Pytanie
Co to jest Złota Zasada?
Odpowiedź
"Złota Zasada" to nazwa nadana zasadzie o jakiej Jezus nauczał podczas Kazania na Górze. Trzeba zaznaczyć, że fraza "złota zasada" nie występuje w Piśmie Świętym, podobnie jak nazwa "kazanie na górze". Nazwy te zostały dodane przez zespół tłumaczy Biblii, aby opisać różne fragmenty Pisma i w ten sposób sprawić, że studiowanie Biblii jest łatwiejsze. Fraza "Złota Zasada" została przypisana temu fragmentowi podczas XVI - XVII wieku, bo już wtedy była popularnym powiedzeniem. Jest to ważne z tego powodu, że gdy mówimy o Złotej Zasadzie chrześcijanie czasami nieświadomie i niepoprawnie przypisują tą frazę Jezusowi.
To co nazywamy Złotą Zasadą odnosi się do fragmentu z Ew. Mateusza 7,12: "A więc wszystko, cobyście chcieli, aby wam ludzie czynili, to i wy im czyńcie; taki bowiem jest zakon i prorocy." Jezus znał ludzkie serce i jego egoizm. We fragmencie poprzedzającym, przedstawia ludzi jako "tych co są źli". Ważne jest, aby to zrozumieć, bo dalej Jezus omawia kondycję ludzką w wersecie 16, i stwierdza, że ludzie wiedzą jak dawać dobre rzeczy swoim dzieciom, mimo iż z natury są źli i samolubni. Te wersety prowadzą do Złotej Zasady, która mówi o tym, abyśmy byli aktywni i traktowali innych tak jak sami chcielibyśmy, aby inni nas traktowali.
Biblia Warszawska tłumaczy to w ten sposób: "A więc wszystko, cobyście chcieli, aby wam ludzie czynili, to i wy im czyńcie; taki bowiem jest zakon i prorocy." Poprzez zakończenie tej "zasady" słowami "taki jest zakon i prorocy", Jezus podsumował cały Stary Testament w jednej zasadzie. Nauka ta była znana Żydom za czasów Jezusa ze względu na ich znajomość Starego Testamentu, i podobnie jak napisał Mojżesz "Nie będziesz się mścił i nie będziesz chował urazy do synów twego ludu, lecz będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Jam jest Pan!" (3 Ks. Mojżeszowa 19,18). Znów widzimy założenie, że ludzie z powodu grzechu są z natury egoistyczni, w ten sposób pokazał im w jaki sposób powinni traktować innych: tak jak sami chcą być traktowani.
Tak jak Złota Zasada nakazuje, abyśmy dobrze traktowali innych, tak też przypomina nam jak bardzo jesteśmy egoistyczni! Słuchacze Jezusa mogli odnieść się do tego przykazania (tak jak Żydzi za czasów Mojżesza), ponieważ ludzie żądają szacunku, miłości i uznania bez względu na to, czy im się to należy czy też nie. Jezus wiedział o tym i użył tego, aby pokazać jak ludzie powinni się nawzajem traktować: tak jak oni sami chcą być kochani, szanowani i uznawani. Zasada ta, aby traktować innych z tak wysokimi wymaganiami jest również drugim największym przykazaniem, pierwszym jest przykazanie miłości Boga (Ew. Mateusza 22,39).
To, co jest ciekawe odnośnie tej zasady z Pisma Świętego jest fakt, że żadna inna główna religia czy system filozoficzny się z nią nie równa. Biblijna Złota Zasada nie jest "etyką wzajemności" którą zwykle promują moraliści nie wyznający chrześcijaństwa. Często liberalni krytycy i humaniści świeccy usiłują przedstawiać Złotą Zasadę jako powszechnie znaną zasadę etyczną występującą we wszystkich religiach. Nie o to jednak chodzi. Gdy Jezus podał to przykazanie w Ewangelii Mateusza 7,12 była ona radykalnie różna od wszelkich innych zasad - z wyjątkiem Żydowskiej Tory - stosowanych wcześniej i aż do tego czasu. Różnica jest może subtelna jednak bardzo istotna. Biblijna Złota Zasada jest pozytywnym nakazem aby manifestować miłość w sposób aktywny, przejawiający się określonym działaniem, a nie w sposób pasywny. Szybki przegląd wschodnich religii i filozofii przedstawia powszechną odwrotność, niektóre z nich zostały określone jako "srebrna zasada" z powodu ich odwrotnych zaleceń:
- Konfucjonizm: "Nie czyń innym tego, czego nie chcesz aby inni czynili tobie" Dialogi Konfucjańskie 15,23.
- Hinduizm: "To jest podsumowanie obowiązków: nie czyń innym tego, co sprawiłoby cierpienie, gdyby ktoś uczynił to tobie " Mahabharata 5,1517.
- Buddyzm: "Nie krzywdź drugiego w sposób, który ty sam uznałbyś za krzywdzący." Udana- Varga 5.18
Złota Zasada, którą zapoczątkował Jezus jest radykalnie inna w tym, że jest aktywnym, pozytywnym nakazem aby czynić dobro innym, stoi ona w opozycji do negatywnych, zachowawczych przykazań aby nie ranić innych. Przykazanie miłości jest tym przykazaniem, które rozdziela chrześcijańską etykę od każdego innego systemu etycznego. Właściwie Biblia jest tak radykalna w swoim przykazaniu aby aktywnie kochać, że chrześcijanie są również zobligowani aby kochać nawet swoich nieprzyjaciół, coś co jest niespotykane w innych religiach (Ew. Mateusza 5,43-44; 2 Ks. Mojżeszowa 23,4-5).
Posłuszeństwo chrześcijańskiej etyce oraz przykazaniu miłości bliźniego jest znakiem rozpoznawczym prawdziwego chrześcijanina (Ew. Jana 13,35). Właściwie chrześcijanie nie mogą mówić, że kochają Boga jeśli równocześnie nie okazują miłości innym ludziom, ponieważ "Jeśli kto mówi: Miłuję Boga, a nienawidzi brata swego, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi" (1 Jana 4,20). Złota Zasada streszcza powyższy werset i występuje tylko w pismach judeochrześcijańskich.
English
Co to jest Złota Zasada?
