ප්‍රශ්නය
ලැජ්ජාව සහ කනගාටුව ගැන බයිබලය පවසන්නේ කුමක්ද?
පිළිතුර
සෑම කෙනෙකුම අතීතයේ සිදු කළ පාප ගැන යම් ලැජ්ජාවක් හා කනගාටුවක් අත්විඳිති. ලැජ්ජාව සහ කනගාටුව ගැන බයිබලයට බොහෝ දේ පැවසිය හැකි අතර, මෙම නිෂේධාත්මක හැඟීම් අත්විඳින ලද උදාහරණ ගණනාවක් බයිබලයේ තිබේ.
ආදම් සහ ඒව ඔවුන්ගේ පාපයෙන් පසු ජීවත් වූ ආකාරය ගැන ඔබට සිතාගත හැකිද? දෙවියන්වහන්සේ මැවූ පරිපූර්ණ මැවිල්ල ඔවුන් නරක් කළා. ආදම් සහ ඒව පරිපූර්ණ ලෝකයක, පරිපූර්ණ මනසක් හා ශරීරයක් ඇති, දෙවියන් වහන්සේ සමඟ පරිපූර්ණ ඇසුරක් පැවැත්වූහ. ඔවුන් දෙවියන්වහන්සේට විරුද්ධව පව් කිරීමට තෝරාගත් විට, දෙවියන්වහන්සේගේ සියලු මැවිල්ල රෝග, ක්ෂය වීම, මරණය සහ සදාකාලයටම දෙවියන්වහන්සේගෙන් වෙන්වීම ඇතුළු පාපයේ බලපෑම් වලට යටත් විය. සෑම මනුෂ්‍යයෙක්ම උපත ලැබුවේ පාප ස්වභාවයකින්-එනම් ස්වාභාවිකවම පාපයට නැඹුරු වීම. දෙවියන් වහන්සේ පරමාධිපතියාණන් වන අතර, උන්වහන්සේගේ පුත් යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළින් උන්වහන්සේගේ ලෝකය මුදවා ගැනීමටත්, උන්වහන්සේ සමඟ ගැළවීම හා සදාකාල ජීවනය සඳහා මනුෂ්‍ය වර්ගයාට තේරීමක් කිරීමටත් උන්වහන්සේට සැලැස්මක් තිබුණි. නමුත් ආදම් සහ ඒව ඔවුන්ගේ අහිංසකකම නැතිවීම හා ඒ ආශ්‍රිත ආශීර්වාද ගැන බොහෝ කණගාටුවෙන් යුතුව මිහිපිට ජීවිත ගත කළ යුතුය. ඔවුන්ගේ නිරුවත ගැන ඔවුන් ලැජ්ජාවට පත් වූ බව අපි දනිමු (උත්පත්ති 3:10). ඔවුන් තම ජීවිතයේ ඉතිරි කාලය කණගාටුවෙන් යුතුව ගත කරන්න ඇති, ඇත්තෙන්ම ඔවුන් පාරාදීසය සිහිපත් කළා.
ලැජ්ජාව සහ කනගාටුව පිළිබඳ තවත් බයිබලානුකුල උදාහරණයක් නම් ප්‍රේරිත පේතෘස්ගේ අත්දැකීමයි. යොහන් 13:37-38 විස්තර කරන්නේ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේව පාවා දුන් රාත්‍රියයි. පාස්කු භෝජනයෙන් පසු පේතෘස් යේසුස් වහන්සේට පවසන්නේ තම ස්වාමීන් උදෙසා තම ජීවිතය පූජා කරන බවයි. යේසුස්වහන්සේ ඊට ප්‍රතිචාර දක්වන්නේ එදිනම රාත්‍රියේ පේතෘස් ස්වාමින් වහන්සේව දැන හඳුනා ගැනීම තුන් වතාවක් ප්‍රතික්ෂේප කරන බවයි. එදින රාත්‍රියේ තම ජීවිතය නැති වේය යන බිය නිසා පේතෘස් යේසුස්වහන්සේව දැන හඳුනා ගැනීම ප්‍රතික්ෂේප කළේය (යොහන් 18:15-27; මතෙව් 26:31-35, 69-75). පේතෘස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව ප්‍රතික්ෂේප කිරීමෙන් පසු "ඔහු පිටතට ගොස් දැඩි ලෙස හැඞුවේය" (ලූක් 22:62). පසුව, පේතෘස්ව යථා තත්වයට පත් කර, ඇදහිල්ලෙන් වැඩී, මුල් සභාවේ ආරම්භක පියෙකු බවට පත්විය. යේසුස් වහන්සේ පැවසූ පරිදි සමාව ලැබීමෙන් පසු පේතෘස් "සහෝදරයන්ව ශක්තිමත් කළා" (ලූක් 22:32). පේතෘස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රතික්ෂේප කිරීම ගැන බොහෝ ලැජ්ජාවෙන් හා කනගාටුවෙන් යුතුව ජීවත් වන්නට ඇති අතර, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ පුද්ගලයා හා ක්‍රියාව පිළිබඳව ඔහු තුළ තිබූ ගැඹුරු අවබෝධය ඔහුගේ අසාර්ථකත්වයේ හැඟීම් ජය ගත්තේය. දෙවියන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාදය නිසා තමාට සමාව ලැබී ඇති බව වටහාගත් ඔහු, යේසුස්වහන්සේගේ බැටළුවන් පෝෂණය කිරීම සඳහා ඔහුගේ පෞද්ගලික කනගාටුව පසුකර ගියේය (යොහන් 21:17).
