ප්‍රශ්නය
කිතුනුවකු තවත් කිතුනුවකු නිවැරදි (නිදොස්) කිරීමට උත්සාහ කළ යුත්තේ කවදාද?
පිළිතුර
මෙය සියුම් විෂයක් විය හැකිය. මුලින්ම යාච්ඤාවේ කාලය ගත කිරීම, අපගේ අභිප්‍රේරණය පරීක්ෂා කිරීම සහ මඟ පෙන්වීම ඉල්ලා සිටීම ඥානවන්ත ය. කිතුනුවන්ට “කතා කරන්න” හෝ සෙසු කිතුනුවකු නිවැරදි කිරීමට උත්සාහ කරන අවස්ථා තිබේ. අප කතා කරන්නේ ඇදහිලිවන්තයෙකුගේ ජීවිතයේ පාපයක් ගැන යැයි උපකල්පනය කළහොත්, අපගේ චේතනාව සහ අභිප්‍රාය විය යුත්තේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුළ වැරදි කරන සහෝදරයාට හෝ සහෝදරියට පසුතැවිලි වීම සහ නැවත යථා තත්ත්වයට පත් කිරීමයි.
පළමුව, අපගේ ආකල්පය ඉතා වැදගත් වේ. “එකිනෙකාට කාරුණිකව හා මුදු මොළොක් වන්න. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කළ දේ නිසා දෙවියන්වහන්සේ ඔබට සමාව දුන් සේම එකිනෙකාට සමාව දෙන්න” (එපීස 4:32). එවිට අපට “ප්‍රේමයෙන් සත්‍යය කථා කිරීමට” වඩාත් හැකියාව ලැබේ (එපීස 4:15). ගලාතිවරුන්ට ලියූ ලිපියේ, පාවුල් ආකල්පය ගැන ද එවැනිම අනතුරු ඇඟවීමක් කර ඇත: “සහෝදරවරුනි, යමෙකු පාපයකට හසු වුවහොත්, ආත්මික ඔබ ඔහුව මෘදු ලෙස යථා තත්වයට පත් කළ යුතුය. නමුත් ඔබම සෝදිසියෙන් සිටින්න, නැතහොත් ඔබත් පරීක්ෂාවට ලක් විය හැක” (ගලාති 6: 1) ඇදහිල්ලෙන් හා කීකරුකමෙන් ආත්මය තුළ ගමන් කිරීම යන අර්ථය ඇති “ආත්මික” අය, පාපයේ සිටින කෙනෙකුව මෘදු ලෙස යථා තත්වයට පත් කළ යුතු බව මෙහිදී අපට පෙනේ, සෑම කෙනෙකුම ඔහුගේ උගුල්වලට (ග්‍රහණයට) හසු කර ගැනීමට අවශ්‍ය සාතන් විසින් අප සියල්ලන්ම කොතරම් පහසුවෙන් පරීක්ෂාවට ලක් කළ හැකිද යන්න පිළිබඳව සැමවිටම දැනුවත්ව සිටීම.
සභාවේ විනය පිළිබඳ පුළුල් ඡේදයක පව් කරන සහෝදරයෙකුට හෝ සහෝදරියකට මුහුණ දීමේ ක්‍රියා පටිපාටිය බයිබලය නියම කරයි: “ඔබේ සහෝදරයා ඔබට විරුද්ධව පව් කරන්නේ නම්, ඔබ දෙදෙනා අතරට ගොස් ඔහුගේ වරද ඔහුට පෙන්වන්න. ඔහු ඔබට ඇහුම්කන් දෙනවා නම්, ඔබට තිබේ. නමුත් ඔහු සවන් නොදෙන්නේ නම්, ‘සෑම කරුණක්ම සාක්ෂිකරුවන් දෙදෙනෙකුගේ හෝ තුන්දෙනෙකුගේ සාක්ෂියෙන් තහවුරු වන පිණිස’ තවත් එක් අයෙකු හෝ දෙදෙනෙකු රැගෙන යන්න. ඔහු ඔවුන්ට ඇහුම්කන් දීම ප්‍රතික්ෂේප කරන්නේ නම්, එය සභාවට කියන්න; ඔහු සභාවට පවා සවන් දීම ප්‍රතික්ෂේප කරන්නේ නම්, ඔබ මිථ්‍යාදෘෂ්ටිකයෙකුට හෝ බදු එකතු කරන්නෙකුට සලකන්නාක් මෙන් ඔහුට සලකන්න.” (මතෙව් 18:15-17). නැවතත්, මෙය පව්කාර සහෝදරයෙකුට මුහුණ දීමේ ක්‍රියා පටිපාටියයි, ඔබේ හැසිරීම යම් ආකාරයකින් වෙනස් කළ යුතු යැයි හැඟෙන කෙනෙකු හෝ ඔබව කෝපයට පත් කරන හෝ කරදර කරන කෙනෙකු නොවේ.
වෙනස් බෑවුමකින්, බොහෝ විට උපුටා දක්වන ලද ශුද්ධ ලියවිලි පාඨවලින් එකක් වන්නේ “විනිශ්චය නොකරන්න, ඔබ විනිශ්චය කරනු නොලැබේ” (මතෙව් 7:1). සන්දර්භයෙන් ඉවතට ගත් විට, විනිශ්චයක් කිරීමට අවශ්‍ය ඕනෑම දෙයක් සම්බන්ධයෙන් කිසි විටෙකත් ස්ථාවරයක් නොගැනීම වැරදි ලෙස සාධාරණීකරණය කිරීමට මෙම පදය භාවිතා කර ඇත. ඒ වෙනුවට, මෙම පදය කුහක, ස්වයං-ධාර්මික, අසාධාරණ විනිශ්චයන් ගැන සඳහන් කරයි, විශේෂයෙන් මුහුණ දෙන තැනැත්තා මුහුණ දෙන පාපයටම වරදකරු වන තැන.
එසේනම්, කිතුණුවන් සෙසු කිතුනුවකු සමඟ කතා කළ යුත්තේ හෝ නිවැරදි කිරීමට උත්සාහ කළ යුත්තේ කවදාද? අප මුලින්ම ස්වාමින්වහන්සේ සමඟ කතා කළ විට, අනෙක් පුද්ගලයාට යටත් වීමේ ආකල්පයක් සහ සැලකිල්ලක් ඇති කර, එවැනි තත්වයක් සඳහා ඔහුගේ වචනයේ දක්වා ඇති ක්‍රියා පටිපාටි අනුගමනය කිරීමට කැපවී සිටිමු.
English
කිතුනුවකු තවත් කිතුනුවකු නිවැරදි (නිදොස්) කිරීමට උත්සාහ කළ යුත්තේ කවදාද?
