ප්‍රශ්නය
දෙවියන්වහන්සේගේ විශ්වාසවන්තකම කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීමට මා ඉගෙන ගන්නේ කෙසේද?
පිළිතුර
ශුද්ධ ලියවිල්ලේ බොහෝ තැන් දෙවියන්වහන්සේගේ විශ්වාසවන්තකම වර්ණනා කරයි. විලාප ගී 3:22-23 පවසන්නේ, “ස්වාමින් වහන්සේගේ මහත් ප්‍රේමය නිසා අප විනාශ නොවන්නෙමු, මක්නිසාද උන් වහන්සේගේ අනුකම්පාව කිසිවිටෙකත් පහව යන්නේ නැත. ඒවා සෑම උදෑසනකම අලුත් ය; ඔබේ විශ්වාසවන්තකම උතුම්ය.” ඉතින්, විශ්වාසවන්තකම යනු කුමක්ද?
“විශ්වාසවන්තකම” ලෙස පරිවර්තනය කර ඇති හෙබ්‍රෙව් වචනයේ තේරුම “ස්ථිරකම, ස්ථිරභාවය, සත්‍යතාවය ” යන්නයි. විශ්වාසවන්තව සිටීමේ ප්‍රතිවිරුද්ධ දෙය නම් නිරන්තරයෙන් වෙනස් වන හෝ ප්‍රාර්ථනා කරන ලෙසයි. ගීතාවලිය 119:89-90 පවසන්නේ, “ස්වාමීනි, ඔබගේ වචනය සදාකාලිකය. එය අහසෙහි ස්ථිරව පවතී. ඔබගේ විශ්වාසවන්තකම සියලු පරම්පරාවලදී පවත්නේය.” මෙහිදී විශ්වාසවන්තකම දෙවියන්වහන්සේගේ වචනයට සමාන වේ. දෙවියන්වහන්සේ නිමක් නැති සත්‍යය කථා කරයි. දෙවියන්වහන්සේ වසර දහසකට පෙර යමක් කතා කළේ නම්, එය තවමත් පවතී. උන්වහන්සේගේ වචනය උන්වහන්සේගේ චරිතයේ ප්‍රකාශනයක් වන නිසා උන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ වචනයට විශ්වාසවන්තයි. උන්වහන්සේ වෙනස් නොවන නිසා උන්වහන්සේ දුන් පොරොන්දු තවමත් සැබෑව පවතී (මලාකි 3:6). වසර ගණනාවක් විවාහක යුවලක් තුළ මානව දෘෂ්ටිකෝණයකින් මෙය නිදර්ශනය කරනු ලැබේ. බිරිඳ මරණ මංචකයේ වැතිර සිටින විට ඇගේ සැමියා ඇගේ අත අල්ලාගෙන අසල වාඩි වී සිටී. ඇය තවදුරටත් ඔහුව හඳුනා නොගත්තද ඔහු ඇයව අත් නොහරිනු ඇත. ඔහු ඇයට දුන් පොරොන්දුවලට විශ්වාසවන්තයි. එලෙසම, අප බොහෝ විට උන්වහන්සේට ද්‍රෝහිකම් කළද, දෙවියන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ පොරොන්දුවලට විශ්වාසවන්තව සිටියි (2 තිමෝති 2:13).
අපි පුද්ගලයෙකුගේ චරිතය විශ්වාස කිරීමට ඉගෙන ගන්නේ එම පුද්ගලයා දැන හඳුනා ගැනීමෙනි. තැපැල් කන්තෝරුවේදී අපට හමුවූ ආගන්තුකයෙකුට අපගේ බැංකු ගිණුම භාර නොදෙන්නෙමු - අපට ඔහු සමඟ අත්දැකීම් නැත. අපි ඔහුගේ චරිතය දන්නේ නැහැ. අපි දෙවියන්වහන්සේව දැනගැනීමට පෙර, අපි උන්වහන්සේව විශ්වාස කිරීමට බිය වෙමු. උන් වහන්සේ කවුද හෝ උන්වහන්සේ කුමක් කළ හැකිද යන්න අපි තවමත් නොදනිමු. අපි දෙවියන් වහන්සේව විශ්වාස කිරීමට ඉගෙන ගන්නේ උන්වහන්සේගේ චරිතය දැන ගැනීමෙනි. අපට උන්වහන්සේව දැන හඳුනා ගත හැකි ක්‍රම තුනක් ඇත: උන් වහන්සේගේ වචනය අධ්‍යයනය කිරීම, අපගේම ජීවිත තුළ උන්වහන්සේ ක්‍රියා කිරීම සමාලෝචනය කිරීම සහ උන්වහන්සේගේ හඬ අනුගමනය කිරීමට ඉගෙනීම.
