ප්‍රශ්නය
කිතුණු ඇදහිල්ලේ අත්‍යවශ්‍යංග කරුණු මොනවාද?
පිළිතුර
කිතුණු ඇදහිල්ලට වැදගත් සහ අත්‍යවශ්‍ය දේ බයිබලයම හෙළි කරයි. මෙම අත්‍යවශ්‍යංග දේ නම් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ දේවත්වය, ක්‍රියාවෙන් නොව දෙවියන්වහන්සේගේ කරුණාවෙන් ගැලවීම, යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළින් පමණක් ගැලවීම, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ උත්ථානය, ශුභාරංචිය, ඒකදේවවාදය සහ ශුද්ධ වූ ත්‍රිත්වයයි. අප යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ අනුගාමිකයින් නම් අප තේරුම් ගත යුතු සහ විශ්වාස කළ යුතු ප්‍රධාන “අත්‍යවශ්‍යංග” මේවාය. අපි මේ සියල්ල ටිකක් විස්තරාත්මකව බලමු.
ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ දේවත්වය. ඉතා සරලව, යේසුස්වහන්සේ දෙවියන් වහන්සේ ය. යේසුස්වහන්සේ කිසිවිටෙකත් ශුද්ධ ලියවිල්ලේ ,මම දෙවියන් වහන්සේ, යැයි කෙලින්ම නොකියන නමුත්, උන්වහන්සේ අවට සිටින අයට, විශේෂයෙන්ම පරිසිවරුන්ට සහ සද්දුසිවරුන්ට, උන්වහන්සේ දෙවියන් වහන්සේ බව ඉතා පැහැදිලිව පෙන්වා දෙයි. යොහන් 10:30 පවසන්නේ “මම සහ පියාණන්වහන්සේ එකයි” කියායි. යේසුස්වහන්සේ දේවත්වය ප්‍රකාශ කරමින් සිටි අතර, සිත්ගන්නා කරුණ නම්, උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේ බව ප්‍රතික්ෂේප නොකළේය. තවත් උදාහරණයක් නම් යොහන් 20:28, තෝමස් පවසන විට, “මගේ ස්වාමීනි, මාගේ දෙවියනි!” නැවතත්, යේසුස්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේ නොවන බව පවසමින් ඔහුව නිවැරදි නොකරයි. යේසුස් වහන්සේට ස්වර්ගයේ හිමි තැන ගැන ශුද්ධ ලියවිල්ලෙන් තවත් බොහෝ උදාහරණ සොයාගත හැකිය.
කරුණාවෙන් ගැලවීම. අපි සියල්ලෝම දෙවියන්වහන්සේගෙන් වෙන් වූ පව්කාරයන් වන අතර අපගේ පාපයට සදාකාලික දඬුවම් ලැබිය යුතුය. යේසුස් වහන්සේගේ කුරුසියේ මරණය මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ පව් වෙනුවෙන් ගෙවා, අපට ස්වර්ගයට ප්‍රවේශය සහ දෙවියන්වහන්සේ සමඟ සදාකාලික සම්බන්ධතාවයක් ලබා දුන්නේය. දෙවියන්වහන්සේ අප වෙනුවෙන් මෙය කළ යුතු නැත, නමුත් උන්වහන්සේ තම එකම පුත්‍රයා පූජා කිරීමට තරම් අපට ප්‍රේම කරයි. මෙය කරුණාව වන අතර, එය නියත වශයෙන්ම නුසුදුසු අනුග්‍රහයකි. ශුද්ධ ලියවිල්ල අපට පවසන්නේ, “මක්නිසාද ඔබ ගැළවී ඇත්තේ අනුග්‍රහය කරණකොටගෙන, ඇදහිල්ල කරණකොටගෙනය-මෙය ඔබගෙන්ම නොවේ, මෙය දෙවියන්වහන්සේගේ දීමනාවක් මිස ක්‍රියාවලින් නොවේ, කිසිවෙකු පුරසාරම් දොඩන්නේ නැත” (එපීස 2:8-9). දෙවියන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහය ලබාගැනීමට හෝ උන්වහන්සේගේ කරුණාව හැර ස්වර්ගයට ප්‍රවේශ වීමට අපට කළහැකි කිසිවක් නැත.
