ප්‍රශ්නය
රූප නමස්කාරය මෙතරම් ප්‍රබල පෙළඹවීමක් වන්නේ ඇයි?
පිළිතුර
අවසානයේ මෙම ප්‍රශ්නයට පිළිතුර "පාපය" යන්නයි. නූතන රූප නමස්කාරය කිරීමට මිනිසා හේතු වන්නේ මිනිසාගේ පාප ස්වභාවයයි. මේ සියල්ලම යථාර්ථයේදී ස්වයං නමස්කාරයේ ස්වරූපයකි. විවිධාකාරයෙන් අපට නමස්කාර කිරීමටඇති පෙළඹවීම ඇත්තෙන්ම ප්‍රබල පෙළඹවීමකි. ඇත්ත වශයෙන්ම, එය කොතරම් ප්‍රබලදයත්, නූතන රූප වන්දනාවේ පරීක්ෂාවට එරෙහිවීමට ක්‍රිස්තුස්වහන්සේට අයත් සහ ශුද්ධාත්මයාණන් තුළ සිටින අයට පමණක් බලාපොරොත්තු විය හැකිය. එසේවුවද, රූප නමස්කාරය කිරීමට විරුද්ධවීම ක්‍රිස්තියානි ජීවිතයේ කොටසක් වන ජීවිත කාලය පුරාම කරන සටනකි (එපීස 6:11; 1 තිමෝති 6:12; 2 තිමෝති 2:3).
රූප යන වචනය ඇසෙනවිට, බොහෝවිට අප සිතන්නේ පුරාණ සංස්කෘතීන් හිමි ථ්‍යාදෘෂ්ටිකයන් විසින් වන්දනාමාන කළ අයව සිහිපත් කරන ප්‍රතිමා සහ වස්තූන් ගැනය. කෙසේ වෙතත්, 21 වන සියවසේ පිළිම බොහෝවිට අවුරුදු දහස් ගණනකට පෙර භාවිතා කළ කෞතුක වස්තු හා සමාන නොවේ. අද බොහෝ දෙනෙක් "රන් වසු පැටියා" වෙනුවට මුදල් හෝ කීර්තිය හෝ ලෝකයේ ඇස් ඉදිරිපිට "සාර්ථකත්වය" සඳහා සෑහීමකට පත්විය නොහැකිය. සමහරු තම අවසාන ඉලක්කය ලෙස අන් අයව ඉහළින් සලකති. සමහරු සැනසිල්ල හෝ වෙනත් උද්‍යෝගිමත්, එහෙත් හිස්, ලුහුබැඳීම් සොයති. කනගාටුවට කරුණ නම්, අපගේ සමාජයන් බොහෝවිට එවැනි රූපවලට සේවය කරන අයව අගය කිරීමයි. කෙසේ වෙතත්, අවසානයේදී, අප පසුපස හඹා යන්නේ කුමන හිස් සතුටක්ද, කුමන රූපයක්ද, කුමන බොරු දෙවියන්ට හිස නමන්නේද යන්න ගැටළුවක් නොවේ; එහි ප්‍රතිපලය එක හා සමානයි. එකම සැබෑ දෙවිගෙන් වෙන්වීම.