අපි දෙවියන්වහන්සේගේ වචනය අධ්‍යයනය කරන විට, රටාවක් මතු වේ. දෙවියන්වහන්සේ කිසි විටෙකත් වෙනස් නොවන බවත් කිසි විටෙකත් බොරු නොකියන බවත් අපි ඉගෙන ගනිමු (ගණන් කථාව 23:19; 1 සාමුවෙල් 15:29). දෙවියන්වහන්සේ අතීතයේ කිසිදා අසාර්ථක නොවූ බව ශුද්ධ ලියවිල්ල තුළින් අපි ඉගෙන ගනිමු (යෙසායා 51:6). උන්වහන්සේ පුරාණ ඊශ්‍රායෙල්වරුන්ගේ ජීවිත තුළ ක්‍රියා කළ නිසා උන්වහන්සේ සැමවිටම උන් වහන්සේගේ වචනයට සැබෑ විය. උන්වහන්සේ යමක් කරන බව පැවසූ විට, උන්වහන්සේ එය කළේය (ගණන් කථාව 11:23; මතෙව් 24:35). අපි උන් වහන්සේගේ ඔප්පු කළ චරිතය කෙරෙහි විශ්වාසය ගොඩනඟා ගැනීමට පටන් ගනිමු. දෙවියන්වහන්සේ තමන්ටම විශ්වාස කරන බව අපට විශ්වාස කළ හැකිය. උන්වහන්සේ දෙවියන්වහන්සේ මෙන් ක්‍රියා කිරීම කිසිදා නතර කරන්නේ නැත. උන්වහන්සේ කිසිදාක පරමාධිපත්‍ය වීම, ශුද්ධ වීම හෝ යහපත් වීම නවත්වන්නේ නැත (1 තිමෝති 6:15; 1 පේතෘස් 1:16).
උන්වහන්සේ අපව කිසිවිටෙකත් අසාර්ථක කර නැති බව අපගේම ඉතිහාසය තුළින් අපි ඉගෙන ගනිමු. දෙවියන්වහන්සේ බොහෝ විට ඊශ්‍රායෙල්වරුන්ට දුන් එක් ආඥාවක් නම්: “මතක තබා ගන්න” (ද්විතීය කථාව 8:2; යෙසායා 46:9). දෙවියන්වහන්සේ ඔවුන් වෙනුවෙන් කළ සියල්ල ඔවුන් සිහිපත් කළ විට, අනාගතය සඳහා වඩාත් පහසුවෙන් උන්වහන්සේව විශ්වාස කළ හැකිය. දෙවියන්වහන්සේ අප වෙනුවෙන් සපයා ඇති සහ අතීතයේ අපව ගලවා ගත් සියලු මාර්ග අප හිතාමතාම මතක තබා ගත යුතුය. යාච්ඤා සඟරාවක් තබාගැනීම මේ සඳහා උපකාරි විය හැක. දෙවියන්වහන්සේ අපගේ යාච්ඤාවලට පිළිතුරු දී ඇති ආකාරය අප සිහිපත් කරන විට, එය දිගටම ඇසීමට සහ පිළිතුරු අපේක්ෂා කිරීමට අපව සන්නද්ධ කරයි. අපි යාච්ඤාවෙන් උන්වහන්සේ වෙත පැමිණෙන විට, උන් වහන්සේ නිතරම අපට සවන් දෙන බව අපි දනිමු (1 යොහන් 5:14; ගීතාවලිය 34:15). උන්වහන්සේ අපට අවශ්‍ය දේ සපයයි (පිලිප්පි 4:19). තවද අප උන්වහන්සේව විශ්වාස කරන විට උන් වහන්සේ සැමවිටම අපගේ යහපත සඳහා සියල්ල එකට වැඩ කිරීමට සලස්වයි (රෝම 8:28). දෙවියන්වහන්සේගේ අතීත විශ්වාසවන්තකම සිහිකරමින් උන් වහන්සේගේ අනාගත විශ්වාසවන්තකම විශ්වාස කිරීමට අපි ඉගෙන ගනිමු.