ගැලවීම යේසුස් ක්‍රිස්තුස් තුළින් පමණයි. යමෙකුගෙන් ඇසීමට සැබවින්ම ප්‍රකෝපකාරී ප්‍රශ්නයක් විය හැක්කේ “සියලු මාර්ග දෙවියන්වහන්සේ වෙතට ගෙන යනවාද?” සත්‍යය නම් සෑම මාර්ගයක්ම දෙවියන්වහන්සේ වෙතට ගෙන යන බවයි. අවසානයේදී, අප කුමන ඇදහිල්ලක සිටියත්, අප මිය යන විට, අපි සියල්ලෝම දෙවියන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි පෙනී සිටිමු. අප ජීවත්ව සිටියදී අප කළ හෝ නොකළ දේ සහ යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අපගේ ජීවිතයේ ස්වාමියාද යන්න පිළිබඳව අප විනිශ්චය කරනු ලබන්නේ එහිදීය. බහුතරයක් මිනිසුන්ට මෙය භයානක අවස්ථාවක් වනු ඇත, බොහෝ දෙනෙක් උන්වහන්සේව හඳුනන්නේ නැති අතර උන්වහන්සේ විසින් දැනගනු නොලැබේ. මෙම මිනිසුන් සඳහා, නිරය අවසන් ගමනාන්තය වනු ඇත. නමුත් දෙවියන්වහන්සේ උන් වහන්සේගේ දයාවෙන් අප සැමට ගැලවීම සඳහා එකම මාර්ගය උන් වහන්සේගේ පුත්‍රයා වන යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මාර්ගයෙන් සපයා ඇත. ක්‍රියා 4:12 අපට පවසන්නේ “වෙන කිසිවෙකු තුළ ගැළවීම සොයාගත නොහැකි බවයි, මක්නිසාද අප ගැලවීම ලැබිය යුතු වෙනත් නාමයක් මනුෂ්‍යයන්ට දෙන ලද අහස යට තවත් නැත.” මෙම ඡේදය යේසුස් වහන්සේගේ නාමය සහ උන්වහන්සේගේ ගැලවීමේ බලය ගැන කථා කරයි. තවත් උදාහරණයක් යොහන් පොතේ දක්නට ලැබේ. යේසුස්වහන්සේ පිළිතුරු දෙමින්, “මාර්ගය ද සත්‍යය ද ජීවනය ද මම වෙමි. මා තුළින් මිස කිසිවෙක් පියාණන්වහන්සේ වෙතට නොපැමිණෙන්නේය” (යොහන් 14:6). ඔහු හෝ ඇය වෙනුවෙන් ස්වාමිවූ යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ගැලවීමේ කාර්යය කෙරෙහි ඇදහිල්ලෙන් මිස කිසිවෙක් ස්වර්ගයට නොයන්නේය.
ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ උත්ථානය. යේසුස්වහන්සේගේ මෙලොව දර්ශනය සහ පසුව කුරුසියේ මරණය හැරුණු විට බයිබලයේ වෙනත් කිසිදු සිදුවීමක් කිතුණු ඇදහිල්ලට නැවත නැඟිටීම තරම් වැදගත් නොවේ. මෙම සිදුවීම වැදගත් වන්නේ ඇයි? පිළිතුර ඇත්තේ යේසුස්වහන්සේ මිය ගොස් දින තුනකට පසු නැවත ජීවයට පැමිණ නැවත නැඟිට උන්වහන්සේගේ අනුගාමිකයන්ට ශාරීරික ස්වරූපයෙන් නැවත පෙනී සිටීමයි. තම මිත්‍ර ලාසරුස් වැනි අයව නැවත නැඟිටුවන්න යේසුස්වහන්සේට තිබෙන හැකියාව ඒ වන විටත් පෙන්නුම් කර තිබුණා. නමුත් දැන් පියාණන් වන දෙවියන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ විස්මිත බලය සහ මහිමය ප්‍රදර්ශනය කිරීමට උන්වහන්සේව නැවත නැඟිටුවනු ලැබ ඇත. කිතුණු ඇදහිල්ල අන් සියල්ලන්ගෙන් වෙන් කරන්නේ මෙම පුදුමාකාර කරුණයි. අනෙකුත් සියලුම ආගම් පදනම් වී ඇත්තේ ක්‍රියා හෝ බල රහිත දෙවිකෙනෛකු හෝ පුද්ගලයෙකු මත ය. අනිත් හැම ආගමකම නායකයෝ මැරිලා සහ මැරිලා ඉන්නවා. කිතුණු ඇදහිල්ල පදනම් වී ඇත්තේ කුරුසියේ ඇණ ගසා නැවත නැඟිටුවනු ලැබූ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මත ය. “තවද ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ උත්ථාන නොකළේ නම්, අපගේ දේශනා කිරීම නිෂ්ඵලය, ඔබගේ ඇදහිල්ල නිෂ්ඵල වේ” (1 කොරින්ති 15:14). අවසාන වශයෙන්, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශාරීරික නැවත නැඟිටීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම (යොහන් 2:19-21) යනු යේසුස්වහන්සේගේ මෙලොව වැඩ මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ පව් උදෙසා දෙවියන් වහන්සේට සතුටුදායක පූජාවක් බව ප්‍රතික්ෂේප කිරීමයි.
