ප්‍රශ්නය
බයිබලයට අනුව මානව (මිනිස්) තත්වය (ස්වභාවය) කුමක්ද?
පිළිතුර
දෙවියන්වහන්සේ ආදම් සහ ඒවව මුලින්ම මැවූ විට, මනුෂ්‍යත්වයේ තත්වය වඩාත් සුදුසු විය. එනම් පරිපූර්ණ පරිසරය, අහිංසක ස්වභාවය සහ මැවුම්කරු සමඟ සමීප ඇසුරකි. ආදම් හිතාමතාම දෙවියන්වහන්සේට අකීකරු වීමෙන් පසුව, මානව (මිනිස්) තත්වය වෙනස් විය. පරිපූර්ණ පරිසරය, අහිංසකකම සහ දෙවියන්වහන්සේ සමඟ ඇසුරු කිරීම අවසන් විය. එතැන් පටන් මානව තත්වය නැති වී, අන්ධ, පව්කාර, වරදකාරී, වහල්භාවයේ, සදාචාරාත්මකව විනාශ වී මිය යයි. දෙවියන්වහන්සේගේ කරුණාවට හා ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ගැලවීමට ස්තූතිවන්ත වන අතර, මිනිස් තත්වය යථා තත්ත්වයට පත්වනු ඇතැයි අපේක්ෂා කළ හැකිය.
ජීන්-ජැක් රූසෝ න්‍යායාත්මකව කියා සිටියේ මිනිසා ස්වභාවයෙන්ම යහපත් නමුත් සමාජය විසින් දූෂිත බවය. ඇරිස්ටෝටල්ගේ සහ ජෝන් ලොක්ගේ මතය සමඟ අප එකඟ වන්නේ අප ඉපදුනේ හිස් පෙත්තක් බවත්, අපගේ චරිතයේ අන්තර්ගතය නිර්වචනය කිරීමට අපට නිදහස ඇති බවත්, බාහිර බලවේග අපව හැඩගස්වන බවත්ය. කෙසේ වෙතත්, බයිබලයට අනුව, ස්වාභාවික මිනිස් තත්වය පව්කාරය, දෙවියන්වහන්සේගෙන් වෙන්ව ඇත. අප ඉපදුනේ සහජයෙන්ම යහපත් හෝ සදාචාරාත්මකව මධ්‍යස්ථව නොවේ. අප ඉපදුණේ පව්කාරයන් වන අතර සෑම පුද්ගලයෙකුගේම ඉරණම මරණය හා උදහස නිසා වේ (ගීතාවලිය 51:5; රෝම 3:23; 6:23; යොහන් 3:16-18; එපීස 2:1-5).
සම්පූර්ණ දුෂ්ටකම පිළිබඳ බයිබලානුකුල මූලධර්මය සැබෑ මානව (මිනිස්) තත්වය අර්ථ දක්වයි. ආදම් පාපයට වැටීම නිසා, මිනිසා ඔහුගේ ජීවිතයේ සෑම අංශයකම පාපයෙන් දූෂිත වී ඇත: මනස, හැඟීම් සහ සියල්ල අපකීර්තියට පත්වනු ඇත. අපි පව්කාර ලෙස සිතමු, අපට පව්කාර බවක් දැනේ, අපි පව්කාර ලෙස තෝරා ගනිමු. අපි ස්වභාවයෙන්ම අන්ධකාරයට ආදරෙයි (යොහන් 3:19), දෙවියන්වහන්සේගේ දේවල් අපට තේරෙන්නේ නැත (1 කොරින්ති 2:14).
මානව තත්වය නැති වී යයි; අපි සියල්ලෝම නොමඟ ගියෙමු (යෙසායා 53:6). අපි ආත්මිකව අන්ධයි (2 කොරින්ති 4:4). දෙවියන්වහන්සේගේ ව්‍යවස්ථාව කඩ කිරීමෙන් අපි පව්කාර වෙමු (1 යොහන් 1:8; 3:4). ධර්මිෂ්ඨ විනිශ්චයකාරයා වන දෙවියන්වහන්සේ ඉදිරියේ අපි වරදකරුවන් වෙමු (රෝම 5:12, 18). අප පාපයෙන් වහල් වී සිටිමු (යොහන් 8:34). අප සදාචාරාත්මකව විනාශ වී ඇත (රෝම 7:18). අපි ශාරීරිකව හා ආත්මිකව මිය යමු (1 පේත්‍රැස් 1:24; එපීස 2:1).
අපගේ ස්වාභාවික මානව තත්වය තුළ, අපි කැමැත්තෙන් දෙවියන්වහන්සේ හෝ දෙවියන්වහන්සේගේ කැමැත්ත සොයන්නේ නැත (රෝම 3:10-11). අපගේ පව්කාර ස්වභාවය නිසා, අපි “දෙවියන්වහන්සේට සතුරු” වෙමු (රෝම 8: 7). වාසනාවකට මෙන්, දෙවියන්වහන්සේ තම සතුරන්ට ප්‍රේම කරන අතර, උන්වහන්සේ අප කෙරෙහි ඇති උතුම් ප්‍රේමය පෙන්වූයේ උන්වහන්සේගේ එකම පුත්‍රයා අප වෙනුවට මැරීමට යැවීමෙනි (යොහන් 3:16-21; රෝම 5:8).
අපි අතරමං නැති වුණා,යහපත් එඞේරා තම බැටළුවන් එක්රැස් කළේය; අපි ආත්මිකව අන්ධව සිටියෙමු, අපි දෙවියන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි වැරදිකරුවන් වූ අතර විනිශ්චයකරු අපව සාධාරණීකරණය කළේය. අපව වහල්භාවයට පත් කරන ලද අතර, නිදහස් කරන්නා අපගේ නිදහස් කිරීම සඳහා මිල ගෙවා ඇත; අපව සදාචාරාත්මකව විනාශ කර දැමුවෙමු. අපි මැරුණා, නැවත නැඟිටීම හා ජීවිතය අපව නැඟිට්ටෙව්වා.
English
බයිබලයට අනුව මානව (මිනිස්) තත්වය (ස්වභාවය) කුමක්ද?
