ප්‍රශ්නය
බයිබලය දෘෂ්ටාන්තයන්ගෙන් සමන්විතද?
පිළිතුර
දෘෂ්ටාන්තයක් යනු චරිත සහ / හෝ සිදුවීම් වෙනත් සිදුවීම්, අදහස් හෝ පුද්ගලයින් නියෝජනය කරන සංකේතවත් කරන කතාවකි. දෘෂ්ටාන්ත, සාහිත්‍ය ඉතිහාසය පුරාම පොදු සාහිත්‍ය උපකරණයකි. අප කීර්තිමත් හෝ මතභේදාත්මක අදහස් වක්‍රව ප්‍රකාශ කිරීමට, දේශපාලනය විවේචනය කිරීමට සහ බලයේ සිටින අයට තරවටු කිරීමට (උදා: ජෝර්ජ් ඕවල්ගේ සත්ව ගොවිපල සහ ජොනතන් ස්විෆ්ට්ගේ ගුලිවර්ස් ට්‍රැවල්ස්) දෘෂ්ටාන්ත භාවිතා කර ඇත. වෙනත් වේලාවක, දෘෂ්ටාන්ත භාවිතා කරනුයේ වියුක්ත අදහස් හෝ අධ්‍යාත්මික සත්‍යයන් විස්තීර්ණ රූපකයක් හරහා ප්‍රකාශ කිරීමෙනි, සත්‍යය ග්‍රහණය කරගැනීම පහසු කරයි (උ.දා. ජෝන් බන්යාන්ගේ වන්දනාකරුවන්ගේ ප්‍රගතිය සහ ඉහළ ස්ථාන පිළිබඳ හැනා හර්නාඩ්ගේ හින්ඩ්ස් පාද).
අධ්‍යාත්මික සත්‍යයන් පැහැදිලි කිරීමට හෝ පසුකාලීන සිදුවීම් පුරෝකථනය කිරිමට දෘෂ්ටාන්ත බොහෝමයක් බයිබලයේ අඩංගුවේ. ශුද්ධලියවිල්ලේ දෘෂ්ටාන්ත පිළිබඳ පැහැදිලි උදාහරණ නම් යේසුස්වහන්සේ දැක්වු උපමා. මෙම කථාවල, චරිත හා සිදුවීම් නියෝජනය කරන්නේ දේවරාජ්‍යය හෝ කිතුනු ජීවිතය පිළිබඳ සත්‍යයකි. නිදසුනක් වශයෙන්, මතෙව් 13:3–9 හී වපුරන්නාගේ උපමාවේ, බීජ හා විවිධ පස් වර්ග දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය සහ එයට විවිධාකාර පතිචාර දක්වයි (යේසුස්වහන්සේ 18-23 පදවල පැහැදිලි කරන පරිදි).
අකිකරු පුතයාගේ කථාව තුල බොහෝ දෘෂ්ටාන්ත භාවිතා කරයි. මෙම කථාවේ (ලූක් 15:11-32), නාමික පුත්‍රයා සාමාන්‍ය පුද්ගලයාව නියෝජනය කරයි: පව්කාර සහ ආත්මාර්ථ කාමිත්වයට නැඹුරු. ධනවත් පියා දෙවියන් වහන්සේව නියෝජනය කරන අතර පුතාගේ රළු ජීවිතය හෙඩොනිස් වාදය සහ පසුව දුප්පත්කම නියෝජනය කරන්නේ අභක්තික ජීවන රටාවේ හිස් බවයි. පුතා අව්‍යජ ශෝකයෙන් ආපසු ගෙදර එනවිට, අපට පසුතැවිල්ල පිළිබඳ නිදර්ශනයක් තිබේ. පියාගේ දයාව සහ පුතා නැවත ලබා ගැනීමට ඇති කැමැත්ත තුළ, අප පාපයෙන් ඉවත්වී ඔහුගේ සමාව ඉල්ලා සිටින විට දෙවියන්වහන්සේගේ ප්‍රීතිය අපට පෙනේ.
