ප්‍රශ්නය
නිවැරදි ඉගැන්වීම් එතරම් වැදගත් වන්නේ ඇයි?
පිළිතුර
පාවුල් තීතස්ට චෝදනා කරන්නේ, "ඔබ නිවැරදි ඉගැන්වීම් වලට අනුකූලදේ ඉගැන්විය යුතුයි" (තීතස් 2:1). එවැනි දැන්විමකින් පැහැදිලි වන්නේ නිවැරදි ඉගැන්වීම් වැද ගත් බවයි. නමුත් එය වැදගත් වන්නේ ඇයි? එය ඇත්ත වශයෙන්ම අප විශ්වාස කරන දෙයෙහි වෙනසක් ඇති කරයිද?
නිවැරදි ඉගැන්වීම් වැදගත් වන්නේ අපගේ ඇදහිල්ල නිශ්චිත පණිවිඩයක් මත පදනම්වී ඇති බැවිනි. සභාවේ සමස්ත ඉගැන්වීම තුළ බොහෝ අංග අඩංගු වන නමුත් මූලික පණිවිඩය පැහැදිලිවම අර්ථ දක්වා ඇත: "ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ අපගේ පාප උදෙසා මිය ගියේ ශුද්ධ ලියවිල්ලට අනුව [සහ] ශුද්ධ ලියවිල්ලට අනුව උන්වහන්සේ තුන්වෙනි දවසේදී උත්ථානවිය" (1 කොරින්ති 15:3-4). මෙය නිසැක ශුභාරංචිය වන අතර එය "පළමු වැදගත්කම" වේ. එම පණිවිඩය වෙනස් කරන්න, ඇදහිල්ලේ පදනම ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගෙන් වෙනත් දෙයකට මාරුවේ. අපගේ සදාකාලික ඉරණම රඳා පවතින්නේ "සත්‍යයේ වචනය, ඔබගේ ගැලවීමේ ශුභාරංචිය" ඇසීම මතය (එපීස 1:13; 2 තෙසලෝනික 2:13-14 ද බලන්න).
ශුභාරංචිය වැදගත් වන්නේ ශුභාරංචිය පරිශුද්ධ භාරයක් වන අතර, දෙවියන් වහන්සේ ලෝකයට කරන සන්නිවේදනයට බාධා නොකිරීමටයි. අපගේ යුතුකම වන්නේ පණිවිඩය ලබාදීම මිස එය වෙනස් කිරීම නොවේ. විශ්වාසය ආරක්ෂා කිරීමේ හදිසි අවශ්‍යතාවයක් යුද් ප්‍රකා ශකරයි: "වරක් ශුද්ධවන්තයන්ට භාරදී තිබූ ඇදහිල්ල වෙනුවෙන් සටන් කිරීමට මට ලිවීමට හා ඉල්ලා සිටීමට මට සිදුවිය" (යූද් 1:3; පිලිප්පි 1:27 ද බලන්න). "වාද කිරීම" යනු යම් දෙයක් සඳහා දැඩි ලෙස සටන් කිරීමේ අදහස, ඔබට ඇති සියල්ල එයට ලබා දීමයි. දෙවියන්වහන්සේගේ වචනයට එකතු කිරීම හෝ අඩු කිරීම පිළිබඳ අනතුරු ඇඟවීමක් බයිබලයට ඇතුළත්වේ (එළිදරව් 22: 18-19). ප්‍රේරිතයන්ගේ ධර්මය ඉගැන්වීම වෙනස් කරනවා වෙනුවට, අපට ලබාදී ඇතිදේ අපට ලැබෙන අතර එය "යහපත් ඉගැන්වීමේ රටාව ලෙස, ක්‍රිස්තුස්යේසුස්වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ලෙන් හා ප්‍රේමයෙන්" තබා ගන්න (2 තිමෝති 1:13).
නිවැරදි ඉගැන්වීම්හි වැදගත් වන්නේ අප විශ්වාස කරනදේ අප කරන දෙයට බලපාන බැවිනි. හැසිරීම දේවධර්මයේ දිගුවක් වන අතර, අප සිතනදේ සහ අප ක්‍රියා කරන ආකාරය අතර සෘජු සහ සම්බන්ධයක් ඇත. නිදසුනක් වශයෙන්, දෙදෙනෙකු පාලමක් උඩ සිටගෙන සිටියි; එක් අයෙක් ඔහුට පියාසර කළ හැකියැයි විශ්වාස කරන අතර අනෙකා විශ්වාස කරන්නේ ඔහුට පියාසර කළ නොහැකි බවයි. ඔවුන්ගේ මීළඟ ක්‍රියා තරමක් වෙනස්වනු ඇත. ඒ හා සමානව, හරිවැරැද්ද නැතැයි විශ්වාස කරන මිනිසෙකු ස්වභාවයෙන්ම මනාව නිර්වචනය කරන ලද සදාචාරාත්මක ප්‍රමිතීන් විශ්වාස කරන මිනිසෙකුට වඩා වෙනස් ලෙස හැසිරෙනු ඇත. බයිබලයේ එක් පාප ලැයිස්තුවක, කැරැල්ල, මිනී මැරීම, බොරුකීම සහ වහල් වෙළඳාම වැනි දේවල් සඳහන්වේ. ලැයිස්තුව අවසන් වන්නේ "වෙනත් ඕනෑම දෙයක් නිවැරදි ඉගැන්වීම් වලට පට හැනි" (1 තිමෝති 1:9-10). වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, සැබෑ ඉගැන්වීම ධර්මිෂ්ධකම ප්‍රවර්ධනය කරයි; "නිවැරදි ඉගැන්වීම්" වලට විරුද්ධවන තැන පාපය සමෘධිමත්වේ.
