ප්‍රශ්නය
දේවගැතිවරයෙකුට සභාවක් කෙරෙහි කොපමණ බලයක් තිබිය යුතුද?
පිළිතුර
සභාව "දෙවියන්වහන්සේගේ රැළ" (1 පේත්‍රස් 5:2), "දෙවියන් වහන්සේගේ උරුමය" (1 පේත්‍රස් 5:3) සහ "දෙවියන්වහන්සේගේ සභාව" (ක්‍රියා 20:28) ලෙස හැඳින්වේ. යේසුස්වහන්සේ "සභාවේ ප්‍රධානියා" (එපීස 5:23) සහ "ප්‍රධාන ඒඩේරා" (1 පේත්‍රස් 5:4). සභාව නිවැරදිව ක්‍රිස්තුස් වහන්සේට අයිති වන අතර එය පාලනය කිරීමේ බලය උන්වහන්සේටය (මතෙව් 16:18). ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ විශ්ව ශරීරය මෙන් ප්‍රාදේශීය සභාව සම්බන්ධයෙන්ද මෙය සත්‍යයකි.
දෙවියන්වහන්සේගේ සභාව ගොඩනැඟීම සඳහාවූ සැලැස්මට දේව ගැතිවරයාගේ කාර්යාලයේ මිනිසුන් යොදා ගැනීම ඇතුළත්වේ. දේව ගැතිවරයා පළමුව වැඩිමහල්ලෙකු වන අතර අනෙක් වැඩිහිටියන් සමඟ දේවගැතිවරයා පහත සඳහන්දේ කිරීමට වගකිව යුතුය.
1) සභාව අධීක්ෂණය කිරිම (1 තිමෝති 3:1). බිෂොප් යන වචනයේ මූලික අරුත "අධික්ශණය" යන්නයි. සභාවේ දේවසේවය හා ක්‍රියාකාරිත්වය පිළිබඳ පොදු අධීක්ෂණය දේවගැතිවරයාගේ සහ අනෙකුත් වැඩිහිටියන්ගේ වගකීමවේ. සභාව තුළ මුදල් හැසිරවීම මෙයට ඇතුළත්වේ (ක්‍රියා 11:30).
2) සභාව පාලනය කිරිම(1 තිමෝති 5:17). "රීතිය" ලෙස පරිවර්තනය කර ඇති වචනයේ තේරුම "ඉදිරියෙන් සිටීම" යන්නයි. අදහසවන්නේ කඩිසර භාරකරුවෙකුවීම අවධාරණය කරමින් නායකත්වය දීම හෝ ඊට සහභාගීවීමයි. සභාවේ හික්මවීම සහ ඇදහිල්ලෙන් වැරදිකරුවන්ට තරවටු කිරීමේ වග කීම මෙයට ඇතුළත්වේ (මතෙව් 18:15-17; 1 කොරින්ති 5:11-13).
3) සභාව පෝෂණය කිරිම(1 පේත්‍රස් 5:2). දේවගැති යන වචනයේ තේරුම "එඩේරා" යන්නයි. දේවවචනය සමඟ "රැළ පෝෂණය කිරීම" සහ නිසි ආකාරයෙන් ඔවුන්ව මෙහෙයවීම දේවගැතිවරයාට යුතුකමකි.
4) සභාවේ ධර්මය ආරක්ෂා කිරිම (තීතස් 1:9). ප්‍රේරිතයන්ගේ ඉගැන්වීම අන් අයටත් උගන්වන "විශ්වාසවන්ත මිනිසුන්" වෙනුවෙන් කැපවිය යුතුය (2 තිමෝති 2: 2). ශුභාරංචියේඅ ඛණ්ඩතාව ආරක්ෂා කිරීම දේවගැතිවරයාගේ ඉහළම කැඳවීමකි.
