ප්‍රශ්නය
බයිබලයේ වඩාත්ම ප්‍රසිද්ධ / වැදගත් ප්‍රශ්න මොනවාද?
පිළිතුර
බයිබලයේ බොහෝ ප්‍රශ්න රාශියක් ඇත. පුරාණ හෙබ්‍රෙව් සහ කොයින් ග්‍රීක විරාම ලකුණු භාවිතා නොකිරීම නිසා නිශ්චිත සංඛ්‍යාවක් ලබා දීම දුෂ්කර ය — අපට මළ මුහුදේ ලියවිලි ඇදගෙන ප්‍රශ්න ලකුණු ගණන් කළ නොහැක! බොහෝ විට, වාක්‍යයක් සැබවින්ම ප්‍රශ්නයක් වීමට අදහස් කරන්නේ දැයි දැන ගැනීම දුෂ්කර ය. නමුත් බයිබල් විශාරදයින් ගණන් බලා ඇති ආකාරයට බයිබලයේ ප්‍රශ්න 3,300 ක් පමණ තිබේ.
බයිබලයේ ඇති මෙම ප්‍රශ්න ලැයිස්තුව අනිවාර්යයෙන්ම සම්පූර්ණ නොවේ. එය හුදෙක් බයිබලයේ වඩාත් ප්‍රසිද්ධ හා වැදගත් ප්‍රශ්න කිහිපයක් සමීක්ෂණය කිරීමකි.
“දෙවියන් වහන්සේ ඇත්තටම කිව්වද ?” (උත්පත්ති 3:1)
මෙය බයිබලයේ පළමු ප්‍රශ්නය වන අතර යමෙකු දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය ප්‍රශ්න කරන පළමු අවස්ථාව ද වේ. දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය සැක කිරීමට සාතන් ඒවව පොළඹවයි. ඒව ප්‍රතිචාර දක්වන්නේ දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයට “ඔබ එය ස්පර්ශ නොකළ යුතුය” යනුවෙනි. දෙවියන් වහන්සේ පැවසුවේ ගසෙන් කන්න එපා කියාය. ගස හෝ එහි පලය ස්පර්ශ නොකරන්නැයි ඔහු කීවේ නැත. ආදම් සහ ඒව සාතන්ගේ ප්‍රශ්නයට ප්‍රතිචාර දක්වන්නේ දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයට අකීකරු වීමෙනි. ඒ සියල්ල ආරම්භ වූයේ කුඩා ප්‍රශ්නයකින්.
“ඔබ කොහෙද? “ (උත්පත්ති 3:9)
දෙවියන් වහන්සේ බයිබලයෙන් ඇසූ පළමු ප්‍රශ්නය මෙයයි. ඇත්ත වශයෙන්ම, ආදම් සහ ඒව භෞතිකව සිටින ස්ථානය දෙවියන් වහන්සේ දැන සිටියේය. ප්‍රශ්නය වූයේ ඔවුන්ගේ ප්‍රයෝජනය සඳහා ය. දෙවියන් වහන්සේ මූලිකවම අසන්නේ, “ඔබ මට අකීකරු වුණා. ඔබට අවශ්‍ය පරිදි හෝ මා පුරෝකථනය කළ ආකාරයටම දේවල් සිදුවී තිබේද? නැතිවූ බැටළු පැටවුන්ව රැළට ගෙන ඒම සඳහා එඩේරෙකුගේ හදවත වන දෙවියන් වහන්සේගේ හදවතද මෙම ප්‍රශ්නයෙන් පෙන්නුම් කෙරේ. යේසුස් වහන්සේ පසුව පැමිණියේ “නැතිවූවන් සොයා ගලවා ගැනීමට” (ලූක් 19:10)
“මම මාගේ සහෝදරයාගේ පාලකයාද?” (උත්පත්ති 4:9)
ආබෙල් සිටියේ කොහේද යන දෙවියන් වහන්සේගේ ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු වශයෙන් කායින්ගේ ප්‍රශ්නය මෙයයි. කායින් තම සහෝදරයාව ඝාතනය කර ඇති බව හැරුණු විට, කායින් ප්‍රකාශ කළේ අප අන් අය ගැන සැලකිලිමත් වීමට හෝ රැකබලා ගැනීමට අකමැති වූ විට අප සැමට ඇති හැඟීමයි. අපි අපේ සහෝදරයාගේ පාලකයාද? ඔව්, අපි. මෙයින් අදහස් කරන්නේ ඔවුන් සිටින්නේ කොහේද සහ ඔවුන් නිතරම කරන්නේ කුමක්ද යන්න අප දැන සිටිය යුතුද? නැත, යම් දෙයක් වැරදියි කියා පෙනෙන විට අප වෙනත් පුද්ගලයින් සඳහා මැදිහත්විය යුතුය. අවශ්‍ය නම් මැදිහත් වීමට තරම් අපි සැලකිලිමත් විය යුතුයි.