ශුභාරංචිය. 1 කොරින්ති 15:1-4 හි, ශුභාරංචිය යනු කුමක්ද සහ එය වැලඳගෙන එය අන් අය සමඟ බෙදා ගැනීම කොතරම් වැදගත්ද යන්න පාවුල් විස්තර කරයි. ඔහු ඔවුන් අතරේ දේශනා කළ ශුභාරංචිය කොරින්තිවරුන්ට මතක් කර දෙයි: “ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ශුද්ධ ලියවිල්ලට අනුව අපගේ පාප උදෙසා මිය ගිය බවත්, උන්වහන්සේව තැන්පත් කරන ලද බවත්, ශුද්ධ ලියවිල්ලට අනුව තුන්වන දින උත්ථාන වූ බවත්ය.” ශුභාරංචියේ හරය මෙයයි. නොසැලකිලිමත් අයට පිරිනමනු ලබන බොහෝ “බොරු ශුභාරංචි” ගැන පරෙස්සම් වන ලෙස පාවුල් අපට අනතුරු අඟවයි: “එහෙත් අපි හෝ ස්වර්ගයේ සිටින දේවදූතයෙකු අප ඔබට දේශනා කළ ශුභාරංචියට පටහැනිව ශුභාරංචියක් ඔබට දේශනා කළත්, ඔහුට ඉඩ නොදෙන්න ශාපලත්. අප කලින් කී පරිදි, දැන් මම නැවතත් කියමි: යමෙකු ඔබට ලැබුණු සුභාරංචියට පටහැනිව ශුභාරංචියක් ඔබට දේශනා කරන්නේ නම්, ඔහු ශාප ලද්දෙක් වේවා” (ගලාති 1:8-9). යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ පවිත්‍ර ශුභාරංචිය - පව්කාරයන් සඳහා කුරුසියේ මරණය සහ සදාකාල ජීවනය සඳහා උන්වහන්සේගේ උත්ථානය - කිතුණු ඇදහිල්ලේ කේන්ද්‍රීය වේ.
ඒකදේවවාදය. ඉතා සරලව කිවහොත් ඇත්තේ එකම දෙවිකෙනෙකි. නික්මයාම 20:3 ඉතා ප්‍රබල ලෙස ප්‍රකාශ කරන්නේ, “මා හැර වෙනත් දෙවිවරුන් ඔබට නොසිටින්න” කියායි. ඒකදේවවාදය යනු නමස්කාර කිරීමට සහ සේවය කිරීමට ඇත්තේ එකම දෙවිකෙනෙකු බව විශ්වාස කිරීමයි. “‘ඔබ මාගේ සාක්ෂිකරුවෝය. මට පෙර කිසි දෙවි කෙනෙක් සෑදුවේ නැත, මට පසුව කිසිවෙක් නොසිටිනු ඇත” (යෙසායා 43:10). දෙවියන්වහන්සේ ජීවත් වන බවත් එක බවත් අප “විශ්වාස කළ යුතු” සහ “තේරුම් ගත යුතු” බව මෙහිදී අපට පෙනේ. කිතුණුවකුට ඇත්තේ එකම දෙවිකෙනෙක්, එනම් බයිබලයේ දෙවියන්වහන්සේ පමණක් බව දැනගනු ඇත. අනෙක් සියලුම “දෙවියන්” බොරු වන අතර කිසිසේත් දෙවිවරුන් නොවේ. මක්නිසාද යත්, ස්වර්ගයේ හෝ පොළොවේ හෝ ඊනියා දෙවිවරුන් සිටියත් (සැබවින්ම බොහෝ දෙවිවරුන් සහ බොහෝ ‘ස්වාමිවරුන්’ ඇත), නමුත් අපට සිටින්නේ එකම දෙවි කෙනෙකුය. සහ අප ජීවත් වන අය සඳහා; තවද ඇත්තේ එකම ස්වාමීන් වන යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ, උන්වහන්සේ තුළින් සියල්ල පැමිණ ඇති අතර අප ජීවත් වන්නේ උන්වහන්සේ හරහාය ”(1 කොරින්ති 8:5-6).