උපමාවලදී, යේසුස්වහන්සේ විසින් වියුක්ත අධ්‍යාත්මික සංකල්ප (මිනිසුන් ශුභාරංචියට ප්‍රතිචාර දක්වන ආකාරය, දෙවියන්වහන්සේගේ දයාව යනාදිය) සාපේක්ෂ රූපක ස්වරූපයෙන් උගන්වයි. මෙම කථා තුළින් අපි දෙවියන්ගේ සත්‍යය පිළිබඳ ගැඹුරු අවබෝධයක් ලබා ගනිමු. සාහිත්‍යමය ස්වරූපයක් ලෙස බයිබලානුකුල දෘෂ්ටාන්ත පිළිබඳ වෙනත් උදාහරණ අතරට එළිදරව් 12:1–6 හී මකරා සහ ස්ත්‍රියගේදර්ශනය ඇතුළත්වේ; එසකියෙල් 17 හී රාජාලීන් සහ මිදිවැල පිළිබඳ කතාව; හිතෝපදේශ බොහොමයක්, විශේෂයෙන් සංකේතාත්මක සමාන්තර කරණයෙන් ලියා ඇත.
දෙවියන්වහන්සේ විසින් බයිබලයේ පිහිටුවා ඇති සමහර සම්ප්‍රදායන් හා උත්සව “සාහිත්‍යමය නොවන දෘෂ්ටාන්ත” ලෙස සැලකිය හැක්කේ ඒවා අධ්‍යාත්මික සත්‍යයන් සංකේතවත් කරන බැවිනි. නිදසුනක් වශයෙන්, සත්ව පූජා ක්‍රියාවෙන් නිරූපණය කළේ අපගේ පව් මරණයට සුදුසු බවය. පූජාසනය මත ඇති සෑම ආදේශකයක්ම ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ පූජාවට පූර්වගාමී විය. විවාහය ආරම්භ කිරීම, විශාල ප්‍රායෝගික අරමුණු ඉටුකරන අතරම, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සහ සභාව අතර සම්බන්ධතාවයේ සංකේතයකි (එපීස 5:31-32). මෝසෙස්ගේ චාරිත්‍රානුකූල නීති බොහෝමයක් (ඇඳුම් පැළඳුම්, ආහාර සහ පිරිසිදු හා අපවිත්‍ර වස්තූන් සම්බන්ධයෙන්) ඇදහිලිවන්තයන් ආත්මයෙන් වෙනස්වීමට අවශ්‍යතාවය සහ නොඇදහිලිවන්තයන්ගෙන් ක්‍රියා කිරීම වැනි අධ්‍යාත්මික යථාර්ථයන් නියෝජනය කරයි. මෙම උදාහරණ තනි තනිව උපමා ලෙස නොසැලකිය හැකි අතර (දෘෂ්ටාන්ත බහු සංකේත එකට වැඩ කිරීම අවශ්‍ය වන හෙයින්), පරණ ගිවිසුමේ (සහ අළුත් කොටස්වල) ආගමික ක්‍රමය දෙවියන්වහන්සේ සමඟ මිනිසාගේ සම්බන්ධතාවය සඳහා පුළුල් දෘෂ්ටාන්ත ලෙස දැකිය හැකිය.