නිවැරදි ඉගැන්වීම්හි වැදගත් වන්නේ අප අසත්‍ය ලෝකයක සත්‍ය සොයා ගත යුතු බැවිනි. "බොරු අනාගතවක්තෘවරු බොහෝ දෙනෙක් ලෝකයට ගොස් ඇත" (1 යොහන් 4:1). තිරිඟු අතරේ කිරිඳි වැපිරිම හා රැළ අතර වෘකයන් සිටීම ඉන් කිහිපයක් (මතෙව් 13:25; ක්‍රියා 20:29). සත්‍යය අසත්‍යයෙන් වෙන් කර හඳුනා ගත හැකි හොඳම ක්‍රමය සත්‍යය කුමක් දැයි දැන ගැනීමයි.
නිවැරදි ඉගැන්වීම් වැදගත් වන්නේ නිවැරදි ඉගැන්වීම්හි අවසානය ජීවිනය වන බැවිනි. "ඔබේ ජීවිතය හා ඉගැන්විම් හොඳින් නිරීක්ෂණය කරන්න. ඒවායේ පැවති යන්න. මක්නිසාද ඔබ එසේ කළොත් ඔබත් ඔබේ අසන්නන්වත් ගළවනු ඇත" (1 තිමෝති 4:16). අනෙක් අතට, පදනම් විරහිත ඉගැන්විම්හි අවසානය විනාශ යයි. "බොහෝ කලකට පෙර හෙළා දැක ඇති සමහර මිනිසුන් ඔබ අතර රහසින් ලිස්සා ගොස් ඇත. ඔවුන් දේව භක්තික නොවන මිනිසුන් වන අතර, අපගේ දෙවියන්වහන්සේගේ වරප්‍රසාදය දුරාචාරය සඳහා බලපත්‍රයක් බවට පත්කර අපගේ එකම පරමාධිපති හා ස්වාමීන්වන යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව ප්‍රතික්ෂේප කරති " (යූද් 1:4). දෙවියන්වහන්සේගේ වරප්‍රසාදය පිළිබඳ පණිවුඩය වෙනස් කිරීම "ආදේව භක්තික" දෙයක් වන අතර, එවැනි ක්‍රියාවක් හෙළා දැකීම දැඩිය. තවත් ශුභාරංචියක් දේශනා කිරීම ("එය කිසිසේත්ම ශුභාරංචියක් නොවේ") පිළිකුලක් ඇති කරයි: "ඔහුස දාකාලිකව හෙළා දැකීමට ඉඩ හරින්න!" (ගලාති 1:6-9 බලන්න).
නිවැරදි ඉගැන්වීම් වැදගත් වන්නේ එය ඇදහිලිවන්තයන්ව දිරිමත් කරන බැවිනි. දෙවියන්වහන්සේගේ වචනයට ඇලුම් කිරීම "මහත් සාමයක්" (ගීතාවලිය 119:165) සහ "සාමය ප්‍රකාශ කරන අය" ගෙන එයි. . . ගැළවීම ප්‍රකාශ කරන අය සැබවින්ම "ආලංකාර" (යෙසායා 52:7). පාලකයෙක් "විශ්වාස දායක පණිවිඩය උගන්වා ඇති ආකාරයට තදින් අල්ලාගෙන සිටිය යුතුය. එවිට ඔහුට නිවැරදි ඉගැන්වීම් තුළින් අන් අයව ධෛර්යමත් කිරීමටත් එයට විරුද්ධ වන අයව ප්‍රතික්ෂේප කිරීමටත්" (තීතස් 1:9).
ප්‍රඥාවේ වචනය නම් "ඔබේ පියවරුන් තැබූ පුරාණ සලකුණ ඉවත් නොකරන්න" (හිතෝපදේශ 22:28). අපට මෙය නිවැරදි ඉගැන්වීම් සඳහා යොදා ගත හැකි නම්, පාඩම නම් අප එය නොවෙනස්ව ආරක්ෂා කර ගත යුතු බවයි. "ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුළ ඇති සරල බවෙන්" අපි කිසිවිටෙකත් ඉවත්නොවෙමු (2 කොරින්ති 11: 3).
English
නිවැරදි ඉගැන්වීම් එතරම් වැදගත් වන්නේ ඇයි?
