ප්‍රශ්නය
යහපත් පුද්ගලයෙකු වීම ඔබව ස්වර්ගයට ගෙන ඒමට ප්‍රමාණවත් නොවන්නේ ඇයි?
පිළිතුර
ස්වර්ගයට යෑමට ඔබ කළ යුත්තේ කුමක්දැයි ඔබ බොහෝ අයගෙන් ඇසුවොත් (ඔවුන් ස්වර්ගය හෝ මරණින් මතු ජීවිතයක් ගැන විශ්වාස කරයි යැයි සිතමු), අති මහත් ප්‍රතිචාරය යම් ආකාරයක "යහපත් පුද්ගලයෙක්" වනු ඇත. බොහෝ විට, සියල්ලම නොවේ නම්, ආගම් සහ ලෞකික දර්ශන සදාචාරාත්මකව පදනම් වේ. එය ඉස්ලාමය, යුදෙව් ආගම හෝ ලෞකික මානවවාදය වේවා, ඉගැන්වීම සාමාන්‍ය දෙයක් වන්නේ ස්වර්ගයට යාම යහපත් පුද්ගලයකු වීමය — දස පනත හෝ අල් කුරානයේ නියමයන් හෝ ස්වර්ණමය නීතිය අනුගමනය කිරීම. නමුත් ක්‍රිස්තියානි ධර්මය උගන්වන්නේ මෙයද? ක්‍රිස්තියානි ධර්මය යනු යහපත් පුද්ගලයෙකු වීමෙන් අපව ස්වර්ගයට ගෙන යන බව උගන්වන බොහෝ ලෝක ආගම් වලින් එකක්ද? සමහර පිළිතුරු සඳහා මතෙව් 19: 16–26 පරීක්ෂා කරමු; එය ධනවත් තරුණයාපිලිබඳ සඳහන් සිද්ධයයි.
මෙම සිද්ධයේ අප සටහන් කරන පළමු දෙය නම් ධනවත් තරුණයා හොඳ ප්‍රශ්නයක් අසමින් සිටීමයි: "සදාකාල ජීවනය ලබා ගැනීම සඳහා මා කළ යුත්තේ කුමක්ද?" යන ප්‍රශ්නය ඇසීමේදී ඔහු කොතරම් උත්සාහ කළත් ඔහු පිළිගනී මේ දක්වා යහපත් පුද්ගලයෙක්, අඩුපාඩුවක් ඇති අතර සදාකාල ජීවනය ලබා ගැනීම සඳහා කළ යුතු තවත් දේ දැන ගැනීමට ඔහුට අවශ්‍යය. කෙසේ වෙතත්, ඔහු ප්‍රශ්නය අසන්නේ වැරදි ලෝක දෘෂ්ටියෙනි — කුසලතා ("මා කළ යුත්තේ කුමන යහපත් ක්‍රියාවද?"); යේසුස් වහන්සේ පෙන්වා දෙන පරිදි, නීතියේ නියම අරුත ග්‍රහණය කර ගැනීමට ඔහු අපොහොසත් වී ඇත.
සැලකිල්ලට ගත යුතු දෙවන කරුණ නම් යේසුස් වහන්සේගේ ප්‍රශ්නයට ඔහු දැක්වූ ප්‍රතිචාරයයි. යේසුස් වහන්සේ නැවත ප්‍රශ්නයක් අසයි: යහපත් දේ ගැන ඔහු විමසන්නේ ඇයි? යේසුස් වහන්සේ කාරණය හදවතට ගෙන, එනම් කිසිවෙකු යහපත් නොවන අතර දෙවියන් වහන්සේ හැර වෙන කිසිවෙක් යහපතක් කරන්නේ නැත. තරුණයා ක්‍රියාත්මක වන්නේ ව්‍යාජ පදනමක් යටතේය: යහපත් පුද්ගලයෙකුට ස්වර්ගයට යාමට හැකි බව. තම අදහස ඉදිරිපත් කිරීම සඳහා, යේසුස් වහන්සේ පවසන්නේ, තරුණයාට සදාකාල ජීවනය අවශ්‍ය නම්, ඔහු ආඥා පිළිපැදිය යුතු බවයි. මෙය කීමේ දී, යේසුස් වහන්සේ ක්‍රියා පදනම් කරගත් ධර්මිෂ්ධකම වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නේ නැත. ඒ වෙනුවට, යේසුස් වහන්සේ තරුණයාගේ උපකල්පන වලට අභියෝග කරන්නේ නීතිය පිළිබඳ මිනිසාගේ නොගැඹුරු අවබෝධය සහ මිනිස් හැකියාව පෙන්වීමෙනි.
