ප්‍රශ්නය
දූෂණය ගැන බයිබලය පවසන්නේ කුමක්ද?
පිළිතුර
දූෂණය යනු දිරාපත්වීමේ, අපවිත්‍රකරණයේ හෝ වැරදි තත්ත්වයකි. බයිබලයේ, දූෂණය යනු මිනිසාගේ වැටීමෙන් ඇති වූ පාපයේ එක් ප්‍රතිඵලයකි. ආරම්භයේ දී දෙවියන්වහන්සේ ලෙඩ රෝග, වේදනාව සහ මරණයෙන් තොර පරිපූර්ණ පාරාදීසයක් මැව්වා. නමුත් ආදම් සහ ඒව තහනම් පල අනුභව කිරීමෙන් දෙවියන්වහන්සේට අකීකරු වූ විට, පාපය ලෝකයට ඇතුළු වූයේ එහි පරිපූර්ණත්වය නරක් කරමිනි. එම පාපය ආදම් සහ ඒවට සහ ඉන් පසුව උපන් සෑම පුද්ගලයෙකුගේම මනුෂ්‍ය ස්වභාවයට අපවිත්‍ර වීම හා ක්ෂය වීම ගෙන ආවේය (රෝම 5:12). මේ අනුව, බයිබලයේ දූෂණය යනු දෙවියන්වහන්සේට අකීකරු වීම තුළින් ප්‍රකාශිත සදාචාර දූෂණයේ සහ අධ්‍යාත්මික ක්ෂය වීමේ තත්වයයි.
දූෂණය ආත්මික මරණයට සමීපව සම්බන්ධ වේ. දෙවියන්වහන්සේ ආදම්ට පැවසුවේ, ඔහු යහපත හා නපුර දැනගැනීමේ ගසෙන් කෑවොත්, ඔහු “සැබවින්ම මිය යන” බවයි (උත්පත්ති 2:17). එදින ආදම් මිය ගියේ ශාරීරික මරණයක් නොව දෙවියන්වහන්සේගෙන් වෙන්වීම සම්බන්ධ වූ අධ්‍යාත්මික මරණයකි (එපීස 2:1-3).
නෝවාගේ කාලය වන විට, මනුෂ්‍යවර්ගයාගේ දූෂිතභාවය පුළුල් වී තිබිණ: “දැන් පොළොව දෙවියන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි දූෂිතව තිබූ අතර ප්‍රචණ්ඩත්වයෙන් පිරී තිබිණ. පෘථිවිය කෙතරම් දූෂිත වී ඇත්දැයි දෙවියන් වහන්සේ දුටුවේය, මන්ද පොළොවේ සිටින සියලුම මිනිසුන් ඔවුන්ගේ මාර්ග දූෂ්‍ය කර ගත්හ.” (උත්පත්ති 6:11-12).
බයිබලයේ පව්කාර මනුෂ්‍ය වර්ගයා දූෂිත ලෙස විස්තර කරයි: “අඥානයා තම සිතින්, ‘දෙවියන්වහන්සේ නැත’ කියා කියයි. යහපත කරන කිසිවෙක් නැත. තේරුම්ගන්න අය, දෙවියන්වහන්සේව සොයන අය ඉන්නවාද කියලා බලන්න දෙවියන්වහන්සේ ස්වර්ගයේ ඉඳන් මුළු මිනිස් වර්ගයා දිහා බලනවා. සියල්ලෝම හැරී ගියෝය, සියල්ලෝම දූෂිත වී සිටිති; යහපත කරන කිසිවෙක් නැත, එක් කෙනෙක් වත් නැත” (ගීතාවලිය 14:1-3; ගීතාවලිය 53:1-3; යෙසායා 1:4 බලන්න).
පරණ ගිවිසුමේ, දූෂණය යනු වචනානුසාරයෙන්, භෞතික ක්ෂය වීමකට යොමු විය හැක (යෝබ් 17:14; ගීතාවලිය 16:10), නමුත්, බොහෝ විට, දූෂණය සංකේතාත්මක ලෙස සදාචාරාත්මක දූෂණය සහ දුෂ්චරිතය සඳහා යොදා ගනී (නික්මයාම 32:7; හොෂෙයා 9:9) . අනාගතවක්තෘවරු දෙවියන්වහන්සේගේ සෙනඟ අතර සදාචාරමය පිරිහීමකට එරෙහිව නිර්භීතව ස්ථාවරයක් ගත්හ: “ඊශ්‍රායෙල් සහ යූදා වංශයේ පාපය අතිශයින් මහත්ය. දේශය මිනීමැරුම්වලින් පිරී තිබේ, නගරය දූෂණයෙන් පිරී තිබේ” (එසකියෙල් 9:9).