බැලූ බැල්මට ගැඹුරු අර්ථයක් නොමැති බව පෙනෙන සමහරවිට සැලකියයුතු එතිහාසික සිදුවීම් වැදගත් පාඩමක් ඉගැන්වීම සඳහා දෘෂ්ටාන්තයෙන් පසුව අර්ථ නිරූපණය කිරීම සිත් ගන්නා කරුණකි. මෙහි එක් අවස්ථාවක් නම් ගලාති 4 වන අතර, ආබ්‍රහම්, හාගර් සහ සාරාගේ කථාව පැරණි හා නව ගිවිසුම්වල උපමා කතාවක් ලෙස පාවුල්තුමා අර්ථකථනය කරයි. ඔහු මෙසේ ලියයි. “මක්නිසාද ආබ්‍රහම්ට පුතුන් දෙදෙනෙක් සිටි බව ලියා තිබේ. ඔහුගේ පුත්‍රයාව හල් ස්ත්‍රිය විසින් උපත ලැබුවේ මාංශයට අනුවය, නමුත් ඔහුගේ පුත්‍රයා නිදහස් ස්ත්‍රිය විසින් උපත ලැබුවේ දිව්‍ය පොරොන්දුවක ප්‍රතිඵලයක් වශයෙනි. මේ දේවල් සංකේතාත්මකව ගනු ලැබේ: කාන්තාවන් ගිවිසුම් දෙකක් නියෝජනය කරයි. එක් ගිවිසුමක් සීනයි කන්දෙන් වන අතර වහලුන් විය යුතු දරුවන් දරයි: මෙය හාගර් ය. දැන් හාගර් අරාබියේ සීනයි කන්ද වෙනුවෙන් පෙනී සිටින අතර වර්තමාන ජෙරුසලමට අනුරූප වන්නේ ඇය දරුවන් සමඟ වහල් භාවයේ සිටින බැවිනි. නමුත් ඉහළින් ඇති යෙරුසලම නිදහස් ය, ඇය අපේ මවය” (ගලාති 4:22-26). මෙහිදී, පාවුල්තුමා සැබෑ, එතිහාසික පුද්ගලයන් (ආබ්‍රහම්, හාගර් සහ සාරා) රැගෙන මෝසෙස්ගේ ව්‍යවස්ථාව (පැරණි ගිවිසුම) සහ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ නිදහස (නව ගිවිසුම) සඳහා සංකේත ලෙස භාවිතා කරයි. පාවුල්තුමාගේ රූපමය කාචය තුළින් අපට පෙනී යන්නේ දෙවියන්වහන්සේ සමග අපගේ සම්බන්ධතාවය නිදහසක් බවයි (අපි දිව්‍ය පොරොන්දුවේ දරුවන්, ඊසාක් සාරාට මෙන්), වහල් භාවයෙන් නොවේ (ඉෂ්මායෙල් හාගර්ට මෙන් අපි මිනිසාගේ වහල් භාවයේ දරුවන් නොවේ) . පාවුල්තුමාට ශුද්ත්මයාණන්ගේ ආනුභාවයෙන් මෙම එතිහාසික සිද්ධියේ සංකේතාත්මක වැදගත්කම දැක ගත හැකිවූ අතර එය ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුළ අපගේ ස්ථාවරය විදහා දැක්වීමට යොදා ගත්තේය.
දෘෂ්ටාන්ත යනු අධ්‍යාත්මික කරුණු පහසුවෙන් තේරුම් ගත හැකි ආකාරයෙන් පැහැදිලි කිරීමේ කලාත්මක ක්‍රමයකි. වඩා සාපේක්ෂ සන්දර්භයක් තුළින් දුෂ්කර සංකල්ප තේරුම් ගැනීමට දෙවියන්වහන්සේ අපට උපකාර කරයි. උන්වහන්සේ ශ්‍රේෂ්ඨ කතන්දර කාරයාණන් ලෙසද හෙළි කරයි. ඉතිහාසය පුරාම තම සැලැස්ම පෙරදැරිකර ක්‍රියාත්මක කිරීමට උන්වහන්සේ ක්‍රියා කරයි. අපට තේරුම් ගත හැකි අයුරින් අපට ආමන්ත්‍රණය කරන දෙවියන්වහන්සේ අපට සිටීම ගැන අපට ප්‍රීති විය හැකිය.
English
බයිබලය දෘෂ්ටාන්තයන්ගෙන් සමන්විතද?
