Pytanie
Jak mogę nauczyć się ufać Bogu?
Odpowiedź
Nie możemy ufać komuś, kogo nie znamy, a to jest właśnie sekret całego procesu uczenia się zaufania Bogu. Gdy ktoś mówi, „Zaufaj mi”, możemy przyjąć jedną z dwóch postaw. Możemy powiedzieć, „Dobrze, zaufam Ci”, albo: „Dlaczego mam Tobie ufać?” W odniesieniu do Boga, zaufanie przychodzi w sposób naturalny, gdy zrozumiemy z jakiego powodu powinniśmy mu zaufać.
Głównym powodem dla którego powinniśmy zaufać Bogu jest to, że On jest tego godzien, abyśmy mu zaufali. Inaczej niż człowiek, On nigdy nie kłamie i nigdy nie pozostawia swoich obietnic nie spełnionych. „Bóg nie jest człowiekiem, aby nie dotrzymał słowa. Ani synem człowieczym, aby żałował. Czy On powiada, a nie czyni? I mówi, a nie spełnia?” (4 Księga Mojżeszowa 23.19; Psalm 89.34). On, w przeciwieństwie do człowieka, ma moc wypełniania tego, co zaplanował i chce to uczynić. Księga Izajasza 14.24 mówi nam, „Przysiągł Pan Zastępów, mówiąc: Jak pomyślałem, tak się dzieje, i jak postanowiłem, tak się staje.” Poza tym, jego plany są doskonałe, święte i sprawiedliwe, i czyni wszystko ku dobremu względem tych, których kocha i którzy są powołani zgodnie z jego świętym przeznaczeniem (Rzymian 8.28). Gdy zabiegamy o to, by poznać Boga poprzez Jego Słowo, dostrzeżemy to, że jest On godzien naszego zaufania, a nasze zaufanie Jemu będzie z dnia na dzień wzrastało. Poznanie Jego jest tożsame z zaufaniem Jemu.
Możemy uczyć się ufać Bogu, gdy widzimy jak w naszym życiu i życiu innych ludzi potwierdza to, że jest On godzien zaufania. W 1 Księdze Królewskiej 8.56 czytamy, „Błogosławiony niech będzie Pan, który dał wytchnienie swojemu ludowi izraelskiemu, tak jak to obiecał; ziściła się każda obietnica z wszystkich jego dobrych obietnic, jakie dał przez Mojżesza, sługę swojego.” Relacje mówiące o Bożych obietnicach oraz ich wypełnieniu znajdują się w Jego Słowie. Dokumenty historyczne potwierdzają wiarygodność tych zdarzeń i mówią o Bożej wierności względem Jego ludu. Każdy chrześcijanin może opowiedzieć własne świadectwo Bożej wiarygodności, ponieważ dostrzegamy Jego pracę w naszym życiu, wypełnienie Jego obietnic o zachowaniu naszych dusz i prowadzenia nas w Jego dziele (Efezjan 2.8-10) oraz obdarzania nas swoim pokojem, którym pociesza nas każdego dnia w trakcie naszej życiowej wędrówki (Filipian 4.6-7; Hebrajczyków 12.1). Im bardziej doświadczamy Jego łaski, wierności i dobroci, tym bardziej mu ufamy (Psalm 100.5; Księga Izajasza 25.1).
Trzecim powodem, aby zaufać Bogu jest fakt, że nie mamy żadnej, sensownej alternatywy. Czy powinniśmy zaufać sobie lub innym którzy są grzeszni, nieprzewidywalni, nielojalni, mają ograniczone poznanie, a którzy często podejmują złe wybory lub decyzje wypływające z emocji? Czy powinniśmy raczej zaufać wszystko wiedzącemu, wszystko znającemu, wszechpotężnemu, łaskawemu, miłosiernemu, kochającemu Bogu, który ma dobre zamiary względem nas? Dokonanie wyboru powinno być proste, ale nie ufamy Bogu, ponieważ jego nie znamy. Jak już wcześniej powiedzieliśmy, nie potrafimy zaufać komuś, kto jest dla nas całkowicie obcy. Można tą przeszkodę łatwo przezwyciężyć. Bóg nie utrudnił nam tego, by można było go znaleźć i poznać. Wszystko to, co powinniśmy wiedzieć o Bogu, znajduje się w Biblii, w jego Świętym Słowie przekazanym dla Jego ludzi. Poznanie Boga związane jest z zaufaniem jemu.
English
Jak mogę nauczyć się ufać Bogu?
