Pytanie
Czy istnieje życie po śmierci/ życie pozagrobowe?
Odpowiedź
Księga Joba zadaje pytanie na temat życia po śmierci w bardzo prosty sposób: "Gdy człowiek umiera, czy znowu ożyje?" (Ks. Joba 14.14). Postawienie pytania jest proste; znacznie trudniej jest znaleźć kogoś, kto odpowie na pytanie z autorytetem i doświadczeniem.
Jezus Chrystus jest jedyną osobą, która może przemawiać z prawdziwym autorytetem (i doświadczeniem) odnośnie życia po śmierci. To, co daje mu wyłączną władzę do mówienia o niebie jest fakt, że stamtąd pochodzi: "A nikt nie wstąpił do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy" (Ew. Jana 3.13). Pan Jezus, na podstawie swojego osobistego doświadczenia w niebie, przedstawia nam trzy podstawowe prawdy na temat życia po śmierci:
1. Istnieje życie po śmierci/ życie pozagrobowe
2. Gdy umiera człowiek, istnieją dwa potencjalne przeznaczenia do których on czy ona mogą się udać
3. Istnieje tylko jedna droga, która zapewnia pozytywne doświadczenie po śmierci
Po pierwsze Chrystus kilkukrotnie stwierdza, że istnieje życie po śmierci. Na przykład, podczas spotkania z saduceuszami, którzy zaprzeczali doktrynie zmartwychwstania, Jezus powiedział:
"A co do umarłych, że zostaną wskrzeszeni, czy nie czytaliście w Księdze Mojżesza, jak to Bóg rzekł przy krzaku do niego: Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba? Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie" (Ew. Marka 12.26-27). Według Jezusa, ci którzy umarli wieki temu, byli w tamtym momencie tak samo żywi z Bogiem.
W innym fragmencie, Jezus zapewnia swoich uczniów (i nas) mówiąc im o życiu po śmierci. Mogą oczekiwać, że będą z nim w niebie: "Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we mnie wierzcie! W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce. A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli" (Ew. Jana 14.1-3).
Jezus również mówi z autorytetem o dwóch różnych przeznaczeniach, które czekają w życiu po śmierci. W relacji o bogaczu i Łazarzu, Jezus mówi, "I stało się, że umarł żebrak, i zanieśli go aniołowie na łono Abrahamowe; umarł też bogacz i został pochowany. A gdy w krainie umarłych cierpiał męki i podniósł oczy swoje, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie" (Ew. Łukasza 16.22-23). Zauważ, że nie ma stanu pośredniego dla tych, którzy umierają; od razu idą do wiecznego przeznaczenia. Jezus nauczał o różnym przeznaczeniu sprawiedliwych i niegodziwych także w Ew. Mateusza 25.46 oraz Ew. Jana 5.25-29.
Jezus również podkreślał to, że to co determinuje wieczne przeznaczenie człowieka dotyczy tego czy wierzy w Jedynego Syna Bożego czy nie. Potrzeba wiary jest oczywista: "aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony. Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego" (Ew. Jana 3.15-18).
Dla tych, którzy pokutują za swój grzech i przyjmą Jezusa Chrystusa jako swojego Zbawiciela, życie po śmierci będzie związane z wiecznością spędzoną w obecności Boga. Dla tych, którzy odrzucają jednak Chrystusa, życie po śmierci będzie całkiem inne. Jezus opisuje ich przeznaczenie jako "ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów" (Ew. Mateusza 8.12; tłum. Biblia Tysiąclecia). Jako posłany z nieba autorytet w sprawach życia pozagrobowego, Jezus ostrzega nas, abyśmy dokonywali mądrego wyboru: "Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; i niewielu jest tych, którzy ją znajdują" (Ew. Mateusza 7.13-14).
Mówiąc o życiu po śmierci, G.B. Hardy, kanadyjski uczony kiedyś powiedział: "Mam jedynie dwa pytania, które chciałbym zadać. Pierwsze, czy ktoś kiedyś pokonał śmierć? Drugie, czy pokazał mi sposób jak to zrobić?" Odpowiedź na te dwa pytania Hardiego brzmi "tak." Jedna Osoba zarówno pokonała śmierć, ale także zapewniła sposób (drogę) dla każdego, kto mu zaufa, aby również ją mógł pokonać. Nikt, kto powierzył swoje życie Jezusowi Chrystusowi nie potrzebuje bać się śmierci i możemy radować się w zbawieniu Pana: "A gdy to, co skażone, przyoblecze się w to, co nieskażone, i to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność, wtedy wypełni się słowo napisane: Pochłonięta jest śmierć w zwycięstwie! Gdzież jest, o śmierci, zwycięstwo twoje? Gdzież jest, o śmierci, żądło twoje?" (1 Koryntian 15.54-55).
English
Czy istnieje życie po śmierci/ życie pozagrobowe?
