ප්‍රශ්නය
ස්වාමීන්වහන්සේගේ ගැලවීම යනු කුමක්ද?
පිළිතුර
ස්වාමිත්වය තුල ගැලවීමේ මූලධර්මය උගන්වන්නේ ස්වාමින් ලෙස ක්‍රිස්තුස්වහන්සේට යටත්වීම ගැලවුම් කරුවා ලෙස ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීම සමඟ අත්වැල් බැඳගෙන යන බවයි. ස්වාමිත්වය තුල ගැලවීම යනු සමහරවිට පහසු විශ්වාසයක් ලෙස හැඳින්වෙන දෙයට ප්‍රතිවිරුද්ධ දෙයයි. නැතහොත් ගැලවීම ලැබෙන්නේ යම් යම් කරුණු සමූහයක් පිළිගැනීමෙනි.
ස්වාමිත්වය තුල ගැලවීම සඳහාවූ සිද්ධිය යේසුස්වහන්සේගේ ග්‍රන්ථයේ සඳහන් කර ඇති ජෝන් මැක් ආතර්, ඉගැන්වීම මෙසේ සාරාංශ කරයි: "ඇදහිල්ලට කරන ලද ශුභාරංචිය, පව්කාරයන් තම පාපය ගැන පසුතැවිලිවී ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ අධිකාරයට යටත්විය යුතුයැයි අනුමාන කරයි." වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, පසුතැවිලිවීම ප්‍රතික්ෂේප කරන පව්කාරයා ගැළවෙන්නේ නැත, මන්ද ඔහුට එකවරම තම පාපයට හා ගැලවුම්කරුවාට ඇලී සිටිය නොහැක. තම ජීවිතයේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ අධිකාරය ප්‍රතික්ෂේප කරන පව්කාරයෙකුට ඇදහිල්ල සුරැකීමට හැකියාවක් නැත, මන්ද සැබෑ ඇදහිල්ල දෙවියන්වහන්සේට යටත්වීමක් ඇතුළත් වේ. මේ අනුව, ශුභාරංචියට බුද්ධිමය තීරණයක් ගැනීමට හෝ යාච්ඥාවක් කිරීමට වඩා වැඩි යමක් අවශ්‍යවේ; ශුභාරංචි පණිවිඩය යනු ගෝලයන් වීමට කැඳවීමකි. බැටළුවන් කීකරුකමින් තම එඩේරා අනුගමනය කරනු ඇත.
අධ්‍යාත්මික කරුණුවලට එකඟවීමෙන් පුද්ගලයෙකු ගැලවීමක් නොලැබෙන බවට සාක්ෂියක් ලෙස ස්වාමිත්වය තුල ගැලවීම වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නන් යේසුස්වහන්සේගේ දවසේ ආගමික කුහකයන්ට නැවත නැවතත් අනතුරු ඇඟවීම් කරයි. හෘද විපර්යාසයක් තිබිය යුතුය. යේසුස්වහන්සේ ගෝලයෙකුවීමේ අධික පිරිවැය අවධාරණය කළේය: "කුරුසිය උසුලාගෙන මා පසු පස නොයන තැනැත්තා මාගේ ශ්‍රාවකයෙකු විය නොහැක" (ලූක් 14:27), සහ "ඔබ සතු සියල්ල අත් නොහරින අයට මාගේ ගෝලයන් විය නොහැක" (පදය 32). එම ඡේදයේම, පිරිවැය ගණනය කිරීම ගැන යේසුස් වහන්සේ කථා කරයි; වෙනත් තැනක, උන්වහන්සේ සම්පූර්ණ කැපවීම අවධාරණය කරයි: "නගුලට අත තබා ආපසු හැරී බලන කිසිවෙක් දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යයේ සේවය සඳහා සුදුසු නැත" (ලූක් 9:62).