“මුළු පොළොවේම විනිශ්චයකාරයා හරිද?” (උත්පත්ති 18:25)
ඔව්, පොළොවේ විනිශ්චයකරු සෑම විටම නිවැරදි දේ කරයි. ආබ්‍රහම් මෙම ප්‍රශ්නය ඇසුවේ ධර්මිෂ්යන්ගෙන් බේරී ඔවුන්ව විනිශ්චයෙන් ආරක්ෂා කරන ලෙස දෙවියන් වහන්සේගෙන් ඉල්ලා සිටිමිනි. දෙවියන් වහන්සේ කරන දෙයක් අසාධාරණ යැයි පෙනේ නම්, අපි එය වරදවා වටහා ගනියි. අපි දෙවියන් වහන්සේගේ යුක්තිය ගැන ප්‍රශ්න කරන විට, එයට හේතුව අපගේ යුක්තිය පිළිබඳ හැඟීම විකෘති වීමයි. “යහපත් හා ධර්මිෂ්ධ දෙවි කෙනෙකුට මෙයට ඉඩ දිය හැක්කේ කෙසේදැයි මට තේරෙන්නේ නැත” යනුවෙන් අප පවසන විට, එයට හේතුව යහපත් හා යුක්තිසහගත දෙවි කෙනෙකු වීම යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ කුමක්ද යන්න අප නිවැරදිව වටහා නොගැනීමයි. බොහෝ අය සිතන්නේ ඔවුන්ට දෙවියන් වහන්සේට වඩා යුක්තිය පිළිබඳ හොඳ අවබෝධයක් ඇති බවයි.
“ඔබ තවමත් ඔබේ අඛණ්ඩතාව පවත්වාගෙන යනවාද? දෙවියන් වහන්සේට ශාපකර මැරෙන්න!” (යෝබ් 2:9)
යෝබ්ගේ මුළු පොතම මෙම ප්‍රශ්නය යෝබ්ගේ බිරිඳගෙන් විමසයි. මේ සියල්ලෙන් යෝබ් තම අඛණ්ඩතාව පවත්වාගෙන ගියේය. යෝබ්ගේ “මිතුරන්” නැවත නැවතත් කියනවා, “යෝබ්, දෙවියන් වහන්සේ ඔබට මෙය කිරීම සඳහා ඔබ ඇත්තටම නරක දෙයක් කර තිබිය යුතුයි.” යෝබ්ට පහර දීම ගැනත් දෙවියන් වහන්සේගේ පරමාධිපත්‍යය ගැන සිතීම ගැනත් දෙවියන් වහන්සේ යෝබ්ගේ මිතුරන්ට තරවටු කරයි. එවිට දෙවියන් වහන්සේ යෝබ්ට තරවටු කරන්නේ ඔහුගේ සියලු මාර්ගවලින් පරිපූර්ණ වන්නේ දෙවියන් වහන්සේ පමණක් බවය. දෙවියන් වහන්සේගේ ශ්‍රේෂ්ධත්වය පිළිබඳ ඉදිරිපත් කිරීමෙහි බොහෝ ප්‍රශ්න ඇත: “මම පොළොවේ අත්තිවාරම දැමූ විට ඔබ සිටියේ කොහේද?” (යෝබ් 38:4).
“මිනිසෙක් මැරුණොත් ඔහු නැවත ජීවත් වේවිද?” (යෝබ් 14:14)
අපගේ ජීවිත කාලය තුළ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ නැවත පැමිණීම හැර, අපි සියල්ලෝම කවදා හෝ මිය යනු ඇත. මරණයෙන් පසු ජීවිතයක් තිබේද? සෑම කෙනෙක්ම යම් වේලාවක මෙම ප්‍රශ්නය ගැන පුදුම වෙති. ඔව්, මරණයෙන් පසු ජීවිතයක් ඇති අතර, සෑම කෙනෙකුම එය අත්විඳිනු ඇත. එය හුදෙක් අප පවතින්නේ කොතැනද යන්න පිළිබඳ කාරණයකි. සෑම මාර්ගයක්ම දෙවියන් වහන්සේ වෙතට යොමු වේද? එක්තරා විදියකට, ඔව්. අප මිය ගිය පසු අපි සියල්ලෝම දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි සිටිමු (හෙබ්‍රෙව් 9:27). මිනිසෙකු කුමන මාවතක ගමන් කළත්, ඔහු මරණයෙන් පසු දෙවියන් වහන්සේ හමුවනු ඇත. “පොළොවේ දූවිල්ලෙහි නිදා සිටින බහුතරයක් අවදි වනු ඇත: සමහරු සදාකාල ජීවනයටද, තවත් අය ලැජ්ජාවටත් සදාකාලික අවමානයටත් පත්වෙති” (දානියෙල් 12:2).
