ප්‍රශ්නය
අප බව්තීස්ම විය යුත්තේ යේසුස්වහන්සේගේ නාමයෙන්ද (ක්‍රියා 2:38), නැතහොත් පියා, පුත්‍රයා සහ ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ නාමයෙන්ද (මතෙව් 28:19)?
පිළිතුර
පෙන්තකොස්ත දවසේදී පේතෘස් සමූහයාට පැවසුවේ “ඔබගේ පාපවලට සමාව ලබාගැනීම සඳහා ඔබ සැවොම යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ නාමයෙන් පසුතැවිලි වී බව්තීස්ම වන්න. එවිට ඔබට ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ දීමනාව ලැබෙනු ඇත” (ක්‍රියා 2:38). බව්තීස්මය පිළිබඳ ඔහුගේ ආඥාව වූයේ එය “යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ නාමයෙන්” කළ යුතු බවයි. “පියාණන්ගේත් පුත්‍රයාගේත් ශුද්ධාත්මයාණන්ගේත් නාමයෙන්” ගෝලයන් බව්තීස්ම කරන ලෙස යේසුස්වහන්සේ මීට පෙර තම ගෝලයන්ට පැවසුවා (මතෙව් 28:19). වචනවල වෙනස බොහෝ දෙනා ඇසීමට හේතු වී ඇත්තේ “නිවැරදි සූත්‍රය කුමක්ද? පියාණන්, පුත්‍රයාණන් හා ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ නාමයෙන් බව්තීස්ම විය යුතුද? යේසුස්වහන්සේගේ නාමයෙන් පමණක් බව්තීස්ම විය යුතුද? වචනවල වෙනස බොහෝ දෙනා ඇසීමට හේතු වී ඇත්තේ “නිවැරදි සූත්‍රය කුමක්ද? පියාණන්, පුත්‍රයාණන් හා ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ නාමයෙන් බව්තීස්ම විය යුතුද? නැත්නම් අපි යේසුස් වහන්සේගේ නාමයෙන් පමණක් බව්තීස්ම විය යුතුද?”
එක් පැහැදිලි කිරීමකින් පෙන්නුම් කරන්නේ පියා, පුත්‍රයා හා ආත්මය “තුන්දෙනෙකු එකක්” බවය. දේවත්වයේ එක් පුද්ගලයෙකුගේ නාමයෙන් බව්තීස්ම වීම තිදෙනාගේම නාමයෙන් බව්තීස්ම වීම හා සමානයි. නමුත් වඩාත් විස්තීර්ණ පැහැදිලි කිරීමක් ඇත, එය එක් එක් විධානය සඳහා ප්‍රේක්ෂකයින් සැලකිල්ලට ගනී.
යේසුස්වහන්සේ මහා ආඥාව දුන් විට, උන්වහන්සේ සිය අනුගාමිකයන්ව “සියලු ජාතීන්ට අයත්” ගෝලයන් කිරීම සඳහා ලොවට යවමින් සිටියේය (මතෙව් 28:19). මිථ්‍යාදෘෂ්ටික ලෝකය තුළ, එක් සැබෑ දෙවි කෙනෙකු ගැන කිසිවක් නොදන්නා අයව මුණගැසෙනු ඇත, “බලාපොරොත්තුවක් නොමැතිව හා ලෝකයේ දෙවියන්වහන්සේ නොමැතිව” සිටි රූප වන්දනාවේ යෙදෙන මිනිසුන් (එපීස 2:12). එවැනි අයට ශුභාරංචිය දේශනා කිරීමේදී ප්‍රේරිතයන්ට අනිවාර්යයෙන්ම දෙවියන්වහන්සේගේ ත්‍රිත්ව ස්වභාවයද ඇතුළුව ඉගැන්වීම ඇතුළත් කළ යුතුය. (ක්‍රියා 17 හි පාවුල් ඇතීනියානුවන් අමතන මූලික තොරතුරු මොනවාදැයි බලන්න.) ශුභාරංචිය පිළිගෙන බව්තීස්ම වූ අය සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් ආගමික ක්‍රමයකට හැරී දෙවියන්වහන්සේ කවුද යන්න පිළිබඳ නව අවබෝධයක් ලබා ගනී.
ඊට වෙනස්ව, පේතෘස් පෙන්තකොස්ත දවසේදී කතා කළේ පියාණන් වන දෙවියන්වහන්සේ ගැනත් දෙවියන්වහන්සේගේ ආත්මය ගැනත් දැනටමත් අවබෝධයක් තිබූ විශ්වාසවන්ත යුදෙව්වන්ටයි. ඔවුන් අතුරුදහන් වූ සමීකරණයේ කොටසක් වූයේ දෙවියන්වහන්සේගේ පුත් යේසුස්වහන්සේ ය. යේසුස්වහන්සේ නොමැතිව ඔවුන්ට ගැළවීමට නොහැකි විය (ක්‍රියා 4:12). යුදෙව්වන්ට ශුභාරංචිය ඉදිරිපත් කිරීමේදී පේතෘස් ඔවුන්ට යේසුස්වහන්සේගේ නාමයෙන් බව්තීස්ම වන ලෙස අණ කරයි. එනම්, ඔවුන් කුරුසියේ ඇණ ගසනු ලැබූ තැනැත්තා කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීමයි. ඔවුන් පියාණන්වහන්සේ හා ආත්මයාණන්වහන්සේ ගැන ප්‍රකාශ කළ නමුත් පුත්‍රයාණන් ප්‍රකාශ කිරීමට ඔවුන්ට අවශ්‍ය විය. එදා ශුභාරංචිය ලැබූ අය යේසුස්වහන්සේගේ ස්වාමියා වෙනුවෙන් කැපවුණා. ඔවුන් තවදුරටත් උන් වහන්සේව ප්‍රතික්ෂේප නොකළ අතර උන්වහන්සේව තම මෙසියස්වහන්සේ ලෙස පිළිගත් අතර ගැලවීමේ බලාපොරොත්තුව පමණි.
ක්‍රිස්තියානි බව්තීස්මය සඳහා වන සම්මත සූත්‍රය පියාණන්, පුත්‍රයාණන් හා ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ නාමයෙන් විය යුතුය. යේසුස්වහන්සේගේ නාමය පිළිබඳව පේතෘස්ගේ අවධාරණය තේරුම්ගත හැකිය. මීට පෙර යේසුස් වහන්සේව මෙසියස්වහන්සේ ලෙස ප්‍රතික්ෂේප කර ප්‍රතික්ෂේප කළ යුදෙව්වන්ටම ඔහු කථා කළ බව පෙනේ. ශුභාරංචියේ පණිවිඩය අදටත් ජීවිත වෙනස් කරමින් පවතී. යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසය තබන අයට තවමත් ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ දීමනාව පියාණන්වහන්සේගෙන් ලැබේ. ජල බව්තීස්මය යනු දෙවියන්වහන්සේ විසින් අපගේ ඇදහිල්ල ප්‍රසිද්ධියේ කිරීම, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ මරණය, භූමදානය සහ නැවත නැඟිටීම පිළිබඳව අපව හඳුනා ගැනීමයි.
English
අප බව්තීස්ම විය යුත්තේ යේසුස්වහන්සේගේ නාමයෙන්ද (ක්‍රියා 2:38), නැතහොත් පියා, පුත්‍රයා සහ ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ නාමයෙන්ද (මතෙව් 28:19)?
