ප්‍රශ්නය
මගේ ජීවිතයට බයිබලය අදාළ කරගැනීමේ රහස කුමක්ද?
පිළිතුර
බයිබලය අනුගමනය කිරීම සියලුම කිතුනුවන්ගේ යුතුකමයි. අප එය අදාළ නොකරන්නේ නම්, බයිබලය සාමාන්‍ය පොතකට වඩා වැඩි දෙයක් නොවේ. එය පැරණි අත්පිටපත් වල ප්‍රායෝගික එකතුවකි. “ඔබ මගෙන් ඉගෙනගෙන හෝ ලබාගෙන හෝ අසා ඇති හෝ මා තුළ දැක ඇති ඕනෑම දෙය ක්‍රියාවට නංවන්න. සමාදානයේ දෙවියන්වහන්සේ ඔබ සමඟ සිටිනු ඇත “ (පිලිප්පි 4:9). අප බයිබලය අදාළ කරගන්නා විට දෙවියන් වහන්සේ අප සමඟ සිටිනු ඇත.
දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය අපගේ ජීවිතයට අදාළ කරගැනීමේ පළමු පියවර එය කියවීමයි. කියවීමේදී අපගේ පරමාර්ථය නම් දෙවියන්වහන්සේව දැන හඳුනා ගැනීම, උන්වහන්සේගේ මාර්ග ඉගෙන ගැනීම සහ මෙලොව අප වෙනුවෙන් උන්වහන්සේගේ අරමුණ තේරුම් ගැනීමයි. බයිබලය කියවීමේදී, ඉතිහාසය පුරාම දෙවියන්වහන්සේ මනුෂ්‍යත්වය සමග සම්බන්ධතාවය, උන්වහන්සේගේ මිදීමේ සැලැස්ම, උන්වහන්සේගේ පොරොන්දු සහ උන්වහන්සේගේ චරිතය ගැන ඉගෙන ගනිමු. කිතුනු ජීවිතය කෙබඳු දැයි අපට පෙනේ. දෙවියන්වහන්සේපි ළිබඳව අප ශුද්ධලියවිල්ලෙන් ලබාගත් දැනුම ජීවිතය සඳහා බයිබලයේ මූලධර්ම අදාළ කරගැනීම සඳහා මිල කළ නොහැකි පදනමක් ලෙස සේවය කරයි.
අපගේ ඊළඟ ඉලක්කය වන්නේ ගීතිකාකරු දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය අපගේ හදවත් තුළ සැඟවීමයි: “මම ඔබට විරුද්ධව පව් නොකරන පිණිස ඔබගේ වචනය මාගේ හදවතේ සඟවා තැබුවෙමි” (ගීතාවලිය 119:11). දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය අපගේ හදවත් තුළ “සැඟවීමට” ඇති ක්‍රමය නම් අප මුලින් කියවූදේ අධ්‍යයනය කිරීම, කට පාඩම් කිරීම සහ මෙනෙහි කිරීමයි. මෙම පියවර හතර — කියවීම, අධ්‍යයනය කිරීම, කට පාඩම් කිරීම සහ මෙනෙහි කිරීම මගින් ශුද්ධලියවිල්ල අපගේ ජීවිත වලට සාර්ථකව යොදාගත හැකිය.
අධ්‍යයනය: අධ්‍යයනය නිසැකවම කියවීම ඇතුළත් වන අතර, කියවීම අධ්‍යයනයට සමාන නොවේ. දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ යම් පුද්ගලයෙකු, විෂය, තේමාව, ඡේදය හෝ බයිබලය පිළිබඳ උසස් දැනුමක් ලබා ගැනීම සඳහා අපි යාච්ඤාවෙන්, කාලය දෙමින් හා අවධානය කරන බවයි. දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය “ඝන ආහාර” ලෙස ගැනිමට හැකිවන පරිදි බයිබලානුකුල විවරණ සහ ප්‍රකාශිත බයිබල් අධ්‍යයන ඇතුළු අධ්‍යයන සම්පත් රාශියක් ඇත (හෙබ්‍රෙව් 5:12-14). අපට මෙම සම්පත් පිළිබඳව හුරුපුරුදු විය හැකිය, ඉන්පසු මාතෘකාවක්, ඡේදයක් හෝ පොතක් තෝරාගෙන අපගේ රුචිකත්වයට සරිලනසේ සොයා බැලිය හැකිය.