පාපයේ ප්‍රතිඵලය මරණය බව බයිබලය උගන්වයි (රෝම 6:23). සදාචාරාත්මක දූෂිත තත්වයක ජීවත් වීම දෙවියන්වහන්සේගෙන් සදාකාලික වෙන්වීමක් ගෙන එයි: “පුත්‍රයා කෙරෙහි විශ්වාස කරන තැනැත්තාට සදාකාල ජීවනය ඇත, නමුත් පුත්‍රයා ප්‍රතික්ෂේප කරන තැනැත්තාට ජීවිතය නොපෙනේ, මන්ද දෙවියන්වහන්සේගේ උදහස ඔවුන් මත පවතී” (යොහන් 3:36). මෙම උදහස අවසානයේදී දෙවියන්වහන්සේගේ පව්කාරයන්ගේ විනිශ්චයට සහ ඔවුන්ගේ අවසාන, ආපසු හැරවිය නොහැකි ලෙස උන්වහන්සේගෙන් වෙන්වීමට හේතු වනු ඇත (මතෙව් 25:41; 2 තෙසලෝනික 1:7-9; එළිදරව් 20:11-15).
යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශුභාරංචියේ දිව්‍යමය බලයෙන් දූෂණයේ බලය බිඳී ඇත: “දෙවියන්වහන්සේ සහ අපගේ ස්වාමීන් වන යේසුස්වහන්සේ පිළිබඳ දැනුම කරණකොටගෙන කරුණාවත් සමාදානයත් නුඹලාට බහුල වේවා. උන් වහන්සේගේ දිව්‍යමය බලය උන්වහන්සේගේම මහිමයෙන් හා යහපත්කමෙන් අපව කැඳවූ උන්වහන්සේ පිළිබඳ අපගේ දැනුම තුළින් දේවභක්තික ජීවිතයකට අවශ්‍ය සියල්ල අපට ලබා දී ඇත. මේවා තුළින් උන්වහන්සේ අපට උන් වහන්සේගේ ඉතා ශ්‍රේෂ්ඨ සහ වටිනා පොරොන්දු ලබා දී ඇත, එවිට ඔබට ඒවා තුළින් දිව්‍යමය ස්වභාවයට සහභාගී වන පිණිස, දුෂ්ට ආශාවන් නිසා ඇති වූ ලෝකයේ දූෂණයෙන් මිදී” (2 පේත්‍රැස් 1:2-4).
අපි යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව දැන හඳුනා ගත් විට, අපි උන්වහන්සේ සමඟ පෞද්ගලික සබඳතාවක් ආරම්භ කරමු. එම සබඳතාව වැඩි වැඩියෙන් වර්ධනය වන තරමට, යේසුස්වහන්සේ කවුද සහ උන්වහන්සේ අප වෙනුවෙන් කර ඇති දේ අපි හොඳින් තේරුම් ගනිමු. උන්වහන්සේගේ දිව්‍යමය බලය අප වෙනුවෙන් ඉටු කළ දේ අපි ග්‍රහණය කර ගැනීමට පටන් ගනිමු. සෑම ඇදහිලිවන්තයෙකුගේම ජීවිතය තුළ ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගේ බලගැන්වීම සහ පවිත්‍ර කිරීමේ දේවසේවය යේසුස්වහන්සේ අපට දුන් පොරොන්දුවලින් එකකි (යොහන් 14:15-17; 16:7; ක්‍රියා 1:4-5, 8). ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේට කීකරු වීමට අපට බලය ලබා දෙයි, දූෂණයේ ශාපය ආපසු හරවා දෙවියන්වහන්සේගේ දිව්‍යමය ස්වභාවයේ කොටස්කරුවන් බවට පත් කරයි.
ගලාති පොත දෙවියන්වහන්සේගේ දරුවා තුළ ආත්මික වර්ධනයේ ක්‍රියාවලිය වැපිරීමට හා අස්වැන්නට සමාන කරයි: “මක්නිසාද තමාගේම මාංශයට වපුරන තැනැත්තා මාංශයෙන් දූෂණය කපාගන්නේය, නමුත් ආත්මයට වපුරන තැනැත්තා ආත්මයෙන් නෙළාගන්නේය. සදාකාල ජීවනය” (ගලාති 6:8). ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ දූෂණයේ හා දිරාපත්වීමේ ප්‍රතිවිපාක නැති කරන විට, අපි සදාකාල ජීවනයේ විපාක නෙළා ගනිමු.
එක් තේජාන්විත අනාගත දිනයක්, දූෂණයේ සහ දිරාපත්වීමේ ශාපය සදාකාලයටම ඉවත් කරනු ඇත: “මක්නිසාද දෙවියන්වහන්සේ තම දරුවන් කවුරුන්ද යන්න හෙළි කරන එම අනාගත දවස එනතුරු සියලු මැවිල්ල නොඉවසිල්ලෙන් බලා සිටී. එහි කැමැත්තට එරෙහිව, සියලු මැවිල්ල දෙවියන් වහන්සේගේ ශාපයට යටත් විය. නමුත් උත්සුක බලාපොරොත්තුවෙන්, මැවිල්ල මරණයෙන් හා දිරාපත්වීමෙන් තේජාන්විත නිදහසේ දෙවියන් වහන්සේගේ දරුවන් හා එක්වන දිනය දෙස බලා සිටියි” (රෝම 8:19-21; එළිදරව් 22:3 ද බලන්න).
English
දූෂණය ගැන බයිබලය පවසන්නේ කුමක්ද?