සමකාලීන පිළිම අවබෝධ කර ගැනීමෙන් ඒවා එතරම් ප්‍රබල පෙළඹවීමක් වන්නේ මන්දැයි වටහා ගැනීමට අපට හැකිවේ. රූපයක් යනු අපගේ ජීවිත තුළ දෙවියන්වහන්සේට වඩා ඉදිරියෙන් තබන ඕනෑම දෙයක්, දේපළ, වෘත්තීන්, සබඳතා, විනෝදාංශ, ක්‍රීඩා, විනෝදාස්වාදය, අරමුණු, කෑදරකම, මත්පැන් / මත්ද්‍රව්‍ය වලට ඇබ්බැහිවීම / සූදුව / කාමුක දර්ශන වැනි අපගේ හදවත් තුළ දෙවියන්වහන්සේට හිමි තැනක්. ආදිය. අප රූප වන්දනා කරන සමහර දේවල් පැහැදිලිවම පව්කාරය. නමුත් අපි රූප වන්දනා කරන බොහෝදේ සබඳතා හෝ වෘත්තීන් වැනි ඉතා හොඳ විය හැකිය. නමුත් ශුද්ධ ලියවිල්ල අපට පවසනවා, අප කුමක් කළත්, "දෙවියන්වහන්සේගේ මහිමය උදෙසා ඒ සියල්ල කළ යුතුය" (1 කොරින්ති 10:31) සහ අප දෙවියන් වහන්සේට පමණක් සේවය කළ යුතුය (ද්විතීයකථාව 6:13; ලූක් 16:13). අවාසනාවට, අපගේ රූප ජ්වලිතව ලුහුබැඳ යනවිට දෙවියන්වහන්සේ බොහෝවිට මග හැරී යනු ඇත. ඊටත් වඩා භයානක දෙය නම්, මෙම රූප නමස්කාර කටයුතුවලදී අප බොහෝවිට ගත කරන කාලය ස්වාමින් වහන්සේ සමඟ ගත කිරීමට සුළු හෝ කාලයක් නොමැතිවීමයි.
අපි සමහරවිට ජීවිතයේ දුෂ්කරතා සහ අපේ ලෝකයේ පවතින නොසන්සුන් තාවන්ගෙන් සහනයක් අපේක්ෂා කරන රූප දෙසට හැරෙමු. මත්ද්‍රව්‍ය හෝ මත් පැන් භාවිතය වැනි ඇබ්බැහි හැසිරීම්, හෝ අධික ලෙස කියවීම හෝ රූපවාහිනිය නැරඹීම වැනි දෙයක් පවා දුෂ්කර තත්වයක් හෝ එදිනෙදා ජීවිතයේ දැඩි බව තාවකාලිකව "පැනයාම" සඳහා මාධ්‍යයක් ලෙස භාවිතා කළ හැකිය. කෙසේ වෙතත්, ගීතිකාකරු අපට පවසන්නේ මෙම හැසිරීම කෙරෙහි විශ්වාසය තබන අය අත්‍යවශයෙන්ම ආත්මිකව නිෂ්පල වන බවයි (ගීතාවලිය 115:8). අප ස්වාමින්වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසය තැබිය යුතුය. උන්වහන්සේ "අපව සියලු හානිවලින් වළක්වන්නේය" (ගීතාවලිය 121:7) සහ අප උන්වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසය තබනවිට අපගේ සියලු අවශ්‍යතා සපුරාලීමට පොරොන්දුවී ඇත. කිසිම දෙයක් ගැන කරදර නොවී, සෑම දෙයක් ගැනම යාච්ඤා කිරීම ගැන අපට උගන්වන පාවුල්තුමාගේ වචනද අප මතක තබා ගත යුතුය. එවිට සියලු අවබෝධය ඉක්මවා යන දෙවියන් වහන්සේගේ සමාදානය අපගේ හදවත් හා මනස ආරක්ෂා කරගත හැකිය (පිලිප්පි 4:6-7).