“යෞවනයෙකුට පවිත්‍ර මාවතේ ගමන් කරන්නේ කෙසේද?” (ගීතාවලිය 119:9)
පිළිතුර: දෙවියන් වහන්සේගේ වචනයට අනුව ජීවත් වීමෙන්. දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය අපගේ හදවත් තුළ “සැඟවූ” විට, වචනය අපව පාපයෙන් වළක්වයි (ගීතාවලිය 119:11). බයිබලය අපට සෑම දෙයක්ම නොකියයි. සෑම ප්‍රශ්නයකටම පිළිතුර එහි අඩංගු නොවේ. නමුත් කිතුනු ජීවිතය ගත කිරීම සඳහා අප දැනගත යුතු සියල්ල බයිබලය අපට පවසයි (2 පේත්‍රැස් 1:3). දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය අපගේ අරමුණ අපට පවසන අතර එම අරමුණ ඉටු කරන්නේ කෙසේදැයි අපට උපදෙස් දෙයි. බයිබලය අපට ක්‍රම සහ අවසානය ලබා දෙයි. දෙවියන් වහන්සේගේ වචනය “ඉගැන්වීම, තරවටු කිරීම, නිවැරදි කිරීම සහ ධර්මිෂ්ධකම පුහුණු කිරීම සඳහා ප්‍රයෝජනවත් වේ, එවිට දෙවියන් වහන්සේගේ සේවකයා සෑම යහපත් ක්‍රියාවක් සඳහාම හොඳින් සන්නද්ධ වනු ඇත” (2 තිමෝති 3:16–17).
“මම කාට එවන්නද? අප වෙනුවෙන් යන්නේ කවුද?” (යෙසායා 6:8)
නිවැරදි පිළිතුර යෙසායා පවසයි: “මෙන්න මම. මාව යවන්න!” බොහෝ විට අපගේ පිළිතුර නම්, “මෙන්න මම, නමුත් වෙනත් කෙනෙකු යවන්න” යන්නයි. යෙසායා 6:8 යනු ජාත්‍යන්තර සේවයන් සම්න්ධව භාවිතා කළ යුතු ජනප්‍රිය පදයකි. දූත මණ්ඩල එහෙත්, සන්දර්භය තුළ, දෙවියන් වහන්සේ යමෙකු පෘථිවියේ අනෙක් පැත්තට ගමන් කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියේ නැත. දෙවියන් වහන්සේ ඊශ්‍රායෙල්වරුන්ට තම පණිවිඩය ලබා දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය. දෙවියන් වහන්සේට අවශ්‍ය වූයේ යෙසායා දිනපතා දුටු මිනිසුන්ට, තමාගේම ජනතාවට, පවුලේ අයට, අසල්වැසියන්ට සහ මිතුරන්ට සත්‍යය ප්‍රකාශ කිරීමයි.
“ස්වාමීනි, මට විරුද්ධව පව් කරන මගේ සහෝදරයාට හෝ සහෝදරියට කී වතාවක් සමාව දිය යුතුද? හත් වතාවක් දක්වාද?” (මතෙව් 18:21)
සමාව දීම දුෂ්කරය. සත් ගුණයකින් සමාව දෙන ලෙස පේතෘස් කළ යෝජනාව ඔහුට බොහෝ සෙයින් කරුණාවන්ත විය. යේසුස් වහන්සේගේ පිළිතුරෙන් පෙන්නුම් කළේ අපගේ සමාව සාමාන්‍යයෙන් කොතරම් දුර්වලද යන්නයි. දෙවියන් වහන්සේ අපට තවත් බොහෝ දේ සඳහා සමාව දී ඇති නිසා අප සමාව දිය යුතුය (කොලොස්සි 3:13). අපි සමාව දෙන්නේ පුද්ගලයෙකු එයට සුදුසු නිසා නොවේ. “සුදුසු” අයට කරුණාව සමග කිසිදු සම්බන්ධයක් නැත. අපි සමාව දෙන්නේ එය කළ යුතු නිවැරදි දෙය නිසාය. එම පුද්ගලයා අපගේ සමාව ලැබීමට සුදුසු නොවනු ඇත, නමුත් අපිත් දෙවියන් වහන්සේට සුදුස්සෙකුද නොවෙමු, දෙවියන් වහන්සේ අපට කෙසේ හෝ සමාව දුන්නේය.