බයිබලය අපට උගන්වන්නේ, අප අපගේ පාපයන් පාපොච්චාරණය කර ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ පූජාව හා නැවත නැඟිටීම කෙරෙහි විශ්වාසයක් ඇති විට, අපි දෙවියන්වහන්සේගේ දරුවන් බවට පත්වෙමු (යොහන් 1:12). අපගේ සියලු අධර්මිෂ්ඨකමින් අප පවිත්‍ර වී ඇත (කොලොස්සි 1:15-22), අපගේ ගැලවීම සදාකාලිකව සුරක්‍ෂිතයි (යොහන් 10:27-30; හෙබ්‍රෙව් 7:24-25). දෙවියන් වහන්සේ සමඟ දිනපතා යාච්ඤා කිරීමෙන් හා උන්වහන්සේගේ වචනය කියවීමෙන් අප අධ්‍යාත්මිකව වර්ධනය වන විට, අපට උන්වහන්සේ කෙරෙහි වැඩි ප්‍රේමයක් හා විශ්වාසයක් ඇත. නැඟෙනහිර දෙසින් බටහිර දෙසින් දෙවියන්වහන්සේ අපගේ පාප දුරු කර ඇති බව අපි විශ්වාස කරමු (ගීතාවලිය 103:12). ඔව්, අපගේ අතීත වැරදි ගැන අපි කනගාටු වෙමු, නමුත් එය අපගේ අවධානය නොවේ. අපගේ ඇදහිල්ලේ කර්තෘ සහ අවසන් කරන්නා වන යේසුස්වහන්සේ දෙස අපි බලා සිටිමු (හෙබ්‍රෙව් 12:2). පාවුල් මෙසේ පැවසුවා. "සහෝදරවරුනි, මම තවමත් [ඉලක්කය] අල්ලාගෙන සිටින බවක් නොසිතමි. නමුත් මම කරන එක් දෙයක් නම්: පිටුපස ඇති දේ අමතක කර ඉදිරියට යන දෙයට වෙහෙස මහන්සි වී, ක්‍රිස්තුස් යේසුස්වහන්සේ තුළ දෙවියන්වහන්සේ මාව ස්වර්ගයට කැඳවූ ත්‍යාගය දිනා ගැනීමේ ඉලක්කය කරා යමි" (පිලිප්පි 3: 13-14).
ලැජ්ජාව සහ කනගාටුව යනු අප පිටුපස ඇති දේවල කොටසකි. අමතක කිරීමට අප ඉගෙන ගත යුතුය. රෝම 8:1 ලැජ්ජාව සහ කනගාටුව පිළිබඳ ඉතුරු හැඟීම් සමඟ පොරබදින ඕනෑම ඇදහිලිවන්තයෙකුට ඉමහත් සැනසීමක් වේ. "ක්‍රිස්තුස් යේසුස්වහන්සේ තුළ සිටින අයට දැන් වරදක් නැත." අපි පව්කාරයන්, නමුත් අපි යුක්ති සහගත වෙමු. අපට ලැජ්ජා සහගත අතීතයක් ඇත, නමුත් අපට වඩා හොඳ අනාගතයක් ඇත. අපි මෝඩකමින් හා කැරැල්ලෙන් ගමන් කළෙමු, නමුත් දැන් අපි ජීවිතයේ නවකතාවේ ගමන් කරන්නෙමු (තීතස් 3:3–7; රෝම 6:4). දෙවියන්වහන්සේ එම පාපවලට සමාව දී ඇත. අපට ඉදිරියට යා හැකිය. "මා ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සමග කුරුසියේ ඇණ ගසනු ලැබුවෙමි; මම තවදුරටත් ජීවත් නොවෙමි, නමුත් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ මා තුළ ජීවත් වේ; මා දැන් මාංසයේ ජීවත්වන ජීවිතය මා ජීවත් වන්නේ දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයාණන් කෙරෙහි ඇදහිල්ලෙනි, ඔහු මට ප්‍රේම කර මා උදෙසා තමාවම බේරාගත්තේය" (ගලාති 2:20).
English
ලැජ්ජාව සහ කනගාටුව ගැන බයිබලය පවසන්නේ කුමක්ද?
