ප්‍රශ්නය
එය නම් කරන්න එය උරුමකර සිටින්න සඳහන් කරන්නේ එය බයිබලානුකුල ඉගැන්වීමක්ද?
පිළිතුර
"එය නම් කර එය උරුමකර සිටින්න" හෝ "සමෘද්ධිය ශුභාරංචිය" බයිබලානුකුල නොවන අතර එය බොහෝ ආකාරවලින් සැබෑ ශුභාරංචි පණිවිඩයට හා ශුද්ධ ලියවිල්ලේ පැහැදිලි ඉගැන්වීමට පටහැනි වේ. අද දේශනා කරන ලද නම-සහ- උරුමකම්-දර්ශනයේ විවිධ අනුවාදයන් ඇතත්, ඒවා සියල්ලටම සමාන ලක්ෂණ ඇත. හොඳම දෙය නම්, මෙම ඉගැන්වීම පැමිණෙන්නේ සමහර ශුද්ධ ලියවිලිවල වැරදි අර්ථකථනය හා වරදවා වටහා ගැනීම නිසා වන අතර, නරකම දෙය නම්, එය සංස්කෘතික මූලධර්මයේ ලක්ෂණ ඇති මුළුමනින්ම මිථ්‍යාදෘෂ්ටික ඉගැන්වීමකි.
ඇදහිල්ලේ වචනයේ මූලාරම්භය සහ නම-සහ-හිමිකම්-පණිවුඩය බයිබලානුකුල ක්‍රිස්තියානි ධර්මයට වඩා නව යුගයේ පාරභෞතික විද්‍යාවට වඩා පොදු ය. කෙසේ වෙතත්, අපගේ සිතුවිලි සමඟ අපගේ යථාර්ථය නිර්මාණය කරනවා වෙනුවට, නව යුගයේ යෝජකයින් උපදෙස් දෙන පරිදි, නම-සහ-හිමිකම්-ගුරුවරු අපට පවසන්නේ අපගේම යථාර්ථය නිර්මාණය කිරීමට හෝ අපට අවශ්‍ය දේ ලබා ගැනීමට "ඇදහිල්ලේ බලය" භාවිතා කළ හැකි බවයි. සාරාංශයක් ලෙස, ඇදහිල්ල අර්ථ දැක්වෙන්නේ "අපගේ තත්වයන් නොතකා ශුද්ධ හා පරමාධිපත්‍ය දෙවියන්වහන්සේ කෙරෙහි ඇති විශ්වාසය" සිට "අපට අවශ්‍ය දේ අපට ලබා දීමට දෙවියන්වහන්සේව පාලනය කිරීමේ ක්‍රමයක්" ලෙසට ය. ඇදහිල්ල යනු පීඩා හා දුක් වේදනා වලදී පවා දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි ස්ථිර විශ්වාසයක් තැබීමට වඩා අපට අවශ්‍ය දේ ලබා ගත හැකි බලවේගයක් බවට පත්වේ.
නම-සහ-හිමිකම්-එය බයිබලානුකුල ක්‍රිස්තියානි ධර්මයෙන් බැහැර වන බොහෝ ක්ෂේත්‍ර තිබේ. මෙම ඉගැන්වීම ඇත්තෙන්ම මිනිසා සහ ඔහුගේ "ඇදහිල්ල" දෙවියන් වහන්සේට වඩා උසස් කරයි. ඇත්ත වශයෙන්ම, ඇදහිලිවන්ත ගුරුවරුන්ගේ වඩාත් ආන්තික වචනයෙන් බොහෝ දෙනෙක් උගන්වන්නේ මිනිසා මැවූයේ දෙවියන්වහන්සේ සමග සමානාත්මතාවය මත බවත්, දෙවියන්වහන්සේ තමාම බවත් මිනිසා එකම පන්තිය බවත්. මෙම භයානක හා මිථ්‍යාදෘෂ්ටික ඉගැන්වීම බයිබලානුකුල ක්‍රිස්තියානි ධර්මයේ මූලික මූලධර්ම ප්‍රතික්ෂේප කරයි, එම නිසා නම් කරන්න -සහ- එය උරුම කර සිටින්න-ඉගැන්වීම යන අන්තවාදී යෝජනා කරන්නන් සංස්කෘතික යැයි සැලකිය යුතු අතර සැබවින්ම කිතුනුවකු නොවේ.
