ප්‍රශ්නය
යාච්ඤාව සහ උපවාසය (නිරාහාරය) අතර සම්බන්ධය කුමක්ද?
පිළිතුර
යාච්ඤාව සහ නිරාහාරව සිටීම අතර සම්බන්ධය ශුද්ධ ලියවිල්ලේ නිශ්චිතව විස්තර කර නැති නමුත්, බයිබලයේ වාර්තා කර ඇති යාච්ඤාව සහ උපවාසය යන සියලුම අවස්ථා හරහා ඒ දෙක සම්බන්ධ කරන පොදු නූලක් දිවෙන බව පෙනේ. පරණ ගිවිසුමේ, යාච්ඤාව සමඟ නිරාහාරව සිටීමේ අවශ්‍යතාවය සහ යැපීම පිළිබඳ හැඟීමක් සහ / හෝ සැබෑ හෝ අපේක්ෂා කළ විපතක් හමුවේ දැඩි අසරණ භාවයක් ඇති කළ යුතු බව පෙනේ. වැළපීම, පසුතැවිලි වීම සහ / හෝ ගැඹුරු අධ්‍යාත්මික අවශ්‍යතා වලදී පරණ ගිවිසුමේ යාච්ඤාව සහ උපවාසය ඒකාබද්ධ වේ.
නෙහෙමියා පොතේ පළමු පරිච්ඡේදය විස්තර කරන්නේ යෙරුසලම පාළුවට ගොස් ඇති බවට වූ ආරංචිය නිසා නෙහෙමියා දැඩි දුක් කම්කටොලු නිසා යාච්ඤා කිරීම සහ නිරාහාරව සිටීමයි. ඔහුගේ බොහෝ දින යාච්ඤාව, කඳුළු, නිරාහාරව සිටීම, ඔහුගේ ජනතාව වෙනුවෙන් පාපොච්චාරණය කිරීම සහ දයාව සඳහා දෙවියන්වහන්සේට ආයාචනා කිරීම මගින් සංලක්ෂිත විය. ඔහුගේ කනස්සල්ල කෙතරම් තීව්‍ර වූවාද යත්, ඔහුට කන්න සහ බීමට එවැනි යාච්ඤාවක් මධ්‍යයේ “විවේකයක්” ගත හැකි බව සිතාගත නොහැකි තරම්ය. යෙරුසලමට සිදු වූ විනාශය ද ඒ හා සමාන ඉරියව්වක් අනුගමනය කිරීමට දානියෙල්ව පොළඹවා ඇත: “එබැවින් මම දෙවියන්වහන්සේ වෙත හැරී යාච්ඤාවෙන් හා කන්නලව්වෙන්, නිරාහාරව, ගෝණි රෙදි ඇඳගෙන, අළුවලින් උන්වහන්සේට කන්නලව් කළෙමි” (දානියෙල් 9:3). නෙහෙමියා මෙන්, දානියෙල් නිරාහාරව සිට දෙවියන්වහන්සේ සෙනඟට අනුකම්පා කරන ලෙස යාච්ඤා කරමින්, “අපි දුෂ්ට වී කැරලි ගැසුවෙමු. අපි ඔබගේ ආඥාවලින් සහ නීතිවලින් ඉවත්ව සිටිමු” (5 පදය).
පරණ ගිවිසුමේ අවස්ථා කිහිපයකදී, නිරාහාරව සිටීම මැදිහත් යාච්ඤාව සමඟ සම්බන්ධ වේ. දාවිත් තම අසනීප දරුවා වෙනුවෙන් යාච්ඤා කර නිරාහාරව සිටියේය (2 සාමුවෙල් 12:16), ස්වාමින්වහන්සේ ඉදිරියෙහි දැඩි මැදිහත් වීමක් ඇතුව හඬමින් (21-22). එස්තර් මොර්දෙකයිගෙන් සහ යුදෙව්වන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියේ ඇය තම ස්වාමිපුරුෂයා වන රජු ඉදිරියේ පෙනී සිටීමට සැලසුම් කර ඇති බැවින් ඇය වෙනුවෙන් උපවාස කරන ලෙසයි (එස්තර් 4:16). පැහැදිලිවම, නිරාහාරව සිටීම සහ පෙත්සම් සමීපව බැඳී ඇත.