සමහර දේවගැතිවරු "අධ්‍යෂණය" යන මාතෘකාව සෑම දෙයකටම අත තැබිය යුතු ආඥාවක් ලෙස සලකති. එය ශබ්ද පද්ධතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම හෝ ඉරිදා දිනවල ගීත තෝරාගැනීම හෝ වේවා, සමහර දේවගැතිවරුන්ට හැඟෙන්නේ සෑම තීරණයකටම සම්බන්ධවීම ඔවුන්ගේ යුතුකම බවයි. සෑමකමිටුරැස්වීමකදීමපෙනී සිටින දේවගැතිවරයාට මෙය වෙහෙස කර දෙයක් පමණක් නොව, සභාවේදී ඔවුන්ගේ දිමනා භාවිතා කිරීමට අන් අයට බාධාවක්දවේ. දේවගැතිවරයෙකුට එකවර අධීක්ෂණය හා පැවරිය හැකිය. ඊට අමතරව, වැඩිහිටියන් බහුතරයකගේ බයිබලානුකුල ආකෘතිය, දේව ගැතිවරයාට සහ වැඩිහිටියන්ට උපකාර කිරීම සඳහා පත් කරන ලද උපස්ථායකයන් සමඟ, එක් පුද්ගලයෙකු විසින් දේවගැති පාලනය කිරීම වළක්වයි.
සභාව "පාලනය" කිරීමේ ආඥාව සමහරවිට අන්තයටම ගෙන යනු ලැබේ. දේවගැතිවරයෙකුගේ නිල වගකීමවන්නේ වැඩිමහල්ලන් සමඟ සභාව පාලනය කිරීමයි. ඔහුගේ අවධානය මූලික වශයෙන්අධයාත්මික විය යුතුය, ඇදහිලිවන්තයන්ව ධෛර්යමත් කිරීම සහ දේවසේවයේ වැඩ කිරීමට සාන්තුවරයන් සන්නද්ධ කිරීම වැනි කාරණාවලට සහභාගීවීම (එපීස 4:12). එඩේරෙකුගේ ස්වාභාවයට වඩා අංහකාරයැයි පෙනෙන දේවගැතිවරුන් ගැන අපි අසා ඇත්තෙමු, ආයෝජනයක් කිරීමට පෙර, නිවාඩුවක් ගත කිරීමට පෙර ඔවුන්ගේ අවසරය ලබා ගැනීමට ඔවුන්ගේ අධිකාරිය යතේ සිටින අයගෙන් ඉල්ලා සිටීම. එවැනි මිනිසුන්, අපට පෙනෙන පරිදි, පාලනය කිරීමට කැමැත්තක් දක්වන අතර පාලනය කිරීමට නුසුදුසු ය දෙවියන් වහන්සේගේ සභාව (3 යොහන් 9-10 බලන්න).
පළමුවන පේතෘස් 5:3 හි සමබර පාලක දේවසේවයක් පිළිබඳ පුදුමාකාර විස්තරයක් අඩංගුවේ: "දෙවියන්වහන්සේගේ උරුමය කෙරෙහි ස්වාමිවරුන් ලෙස නොව, රැළට ආදර්ශයක්වීම. දේවගැතිවරයාගේ අධිකාරිය සභාව "පාලනය" කළ යුතු දෙයක් නොවේ; දේවගැතිවරයෙකු යනු දෙවියන්වහන්සේගේ රැළ අනුගමනය කිරීම සඳහාසත්‍යය, ප්‍රේමය සහ දේව භක්තිය පිළිබඳ ආදර්ශයකි. (1තිමෝති 4:12 ද බලන්න.) දේවගැතිවරයෙක් "දෙවියන්වහන්සේගේ භාරකරු" (තීතස් 1:7), සභාවේ නායකත්වය වෙනුවෙන් ඔහු දෙවියන්වහන්සේට පිළිතුරු දිය යුතුය.
English
දේවගැතිවරයෙකුට සභාවක් කෙරෙහි කොපමණ බලයක් තිබිය යුතුද?