පාරභෞතික සංස්කෘතීන් සහ නම-සහ-හිමිකම් ඉගැන්වීම යන දෙකම සත්‍යය විකෘති කරන අතර අපගේ සිතුවිලි යථාර්ථය පාලනය කරන ව්‍යාජ ඉගැන්වීම් වැලඳ ගනී. එය ධනාත්මක චින්තනයේ බලය හෝ සමෘද්ධිය පිළිබඳ ශුභාරංචිය වේවා, පරිශ්‍රය එක හා සමානයි-සිදුවනු ඇතැයි ඔබ සිතන හෝ විශ්වාස කරන දෙය අවසානයේ සිදුවන්නේ කුමක්ද යන්න පාලනය කරයි. ඔබ නිෂේධාත්මක සිතුවිලි සිතන්නේ නම් හෝ ඇදහිල්ලේ ඌනතාවක් තිබේ නම්, ඔබට දුක් විඳීමට හෝ ඔබට අවශ්‍ය දේ නොලැබෙනු ඇත. නමුත් අනෙක් අතට, ඔබ ධනාත්මක සිතුවිලි සිතන්නේ නම් හෝ "ප්‍රමාණවත් විශ්වාසයක්" තිබේ නම්, ඔබට දැන් සෞඛ්‍යය, ධනය සහ සතුට ලබා ගත හැකිය. මෙම ව්‍යාජ ඉගැන්වීම මිනිසාගේ මූලික සහජ බුද්ධියට ආයාචනා කරයි, එය විශාල ජනප්‍රිය වීමට එක් හේතුවකි.
සමෘද්ධිය පිළිබඳ ශුභාරංචිය සහ කෙනෙකුගේ අනාගතය ඔහුගේ සිතුවිලි හෝ ඇදහිල්ලෙන් පාලනය කිරීමේ අදහස පව්කාර මිනිසාට ආයාචනා කරන අතර, එය ශුද්ධ ලියවිල්ලෙහි තමන්ව එළිදරව් කළ පරමාධිපත්‍ය දෙවි කෙනෙකුට අපහාස කිරීමකි. දෙවියන්වහන්සේගේ පරම පරමාධිපත්‍ය බලය බයිබලයෙන් හෙළි කර ඇතිවා වෙනුවට, නම-සහ-හිමිකම්-අනුගාමිකයන් ඔවුන්ගේ ඇදහිල්ලෙන් බැහැරව ක්‍රියා කළ නොහැකි බොරු දෙවියෙකු වැලඳ ගනී. ඔවුන් දෙවියවහන්සේ පිළිබඳව ව්‍යාජ මතයක් ඉදිරිපත් කරන්නේ උන් වහන්සේ ඔබට සෞඛ්‍යයෙන් ආශීර්වාද කිරීමට අවශ්‍ය බව ඉගැන්වීමෙනි, ධනය සහ සතුට, නමුත් ඔබට ප්‍රමාණවත් විශ්වාසයක් නොමැති නම් එය එසේ කළ නොහැක. එමගින් දෙවියන්වහන්සේ තවදුරටත් පාලනය කළ නොහැකි නමුත් මිනිසා ය. ඇත්ත වශයෙන්ම, මෙය ශුද්ධ ලියවිල්ල උගන්වන දෙයට සම්පූර්ණයෙන්ම පටහැනිය. දෙවියන්වහන්සේ ක්‍රියා කිරීමට මිනිසාගේ "ඇදහිල්ල" මත රඳා නොපවතී. දෙවියන්වහන්සේ ආශීර්වාද කිරීමට තෝරා ගන්නා තැනැත්තාට ආශීර්වාද කරන බවත්, සුව කිරීමට තෝරා ගන්නා අයව සුව කරන බවත් ශුද්ධ ලියවිල්ල පුරාම අපට පෙනේ.
එය නම් කරන්න-එය උරුමකර සිටින්න-ඉගැන්වීමේ තවත් ගැටළුවක් නම්, සියල්ල වෙනුවෙන් කැපකිරීමේ අවසාන නිධානය යේසුස්වහන්සේ බව පිළිගැනීමට අපොහොසත් වීමයි (මතෙව් 13:44) ඒ වෙනුවට යේසුස්වහන්සේව දකින්නේ අපට අවශ්‍ය දේ ලබා ගැනීමේ මාර්ගයකට වඩා ටිකක් වැඩි දෙයක් ලෙසයි. එය නම් කරන්න-එය උරුමකර සිටින්න-ඉගැන්වීමේ තවත් ගැටළුවක් නම්, සියල්ල වෙනුවෙන් කැපකිරීමේ අවසාන නිධානය යේසුස්වහන්සේ බව පිළිගැනීමට අපොහොසත් වීමයි (මතෙව් 13:44) ඒ වෙනුවට යේසුස්වහන්සේව දකින්නේ අපට අවශ්‍ය දේ ලබා ගැනීමේ මාර්ගයකට වඩා ටිකක් වැඩි දෙයක් ලෙසයි. යේසුස්වහන්සේගේ පණිවිඩය නම් කිතුනුවකු කැඳවනු ලබන්නේ "තමාවම ප්‍රතික්ෂේප කර උන්වහන්සේගේ කුරුසිය උසුලාගෙන මා අනුව එන්න" කියායි. මක්නිසාද යමෙක් තම ජීවිතය බේරාගන්නේද එය නැති වනු ඇත, නමුත් මා උදෙසා තම ජීවිතය නැති කරගන්නා තැනැත්තා එය සොයාගනු ඇත. මිනිසෙකුට මුළු ලෝකයම ලබාගෙන ඔහුගේ ආත්මය අහිමි වුවහොත් එයින් ලැබෙන ප්‍රයෝජනය කුමක්ද? නැතහොත් මිනිසෙකු තම ආත්මය වෙනුවෙන් කුමක් දිය යුතුද? " (මතෙව් 16:24-26). සමෘද්ධිය පිළිබඳ ශුභාරංචියේ පණිවිඩයට වඩා වෙනස්ව. ස්වයං-ප්‍රතික්ෂේප කිරීමේ පණිවිඩයක් වෙනුවට, සමෘද්ධිය ශුභාරංචිය ස්වයං තෘප්තියකි. එහි පරමාර්ථය වන්නේ පූජාව තුළින් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මෙන් නොව, අපට අවශ්‍ය දේ මෙහි සහ දැන් තිබීම, අපගේ ගැලවුම්කරුවාගේ වචනවලට පැහැදිලිවම පටහැනි වීමයි.