අලුත් ගිවිසුමේ යාච්ඤාව සහ නිරාහාරව සිටීමේ අවස්ථා ඇත, නමුත් ඒවා පසුතැවීම හෝ පාපොච්චාරණය සමඟ සම්බන්ධ නොවේ. අනාගතවක්තෘවරියක වන අන්නා “කිසි විටෙකත් දේවමාළිගාවෙන් පිටව නොගිය නමුත් රාත්‍රිය හා දිවා රෑ නමස්කාර කරමින්, නිරාහාරව හා යාච්ඤා කළාය” (ලූක් 2:37). වයස අවුරුදු 84 දී, ඇගේ යාච්ඤාව සහ නිරාහාරය, ඊශ්‍රායෙල්හි පොරොන්දු වූ ගැලවුම්කරුවාණන් එනතුරු බලා සිටියදී, උන් වහන්සේගේ දේවමාළිගාවේ ස්වාමින්වහන්සේට කරන සේවයේ කොටසක් විය. එසේම අලුත් ගිවිසුමේ, අන්තියෝකියේ සභාව ඔවුන්ගේ නමස්කාරය සම්බන්ධයෙන් නිරාහාරව සිටි අතර, සාවුල් සහ බානබස් ස්වාමින් වහන්සේගේ කාර්යයට පැවරීම ගැන ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ ඔවුන්ට කතා කළහ. ඒ අවස්ථාවේදී ඔවුන් යාඥා කර නිරාහාරව සිට ඔවුන් දෙදෙනා පිට අත් තබා පිටත් කර හැරියේය. එබැවින්, යාච්ඤාව සහ උපවාසය යනු ස්වාමින් වහන්සේට නමස්කාර කිරීමේ සහ උන්වහන්සේගේ අනුග්‍රහය ලබා ගැනීමේ අංගයන් බව මෙම උදාහරණවලින් අපට පෙනේ. කෙසේ වෙතත්, නිරාහාරව සිටීමත් සමඟ සමිඳාණන්වහන්සේ යාච්ඤාවලට පිළිතුරු දීමට වැඩි ඉඩක් ඇති බවට කිසිම තැනක ඇඟවීමක් නොමැත. ඒ වෙනුවට, යාච්ඤාව සමඟ නිරාහාරව සිටීම, යාච්ඤා කරන මිනිසුන්ගේ අවංකභාවය සහ ඔවුන් මුහුණ දෙන තත්වයන්හි විවේචනාත්මක ස්වභාවය පෙන්නුම් කරයි.
තත්වය වඩාත් තීරණාත්මක වන තරමට නිරාහාරව සිටීම සහ යාච්ඤා කිරීම වඩාත් සුදුසුය. මාර්ක් 9 හි, යේසුස්වහන්සේ පිරිමි ළමයෙකුගෙන් යක්ෂයෙකු දුරු කරයි. මීට පෙර අශුද්ධාත්මයන් කෙරෙහි බලය ලබා දී තිබුණද ගෝලයන්ට භූතයන් දුරු කිරීමට නොහැකි විය (මාර්ක් 6:7). පසුව, ගෝලයන්, පිරිමි ළමයා යක්ෂයාගෙන් නිදහස් කිරීමට ගත් උත්සාහයන් අසාර්ථක වූයේ මන්දැයි ගෝලයන් යේසුස්වහන්සේගෙන් ඇසූ අතර, යේසුස්වහන්සේ පැවසුවේ, “මෙවැනි වර්ගය යාච්ඤාවෙන් පමණක් පිටතට පැමිණිය හැකිය” (මාර්ක් 9:29). මතෙව්ගේ වාර්තාව “සහ නිරාහාරව සිටීම” යන වාක්‍ය ඛණ්ඩය එකතු කරයි (මතෙව් 17:21). මෙම විශේෂිත අවස්ථාවෙහිදී, යක්ෂයා අතිශයින් ද්වේෂසහගත සහ අශික්ෂිත විය (මාර්ක් 9:21-22). අධිෂ්ඨානශීලී සතුරෙකු සමානව අධිෂ්ඨානශීලී ඇදහිල්ලකින් හමුවිය යුතු බව යේසුස්වහන්සේ පවසන බව පෙනේ. යාච්ඤාව ආත්මික සටනේ සූදානම් ආයුධයකි (එපීස 6:18), සහ නිරාහාරව යාච්ඤාව අවධානය යොමු කිරීමට සහ එය අධිෂ්ඨානය කිරීමට උපකාරී වේ.
නිරාහාරව සිටීමේ දේවධර්මය යනු ප්‍රමුඛතා පිළිබඳ දේවධර්මයක් වන අතර, ඇදහිලිවන්තයන්ට ස්වාමින්වහන්සේට සහ අධ්‍යාත්මික ජීවිතයේ උත්සුකයන්ට නොබෙදුණු සහ දැඩි භක්තියකින් ප්‍රකාශ කිරීමට අවස්ථාව ලබා දී ඇත. මෙම භක්තිය ප්‍රකාශ වන්නේ අපගේ පියා සමඟ බාධාවකින් තොරව සහයෝගීතාවයේ කාලයක් භුක්ති විඳීම සඳහා ආහාර පාන වැනි සාමාන්‍ය හා යහපත් දේවලින් කෙටි කාලයක් වැළකී සිටීමෙනි. නිරාහාරව සිටියත් නැතත්, “යේසුස්වහන්සේගේ රුධිරයෙන් අතිශුද්ධස්ථානයට ඇතුළු වීමට අපගේ විශ්වාසය” (හෙබ්‍රෙව් 10:19), ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුළ අපට ඇති එම “වඩා හොඳ දෙයෙහි” වඩාත් ප්‍රියජනක කොටස්වලින් එකකි. යාච්ඤාව සහ උපවාසය බරක් හෝ යුතුකමක් නොවිය යුතුය, නමුත් දෙවියන්වහන්සේගේ යහපත්කම සහ උන්වහන්සේගේ දරුවන්ට දයාව සැමරීමකි.
English
යාච්ඤාව සහ උපවාසය (නිරාහාරය) අතර සම්බන්ධය කුමක්ද?