රූප වන්දනාවේ තවත් ආකාරයක් අද පවතී. ප්‍රේරිත පාවුල්තුමා අපට අනතුරු ඇඟවූවාක්මෙන්, "මනුෂ්‍යයන් හොඳ ධර්මයන් නොපිළිගන්නා කාලය පැමිණේ" (2 තිමෝති 4:3), එහි වර්ධනය පෝෂණය කරනු ලබන්නේ යහපත් බයිබලානුකුල ඉගැන්වීම් වලින් ඉවත්වන සංස්කෘතීන් මගිනි. මෙම බහුත්වවාදී, ලිබරල් කාලවලදී, බොහෝ සංස්කෘතීන් බොහෝදුරට දෙවියන්වහන්සේව නැවත අර්ථ දක්වා ඇත. දෙවියන්වහන්සේ ශුද්ධ ලියවිල්ලෙහි අපට එළිදරව් කර ඇතිදේ අත්හැර දමා ඇති අතර, අපගේම නැඹුරුවාවන් හා ආශාවන්ට අනුකූල වන ලෙස උන්වහන්සේට ආයාචනා කර ඇත. එනම් "කරුණාවන්ත හා මෘදු" දෙවිකෙනෙකි. අඩු ඉල්ලුමක් ඇති සහ විනිශ්චය අඩු සහ කිසිවෙකු පිට වරද නොතබා බොහෝ ජීවන රටාවන් ඉවසා සිටින අයෙකි. මෙම රූප වන්දනාව ලොව පුරා සභාවන් විසින් ප්‍රචාරය කරනු ලබන බැවින්, බොහෝ සභාවන් විශ්වාස කරන්නේ ඔවුන් එකම සැබෑ දෙවියන්වහන්සේට නමස්කාර කරන බවයි. කෙසේ වෙතත්, මෙම සාදන ලද දෙවිවරුන් මිනිසා විසින් නිර්මාණය කරන ලද අතර, ඔවුන්ට නමස්කාර කිරීම යනු රූප වන්දනා කිරීමයි. තමන්ගේම නිර්මාණයක් කරන දෙවියෙකුට නමස්කාර කිරීම ශුද්ධ ලියවිල්ලට අනුකූල නොවන බොහෝ පුරුදු හා ජීවන රටාවන් සහ ධාවකයන් හා ආශාවන් විශේෂයෙන් පෙළඹවීමකි.
මේ ලෝකයේ දේවල් කිසිවිටෙකත් මිනිස් හදවත තෘප්තිමත් නොකරනු ඇත. ඒවා කිසිවිටෙකත් අදහස් නොකෙරුණි. පව්කාර දේවල් අපව රවටා අවසානයේ මරණයට පමණක් මඟ පාදයි (රෝම 6:23). මෙලොව යහපත්දේ දෙවියන්වහන්සේගෙන් ලද ත්‍යාගයන් වන අතර, එය ස්තුතිවන්ත වන හදවතකින් භුක්තිවිඳීමට අදහස් කරයි, උන්වහන්සේට යටත්වීම සහ ඔහුගේ මහිමය වෙනුවෙන්. නමුත් තෑග්ග දෙන තැනැත්තා වෙනුවට හෝ මැවූ තැනැත්තා අපගේ ජීවිත තුළ ප්‍රතිස්ථාපනය කරනවිට, අපි රූප වන්දනාවට වැටී සිටිමු. කිසිම පිළිමයකට අපගේ ජීවිතවලට අර්ථයක් හෝ වටිනාකමක් ලබාදීමට හෝ අපට සදාකාලික බලාපොරොත්තුවක් ලබා දිය නොහැක. දෙවියන්වහන්සේ සමඟ නිවැරදි සම්බන්ධතාවයක් හැරුණුවිට සාලමොන් දේශනාකාරයා පොතේ ලස්සනට පවසන පරිදි ජීවිතය නිෂ්පලයි. අපව මවා ඇත්තේ දෙවියන්වහන්සේගේ ස්වරූපයෙන්ය (උත්පත්ති 1:27). අපගේ නමස්කාරයට උන්වහන්සේ සුදුසු බැවින් උන් වහන්සේට නමස්කාර කිරීම හා මහිමයට පත්කිරීම සඳහා නිර්මාණය කර ඇත. දෙවියන්වහන්සේ "මිනිසාගේ හදවතේ සදාකාලිකත්වය" තබා ඇත (දේශනාකාරයා 3:11), සදාකාල ජීවනය සඳහාවූ මෙම ආශාව ඉටු කිරීමට ඇති එකම මාර්ගය යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සමග ඇති සම්බන්ධතාවයයි. අපගේ රූප නමස්කාරයේ සියලු ලුහුබැඳීම් අපව හිස්, සෑහීමකට පත් නොවී, අවසානයේදී බොහෝ දෙනා ගෙන යන පුළුල් මාවතේ විනාශයට තුඩු දෙන මාවතෙහි තබනු ඇත (මතෙව් 7:13).
English
රූප නමස්කාරය මෙතරම් ප්‍රබල පෙළඹවීමක් වන්නේ ඇයි?
