ප්‍රශ්නය
කිතුනුවකු මත්පැන් සහ දුම්කොළ අලෙවි කරන තැනක වැඩ කළ යුතුද?
පිළිතුර
මෙය බොහෝ කිතුණුවන් අරගල කරන ප්‍රශ්නයකි, මන්ද ඔවුන් මත්පැන් සහ දුම්කොළ අලෙවි කරන වෙළඳසැලක වැඩ කිරීමෙන් ඔවුන් යම් ආකාරයකින් මත්පැන් පානය කිරීමෙන් සහ දුම් පානය කිරීමෙන් අන් අයව පව් කිරීමට දිරිගැන්වීමක් හෝ හැකියාවක් ලබා දෙන බවට ඔවුන් විශ්වාස කරන බැවිනි. මත්පැන් සහ දුම්කොළ විකිණීම සම්බන්ධයෙන් බයිබලය නිහඬව සිටියද, මෙම ප්‍රශ්නයට අදාළ කරගත හැකි ශුද්ධ ලියවිලිමය ප්‍රතිපත්ති තිබේ.
සිගරට් දුම් පානය හිතාමතාම තම ශරීරයට හානි කරන බව බොහෝ දෙනා විශ්වාස කරති. කෙසේ වෙතත්, අවම වශයෙන් එක්සත් ජනපදයේ දුම්පානයට වඩා බොහෝ සෙයින් බහුල වන අධික ලෙස ආහාර ගැනීම, ඒ තරමටම පව්කාර වේ, එසේ නොවේ නම්, කෑදරකමෙන් වැළකී සිටීමට බයිබලානුකුල ආඥාවන් නිසා (හිතෝපදේශ 23:2, 20). මෙයින් අදහස් කරන්නේ ආපනශාලා වේටර්වරුන් සහ ක්ෂණික ආහාර සේවකයින් පොහොසත්, තරබාරු ආහාර ඔවුන්ට විකිණීමෙන් අන් අය පව් කිරීමට හේතු වන බවද?
මත්පැන් පිළිබඳ ප්‍රශ්නය ටිකක් වෙනස් ය. මුද්‍රිකපානය (වයින්) සහ / හෝ මත්පැන් පානය කිරීම පාපයක් ලෙස බයිබලයේ හඳුනාගෙන නොමැත. පාපය “අතිරික්ත මුද්‍රිකපානවලින් මත්වීම” (එපීස 5:18). යේසුස්වහන්සේම මිදි වැලේ ඵලයෙන් පානය කළ බව සලකන්න, පාවුල් ඔහුගේ ශිෂ්‍ය තිමෝතිට මුද්‍රිකපානය (වයින්) පානය කිරීම නිර්දේශ කළේය (1 තිමෝති 5:23). බීම නැවැත්විය යුත්තේ කවදාදැයි තමන් විසින්ම තීරණය කිරීම භාවිතා කරන්නන්ගේ වගකීම වන අතර, එබැවින් පානය කිරීමේ වගකීම පවතින්නේ සැපයුම්කරුට නොව බීමට ය.
නිසැකවම, යම් පුද්ගලයෙකු පැහැදිලිවම දැනටමත් මත් වී සිටින විට හෝ නීතිය කඩ කරන අවස්ථා වලදී, බීමත් පුද්ගලයෙකුට මත්පැන් විකිණීම හෝ බාලවයස්කරුවන්ට මත්පැන් හෝ දුම්කොළ විකිණීම වැරදියි. කෙසේ වෙතත්, එදිනෙදා වැඩ පරිසරය තුළ, මත්පැන් විකිණීම සිල්ලර කඩයක වැඩ කිරීමට වඩා පාපකාරී නොවේ. නමුත් මෙම තත්ත්වයන් පසෙක තබා, ඔහුගේ / ඇයගේ ආහාර ගැනීම නියාමනය කිරීම වගකීම වන්නේ විකුණන්නාගේ වගකීම නොවේ. එමෙන්ම දුම්පානය හෝ අධික ලෙස ආහාර ගැනීම සෞඛ්‍යයට අහිතකරද යන්න තීරණය කර ඒ අනුව කටයුතු කිරීම පුද්ගලයාගේ වගකීමකි.
කෙටියෙන් කිවහොත්, මත්පැන් හෝ දුම්කොළ විකිණීමට එරෙහිව ශුද්ධ ලියවිලිමය නියෝගයක් නොමැති අතර, කිතුණුවකුට මෙම පරිසරයන් තුළ වැඩ කිරීම වැරදි තේරීමක් විය හැකි අනිවාර්යයෙන්ම සලකා බැලිය යුතු කරුණු තිබේ. යමෙක් මත්පැන් හෝ දුම්කොළ විකිණීම ගැන ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේ විසින් වරදකරු බව හැඟේ නම්, සමහර විට ස්වාමින්වහන්සේ කතා කරන අතර වෘත්තීය වෙනසක් සඳහා කාලය පැමිණ තිබේ. එවැනි කාරණා සම්බන්ධයෙන් කිතුණුවන් ඔවුන්ගේ ඇදහිල්ලට අනුව ක්‍රියා කළ යුතු අතර, අපගේ ක්‍රියාවන් අනුමත කිරීමට හෝ අනුමත නොකිරීමට අපගේ හෘද සාක්ෂිය මත රඳා පවතී. ඇදහිලිවන්තයන් පිළිමවලට පූජා කරන ලද ආහාර අනුභව කිරීම සුදුසුද යන්න සම්බන්ධයෙන් පාවුල් මෙම ප්‍රතිපත්තියම ආමන්ත්‍රණය කරයි: “තමන් අනුමත කරන දෙයින් තමාවම හෙළා නොදකින මනුෂ්‍යයා භාග්‍යවන්තයෙකි. නුමුත් සැක ඇති මනුෂ්‍යයා අනුභව කරන්නේ නම් ඔහු හෙළා දකිනු ලබන්නේ, ඔහු අනුභව කරන්නේ ඇදහිල්ලෙන් නොවන බැවිනි. ඇදහිල්ලෙන් නොපැමිණෙන සියල්ල පාපයයි” (රෝම 14:22-23). අවසාන වශයෙන්, තීරණය ගත යුත්තේ ප්‍රඥාව සඳහා යාච්ඤා කිරීමෙනි, එය වරදක් සොයා නොගෙන සැමට ලබා දීමට දෙවියන්වහන්සේ පොරොන්දු වේ (යාකොබ් 1:5).
English
කිතුනුවකු මත්පැන් සහ දුම්කොළ අලෙවි කරන තැනක වැඩ කළ යුතුද?
