Pytanie
Co Biblia mówi o zaufaniu?
Odpowiedź
Słowa przetłumaczone jako "zaufanie" w Biblii dosłownie oznaczają "śmiałe, ufne, pewne bezpieczeństwo lub działanie oparte na tym bezpieczeństwie". Zaufanie nie jest dokładnie tym samym, co wiara, która jest darem Bożym (Efezjan 2.8-9). Zaufanie jest raczej tym, co robimy z powodu wiary, którą otrzymaliśmy. Zaufanie to wiara w Boże obietnice w każdych okolicznościach, nawet w tych, w których dowody wydają się temu przeczyć. Hebrajczyków rozdział 11 mówi o wierze, która jest akceptacją i wiarą w prawdę, którą Bóg objawia o sobie, przede wszystkim w osobie swojego Syna, Pana Jezusa Chrystusa. Niemniej jednak praktyczną konsekwencją wiary w Boga jest zaufanie, które udowadniamy, żyjąc pełną akceptacją Bożych obietnic dzień po dniu. Co więcej, to właśnie dzięki temu zaufaniu mamy obiecany pokój: "Temu, którego umysł jest stały, zachowujesz pokój, pokój mówię; bo tobie zaufał" (Ks. Izajasza 26.3; tłum. Biblia Warszawska).
Klasycznym wersetem dotyczącym zaufania jest Ks. Przyp. Salomona 3.5: "Z całego serca zaufaj Panu i nie opieraj się na własnym rozumie". Werset ten podsumowuje biblijne nauczanie na temat zaufania. Po pierwsze, to Panu mamy ufać, a nie sobie czy swoim planom, a już na pewno nie mądrości i rozwiązaniom tego świata. Ufamy Panu, ponieważ On i tylko On jest naprawdę godny zaufania. Jego Słowo jest godne zaufania (Psalm 93.5; 111.7; Tytusa 1.9), Jego natura jest wierna i prawdziwa (5 Ks. Mojżeszowa 7.9; Psalm 25.10; 145.13; 146.6), a Jego plany wobec nas są doskonałe i celowe (Ks. Izajasza 46.10; Ks. Jeremiasza 29.11). Co więcej, ze względu na Bożą naturę, mamy ufać Mu całym sercem, powierzając Mu z pełnym zaufaniem każdy aspekt naszego życia. Wreszcie, nie powinniśmy ufać samym sobie, ponieważ nasze zrozumienie jest doczesne, skończone i skażone przez naszą grzeszną naturę. Ufanie sobie jest jak chodzenie po spróchniałym drewnianym moście nad przepaścią głęboką na tysiące stóp. Katastrofa jest nieunikniona.
Zaufanie Bogu charakteryzuje wiele psalmów Dawida. W samych Psalmach znajduje się 39 odniesień do zaufania, czy to do zaufania Bogu i Jego Słowu, czy też do nieufania bogactwom lub rzeczom tego świata. To właśnie na podstawie tej ufności Dawid znajduje wybawienie od wszelkiego zła, jakie napotyka. Wiele psalmów Dawida opisuje sytuacje, w których był ścigany przez Saula i jego armię, a także innych wrogów, i zawsze Pan przychodził mu z pomocą. Jedną rzeczą, którą można zauważyć w biblijnym zaufaniu, jest to, że zawsze rodzi ono dalsze zaufanie do naszego Boga. Człowiek Boży nigdy nie przestaje całkowicie ufać Bogu. Jego wiara może zostać zachwiana, może się potknąć lub popaść w najgorszy grzech, ale "choćby się potknął, nie upadnie, bo Pan podtrzymuje go swoją ręką" (Psalm 37.24). Człowiek Boży wie, że choć w życiu dosięgną go próby, jego zaufanie nie zachwieje się, ponieważ opiera się ono na wierze w Boże obietnice: obietnicę wiecznej radości z Panem i obietnicę dziedzictwa "nieznikomemu i nieskalanemu, i niezwiędłemu, jakie zachowane jest w niebie" (1 Piotra 1.4).
English
Co Biblia mówi o zaufaniu?