තරුණයාගේ ප්‍රතිචාරය කියන්නේ ආඥා පිළිපදින්න කියා පැවසූ විට, "කොයි එවාද?" කියා යේසුස් වහන්සේ ගෙන් අසයි. යේසුස් වහන්සේ තම ව්‍යවස්ථාවේ දෙවන වගුව ඔහුට ලබා දීමෙන් ඔහුගේ මාර්ගවල වැරැද්ද මෘදු ලෙස පෙන්වයි. යෞවනයා කුඩා කල සිටම මේ සියල්ල තබා ඇති බව යේසුස් වහන්සේට පැවසූ විට ඔහු දැක්වූ ප්‍රතිචාරයේ ඇති වූ කලකිරීම ඔබට දැනෙන්නට පුළුවන — ඔහු තරයේ කියා සිටින්නේ ඔහු යහපත් පුද්ගලයෙක් බවයි. තරුණයාගේ ප්‍රතිචාරය උත්ප්‍රසාත්මකය. ඔහු කුඩා කල සිටම එම ආඥා සියල්ලම පිළිපැද්ද බව පවසමින් බොරු සාක්ෂි දැරීමේ ආඥාව කඩ කර ඇත. ඔහු සැබවින්ම අවංක නම්, ඔහු ආඥා පිළිපැදීමට උත්සාහ කළ තරමටම ඔහු අසමත් වූ බව ඔහු පැවසුවා. ඔහු මුළුමනින්ම හොඳ පුද්ගලයෙක් නොවේ. ඔහුට නීතිය පිළිබඳ නොගැඹුරු අවබෝධයක් සහ තමාගේම හැකියාව පිළිබඳ උද්ධෘත මතයක් ඇත. එසේම, ඔහු ප්‍රමාණවත් තරම් හොඳ පුද්ගලයෙක් නොවේ යන හැඟීම ඔහුට ඇති අතර, "මට තවමත් අඩුපාඩු මොනවාද?" කියා ඔහු යේසුස් වහන්සේගෙන් අසයි.
යේසුස් වහන්සේ පසුව තරුණයාගේ ස්වයං ධර්මිෂ්ධකමට මුහුණ දෙයි. ඔහු පරිපූර්ණ වීමට කැමති නම්, සැබවින්ම යහපත් පුද්ගලයෙක් නම්, ඔහු සතුව ඇති සියල්ල විකුණා උන්වහන්සේ පසුපස යා යුතුය. මිනිසාගේ "හිගකම" එනම් ඔහුගේ ධනය කෙරෙහි ඇති ඇල්ම යේසුස් වහන්සේ හොඳින් හඳුනාගෙන තිබේ. මිනිසාගේ විශාල ධනය ඔහුගේ ජීවිතයේ පිළිමයක් බවට පත්ව ඇත. ඔහු කියා සිටියේ සියලු ආඥා පිළිපැද ඇති නමුත් යථාර්ථයේ දී ඔහුට පළමු දෙවියා තබා ගැනීමටවත්, ස්වාමින් වහන්සේ ඉදිරියෙහි වෙනත් දෙවිවරුන් නොසිටීමටවත් නොහැකි විය! තරුණයා යේසුස් වහන්සේට පිටුපාමින් පිටත්ව ගියේය. ඔහුගේ දෙවි ඔහුගේ ධනයයි.