“යේසුස්වහන්සේ සමඟ මා කුමක් කළ යුතුද?” (මතෙව් 27:22)
යේසුස් වහන්සේ නඩු විභාගයේදී රැස්ව සිටි පිරිසට පිලාත්ගේ ප්‍රශ්නය මෙයයි. “ඔහුව කුරුසියේ ඇණ ගසන්න” යන ඔවුන්ගේ පිළිතුර මීට දින කිහිපයකට පෙර ඔවුන්ගේ ඝෝෂාව වෙනස් විය. “හොසන්නා දාවිත්ගේ පුත්‍රයාට! සමිඳාණන් වහන්සේගේ නාමයෙන් එන තැනැත්තා භාග්‍යවන්තයෙකි!” (මතෙව් 21:9). ඉටු නොවූ අපේක්ෂාවන් සහ සම වයසේ මිතුරන්ගෙන් මහජන මතය වෙනස් කළ හැක්කේ කෙසේද යන්න පුදුම සහගතය. පළමුවන සියවසේ යෙරුසලමේදී, යේසුස්වහන්සේ ගැන සහ උන්වහන්සේගේ මෙහෙවර ගැන වැරදි දෘෂ්ටියක් තිබූ අය උන්වහන්සේව ප්‍රතික්ෂේප කළා. ඉතින්, අද, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ කවුද යන්න පිළිබඳ වැරදි අවබෝධයක් ඇතිව ක්‍රිස්තියානි ඇදහිල්ලට පැමිණෙන මිනිසුන් අවසානයේදී ඉවතට හැරෙනු ඇත. අප අපගේ ඇදහිල්ල බෙදා ගන්නා විට යේසුස්වහන්සේ කවුද සහ ක්‍රිස්තියානි ධර්මය යනු කුමක්ද යන්න නිවැරදිව ඉදිරිපත් කිරීමට අප වගබලා ගත යුතුය.
“මම කවුදැයි ඔබ කියන්නේද?” (මතෙව් 16:15)
යේසුස් වහන්සේ මෙම ප්‍රශ්නය පුද්ගලයෙකු මෙතෙක් පිළිතුරු දිය යුතු වැදගත්ම එකකි. බොහෝ මිනිසුන්ට ඔහු හොඳ ගුරුවරයෙකි. සමහරුන්ට උන්වහන්සේ අනාගතවක්තෘවරයෙකි. අනෙක් අයට උන්වහන්සේ ශ්‍රේෂ්ඨායෙකි. “ඔබ ජීවමාන දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්‍රයා වන මෙසියස්” යන පේතෘස්ගේ පිළිතුර නිවැරදි පිළිතුරයි (මතෙව් 16:16).
“යමෙකුට මුළු ලෝකයම ලබා ගැනීමටත්, ඔවුන්ගේ ආත්මය නැති කරගැනීමටත් ඇති යහපත කුමක්ද?” (මාර්ක් 8:36)
වැයවිම කෙනෙකුගේ ආත්මයක් නම්, උපයා ගන්නා ඕනෑම දෙයක් — මුළු ලෝකයම — කිසිවක් සඳහා යහපත් නොවේ. කනගාටුවට කරුණක් නම්, “කිසිවක්” යනු බහුතරයක් ජනයා මේ ලෝකයේ දේවල් පසුපස හඹා යාමයි. කෙනෙකුගේ ආත්මය නැති කර ගැනීමට අර්ථ දෙකක් ඇත. පළමුවෙන්ම, වඩාත් පැහැදිලිව පෙනෙන අර්ථය නම් යමෙකු සදාකාලයටම තම ආත්මය නැති කර ගනිමින් නිරයේ සදාකාලික මරණය අත්විඳීමයි. කෙසේ වෙතත්, මුළු ලෝකයම ලබා ගැනීමට උත්සාහ කිරීම මෙම ජීවිත කාලය තුළ ඔබේ ආත්මය වෙනත් ආකාරයකින් අහිමි වීමට හේතු වේ. යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළින් ලබා ගත හැකි බහුල ජීවිතය ඔබට කිසිදා අත්විඳිය නොහැක (යොහන් 10:10). සාලමොන් සතුට ලුහුබැඳ ගොස් තමා ගැනම කිසිවක් ප්‍රතික්ෂේප කළේ නැත. එහෙත් ඔහු මෙසේ කීවේය. “සියල්ල අර්ථ විරහිත විය. කිසිවක් ලැබුණේ නැත” (දේශනාකාරයා 2:10-11).