කන්ද උඩ දේශනාවේදී, යේසුස්වහන්සේ සදාකාල ජීවනය යනු "ස්වල්ප දෙනෙක්" විසින් සොයාගත් පටු මාවතක් බව පවසයි (මතෙව් 7:14); ඊට වෙනස්ව, පහසු විශ්වාසයක් මගින් ඇදහිල්ල පිළිබඳ වෘත්තියක් ඇති ඕනෑම කෙනෙකුට ඇතුළුවිය හැකි වන පරිදි මාර්ගය පුළුල් කිරීමට උත්සාහ කරයි. "සෑම හොඳ ගසක්ම හොඳ පල දරයි" කියා යේසුස්වහන්සේ පවසයි (17 පදය); ඊට වෙනස්ව, පහසු විශ්වාසයක් පවසන්නේ ගසකට තවමත් හොඳ විය හැකි අතර නරක පල හැර අන් කිසිවක් දරාගත නොහැකි බවයි. "ස්වාමීනි, ස්වාමීනි" කියා පවසන බොහෝ දෙනෙක් මාගේ රාජ්‍යයට ඇතුල් නොවන බව යේසුස්වහන්සේ පවසයි (21-23 පද); ඊට වෙනස්ව, පහසු විශ්වාසයක් උගන්වන්නේ "ස්වාමීනි, ස්වාමීනි" යැයි පැවසීම ප්‍රමාණවත් බවය
ස්වාමිත්වය තුල ගැලවීම උගන්වන්නේ ඇදහිල්ලේ සැබෑ වෘත්තියක් ඇදහිල්ලේ සාක්ෂි මගින් උපස්ථ වන බවයි. යම් පුද්ගලයෙක් සැබවින්ම ස්වාමින්ව අනුගමනය කරන්නේ නම්, ඔහු හෝ ඇය ස්වාමිත්වය තුල ගැලවීමේ උපදෙස්වලට කීකරුවනු ඇත. හිතාමතාම, පසුතැවිලි නොවූ පාපයක ජීවත්වන පුද්ගලයෙකු පැහැදිලිවම ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව අනුගමනය කිරීමට තෝරාගෙන නැත, මන්ද ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ අපව පාපයෙන් හා ධර්මිෂ්ධකමට කැඳවයි. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ලෙන් වෙනස්වූ ජීවිතයක් ලැබෙනු ඇතැයි බයිබලය පැහැදිලිවම උගන්වයි (2 කොරින්ති 5:17; ගලාති 5:22-23; යාකොබ් 2:14-26).
ස්වාමිත්වය තුල ගැලවීම, ක්‍රියා මගින් ක්‍රියා කරන ගැලවිමේ ධර්මයක් නොවේ. ස්වාමිත්වය තුල ගැලවීම වෙනුවෙන් පෙනී සිටින අය ගැලවීම ලැබෙන්නේ කරුණාවෙන් පමණක් බවත්, ඇදහිලිවන්තයන් ගැලවීම ලැබීමට පෙර ඔවුන්ගේ යහපත් ක්‍රියාවන් සිදුවන බවත්, කිතුනුවන්ට පාපය කළ හැකි බවත් පැවසීමට ප්‍රවේශම්වේ. කෙසේ වෙතත්, සැබෑ ගැලවීම අනිවාර්යයෙන්ම වෙනස්වූ ජීවිතයකට මඟ පාදනු ඇත. ගැලවිම ලැබිම ඔවුන්ගේ ගැලවුම්කරුවා වෙනුවෙන් කැප කරනු ඇත. සැබෑ කිතුනුවකුට ප්‍රකාශ නොකරනලද, අත් නොහරින ලද පාප සමඟ ජිවත්වීම පහසු නොවනු ඇත.
ස්වාමිත්වය තුල ගැලවීම පහසු විශ්වාසයෙන් බැහැර කරන ඉගැන්වීම් නවයක් මෙන්න.
1) පසුතැවීම ඇදහිල්ලේ සරල පදයක් නොවේ. පව්කාරයන් පසුතැවිල්ලට සමගාමීව ඇදහිල්ල කළ යුතු බව ශුද්ධ ලියවිල්ලෙහි උගන්වයි (ක්‍රියා 2:38; 17:30; 20:21; 2 පේත්‍රස් 3:9). පසුතැවීම යනු පාපය වැළඳ ගැනීමෙන් හා ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව ප්‍රතික්ෂේප කිරීමේ පාපය ප්‍රතික්ෂේප කිරීම හා ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව වැලඳ ගැනීම දක්වාවූ මනස වෙනස් කිරීමකි (ක්‍රියා 3:19; ලූක් 24:47), මෙය පවා දෙවියන්වහන්සේගේ දීමනාවකි (2 තිමෝති 2:25). යම් පුද්ගලයෙක් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ස්වාධිපත්‍යයට යටත්වූ විට ඇතිවන අව්‍යාජ පසුතැවිල්ලට, හැසිරීමේ වෙනසක් ඇති කිරීමට උපකාර කළ නොහැක (ලූක් 3:8; ක්‍රියා 26:18-20).