අවධානය සඳහා තරඟ කරන අනෙක් අයගෙන් උන්වහන්සේගේ කටහඬ වෙන්කර හඳුනා ගැනීමට ඉගෙන ගැනීමෙන් අපට උන්වහන්සේව විශ්වාස කිරීමට ඉගෙන ගත හැකිය. යේසුස්වහන්සේ පැවසුවේ, “මාගේ බැටළුවන්ට මාගේ හඬ ඇසෙයි. මම ඔවුන්ව හඳුනමි, ඔවුන් මා අනුගමනය කරයි” (යොහන් 10:27). යේසුස්වහන්සේට අයිති අපි උන්වහන්සේට සවන් දීමේ හැකියාව වර්ධනය කර ගත යුතුයි. උන්වහන්සේ ප්‍රධාන වශයෙන් උන් වහන්සේගේ වචනය හරහා කථා කරයි, නමුත් උන්වහන්සේට වෙනත් පුද්ගලයින් හරහා, තත්වයන් තුළින් සහ ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගේ අභ්‍යන්තර තහවුරු කිරීම තුළින්ද කථා කළ හැකිය (රෝම 8:16). අපි ශුද්ධ ලියවිල්ල හොඳින් කියවා මෙනෙහි කරන විට, ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ බොහෝ විට අපගේ හදවත් පදයකට හෝ ඡේදයකට ඉක්මන් කර එය ඉල්ලා සිටීමට සහ අපගේ වර්තමාන තත්වයට අදාළ කර ගැනීමට අපට උපකාර කරයි. ආත්මයාණන්වහන්සේ උන්වහන්සේගේ වචනයෙන් අපට පෙන්වා දෙන දෙය නම් ඇදහිල්ලෙන් උන්වහන්සේගේ පණිවිඩය ලෙස ගත යුතුය. අපි විශ්වාසය ගොඩනඟා ගන්නේ උන්වහන්සේගේ පොරොන්දු කියාගෙන ඒවා අපේ ජීවිතයට අදාළ කර ගැනීමෙනි.
සියල්ලටම වඩා, දෙවියන්වහන්සේ අපට ප්‍රිය කරන්නේ ඇදහිල්ල විදහා දැක්වීමටයි (හෙබ්‍රෙව් 11:6). ඇදහිල්ල යනු දෙවියන්වහන්සේ දේවල් සිදු කරන්නේ කෙසේදැයි බැලීමට පෙර දෙවියන්වහන්සේගේ චරිතය කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීමයි. උව්යහන්සේ අපට උන්වහන්සේගේ වචනය ලබා දී ඇත, උන්වහන්සේගේ පොරොන්දු තවමත් පවතී. උන්වහන්සේ තම පොරොන්දු ඉටු කරන ආකාරය දකින විට, උන්වහන්සේගේ විශ්වාසවන්තකම කෙරෙහි අපගේ විශ්වාසය වර්ධනය වේ. දෛනික අන්තර්ක්‍රියා සමඟ අන් අය කෙරෙහි අපගේ විශ්වාසය වර්ධනය වන්නා සේම, දෙවියන්වහන්සේ කෙරෙහි අපගේ විශ්වාසයද එලෙසම වර්ධනය වේ. අපි උන් වහන්සේව හඳුනන විට අපි උන් වහන්සේව විශ්වාස කරමු, උන්වහන්සේව දැන ගැනීම යනු උන්වහන්සේව විශ්වාස කිරීමයි. අපි උන්වහන්සේව හඳුනන විට, ඊට පටහැනි බව පෙනෙන තත්වයන් අපට නොතේරෙන විට පවා, අපට උන්වහන්සේගේ යහපත්කම තුළ විවේක ගත හැකිය. දෙවියන් වහන්සේගේ සැලැස්ම අප වෙනුවෙන් පවතිනු ඇතැයි අපට විශ්වාස කළ හැකිය (හිතෝපදේශ 19:21). දරුවෙකු ආදරණීය පියෙකුව විශ්වාස කරනවා සේම, අපගේ ස්වර්ගික පියාණෝ සැමවිටම හරි දේ කිරීමට අපට විශ්වාස කළ හැක.
English
දෙවියන්වහන්සේගේ විශ්වාසවන්තකම කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීමට මා ඉගෙන ගන්නේ කෙසේද?
