ප්‍රශ්නය
පුද්ගලවාදය එදිරිව සාමූහිකත්වය — බයිබලය පවසන්නේ කුමක්ද?
පිළිතුර
පුද්ගලවාදයේ අර්ථය සමූහයේ අභිලාෂයන්ට වඩා ඉහළින් තැබීම ලෙස පුද්ගලවාදය අර්ථ දැක්විය හැකිය. සාමූහිකත්වයේ අදහස නම් කණ්ඩායමේ අවශ්‍යතා එහි සිටින එක් එක් පුද්ගලයාට වඩා ප්‍රමුඛත්වය ගැනීමයි. මෙම දර්ශන දෙකෙන් එකක් දෙසට නැඹුරු සමස්ත සංස්කෘතීන් ඇත; නිදසුනක් ලෙස, එක්සත් ජනපදය ඓතිහාසිකව පුද්ගලවාදයට අනුබලදී ඇති අතර දකුණු කොරියාවේ සංස්කෘතිය සාමූහිකත්වයට නැඹුරුවේ. බයිබලානුකුල දෘෂ්ටි කෝණයකින් එකක් අනෙකට වඩා හොඳ හෝ නරකද? පිළිතුර සරල දෙයක් නොවේ "ස්වාමින්වහන්සේ මෙසේ වදාරන සේක." සත්‍යය නම්, බයිබලය පුද්ගලවාදය හා සාමූහිකත්වය යන දෙකටම උදාහරණ සපයයි.
"කණ්ඩායමට" කුමන බලපෑමක් ඇති කළත්, "මට" හොඳම දේ කිරීම කෙරෙහි පුද්ගලවාදය අවධානය යොමු කරයි. සාමූහිකත්වය අවධානය යොමු කරන්නේ කණ්ඩායමේ සිටින පුද්ගලයින්ට එහි බලපෑම නොසලකා "කණ්ඩායමට" වඩාත්ම සුදුසුදේ කිරීම කෙරෙහිය. බයිබලානුකුල දෘෂ්ටිකෝණයකින් බලන කල, මෙම දෘෂ්ටි වාදයන් දෙකම — ඒවායේ සම්පූර්ණ ප්‍රමාණයට අනුව ක්‍රියාත්මක වන විට, දෙවියන්වහන්සේ අදහස් කරන දෙය නොවේ. අවසානයේදී, දෙවියන්වහන්සේ මිනිසුන්ව මැව්වේ උන්වහන්සේ උදෙසාය (යෙසායා 43:7), ඔවුන්ගේ හෝ වෙනත් පුද්ගලයෙකු වෙනුවෙන් නොවේ. දේව භක්තික අවධානයක් වනුයේ දෙවියන්වහන්සේට සහ උන්වහන්සේගේ රාජ්‍යයට වඩාත් සුදුසුදේ කිරීමයි (මතෙව් 6:33 අ).
සාමූහිකත්වය එක්තරා දුරකට විදහා දක්වන පද බයිබලයේ තිබේ. කායාපස්ගේ නොදැනුවත්වම අනාවැකිය "මුළු ජාතියම විනාශ වෙනවාට වඩා එක්මිනිසෙක් මිනිසුන් උදෙසා මැරීම ඔබට හොඳය" (යොහන් 11:50) සාමූහික චින්තනයේ එක් අවස්ථාවකි. ජෙරුසලමේ මුල් සභාවේදී, මිනිසුන් තම සම්පත් එක්රැස්කර, අවශ්‍යතා ඇති අයට ලබා දුන්නේ කිසිවෙකුට කිසිවක් නොලැබෙන පිණිසය (ක්‍රියා 2:44-45; 4:32-35). 2 කොරින්ති 8: 12-14 හී පාවුල් තුමා කොරින්තියේ සභාවට "සමානාත්ම තාවය ඇති වන පිණිස" යෙරුසලමේ සභාවට මූල්‍යමය වශයෙන් ලබා දෙන ලෙස දිරි ගන්වයි (13 පදය). කෙසේ වෙතත්, මෙම උදාහරණ වල සටහන් කළ යුතු ප්‍රධාන දෙය නම්, ලබා දුන් පුද්ගලයින්ට මේ කාරණය සම්බන්ධයෙන් තෝරා ගැනීමක් තිබීමයි. ඔවුන් දීම ස්වේච්ඡාවෙන් සිදුවිය (ක්‍රියා 5:4). කණ්ඩායමේ ප්‍රයෝජනය සඳහා ඔහුගේ සම්පත් ලබා දීමට කිසිවෙකුට බල කෙරුනේ නැත, නමුත් ඔවුන් කැමැත්තෙන් එසේ කළේ ස්වාමින්වහන්සේට සහ සභාවට ඇති ආදරය නිසාය. පුද්ගලයෙකුට කණ්ඩායමට ප්‍රයෝජනවත් වන පරිදි, එම පුද්ගලයාද ආශීර්වාද ලැබීය (2 කොරින්ති 9:6-8). රාජධානියේ මෙම මූලධර්මය තුළ සාමූහිකත්වයේ සමහර අංග අඩංගු වන නමුත් එය ඉක්මවා යයි. සභාවට සේවය කිරීම සඳහා අපගේ අභිප්‍රේරණය සාමූහික වශයෙන් සභාවට ප්‍රතිලාභ ලබාදීම පමණක් නොවේ; අපගේ අභිප්‍රේරණය නම් එය දෙවියන්වහන්සේව සතුටු කිරීමයි (හෙබ්‍රෙව් 13:16).