මතක තබා ගන්න: අපට මතක නැතිදේ යෙදිය නොහැක. අප අපගේ හදවතේ වචනය “සැඟවීමට” යන්නේ නම්, අප එය මුලින්ම කටපාඩම් කරගැනීමෙන් එය ලබා ගත යුතුය. ශුද්ධලියවිල්ලකට පාඩම් කරගැනීමෙන් ළිඳක් අප තුළ ඇති වන අතර එයින් අපට නොකඩවා පානය කළ හැකිය. අනාගත පරිහරණය සඳහා අප මුදල් හා වෙනත් භෞතික දේපළ ගබඩා කරන ආකාරයටම, “මාගේ මේ වචන ඔබේ හදවතේත් ඔබේ ආත්මය තුළත් තැබිය යුතුයි” (ද්විතීයකථාව 11:18). සෑම සතියකම ඔබ කටපාඩම් කිරීමට කැමති ශුද්ධලියවිලි පද සඳහා සැලැස්මක් සාදන්න.
මෙනෙහි කරන්න: ලේඛකයෙකු හා දාර්ශනිකයෙකු වන එඩ්මන් ඩ්බර්ක් වරක් පැවසුවේ, “එලිදරව්වක් නොමැතිව කියවීම ජීර්ණයකින් තොරව ආහාරයට ගැනීම හා සමානයි” කියාය. දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය “ජීර්ණය” නොකර “අනුභව” කිරීමට අපට නොහැකිය. වපුරාන්නාගේ උපමාවෙන් (මතෙව් 13:3-9;18-23), යේසුස්වහන්සේ තම කෙතේ බීජ වැපිරීමට පිටත්ව යන වපුරන්නෙකු ගැන පවසන්නේ, බීජ නැමති දේව වචනය (මතෙව් 13:19) — “පාංශුබිමක වැටී ඇති අතර, ඔවුන්ට වැඩි පස් නොතිබූ අතර, පසෙහි ගැඹුරක් නොතිබූ හෙයින්, වහාම ඉස්මතුවිය, නමුත් හිරු නැඟෙනවිට ඒවා දැවී ගියේය. ඔවුන්ට මූලයක් නොතිබූ බැවින් ඒවා වියළී ගියේය “ (13:5-6). යේසුස්වහන්සේ පවසන පරිදි, වචනය වපුරන නමුත් මුල් නොගන්නේය (13:20-21).
ගීතාවලිය 1:2 පවසනවා දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය මෙනෙහි කරන මිනිසා ආශීර්වාද ලද්දෙක්. ඩොනල්ඩ් එස්. විට්නිසිය ක්‍රිස්තියානි ජීවිතය සඳහාවූ අධ්‍යාත්මික විනය ග්‍රන්ථයේ මෙසේ ලියයි. “ඔබගේ අධඨාත්මික ජීවිතයේ සහ භාවනාවෙන් වඩාත් සපලවේ. නිදසුනක් වශයෙන්, බයිබලය ඇසීම හෝ කියවීම දුෂ්කර භූමියේ කෙටි වර්ෂා පතනයක් වැනි විය හැකිය. වර්ෂාවේ ප්‍රමාණය හෝ තීව්‍රතාවය කුමක්වුවත්, බොහෝ දුරට පහව ගොස් සුළු වශයෙන් ගිලීයයි. භාවනාව ආත්මයේ පස විවරකර දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයේ ජලය ගැඹුරින් විවර කිරීමට ඉඩ දෙයි. එහි ප්‍රතිපලය වන්නේ අධි ස්වභාවික පලදායිතාවයක් සහ අධ්‍යාත්මික සමෘද්ධියකි “ (පි. 49-50 පි.)
දෙවියන්වහන්සේව සතුටු කරන අස්වැන්නක් ලබා ගැනීම සඳහා වචනය අපගේ ජීවිතවල “මුල් බැස ගැනීමට” අප කැමති නම් (මතෙව් 13:23), අප බයිබලය කියවන හා අධ්‍යයනය කරනදේ ගැන මෙනෙහි කළ යුතුය. අප මෙනෙහි කරනවිට, අපට අපෙන්ම ප්‍රශ්න කිහිපයක් ඇසිය හැකිය:
1. මෙම කොටස දෙවියන්වහන්සේ ගැන මට උගන්වන්නේ කුමක්ද?