බයිබලය උගන්වන්නේ "ක්‍රිස්තුස් යේසුස් තුළ දේවභක්තික ජීවිතයක් ගත කිරීමට කැමති සියල්ලන්ට පීඩා කරනු ලැබේ" (2 තිමෝති 3:12), නමුත් නම සහ ප්‍රකාශය යන පණිවුඩය නම් අප විඳින ඕනෑම දුක් වේදනා හුදෙක් ප්‍රතිපලය බවයි ඇදහිල්ලේ ඌනතාවක්. සමෘද්ධිය පිළිබඳ ශුභාරංචිය මුළුමනින්ම අවධානය යොමු කර ඇත්තේ ලෝකය විසින් පිරිනමනු ලබන දේ ලබා ගැනීම සඳහා වන නමුත් 1 යොහන් 2:15 අපට පවසන්නේ "ලෝකයට හෝ ලෝකයේ දේවල් වලට ප්‍රේම නොකළ යුතු" බවත්, ඇත්ත වශයෙන්ම, ඒ සඳහා ඇල්මක් ඇති අය බවත් ලෝකයේ දේවල් දෙවියන්වහන්සේගේ සතුරන් බවට පත්වේ (යාකොබ් 4: 4). සමෘද්ධිය පිළිබඳ ශුභාරංචියේ පණිවිඩය බයිබලය සැබවින්ම උගන්වන දෙයට වඩා වෙනස් විය නොහැක.
සමෘද්ධි ගුරුවරයා වන ජොයෙල් ඔස්ටීන් සිය පොතේ, වඩා හොඳ ජීවිතයක් සඳහා යතුර, වඩා හොඳ නිවසක්, ශක්තිමත් විවාහයක්, වඩා හොඳ රැකියාවක් සොයා ගත හැක්කේ "ඔබේ ජීවිතය ගැන ඔබ සිතන ආකාරය වෙනස් කිරීමට සහ සැබවින්ම වැදගත් දේ ඉටු කිරීමට ඔබට උපකාර කිරීමට සරල නමුත් ගැඹුරු ක්‍රියාවලියක් තුළය." බයිබලානුකුල සත්‍යයට වඩා එය කෙතරම් වෙනස්ද යත්, මේ ජීවිතය දැන් ඉදිරි ජීවිතයට සාපේක්ෂව කිසිවක් නොවේ. සමෘද්ධිය පිළිබඳ ශුභාරංචියේ පණිවුඩය යොමු වී ඇත්තේ "නිධානයන්" හෝ අපට අවශ්‍ය හා දැන් ඇති හොඳ දේ වටා ය. ජේසුස්වහන්සේ මෙසේ වදාළ සේක: "සලබයා සහ මලකඩ විනාශ වන, සොරුන් කැඩී සොරකම් කරන තැන පොළොවෙහි නිධන් ඔබ වෙනුවෙන් තබා නොගන්න. සලබයා හෝ මලකඩ විනාශ නොකරන, සොරුන් කඩාවැදී සොරකම් නොකරන ස්වර්ගයේ වස්තු ඔබ වෙනුවෙන් තබන්න. මක්නිසාද ඔබේ වස්තුව තිබෙන තැන ඔබේ සිතත් පවතිනු ඇත" (මතෙව් 6:19-21).
යේසුස්වහන්සේ පැමිණියේ දැන් අපට සෞඛ්‍යය, ධනය හා සතුට ලබා දීමට නොවේ. උන්වහන්සේ පැමිණියේ අපගේ පාපවලින් අපව ගලවා ගැනීමටය, එවිට උන් වහන්සේ සමඟ සදාකාලික සැප සම්පත් ලබා ගත හැකිය. උන්වහන්සේ පැමිණියේ අපගේ පාපවලින් අපව ගලවා ගැනීමටය, එවිට උන් වහන්සේ සමඟ සදාකාලික සැප සම්පත් ලබා ගත හැකිය. අපගේ ආශාව විය යුත්තේ අපගේ හොඳම ජීවිතය දැන් නොව "මා කුමන තත්වයක සිටියත්" සෑහීමට පත්වීමට ඉගෙන ගත් ප්‍රේරිත පාවුල්ගේ ආකල්පයයි (පිලිප්පි 4:11).
English
එය නම් කරන්න එය උරුමකර සිටින්න සඳහන් කරන්නේ එය බයිබලානුකුල ඉගැන්වීමක්ද?
