ප්‍රශ්නය
අපගේ ගැලවීම සඳහා අපි යමක් දායක කරනවාද?
පිළිතුර
මෙම ප්‍රශ්නය දෙස බැලීමට ක්‍රම දෙකක් තිබේ - ප්‍රායෝගික දෘෂ්ටි කෝණයකින් සහ බයිබලානුකුල දෘෂ්ටි කෝණයකින්. පළමුව, ප්‍රායෝගික දෘෂ්ටි කෝණයකින්, පුද්ගලයෙකු තම ගැලවීම සඳහා යමක් දායක වේ යැයි උපකල්පනය කරමු. එය කළ හැකි නම්, ස්වර්ගයේ ගෞරවය ලැබෙන්නේ කාටද? මිනිසුන් කෙසේ හෝ තමන්ගේ ගැළවීම සඳහා දායක වන්නේ නම්, එයින් කියැවෙන්නේ මිනිසුන්ට එම ගෞරවය හිමිවන බවයි. මිනිසුන්ට ගෞරවය ලැබෙන්නේ නම්, මෙය නිසැකවම දෙවියන්වහන්සේගේ ගෞරවය ලබා ගැනීමෙන් ඈත් වනු ඇත. ස්වර්ගය කරා ළඟා වීමට යමක් දායක විය හැකි නම්, ඔහු පැමිණි සෑම පුද්ගලයෙකුම ස්වර්ගීය පුරවැසිභාවය ලබා ගැනීම සඳහා ඔහු කළ දේ නිසා තමාටම සුබ පතනු ඇත. මේ අයම ගායනා කරනු ඇත, "මට ප්‍රශංසා කරන්න, මම මගේ ගැලවීමට දායක වුණෙමි." ස්වර්ගයේ සිටින මිනිසුන් දෙවියන්වහන්සේට වඩා තමාට නමස්කාර කරනු ඇතැයි සිතිය නොහැකිය. දෙවියන්වහන්සේ වදාළේ “මාගේ මහිමය තවත් කෙනෙකුට නොදෙනු ඇත” (යෙසායා 42:8; 42:11).
බයිබලානුකුල දෘෂ්ටි කෝණයකින් බලන කල, මිනිසා ඔහුගේ ගැලවීමට කිසිසේත් දායක වන්නේ නැත. මනුෂ්‍යත්වයේ ගැටලුව වන්නේ ඔවුන්ගේ පව්කාරකමයි. දේවධර්මවාදීන් සාමාන්‍යයෙන් මෙය හඳුන්වන්නේ “සම්පූර්ණ දුෂ්ටකම” ලෙසයි. මුළුමනින්ම දුෂ්ටකම යනු මිනිසා මුළු කාලය පුරාම පව්කාර බවත් දෙවියන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහය ලබා ගැනීම සඳහා තමා විසින්ම කිසිවක් කළ නොහැකි බවත්ය. මෙම පව්කාර තත්වය නිසා මනුෂ්‍ය වර්ගයා දෙවියන්වහන්සේ සමග කිසිම සම්බන්ධයක් ඇති කර ගැනීමට කැමති නැත (විශේෂයෙන් රෝම 1: 18-32 බලන්න). මිනිසා මුළුමනින්ම විනාශ වී ඇති නිසා, මනුෂ්‍ය වර්ගයා පාපයට තෝරා ගැනීම, පාපයට ඇලුම් කිරීම, පාපය ආරක්ෂා කිරීම සහ පාපයේ මහිමය යන කරුණු පැවසීම ආරක්ෂිත ය.
මිනිසාගේ පව්කාර අවාසනාවන්ත තත්වය නිසා ඔහුට දෙවියන්වහන්සේගේ සෘජු මැදිහත්වීම අවශ්‍ය වේ. මෙම මැදිහත්වීම ලබා දී ඇත්තේ පව්කාර මනුෂ්‍යත්වය සහ ධර්මිෂ් දෙවියන්වහන්සේ අතර මැදිහත්කරු වන යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ විසිනි (1 තිමෝති 2: 5). දැනටමත් සඳහන් කර ඇති පරිදි, මනුෂ්‍ය වර්ගයාට දෙවියන්වහන්සේ සමග කිසිවක් කිරීමට අවශ්‍ය නැත, නමුත් දෙවියන්වහන්සේට අවශ්‍ය වන්නේ මිනිසුන් සමඟ සෑම දෙයක්ම කිරීමටය. දෙවියන්වහන්සේගේ පරිපූර්ණ ආදේශනය (1 තිමෝති 2:6) මනුෂ්‍යත්වයේ පව් උදෙසා මැරීමට උන්වහන්සේ තම පුත් යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව එව්වේ මේ නිසාය. යේසුස් මියගිය නිසා ඇදහිල්ලෙන් මනුෂ්‍යයන් යුක්තිසහගත, ධර්මිෂ්ඨ ප්‍රකාශයට පත් කළ හැකිය (රෝම 5:1). ඇදහිල්ලෙන්, පුද්ගලයා මුදවා ගනු ලැබේ, පාපයේ වහල් වෙළඳ පොළෙන් මිල දී ගෙන එයින් නිදහස් වේ (1 පේත්‍රැස් 1:18-19).
දැන් සඳහන් කර ඇති මෙම ක්‍රියාවන් - ආදේශ කිරීම, යුක්තිසහගත කිරීම, මිදීම - දෙවියන්වහන්සේ විසින් සම්පුර්ණයෙන්ම සපයා ඇති ඒවා වන අතර මනුෂ්‍යයන්ගෙන් කිසිවක් සම්පූර්ණයෙන්ම බැහැර කර ඇත. ඔහුගේ ගැලවීම සඳහා මිනිසාට කිසිවක් කළ නොහැකි බව බයිබලය පැහැදිලිය. යමෙක් තමාට දායක විය හැකි යැයි සිතන ඕනෑම වේලාවක ඔහු ගැලවීම උදෙසා ක්‍රියා කරයි. එය පැහැදිලිවම බයිබලයේ ප්‍රකාශයන්ට පටහැනිය (එපීස 2:8-9 බලන්න). ඇදහිල්ල පවා දෙවියන්වහන්සේගෙන් ලද දීමනාවකි. ගැලවීම දෙවියන් වහන්සේගෙන් නොමිලේ ලැබෙන දීමනිවකි (රෝම 6:23), එය දීමනාවක් බැවින් එය උපයා ගැනීමට ඔබට කළ හැකි කිසිවක් නැත. ඔබ කළ යුත්තේ දීමනාව ගැනීම පමණි. “නමුත් උන්වහන්සේව පිළිගත් සියල්ලන්ට (එනම්, යේසුස්වහන්සේ) - උන්වහන්සේගේ නාමය විශ්වාස කරන අයට, උන් වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේගේ දරුවන් වීමට අයිතිය ලබා දී ඇත” (යොහන් 1:12).
English
අපගේ ගැලවීම සඳහා අපි යමක් දායක කරනවාද?