යේසුස් වහන්සේ තම ගෝලයන් වෙත ප්‍රතිපත්තියක් ඉගැන්වීමට යොමු වෙයි. "නැවතත් මම ඔබට කියමි, ධනවත් පුද්ගලයෙකුට දේවරාජ්‍යයට ඇතුළු වීමට වඩා ඔටුවෙකුට ඉඳිකටු මලින් රිංගා යෑම පහසුය." මෙය කම්පනයකි ධනය දෙවියන් වහන්සේගේ ආශීර්වාදයේ ලකුණක් යන පොදු මතය දැරූ ගෝලයන්. නමුත් යේසුස් වහන්සේ පෙන්වා දෙන්නේ ධනය බොහෝ විට ස්වයංපෝෂිත භාවය වැඩි කිරීමට ඇති බාධාවයි. "එවිට ගැලවීම ලැබිය හැක්කේ කාටද?" කියා උන්වහන්සේගේ ගෝලයන් අසයි. ගැලවීම දෙවියන් වහන්සේගෙන් බව ගෝලයන්ට මතක් කර දෙමින් යේසුස් වහන්සේ පිළිතුරු දෙයි. "මනුෂ්‍යයාට මෙය කළ නොහැකිය. නමුත් දෙවියන් වහන්සේට සියල්ල කළ හැකිය."
ගැලවිය හැක්කේ කාටද? මිනිසාට පමණක් ඉතිරි වුවහොත්, කිසිවෙකු නැත! යහපත් පුද්ගලයෙකු වීම ඔබව ස්වර්ගයට ගෙන ඒමට ප්‍රමාණවත් නොවන්නේ ඇයි? කිසිවෙකු "හොඳ" පුද්ගලයෙක් නොවන නිසා; යහපත් තැනැත්තා පමණක් සිටී, ඒ දෙවියන් වහන්සේම පමණයි . කිසිවෙකුට නීතිය පරිපූර්ණ ලෙස පිළිපැදිය නොහැක. සියල්ලන්ම පව් කර දෙවියන් වහන්සේගේ මහිමයෙන් හීන වී ඇති බව බයිබලය පවසයි (රෝම 3:23). අපගේ පාපයේ කුලිය මරණය බව බයිබලය පවසයි (රෝම 6: 23 අ). වාසනාවකට මෙන්, අපි කෙසේ හෝ "යහපත්" වීමට ඉගෙන ගන්නා තෙක් දෙවියන් වහන්සේ බලා සිටියේ නැත. අප පව්කාර තත්වයේ සිටියදීම ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ අධර්මිෂ්ධයන් උදෙසා මිය ගියේය (රෝම 5: 8).
ගැලවීම පදනම් වී ඇත්තේ අපගේ යහපත්කම මත නොව යේසුස් වහන්සේගේ යහපත්කම මතය. යේසුස් වහන්සේ ස්වාමීන් බව අපගේ මුඛයෙන් පාපොච්චාරණය කර දෙවියන් වහන්සේ උන්වහන්සේව මළවුන්ගෙන් උත්ථාන කළ බව අපගේ හදවත් විශ්වාස කරන්නේ නම්, අපි ගැළවෙනු ඇත (රෝම 10: 9). ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළ මෙම ගැළවීම අනර්ඝ ත්‍යාගයක් වන අතර, සියලු සැබෑ දීමනා මෙන් එයද අනාවරණය වේ (රෝම 6:23; එපීස 2: 8-9). ශුභාරංචියේ පණිවුඩය නම් අපට කිසි විටෙකත් ස්වර්ගයට යාමට තරම් යහපත් විය නොහැකි බවයි. අප දෙවියන් වහන්සේගේ මහිමයෙන් හීන වන පව්කාරයන් බව අප හඳුනාගත යුතු අතර, අපගේ පව් ගැන පසුතැවිලි වී යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ කෙරෙහි අපගේ ඇදහිල්ල හා විශ්වාසය තැබිය යුතු ආඥාවට අප කීකරු විය යුතුය. ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ පමණක් "යහපත් පුද්ගලයෙක්" එනම් ස්වර්ගය උපයා ගැනීමට තරම් හොඳය. තවද උන් වහන්සේගේ නාමය විශ්වාස කරන අයට උන් වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ධකම ලබා දෙයි (රෝම 1:17).
English
යහපත් පුද්ගලයෙකු වීම ඔබව ස්වර්ගයට ගෙන ඒමට ප්‍රමාණවත් නොවන්නේ ඇයි?
