ප්‍රශ්නය
ගැලවීම සඳහා දෙවියන්වහන්සේගේ දයාව හා යුක්තිය එකට වැඩ කරන්නේ කෙසේද?
පිළිතුර
දෙවියන්වහන්සේගේ යුක්තිය සහ දයාව නොගැලපෙන බව පෙනේ. ඇත්ත වශයෙන්ම, යුක්තිය යනු වැරැද්දට සුදුසු දඞුවම් ලබා දීම හා දයාව යනු වැරදිකරුවෙකුට සමාව දීම සහ අනුකම්පාව දැක්වීම ය. කෙසේ වෙතත් දෙවියන්වහන්සේගේ මෙම ගුණාංග දෙක ඇත්ත වශයෙන්ම උන්වහන්සේගේ චරිතය තුළ එක්සත්කමක් ඇති කරයි.
දෙවියන්වහන්සේගේ දයාව පිළිබඳව බයිබලයේ බොහෝ සඳහනක් ඇත. පරණ ගිවිසුමේ පද 290 කටත්, අළුත් ගිවිසුමේ 70 කටත් වඩා දෙවියන් වහන්සේ තම සෙනඟ කෙරෙහි දැක්වූ දයාව පිළිබඳ සෘජු ප්‍රකාශයන් අඩංගු වේ.
දෙවියන්වහන්සේ “කරුණාවන්ත දයානුකම්පිත දෙවි කෙනෙක්, කෝපයට ප්‍රමාද වන අතර ප්‍රේමයෙන් පිරී ඉතිරී යන දෙවි කෙනෙක්” කියා යෝනාගේ දේශනා කිරීම ගැන පසුතැවිලි වූ නිනිවයේ වැසියන්ට දෙවියන්වහන්සේ අනුකම්පා කළේය (යෝනා 4:2). දාවිත් පැවසුවේ “දෙවියන්වහන්සේ කරුණාවන්තයි. කෝපයට සෙමෙන් හා ප්‍රේමනීය කරුණාවෙන් විශිෂ්ටයි. සමිඳාණන්වහන්සේ සැමට යහපත් ය; උන්වහන්සේගේ දයාව උන් වහන්සේගේ සියලු ක්‍රියාවලට වඩා වැඩිය” (ගීතාවලිය 145:8-9).
නමුත් බයිබලය දෙවියන්වහන්සේගේ යුක්තිය සහ පාපය පිළිබඳ උදහස ගැන කථා කරයි. ඇත්ත වශයෙන්ම, දෙවියන්වහනසේගේ පරිපූර්ණ යුක්තිය නිර්වචනය කරන ලක්ෂණයකි: “මා හැර වෙන දෙවි කෙනෙක් නැත, ධර්මිෂ්ඨ [යුක්තිසහගත] දෙවිකෙනෙකු හා ගැළවුම්කරුවෙකි; මා හැර වෙන කිසිවෙක් නැත ”(යෙසායා 45:21). “උන්වහන්සේ පර්වතය, උන්වහන්සේගේ ක්‍රියා පරිපූර්ණයි, උන්වහන්සේගේ සියලු මාර්ග සාධාරණයි. කිසිම වැරැද්දක් නොකරන, ධර්මිෂ්ඨ හා විශ්වාසවන්ත දෙවි කෙනෙක්” (ද්විතීය කථාව 32: 4).
දෙවියන්වහන්සේගේ විනිශ්චය පැමිණෙන්නේ මන්දැයි අළුත් ගිවිසුමේ පාවුල් විස්තර කරයි: “එබැවින් ඔබගේ භූමික ස්වභාවයට අයත් ඕනෑම දෙයක් මරණයට පත් කරන්න: ලිංගික දුරාචාරය, අපිරිසිදුකම, රාගය, නපුරු ආශාවන් සහ කෑදරකම, රූප වන්දනාව. මේ නිසා දෙවියන්වහන්සේගේ උදහස පැමිණේ ” (කොලොස්සි 3:5-6).
එමනිසා දෙවියන්වහන්සේ දයානුකම්පිත බව බයිබලය පෙන්වා දෙයි, නමුත් එයින් හෙළි වන්නේ උන්වහන්සේ ධර්මිෂ්ඨ බවත්, යම් දවසක ලෝකයේ පාපය පිළිබඳව යුක්තිය ඉටු කරන බවත්ය.
උත්තරීතර දේවතාවියකගේ අදහස දරණ ලෝකයේ අනෙක් සෑම ආගමකම, එම දෙවියන්ගේ දයාව සැමවිටම ක්‍රියාත්මක වන්නේ යුක්තියේ වියදමින් ය. නිදසුනක් වශයෙන්, ඉස්ලාමයේ, අල්ලාහ් පුද්ගලයෙකුට දයාව ලබා දිය හැකි නමුත් එය සිදු කරනු ලබන්නේ ඕනෑම නීතියක් උල්ලංඝනය කර ඇති දඞුවම් බැහැර කිරීමෙනි. වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, වරදකරුට නිසි ලෙස ගෙවිය යුතු දඞුවම පසෙකට දමනු ලබන අතර එමඟින් දයාව දීර්ඝ කළ හැකිය. ඉස්ලාමයේ අල්ලාහ් සහ ක්‍රිස්තියානි නොවන ආගම්වල සිටින අනෙක් සෑම දෙවිකෙනෙකුම දයානුකම්පිත වීම සඳහා සදාචාර නීතියේ අවශ්‍යතා පසෙකට දමයි. දයාව යුක්තියට පටහැනි ය. එක් අතකින්, එම ආගම්වල, අපරාධවලට සැබවින්ම ගෙවිය හැකිය.
