ප්‍රශ්නය
හැඟීම් කළමනාකරණය කිරීම / පාලනය කිරීම පිළිබඳව බයිබලය පවසන්නේ කුමක්ද?
පිළිතුර
සෑම විටම හැඟීම් පාලනය කිරීමට අපට හැකියාවක් තිබේ නම්, අප කිසි විටෙකත් චිත්තවේගීය නොවන්නේ නම් මිනිසුන් කෙබඳු වනු ඇත්ද? සමහර විට අපි රොබෝවරුන් මෙන් වනු ඇත, සෑම තත්වයකටම තර්කානුකූලව ප්‍රතිචාර දක්වමු. නමුත් දෙවියන්වහන්සේ අපව මැව්වේ උන් වහන්සේගේ ස්වරූපයෙන් වන අතර දෙවියන්වහන්සේගේ හැඟීම් ශුද්ධ ලියවිල්ලෙන් හෙළි වේ, එමනිසා දෙවියන්වහන්සේ අපව නිර්මාණය කළේ චිත්තවේගීය පුද්ගලයන් ලෙසය. අපට ආදරය, ප්‍රීතිය, සතුට, වරදකාරිත්වය, කෝපය, බලාපොරොත්තු සුන්වීම, බිය යනාදිය දැනේ. සමහර විට අපගේ හැඟීම් අත්විඳීමට ප්‍රසන්න වන අතර සමහර විට එසේ නොවේ. සමහර විට අපගේ හැඟීම් සත්‍යය මත පදනම් වී ඇති අතර සමහර විට ඒවා "අසත්‍ය" වන්නේ ඒවා පදනම් වී ඇත්තේ ව්‍යාජ පරිශ්‍රයන් මත ය. නිදසුනක් වශයෙන්, අපගේ ජීවිතයේ තත්වයන් දෙවියන්වහන්සේ විසින් පාලනය නොකරන බව අප ව්‍යාජ ලෙස විශ්වාස කරන්නේ නම්, එම ව්‍යාජ විශ්වාසය මත පදනම්ව බිය හෝ බලාපොරොත්තු සුන්වීම හෝ කෝපය වැනි හැඟීම් අපට අත්විඳිය හැකිය. කෙසේ වෙතත්, හැඟීම් බලවත් වන අතර ඒවා දැනෙන තැනැත්තාට සැබෑ ය. හැඟීම් අපගේ හදවත් තුළ සිදුවෙමින් පවතින දේ පිළිබඳ ප්‍රයෝජනවත් දර්ශකයන් විය හැකිය.
එසේ පැවසුවහොත්, අපගේ හැඟීම් අපව කළමනාකරණය කිරීමට ඉඩ දෙනවාට වඩා හැඟීම් කළමනාකරණය කිරීම ගැන ඉගෙන ගැනීම වැදගත්ය. නිදසුනක් වශයෙන්, අපට කෝපයක් දැනෙන විට, නැවැත්වීමට හැකි වීම, අප කෝප වී ඇති බව හඳුනා ගැනීම, අප කෝප වන්නේ මන්දැයි තීරණය කිරීම සඳහා අපගේ හදවත් පරීක්ෂා කිරීම හා පසුව බයිබලානුකුලව ඉදිරියට යාම වැදගත් වේ. පාලනය කළ නොහැකි හැඟීම් දෙවියන්වහන්සේට ගෞරව කරන ප්‍රතිපල ලබා දෙන්නේ නැත: "මිනිස් කෝපය දෙවියන්වහන්සේ කැමති ධර්මිෂ්ඨකම ඇති නොකරයි" (යාකොබ් 1:20).
අපගේ මනස හා ශරීර මෙන් අපගේ හැඟීම් ද මනුෂ්‍ය වර්ගයා පාපයට වැටීමෙන් බෙහෙවින් බලපායි. වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, අපගේ හැඟීම් අපගේ පාප ස්වභාවය නිසා කැළැල් වී ඇති අතර ඒවා පාලනය කිරීම අවශ්‍ය වන්නේ එබැවිනි. අපව පාලනය කළ යුත්තේ ශුද්ධාත්මයාණන් විසින් බව බයිබලය අපට පවසයි (රෝම 6; එපීස 5:15-18; 1 පේත්‍රැස් 5:6-11), අපගේ හැඟීම්වලින් නොවේ. අප අපගේ හැඟීම් හඳුනාගෙන ඒවා දෙවියන්වහන්සේ වෙතට ගෙන එන්නේ නම්, අපට අපගේ හදවත් උන්වහන්සේට යටත් කර, උන්වහන්සේගේ ක්‍රියා අපගේ හදවත් තුළ කිරීමට හා අපගේ ක්‍රියාවන් මෙහෙයවීමට උන්වහන්සේට ඉඩ දිය හැකිය. සමහර අවස්ථාවලදී, මෙයින් අදහස් කරන්නේ දෙවියන්වහන්සේ අපව සනසයි, අපට සහතික කරයි, අප බිය නොවිය යුතු බව අපට මතක් කර දෙයි. තවත් විටෙක, සමාව දීමට හෝ සමාව ඉල්ලීමට උන්වහන්සේ අපව පොළඹවනු ඇත. හැඟීම් පාලනය කිරීමට සහ අපගේ හැඟීම් දෙවියන්වහන්සේ වෙතට ගෙන ඒමට ගීතාවලිය කදිම නිදසුනකි. බොහෝ ගීතාවලිය අමු චිත්තවේගයන්ගෙන් පිරී ඇත, නමුත් හැඟීම් දෙවියන්වහන්සේ වෙතට වත් කරනු ලබන්නේ උන්වහන්සේගේ සත්‍යය හා ධර්මිෂ්ඨකම සෙවීමේ උත්සාහයක් වශයෙනි.