“යහපත් ගුරුවරයා, සදාකාල ජීවනය උරුම කර ගැනීමට මා කුමක් කළ යුතුද?” (ලූක් 18:18) සහ “ගැලවීම ලැබීමට මා කුමක් කළ යුතුද?” (ක්‍රියා 16:30)
එකම ප්‍රශ්නයට යේසුස් වහන්සේ සහ පාවුල්තුමා දැක්වූ ප්‍රතිචාරය දැකීම සිත්ගන්නා කරුණකි. ධනවත් තරුණ පාලකයාගේ ආත්ම ධර්මිෂ්ධ මානසිකත්වය දැනගත් යේසුස් වහන්සේ ආඥා පිළිපැදීමට ඔහුට කීවේය. මිනිසා ධර්මිෂ්ධ යැයි සිතුවේය. භෞතිකවාදය හා කෑදරකම නිසා මිනිසා සැබවින්ම ගැලවීම සෙවීම වළක්වන බව යේසුස්වහනසේ දැන සිටියේය. තමාට ගැළවුම්කරුවෙකු අවශ්‍ය පව්කාරයෙකු බව මිනිසා මුලින්ම තේරුම් ගත යුතුව තිබුණි. පිලිපීන මුලාදෑනියා ගැලවීම ලැබීමට සූදානම් බව වටහාගත් පාවුල්, “ස්වාමීන් වන යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාස කරන්න, එවිට ඔබ ගැළවෙනු ඇත” කියා ප්‍රකාශ කළේය. එමනිසා, පුද්ගලයෙකු ඔහුගේ හෝ ඇයගේ අධ්‍යාත්මික ගමනේ කොතැනක සිටිනවාද යන්න හඳුනා ගැනීම අප යමෙකුගේ ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු සපයන ආකාරය සහ අපගේ ශුභාරංචිය ඉදිරිපත් කිරීමේ ආරම්භක ස්ථානය වෙනස් කිරීම කෙරෙහි බලපෑම් කළ හැකිය.
“යමෙකු වයස්ගත වූ විට උපත ලබන්නේ කෙසේද? නිසැකවම ඔවුන්ට උපත ලැබීමට දෙවන වරටත් මවගේ කුස තුළට ඇතුළු විය නොහැක!” (යොහන් 3:4)
මෙම ප්‍රශ්නය පැමිණියේ නිකොදේමුස්ගෙන් යේසුස් වහන්සේ නැවත ඉපදීමට අවශ්‍ය බව පැවසූ විටය. නැවත ඉපදීම යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ කුමක්ද යන්න අදටත් ජනතාව වරදවා වටහාගෙන සිටිති. බොහෝ දෙනා තේරුම් ගෙන ඇත්තේ නැවත ඉපදීම දෙවන භෞතික උපත පිළිබඳ සඳහනක් නොවන බවයි. කෙසේ වෙතත්, බොහෝ දෙනා මෙම යෙදුමේ සම්පූර්ණ ඇඟවීම තේරුම් ගැනීමට අසමත් වෙති. කිතුනුවකු වීම, නැවත ඉපදීම — සම්පූර්ණයෙන්ම නව ජීවිතයක් ආරම්භ කිරීමකි. එය අධ්‍යාත්මික මරණයේ සිට අධ්‍යාත්මික ජීවිතයේ තත්වයකට ගමන් කරයි (යොහන් 5:24). එය නව මැවිල්ලක් බවට පත්වෙමින් තිබේ (2 කොරින්ති 5:17). නැවත ඉපදීම ඔබගේ පවතින ජීවිතයට යමක් එකතු කිරීමක් නොවේ; එය ඔබගේ පවතින ජීවිතය තුල අතී විශේෂිත පරිවර්තනයක් කරයි.