කිසියම් මානව විනිසුරුවරයෙකු එවැනි ආකාරයකින් කටයුතු කළේ නම්, බොහෝ අය විශාල පැමිණිල්ලක් ඉදිරිපත් කරනු ඇත. නීතිය අනුගමනය කරන බවත් යුක්තිය ඉටු වන බවත් දැකීම විනිසුරුවරයෙකුගේ වගකීමකි. නීතිය නොසලකා හරින විනිසුරුවරයෙක් තම කාර්යාලය පාවා දෙයි.
ක්‍රිස්තියානි ධර්මය අද්විතීය වන්නේ දෙවියන්වහන්සේගේ දයාව උන් වහන්සේගේ යුක්තිය තුළින් පෙන්වීමෙනි. දයාව සඳහා ඉඩක් වෙන් කිරීම සඳහා යුක්තිය පසෙක තබා නැත. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ කුරුසියේ දී පාපයට හා අයුක්තියට දඞුවම් කරන ලද බව ක්‍රිස්තියානි මූලධර්මයෙහි සඳහන් වන අතර, එය ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ පූජාව තුළින් පාපයේ දඞුවම සෑහීමකට පත්වූයේ ගැලවීම උදෙසා දෙවියන්වහන්සේ දෙස බලන නුසුදුසු පව්කාරයන්ට දෙවියන් වහන්සේ දයාව දක්වන බැවිනි.
ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ පව්කාරයන් උදෙසා මිය ගිය විට, උන්වහන්සේ දෙවියන් වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨකම ද පෙන්නුම් කළේය. කුරුසියේ උන්වහන්සේගේ මරණය දෙවියන්වහන්සේගේ යුක්තිය විදහා දැක්වීය. ප්‍රේරිත පාවුල් පවසන දේ මෙයයි. “ක්‍රිස්තුස් යේසුස්වහන්සේගේ මිදීම තුළින් සියල්ලන්ම උන් වහන්සේගේ කරුණාවෙන් නිදහසේ යුක්තිසහගත වේ. දෙවියන්වහන්සේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ රුධිරය වැගිරවීම තුළින් පව් කමාව සඳහා පූජාවක් ලෙස ඉදිරිපත් කළේය. උන්වහන්සේ මෙය කළේ උන්වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨකම ප්‍රදර්ශනය කිරීම සඳහාය. මන්දයත් උන්වහන්සේ ඉවසිලිවන්තව කළ පාපවලට දඞුවම් නොලැබීමට පෙර අතහැර දමා ඇති හෙයිනි. උන්වහන්සේ එය කළේ වර්තමානයේදී උන්වහන්සේගේ ධර්මිෂ්ඨකම ප්‍රදර්ශනය කිරීමටය. රෝම 3: 24-26, අවධාරණය එකතු කරන ලදි).
වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, ආදම්ගේ සිට ක්‍රිස්තුස්ගේ කාලය දක්වා වූ සියලු පාප දෙවියන් වහන්සේගේ ඉවසීම හා දයාව යටතේ විය. දෙවියන් වහන්සේ තම දයාවෙන් පාපයට දඞුවම් නොකිරීමට තීරණය කළ අතර, එය සියලු පව්කාරයන්ට සදාකාලයටම නිරයේ අවශ්‍ය වනු ඇත. තහනම් පලතුර අනුභව කළ ආදම් සහ ඒව වහාම විනාශ වූයේ නැත. දෙවියන් වහන්සේ මිදුම්කරුවෙකු සැලසුම් කළේය (උත්පත්ති 3:15).
දෙවියන්වහන්සේ තම ප්‍රේමයෙන් තම පුත්‍රයා එව්වේය (යොහන් 3:16). මෙතෙක් කර ඇති සෑම පාපයක් සඳහාම ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ගෙව්වේය. මේ අනුව, දෙවියන්වහන්සේ හුදෙක් පාපයට දඞුවම් කිරීමෙහිලා වූ අතර ඇදහිල්ලෙන් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව පිළිගන්නා පව්කාරයන්ව සාධාරණීකරණය කිරීමටද උන්වහන්සේට හැකිය (රෝම 3:26). දෙවියන්වහන්සේගේ යුක්තිය සහ උන්වහන්සේගේ දයාව පෙන්නුම් කළේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ කුරුසියේ මරණයයි. කුරුසියේ දී, දෙවියන්වහන්සේගේ යුක්තිය සම්පුර්ණයෙන්ම (ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ කෙරෙහි) ඉටු කරන ලද අතර දෙවියන් වහන්සේගේ දයාව පූර්ණ ලෙස (විශ්වාස කරන සියල්ලන්ට) ලබා දෙන ලදි. එබැවින් දෙවියන්වහන්සේගේ පරිපූර්ණ දයාව ක්‍රියාත්මක වූයේ උන් වහන්සේගේ පරිපූර්ණ යුක්තිය මගිනි.
අවසාන ප්‍රතිඵලය නම් ස්වාමීන් වන යේසුස්වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසය තබන සෑම කෙනෙක්ම දෙවියන්වහන්සේගේ උදහසින් ගැළවී ඒ වෙනුවට උන්වහන්සේගේ කරුණාව හා දයාව අත්විඳීමයි (රෝම 8:1). පාවුල් පවසන පරිදි, “උන්වහන්සේගේ රුධිරයෙන් අප දැන් ධර්මිෂ්ඨ කරනු ලැබූ බැවින්, උන්වහන්සේ තුළින් දෙවියන්වහන්සේගේ උදහසින් අප තව කොපමණ ප්‍රමාණයක් ගැළවෙනු ඇත්ද!” (රෝම 5:9).
English
ගැලවීම සඳහා දෙවියන්වහන්සේගේ දයාව හා යුක්තිය එකට වැඩ කරන්නේ කෙසේද?
