzechów. Jednym z nich jest duma. Nie lubimy przyznawać się do błędu. Pycha każe nam się usprawiedliwiać, tłumaczyć lub przerzucać winę, zamiast przyznać się do błędu i otrzymać przebaczenie (Prz 16:18). Bóg sprzeciwia się dumnym ludziom (Jakuba 4:6; 1 Piotra 5:5). Wyznanie grzechu nie przynosi nic dobrego, gdy jest wymuszone lub nieszczere, ponieważ nie jest prawdziwą zgodą z Bogiem, ale tymczasowym wysiłkiem, aby uspokoić wyrzuty sumienia lub uspokoić kogoś innego.
Innym czynnikiem utrudniającym wyznanie grzechu jest ignorancja. W dzisiejszych czasach ludzie stają się coraz większymi biblijnymi analfabetami, a serca stają się coraz bardziej oziębłe wobec spraw Bożych. Zaniedbanie Pisma Świętego oznacza, że wielu, w tym wierzący chrześcijanie, jest żałośnie nieświadomych Bożych standardów moralnych. Niektórzy zaspokajają swoje grzeszne pragnienia bez wyrzutów sumienia, woląc pozostać w ciemności, niż wyznać i porzucić swój grzech. Ich postawa to "niewiedza jest błogosławieństwem" i mogą nawet opierać się uczeniu się więcej o Słowie Bożym w obawie, że sprawi to, że poczują się winni z powodu swojego stylu życia. Bóg rozlicza nas ze wszystkiego, co nam powierzył, więc niewiedza nie jest wymówką, by nie wyznać grzechu Bogu i nie otrzymać przebaczenia.
Kiedy wyznajemy nasze grzechy komuś, kogo skrzywdziliśmy, wyznaniu temu powinien towarzyszyć apel o przebaczenie. Chociaż nie możemy zmusić kogoś do wybaczenia nam, powinniśmy zawsze udostępniać mu tę opcję, aby mógł żyć wolny od goryczy wobec nas. Biblia pełna jest nakazów przebaczania sobie nawzajem (Efezjan 4:32; Kolosan 3:13; Mateusza 6:14). Jezus dał nam nawet krok po kroku samouczek dotyczący wyznania grzechów i naprawy w kościele (Mt 18:15-17). Są też inne sytuacje, w których nasz grzech nie był przeciwko konkretnej osobie, ale i tak możemy wyznać go chrześcijańskim braciom i siostrom, aby stać się odpowiedzialnymi za zmianę (Jakuba 5:16).
Stare porzekadło mówi: "Wyznanie jest dobre dla duszy". To prawda. Bóg chce, abyśmy żyli z czystym sumieniem i czystym sercem (Mateusza 5:8; Psalm 24:4). Jest to możliwe tylko wtedy, gdy regularnie wyznajemy i porzucamy nasze grzechy, mając przed oczami wzór Jezusa (1 Koryntian 4:16; 11:1). On nigdy nie musiał wyznawać swoich grzechów, ponieważ nigdy ich nie popełnił (List do Hebrajczyków 4:15). Ale nikt inny nie może tego powiedzieć, więc musimy nauczyć się regularnie wyznawać nasze grzechy zarówno Bogu, jak i innym ludziom, abyśmy mogli żyć wolni od poczucia winy i wstydu (Kolosan 2:14).
English
Czym jest wyznanie grzechu? Co to znaczy wyznać grzech?