2) කිතුනුවකු යනු නව මැවිල්ලක් වන අතර "විශ්වාස කිරීම නවතා" ගැලවීම අහිමිකරගත නොහැක. ඇදහිල්ල යනු දෙවියන්වහන්සේගේ දීමනාවකි (එපීස 2:1–5, 8), සැබෑ ඇදහිල්ල සදහටම පවතිනු ඇත (පිලිප්පි 1:6). ගැළවීම යනු දෙවියන්වහන්සේගේ සියලු වැඩ මිස මිනිසාගේ වැඩ නොවේ. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ස්වාමීන් ලෙස විශ්වාස කරන අය තමන්ගේම ඕනෑම උත්සාහයකින් ගැලවීම ලබයි (තීතස් 3:5).
3) ඇදහිල්ලේ පරමාර්ථය ක්‍රිස්තුස්වහන්සේම මිස පොරොන්දුවක්, යාච්ඤාවක් හෝ ඇදහීමක් නොවේ (යොහන් 3:16). ඇදහිල්ලට ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කෙරෙහි පෞද්ගලික කැපවීමක් තිබිය යුතුය (2 කොරින්ති 5:15). එය ශුභාරංචියේ සත්‍යතාව ඒත්තු ගැන්වීමට වඩා වැඩි ය; එය මෙලොව අත්හැරීම හා ශාස්තෘන් වහන්සේගේ අනුගාමිකයෙකි. ජේසුස්ස්වාමීන්වහන්සේ කතා කොට,'' මාගේ බැටළුවන් මාගේ හඩට සවන් දෙති. මම ඔවුන්ව දනිමි, ඔව්හු මා අනුව යති" (යොහන් 10:27).
4) සැබෑ ඇදහිල්ල සැමවිටම වෙනස්වූ ජීවිතයක් බිහි කරයි (2 කොරින්ති 5:17). අභ්‍යන්තර පුද්ගලයා ශුද්ධාත්මයාණන් විසින් පරිවර්තනය කරනු ලැබේ (ගලාති 2:20), කිතුනුවාට නව ස්වභාවයක් ඇත (රෝම 6:6). අව්‍යාජ ඇදහිල්ල ඇති අය — ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ස්වාධිපත්‍යයට යටත්වූ අය — යේසුස්වහන්සේව අනුගමනය කරති (යොහන් 10:27), ඔවුන්ගේ සහෝදරයන්ට ප්‍රේම කරන්න (1 යොහන් 3:14), දෙවියන්වහන්සේගේ ආඥාවලට කීකරු වන්න (1 යොහන් 2:3; යොහන් 15:14) , දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත කරන්න (මතෙව් 12:50), දේව වචනයෙහි රැඳී සිටින්න (යොහන් 8:31), දේවවචනය පිළිපදින්න (යොහන් 17:6), යහපත් ක්‍රියා කරන්න (එපීස 2:10), ඇදහිල්ලෙහි දිගටම සිටින්න (එපීස 2:10). කොලොස්සි 1:21–23; හෙබ්‍රෙව් 3:14). ගැළවීම යනු යේසුස් වහන්සේව පිළිමවලට එකතු කිරීම නොවේ. එය යේසුස්වහන්සේ උත්තරීතර රජකම් කිරීමත් සමඟ පිළිම තොග වශයෙන් විනාශ කිරීමකි.
5) දෙවියන්වහන්සේගේ "දිව්‍ය බලය අපට දේව භක්තික ජීවිතයක් සඳහා අවශ්‍ය සියල්ල ලබාදී ඇත" (2 පේත්‍රස් 1:3; රෝම 8:32). ගැලවීම යනු ස්වර්ගයට ප්‍රවේශ පත්‍රයක් පමණක් නොවේ. එය අප මේ ජීවිතයේ ශුද්ධවූ (ප්‍රායෝගිකව) මාධ්‍යය වන අතර අප කරුණාවෙන් වැඩෙන මාධ්‍යයකි.
6) යේසුස්වහන්සේ සියල්ලන්ගේ ස්වාමීන් බව ශුද්ධ ලියවිල්ලෙහි උගන්වයි. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තම කැමැත්තට කොන්දේසි විරහිතව යටත් වන ලෙස ඉල්ලා සිටී (රෝම 6:17-18; 10:9-10). දෙවියන්වහන්සේට විරුද්ධව කැරලි ගසන අයට සදාකාල ජීවනය නොලැබෙනු ඇත, මන්ද "දෙවියන්වහන්සේ උඩඟු අයට විරුද්ධ නමුත් නිහතමානී අයට අනුග්‍රහය දක්වයි" (යාකොබ් 4:6).
7) ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කෙරෙහි සැබවින්ම විශ්වාස කරන අය උන්වහන්සේට ප්‍රේම කරනු ඇත (1 පේත්‍රස් 1:8–9; රෝම 8:28-30; 1 කොරින්ති 16:22). අප ආදරය කරන අය සතුටු කිරීමට අපි ආශාවෙමු (යොහන් 14:15, 23).
8) හැසිරීම ඇදහිල්ලේ වැදගත් පරීක්ෂණයක් බව ශුද්ධ ලියවිල්ලෙහි උගන්වයි. කීකරුකම යනු කෙනෙකුගේ ඇදහිල්ල අව්‍යජ බවට සාක්ෂියකි (1 යොහන් 2:3). යමෙක් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේට කීකරුවීමට අකමැති නම්, ඔහුගේ "ඇදහිල්ල" නමට පමණක් ඇති බවට ඔහු සාක්ෂි සපයයි (1 යොහන් 2:4). පුද්ගලයෙකුට යේසුස්වහන්සේව ගැලවුම්කරුවාණන් යැයි කියා ගෙන ටික වේලාවක් කීකරුවන ලෙස මවා පෑමට පුළුවන, නමුත්, හදවතේ වෙනසක් සිදු නොවන්නේ නම්, ඔහුගේ සැබෑ ස්වභාවය අවසානයේදී ප්‍රකාශවේ. යූදස් ඉස්කාරියොත්ගේ තත්වය මෙයයි.
9) අව්‍යජ ඇදහිලිවන්තයන් පැකිලී වැටෙනු, නමුත් ඔවුන් ඇදහිල්ලෙහි නොපසුබට උත්සාහයක් දරයි (1 කොරින්ති 1:8). සීමොන් පේදුරුගේ තත්වය මෙයයි. සමිඳාණන් වහන්සේගෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම ඉවත්වන "ඇදහිලිවන්තයෙක්" පැහැදිලිවම පෙන්නුම් කරන්නේ ඔහු නැවත ඉපදුනේ නැති බවයි (1 යොහන් 2:19).
ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ල කරණකොටගෙන පාපයෙන් මිදුණු පුද්ගලයෙකු පාප ජීවිතයක් තුළ සිටීමට අකමැතිවිය යුතුය (රෝම 6:2). ඇත්ත වශයෙන්ම, පුද්ගලයා සහ ඔහුගේ තත්වයන් අනුව අධ්‍යාත්මික වර්ධනය ඉක්මනින් හෝ සෙමින් සිදුවිය හැකිය. වෙනස්කම් මුලදී සෑම කෙනෙකුටම නොපෙනේ. අවසානයේදී, දෙවියන්වහන්සේ තම බැටළුවන් කවුරුන්දැයි දන්නා අතර උන්වහන්සේ අප සෑම කෙනෙකුම ඔහුගේ පරිපූර්ණ කාල සටහනට අනුව පරිණත කරනු ඇත.
කිතුනුවකුවී ජීවිත කාලය පුරාම ලෞකික ජීවිතයක් ගත කිරීමටත්, පාපයේ වින්දනය භුක්තිවිඳීමටත්, ඔහුව මිලදී ගත් ස්වාමින්ව මහිමයට පත්කිරීමට කිසිසේත් උත්සාහ කළ නොහැකිද? පව්කාරයෙකුට ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ස්වාධිපත්‍යය ප්‍රතික්ෂේප කළ හැකි නමුත් ගැලවුම්කරුවාණන් ලෙස උන්වහන්සේට ප්‍රකාශ කළ හැකිද? යමෙකුට "පව්කාරයාගේ යාච්ඤාව කර කිසිවක් සිදු නොවූවාක් මෙන් ඔහුගේ ජීවිතය ගත කළ හැකි අතර තවමත් ඔහු "කිතුනුවකු" ලෙස හැඳින්විය හැකිද? ස්වාමීන්ගේ ගැලවීම "නැත" යයි පවසයි. පසුතැවිලි නොවූ පව්කාරයන්ට බොරු බලාපොරොත්තුවක් ලබා නොදෙමු. දෙවියන් වහන්සේගේ සම්පූර්ණ උපදේශණය ප්‍රකාශ කරමු: "ඔබ නැවත ඉපදිය යුතුය" (යොහන් 3:7).
English
ස්වාමීන්වහන්සේගේ ගැලවීම යනු කුමක්ද?
