Pytanie
Czy powinniśmy ufać naszym uczuciom?
Odpowiedź
Pismo Święte poucza nas, abyśmy pokładali ufność w Bogu, a nie w naszej własnej mądrości, sile, umiejętnościach czy uczuciach. Uczucia lub emocje są szczególnie znane jako ogniska niewłaściwego zaufania. To, co może wydawać się bardzo słuszne, w rzeczywistości może być bardzo złe.
Ludzie często kojarzą uczucia z tym, co wypływa z serca człowieka. Biblijna definicja "serca" obejmuje umysł, wolę lub centrum istoty, w którym powstają myśli, emocje, pragnienia i uczucia. Co Biblia mówi o naturze ludzkiego serca? Jeremiasz 17:9 mówi: "Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne, i zepsute, któż może je poznać?". Po tym, jak Adam okazał nieposłuszeństwo Bożemu przykazaniu i grzech wszedł na świat, każda część naszej istoty - w tym nasze serce - została skażona grzechem (Rzymian 5:12-14).
W Piśmie Świętym widzimy wiele przykładów niszczących konsekwencji działania zgodnie z cielesnymi pragnieniami ludzkiego serca i ufania naszym uczuciom. Przykłady obejmują stworzenie przez Aarona złotego cielca, któremu Izraelici oddawali cześć, co doprowadziło do śmierci prawie 3000 Izraelitów (Wj 32:1-28); popełnienie przez króla Dawida cudzołóstwa z żoną Uriasza, Batszebą, co doprowadziło do morderstwa i śmierci dziecka (2 Samuela 11:1-27; 12:1-19); oraz zdradę Jezusa przez Judasza Iskariotę w zamian za pieniądze, w wyniku której Judasz ostatecznie popełnił samobójstwo (Mt 26:14-16; 26:47-50; 27:1-5).
Księga Przysłów 3:5-6 zawiera wyraźne instrukcje dotyczące ufania naszym uczuciom:
"Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie! (6) Pamiętaj o Nim na wszystkich swoich drogach, a On prostować będzie twoje ścieżki!".
Innymi słowy, powinniśmy (1) pokładać pełną ufność w Bogu w samym sercu naszej istoty - w tym w naszych "uczuciach"; (2) unikać polegania na naszym własnym wadliwym zrozumieniu; oraz (3) starać się poznać Boga na wszystkich naszych "drogach", aby ścieżka naszego życia stała się "prosta" - w przeciwieństwie do bycia krzywą lub krętą, co jest wynikiem pokładania ufności w uczuciach naszych zwodniczych serc.
Szukanie Boga całym sercem przynosi błogosławieństwo:
"Błogosławieni ci, którzy stosują się do napomnień jego, Szukają go z całego serca, (3) Którzy nie czynią krzywdy, Ale chodzą drogami jego. " (Psalm 119:2-3).
Szukanie Boga całym sercem może wiązać się z uczuciem pokoju, radości i zadowolenia; ale równie często może wiązać się z uczuciem niepokoju, rozpaczy i niezadowolenia. Ludzie szukają Boga z różnych powodów i w różnych okolicznościach, a uczucia, których doświadczają, nie są dokładnym miernikiem poprawności ich poszukiwań. Niezależnie od emocji i uczuć, poszukiwanie Boga polega na uważnym słuchaniu Boga i czynieniu tego, co mówi Jego Słowo, a nie na "słuchaniu swojego serca" i czynieniu tego, co ono mówi.
Ale czy uczucia nie są częścią posługi Ducha Świętego w naszym życiu? To prawda, że niektóre dzieła Ducha Świętego mogą wiązać się z uczuciami; przynosi On przekonanie o grzechu, pocieszenie i upoważnienie do chrześcijańskiej służby. Ale Pismo Święte nie poucza nas, abyśmy opierali naszą relację z Duchem Świętym na tym, jak lub co czujemy. Musimy rozeznawać: czy to moje uczucie jest podszeptem Ducha Świętego, czy też jest to cielesny impuls wywierający wpływ na moje serce?
Uczucia są zmienne, ale Słowo Boże jest niezmienne. Dobre i złe uczucia przychodzą i odchodzą, ale Słowo Boże jest wieczne. Uczucia są często wynikiem naszych upadłych ludzkich serc, ale Słowo Boże jest wynikiem działania Ducha Świętego. Często musimy nauczyć się mówić "nie" naszym uczuciom i całkowicie zaufać Bogu, który zaspokoi wszystkie potrzeby swoich dzieci "według swego bogactwa w chwale Jezusa Chrystusa" (Filipian 4:18).
English
Czy powinniśmy ufać naszym uczuciom?