අපගේ හැඟීම් අන් අය සමඟ බෙදා ගැනීම හැඟීම් කළමනාකරණයට ද උපකාරී වේ. කිතුනු ජීවිතය තනිව ජීවත් වීමට අදහස් නොකෙරේ. අපගේ බර බෙදාගත හැකි සහ අප සතු බර බෙදා ගත හැකි වෙනත් ඇදහිලිවන්තයන්ගේ දීමනාව දෙවියන් වහන්සේ අපට දී ඇත (රෝම 12; ගලාති 6:1-10; 2 කොරින්ති 1:3-5; හෙබ්‍රෙව් 3:13). සෙසු ඇදහිලිවන්තයන්ට අපට දෙවියන්වහන්සේගේ සත්‍යය මතක් කර නව ඉදිරිදර්ශනයක් ඉදිරිපත් කළ හැකිය. අපට අධෛර්යයට හෝ බියක් දැනෙන විට, අනෙක් ඇදහිලිවන්තයන් සපයන දිරිගැන්වීම්, අනුශාසනා සහ සහතික කිරීම්වලින් අපට ප්‍රයෝජන ගත හැකිය. බොහෝ විට, අප අන් අයව ධෛර්යමත් කරන විට, අපම ධෛර්යමත් වේ. ඒ හා සමානව, අප ප්‍රීති වන විට, එය බෙදා ගන්නා විට අපගේ ප්‍රීතිය සාමාන්‍යයෙන් වැඩිවේ.
අපගේ හැඟීම් අපව පාලනය කිරීමට ඉඩ දීම දේවභක්තික නොවේ. අපගේ හැඟීම් ප්‍රතික්ෂේප කිරීම හෝ නිග්‍රහ කිරීම දේවභක්තික නොවේ. දෙවියන් වහන්සේගෙන් ලද ත්‍යාගයක් ලෙස හැඟීම් දැනීමට සහ අපගේ හැඟීම් පාලනය කිරීමට අපට ඇති හැකියාව ගැන අපි දෙවියන්වහන්සේට ස්තූති කළ යුතුය. අපගේ හැඟීම් පාලනය කර ගත හැකි ක්‍රමය නම් දෙවියන්වහන්සේ සමඟ අපගේ ගමනේ වර්ධනය වීමයි. අප පරිවර්තනය වන්නේ අපගේ මනස අලුත් කර ගැනීමෙනි (රෝම 12:1-2) සහ ශුද්ධාත්මයාණන්ගේ බලය, එනම් අප තුළ ආත්ම දමනය ඇති කරන තැනැත්තා (ගලාති 5:22-23). අපට දිනපතා ශුද්ධ ලියවිලි මූලධර්ම ඇතුළත් කිරීම, දෙවියන්වහන්සේගේ දැනුම වර්ධනය වීමට ඇති ආශාව සහ දෙවියන්වහන්සේගේ ගුණාංග ගැන මෙනෙහි කිරීම සඳහා කාලය ගත කිරීම අවශ්‍ය වේ. අපි දෙවියන්වහන්සේ ගැන වැඩි විස්තර දැන ගැනීමට උත්සාහ කළ යුතු අතර අපගේ හදවත් දෙවියන්වහන්සේ සමඟ යාච්ඤාවෙන් බෙදා ගත යුතුය. කිතුනු ඇසුර අධ්‍යාත්මික වර්ධනයේ තවත් වැදගත් අංගයකි. අපි සෙසු ඇදහිලිවන්තයන් සමඟ ගමන් කර එකිනෙකාට ඇදහිල්ල මෙන්ම චිත්තවේගීය පරිණතභාවය වර්ධනය කර ගැනීමට උපකාර කරමු.
English
හැඟීම් කළමනාකරණය කිරීම / පාලනය කිරීම පිළිබඳව බයිබලය පවසන්නේ කුමක්ද?