බයිබලයේ වෙනත් පදවල පුද්ගලයාගේ වටිනාකම හා වැදගත්කම පැහැදිලිවේ. දෙවියන්වහන්සේ අපට දෙන දේවල් හොඳින් වැඩීමේ හා ගබඩා කිරීමේ වැදගත්කම යේසුස්වහන්සේගේ එක් උපමාවක අවධාරණය කරයි. මන්ද, අප තනි තනිව වග කිවයුතු බැවිනි (ලූක් 19:15). නැතිවූ බැටළු පැටවෙකු සෙවීම සඳහා තම රැළ අත හැර ගිය එඩේරෙකුගේ කතාව සහ නැතිවුණ මිලය පිලිබඳ කතාව ලූක් 15 හි සඳහන්වේ (ලූක් 15:3-10 බලන්න). මෙම උපමා දෙකම නිරූපණය කරන්නේ දෙවියන්වහන්සේ සමූහය කෙරෙහි පුද්ගලයා කෙරෙහි දක්වන වටිනාකමයි. සාමූහිකත්වයෙන් අප දුටු පරිදි, මෙම උදාහරණ මගින් පෙන්නුම් කරන්නේ පුද්ගලවාදය පිළිබඳ අදහස අර්ධ වශයෙන් පමණි. දෙවියන්වහන්සේ වරින්වර සමූහය කෙරෙහි පුද්ගලයාව අගය කරන්නේ එය උන්වහන්සේව සතුටු කර උන් වහන්සේට මහිමය ලබා දෙන බැවිනි. දෙවියන්වහන්සේ මහිමයට පත්වූවිට, සෑම කෙනෙකුම ප්‍රයෝජන ලබයි, පුද්ගලයන්ට සහ කණ්ඩායමට — ලූක් 15 වන උපමාවේ, නැතිවූ සෑම දෙයක්ම හමුවූ සෑම අවස්ථාවකම සියලු දෙනා ප්‍රීති වන බව (ලූක් 15:6, 9).
දෙවියන්වහන්සේ පුද්ගලයා සහ සාමූහිකය අගය කරයි. නිවැරදි මතවාදය ලෙස බයිබලය ඇත්ත වශයෙන්ම පුද්ගලවාදය හෝ සාමූහිකත්වය ගැන තර්ක නොකරයි. 1 කොරින්ති 12 වන පරිච්ඡේදයේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරය පිළිබඳ විස්තරයේ දක්වා ඇති පරිදි එය තවත් දෙයක් ඉදිරිපත් කරයි. තනි ඇදහිලිවන්තයන් ශරීරයේ කොටස් හා සමාන වන බව පාවුල් අපට පවසයි. සෑම කෙනෙකුම ශරීරයේ සාර්ථකත්වයට ඇදහිය නොහැකි තරම් වැදගත් කාර්ය භාරයක් ඉටු කරයි. (1 කොරින්ති 12:14, 27). ශරීරයේ විවිධ කොටස් ක්‍රියාත්මක වන්නේ ඒවා සමස්තයක් ලෙස ශරීරයේ කොටසක්වූ විට පමණි. මාපටැඟිල්ලට ශරීරයේ වෙනත් කිසිදු කොටසකට කළ නොහැකිදේ කළ හැකිය, නමුත් එය අතේ සම්බන්ධවූ විට පමණි! (1 කොරින්ති 12:18-20 බලන්න). ඒ හා සමානව, ශරීරය සමස්තයක් වශයෙන් පුදුමාකාර ජීවියෙකි, නමුත් සියලුම කොටස් තනි තනිව රැකබලා ගත්විට පමණි (1 කොරින්ති 12:25-26 බලන්න).
පුද්ගලවාදය හා සාමූහිකත්වය පිළිබඳව බයිබලය පවසන දේ පිළිබඳ විවාදය දිගටම පවතිනු ඇත. කෙසේ වෙතත්, අප කුමන තනතුරක් ගත්තද, සී එස් ලුවිස්ගෙන් අප සැමට ඉගෙන ගත හැකිය: "මට ඔබට කීමට දැඩි ආශාවක් දැනේ — මට පැවසීමට ඔබට දැඩි ආශාවක් දැනෙනු ඇතැයි මම අපේක්ෂා කරමි — මෙම දෝෂ දෙකෙන් (පුද්ගලවාදය හෝ සාමූහිකත්වය) වඩාත් නරකය. යක්ෂයා අප වෙතට පැමිණීම එයයි. ඔහු සෑමවිටම දෝෂ යුගල වශයෙන් යුගල වශයෙන් ප්‍රතිවිරුද්ධ යුගල වශයෙන් ලෝකයට යවයි. ඒ වගේම නරකමදේ ගැන සිතමින් වැඩි කාලයක් ගත කිරීමට ඔහු නිතරම අපව දිරිමත් කරයි. ඇත්තෙන්ම ඇයි කියලා ඔබට පේනවද? ක්‍රමානුකූලව ඔබව ප්‍රතිවිරුද්ධ දෙසට ඇද ගැනීම සඳහා ඔහු එක් දෝෂයක් පිළිබඳ ඔබේ අමතර අකමැත්ත මත රඳා සිටී. නමුත් ඔබව රැවටීමට ඉඩ නොදෙන්න. ඔබ ඉලක්කය දෙස ඔබගේ ඇස් තබා ගෙන වැරදි දෙකම අතර කෙළින්ම යායුතුය. ඒ දෙකෙන් එකක් හැර වෙන කිසිම සැලකිල්ලක් අපට නැත" (මේරේ ක්‍රිස්තියානි ධර්මයේ 4 වන පොතේ 6 වන පරිච් ඡේදයෙන්).
English
පුද්ගලවාදය එදිරිව සාමූහිකත්වය — බයිබලය පවසන්නේ කුමක්ද?