“කරුණාව වැඩි වන පිණිස අපි පව් කරමුද?” (රෝම 6: 1)
අප ගැලවීම ලැබුවේ කරුණාවෙන් (එපීස 6:8). අප යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ල තබන විට, අපගේ සියලු පාපවලට සමාව ලැබෙන අතර අපට ස්වර්ගයේ සදාකාල ජීවනය සහතික කෙරේ. ගැළවීම යනු දෙවියන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාදයයි. මෙයින් අදහස් කරන්නේ කිතුනුවකුට ඔහු හෝ ඇය කැමති නමුත් තවමත් ගැලවීම ලැබිය හැකි බවයි. ඔව්. නමුත් සැබෑ කිතුනුවකු “ඔහුට හෝ ඇයට අවශ්‍ය පරිදි” ජීවත් නොවනු ඇත. කිතුනුවකුට නව ස්වාමියෙකු සිටින අතර තවදුරටත් තමාට සේවය නොකරයි. කිතුනුවකු දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට දී ඇති නව ජීවිතය තුළ අධ්‍යාත්මිකව, ක්‍රමානුකූලව වර්ධනය වේ. කරුණාව පාපයට බලපත්‍රයක් නොවේ. පුද්ගලයෙකුගේ ජීවිතයේ හිතාමතාම, පසුතැවිලි නොවූ පාපයක් කරුණාව සමච්චලයට ලක් කරන අතර එම පුද්ගලයාගේ ගැලවීම පිළිබඳව සැක පහළ කරයි (1 යොහන් 3:6). ඔව්, කිතුනුවකුගේ ජීවිතයේ අසාර්ථකත්වයේ සහ කැරැල්ලේ අවස්ථා තිබේ. මහිමයේ මේ පැත්තෙන් පව් රහිත පරිපූර්ණත්වයක් කළ නොහැකිය. නමුත් කිතුනුවා දෙවියන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාදයෙන් කෘතඥාතාවෙන් යුතුව ජීවත් විය යුතුය, දෙවියන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාදයෙන් ප්‍රයෝජන නොගන්න. කාමමිථ්‍යාචාරය කළ ස්ත්‍රියට යේසුස් වහන්සේ පැවසූ වචනවලින් ඉතිරි කොටස දක්නට ලැබේ. ඇයව හෙළා දැකීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීමෙන් පසු උන්වහන්සේ පැවසුවේ “දැන් ගොස් ඔබේ පාප ජීවිතය අත්හරින්න” (යොහන් 8:11).
“දෙවියන් වහන්සේ අප වෙනුවෙන් නම් අපට විරුද්ධ විය හැක්කේ කාටද?” (රෝම 8:31)
දෙවියන් වහන්සේගේ දරුවන් මෙලොව විරුද්ධවාදිකම්වලට මුහුණ දෙනු ඇත (යොහන් 15:18). යක්ෂයා සහ ඔහුගේ භූතයන් අපට විරුද්ධ වේ. ලෝකයේ බොහෝ අය අපට විරුද්ධ වෙති. ලෝකයේ දර්ශනවාදයන්, සාරධර්ම සහ ප්‍රමුඛතා අපට එරෙහිව නැගී සිටියි. අපගේ භූමික ජීවිත සම්බන්ධයෙන් ගත් කල, අපට ජය ගත හැකිය, පරාජය කළ හැකිය, මරා දැමිය හැකිය. නමුත්, සදාකාලයටම, දෙවියන් වහන්සේ පොරොන්දු වී ඇත්තේ අප ජය ගන්නා බවය (1 යොහන් 5:4). මේ ලෝකයේ අපට සිදුවිය හැකි නරකම දේ කුමක්ද? මරණය. දෙවියන් වහන්සේගෙන් උපත ලැබූ අයට, මරණයෙන් පසු කුමක් සිදුවේද? සිතාගත නොහැකි තරම් තේජාන්විත ස්ථානයක සදාකාලිකත්වය.
තවත් බොහෝ වැදගත් ප්‍රශ්න බයිබලයේ තිබේ. සොයන්නන්ගෙන් ප්‍රශ්න, සමච්චල් කරන්නන්ගේ ප්‍රශ්න, අධෛර්යමත් වූ ඇදහිලිවන්තයන්ගෙන් ප්‍රශ්න සහ දෙවියන් වහන්සේගෙන් ප්‍රශ්න. ප්‍රශ්න ඇසීමට බිය නොවන්න, නමුත් දෙවියන් වහන්සේගේ පිළිතුර පැමිණි විට එය පිළිගැනීමට සූදානම්ව සිටින්න.
English
බයිබලයේ වඩාත්ම ප්‍රසිද්ධ / වැදගත් ප්‍රශ්න මොනවාද?