2. මෙම කොටස සභාව ගැන මට උගන්වන්නේ කුමක්ද?
3. මෙම ඡේදය මට ලෝකය ගැන උගන්වන්නේ කුමක්ද?
4. මෙම ඡේදය මා ගැන මට උගන්වන්නේ කුමක්ද? මගේම ආශාවන් සහ චේතනා ගැන?
5. මෙම ඡේදයට මා පියවර ගත යුතුද? එසේනම්, මා ගතයුතු ක්‍රියා මාර්ගය කුමක්ද?
6. පාපොච්චාරණය කිරීමට සහ / හෝ පසුතැවිලිවීමට මට අවශ්‍ය කුමක්ද?
7. දෙවියන්වහන්සේ කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමට හා උන්වහන්සේගේ මහිමය සඳහා උත්සාහ කිරීමට මට උපකාරවත් වන මෙම ඡේදයෙන් මා ඉගෙන ගත්තේ කුමක්ද?
අයදුම් කරන්න: අපි දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය අධ්‍යයනය කිරීම, කට පාඩම් කිරීම සහ මෙනෙහි කිරීම කොතරම් දුරට එය අපගේ ජීවිතයට අදාළ වන්නේද යන්න අප තේරුම් ගන්නා තරම අනුව සිදුවේ. නමුත් වචනය අදාළ වන ආකාරය තේරුම් ගැනීම පමණක් ප්‍රමාණවත් නොවේ; අප එය සැබවින්ම අදාළ කර ගත යුතුය (යාකොබ් 1:22). “යෙදුම” යන්නෙන් ක්‍රියාව අදහස් වන අතර, කීකරු ක්‍රියාව යනු දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය අපගේ ජීවිතයට පණ පොවන අවසාන පියවරයි. ශුද්ධලියවිල්ලෙහි යෙදුම අපගේ අධ්‍යයනය බලවත් කරයි සහ තවදුරටත් දැනුවත් කරයි, එමෙන්ම එය අපගේ විචාර බුද්ධිය මුවහත් කර ගැනීමටත්, යහපත හා නපුර අතර වෙනස හඳුනා ගැනීමටත් උපකාරීවේ (හෙබ්‍රෙව් 5:14).
අවසාන වශයෙන්, දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය අපගේ ජීවිතවලට තේරුම් ගැනීමට සහ ඒවා ක්‍රියාවට නැංවීමට අප තනිවම නොසිටින බව සැලකිල්ලට ගැනීම වැදගත්ය. දෙවියන්වහන්සේ අපව උන්වහන්සේගේ ආත්මයෙන් පුරවා ඇත (යොහන් 14:16-17) උන්වහන්සේ අපට කථා කරයි, සියලු මනුෂ්‍යන් කරා අපව මෙහෙයවයි (යොහන් 16:13). මේ හේතුව නිසා පාවුල් ඇදහිලිවන්තයන්ට උපදෙස් දෙන්නේ “ආත්මයාණන් වහන්සේ අනුව ගමන් කිරිමට” (ගලාති 5:16), මන්ද උන්වහන්සේ අපගේ අවශ්‍යතාවයට උපකාර කරන වර්තමාන උපකාරයයි (ගීතාවලිය 46:1)! ආත්මයාණන්වහන්සේ අපව දෙවියන්වහන්සේගේ කැමැත්තට විශ්වාසවන්තව මෙහෙයවනු ඇත, සෑමවිටම හරිදේ කිරීමට අපව පොළඹවයි (එසකියෙල් 36:26-28; පිලිප්පි 2:13). ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගෙන් ආරම්භ කිරීමට බයිබලයට අනුබල දුන් තැනැත්තාට වඩා බයිබලයේ ලියා ඇති සියල්ලට අනුව ජීවත්විය හැකි ආකාරය ඉගැන්වීමට වඩා හොඳ කවුද? එමනිසා, අපගේ වචනය අපගේ හදවත් තුළ සඟවා ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ එම වචනය අපෙන් ඉවතට ගන්නා විට උන්වහන්සේට කීකරුවීමෙන් අපගේ කොටස කරමු.
English
මගේ ජීවිතයට බයිබලය අදාළ කරගැනීමේ රහස කුමක්ද?