ශුද්ධ වූ ත්‍රිත්වය. “තුන්-ඉන්-එක් දෙවියන්” යන සංකල්පය තනි පදයකින් හෝ ඡේදයකින් නියෝජනය නොවන අතර, එය ශුද්ධ ලියවිල්ල පුරා නිතර විස්තර කෙරේ. අපි මතෙව් 28:19 දෙස බැලුවහොත්, ත්‍රිත්වය කැඳවන පදය අපට පෙනේ: “එබැවින් ගොස් සියලු ජාතීන් ගෝලයන් කරන්න, පියාණන්ගේත් පුත්‍රයාගේත් ශුද්ධාත්මයාණන්ගේත් නාමයෙන් ඔවුන් බව්තීස්ම කරන්න.” මෙම පදයේ ත්‍රිත්ව දෙවියන්ගේ පුද්ගලයන් තිදෙනා ගැන සඳහන් වන අතර, එය ඔවුන් ත්‍රිත්වය ලෙස හඳුන්වන්නේ නැත. එබැවින් ශුද්ධ වූ ත්‍රිත්වයේ මූලධර්මය අවබෝධ කර ගැනීම සඳහා, අප ශුද්ධ ලියවිල්ලේ “සම්පූර්ණත්වය” දෙස බලා අර්ථ දැක්වීම එයින් උපුටා ගත යුතුය. 1 කොරින්ති 12:4-6 හි, මෙය එකට එකතු වන ආකාරය අපි දකිමු: “දැන් විවිධ දීමනා ඇත, නමුත් එකම ආත්මය; සේවා වර්ග තිබේ, නමුත් එකම ස්වාමීන්වහන්සේය. සහ විවිධ ක්‍රියාකාරකම් ඇත, නමුත් සෑම කෙනෙකු තුළම ඒවා සියල්ල බලගන්වන්නේ එකම දෙවියන්වහන්සේය.” නැවතත්, පුද්ගලයන් තිදෙනාම නියෝජනය කරන නමුත් ශුද්ධ වූ ත්‍රිත්වය ලෙස නම් කර නැති බව අපට පෙනේ.
අවසාන වශයෙන්, සෑම දෙයක්ම එකට බැඳ තබන සංඝටකය - ඇදහිල්ල නොමැතිව කිතුණු ධර්මයේ අත්‍යවශ්‍යාංග අංග සම්පූර්ණ නොවනු ඇත. “දැන් ඇදහිල්ල යනු බලාපොරොත්තු වන දේවල සහතිකය, නොපෙනෙන දේවල් පිළිබඳ ඒත්තු ගැන්වීමයි” (හෙබ්‍රෙව් 11:1). කිතුණුවන් වශයෙන් අපි මෙම පදය අනුව ජීවත් වන්නේ අපට නොපෙනෙන දෙවියන්වහන්සේව විශ්වාස කරන බව වටහාගෙන ය. නමුත් උන්වහන්සේගේ මැවිල්ල තුළ අපගේ ජීවිත තුළත් අප අවට සිටින සියල්ලන් තුළත් උන් වහන්සේගේ ක්‍රියා අපි දකිමු. අපි මේ සියල්ල කරන්නේ ඇදහිල්ලෙන් දෙවියන් වහන්සේව සතුටු කරන බව අප දන්නා බැවිනි. “ඇදහිල්ලෙන් තොරව උන් වහන්සේව සතුටු කිරීම කළ නොහැක්කකි, මක්නිසාද දෙවියන්වහන්සේට ළං වන්නාට උන්වහන්සේ සිටින බවත් උන්වහන්සේව සොයන අයට උන් වහන්සේ විපාක දෙන බවත් විශ්වාස කළ යුතුය” (හෙබ්‍රෙව් 11:6).
English
කිතුණු ඇදහිල්ලේ අත්‍යවශ්‍යංග කරුණු මොනවාද?
