ප්‍රශ්නය
ප්‍රසිද්ධ වීමට අවශ්‍ය වීම වැරදිද?
පිළිතුර
අපගේ කීර්තිමත් යුගයේදී, කීර්තිය කරා ඇදී යාම අධික ලෙස දැනිය හැකිය. ප්‍රසිද්ධ අයට ඒ සියල්ල ඇති බව පෙනේ, සමහර විට අපි ඔවුන් සතුව ඇති (හෝ ඇති බව පෙනෙන) දේට ආශා කරනවා. ආශාවක් හරිද වැරදිද කියලා අපි තක්සේරු කරන විට, අපගේ අභිප්‍රේරණය දෙස බැලිය යුතුය. 1 කොරින්ති 10:31 පවසන්නේ “එබැවින් ඔබ කෑවත් බිව්වත් කුමක් කළත් ඒ සියල්ල දෙවියන්වහන්සේගේ මහිමය සඳහා කරන්න.” එම උපදෙස් අපගේම චේතනාවන් ඇගයීම සඳහා අපගේ සම්මතයයි. අපට ඕනෑම ආශාවක් දෙස බලා “මට මෙය අවශ්‍ය වන්නේ දෙවියන්වහන්සේගේ මහිමයටද මගේම ගෞරවයටද” කියා අපෙන්ම අසාගත හැකිය. ප්‍රසිද්ධ වීමෙන් දෙවියන් වහන්සේව තවත් මහිමයට පත් කළ හැකි බව අපටම පැවසීම පහසුය. අපට විශාල වේදිකාවක් තිබේ නම් වැඩි පිරිසක් අපගේ පණිවිඩයට සවන් නොදෙන්නේද?
යේසුස්වහන්සේ යොහන් 6 හි අපට විශිෂ්ට ආදර්ශයක් ලබා දෙයි. උන් වහන්සේ මිනිසුන් 5,000කට වැඩි පිරිසකට ආහාර ලබා දී, රෝගීන් සුව කර, සහ වෙනත් ආශ්චර්යයන් කළේය. ජනතාව උද්දාමයට පත් විය. රෝම පාලනයේ පීඩාවෙන් අවසානයේ ඔවුන්ව ගලවා ගන්නේ උන්වහන්සේ බව ඔවුහු විශ්වාස කළහ. යේසුස්වහන්සේගේ කීර්තිය එහි උච්චතම අවස්ථාව වූ අතර, උන්වහන්සේව රජු ලෙස ඔටුනු පළඳීමට සමූහයෝ සූදානමින් සිටියහ. නමුත් 15 වන පදයේ පවසන්නේ, "ඔවුන් පැමිණ බලහත්කාරයෙන් තමාව රජ කරවීමට අදහස් කරන බව යේසුස්වහන්සේ දැන, නැවත තනිවම කන්දකට ගියේය."
තත්වය සිතා බලන්න. යේසුස්වහන්සේට ප්‍රසිද්ධියට හා වාසනාවට පත් වීමට අවස්ථාව තිබුණි. යම් තර්කයක් පවසන්නේ, යේසුස්වහන්සේ ප්‍රසිද්ධ, බලසම්පන්න සහ ධනවත් නම්, මිනිසුන් උන්වහන්සේගේ පණිවිඩය වඩාත් සැලකිල්ලට ගන්නා බවයි. උන්වහන්සේ රජ වූයේ නම්, උන්වහන්සේට දෙවියන්වහන්සේව තවත් මහිමයට පත් කළ හැකිය. භූමික දෘෂ්ටිකෝණයකින් එය අර්ථවත් කරයි, නමුත් යේසුස්වහන්සේ කිරීටයට “නැහැ” කීවේය. එය දෙවියන්වහන්සේගේ සැලැස්මක් නොවූ බැවින් යේසුස්වහන්සේ වඩාත් දුෂ්කර මාර්ගය තෝරාගත්තේය. යේසුස්වහන්සේ කළ සෑම දෙයකදීම උන් වහන්සේගේ ඉලක්කය වූයේ උන්වහන්සේගේ පියාණන්වහන්සේගේ කැමැත්ත සෙවීම සහ එය කිරීමයි (යොහන් 4:34; 8:29; ලූක් 22:42). යොහන් 8:50 හි උන්වහන්සේ පැවසුවේ, “මම මා වෙනුවෙන් මහිමය සොයන්නේ නැත.” යේසුස්වහන්සේ අපගේ ආදර්ශය බැවින්, එය අපගේ ඉලක්කය ද විය යුතුය.
සමහර මිනිසුන්ට දෙවියන්වහන්සේව මහිමයට පත් කිරීමට ලොව පුරා වේදිකාවක් තිබේ. අන් අය අප්‍රකටව උන්වහන්සේට සේවය කරති. දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යයේ වැදගත්කමෙන් දෙදෙනාම සමාන වේ (මතෙව් 5:19; 25:14-15). කීර්තියට ඇති ආශාව නිවැරදි හේතු නිසා අපට අවශ්‍ය නම් එයම වැරදි නොවේ. අපගෙන් බොහෝ දෙනෙකුට නිසි පෙළඹවීමක් නොතිබෙනු ඇත. අප අවංක නම්, කීර්තිය සඳහා අපගේ ආශාව වන්නේ අපව මහිමයට පත් කිරීමයි (යාකොබ් 4:3; 1 තිමෝති 6:9). නමුත් දෙවියන්වහන්සේගේ මාර්ග අපගේ මාර්ග නොවේ (යෙසායා 55:8-9). සදාකාලික වටිනාකමක් ඇති දේවල් ඉටු කිරීම සඳහා උන්වහන්සේ නිහතමානී අය තෝරා ගනී. තමන් ප්‍රඥාවන්ත යැයි සිතන අයව ව්‍යාකූල කිරීමට උන් වහන්සේ සරල සත්‍යයන් තෝරා ගනී (1 කොරින්ති 1:27-28). උන් වහන්සේ ඒ සියල්ල කරන්නේ “කිසිම මාංශයක් උන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි මහිමයට පත් නොවන” පිණිසය (1 කොරින්ති 1:29). “ස්වාමීනි, මාගේ මාංසය ඔබවහන්සේ ඉදිරියෙහි කිසිවිටක මහිමයට පත් නොවේවා” යන අපගේ හදවතේ උන්වහන්සේට කරන මොරගැසීම එය විය යුතුය.
අපගේ හදවත් සමිඳාණන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි නිහතමානීව තබා ගැනීම අපගේ ඉලක්කය කරගත් විට, උන්වහන්සේගේ කාලයේ දී, උන් වහන්සේගේ මාර්ගයේ අපව උසස් කිරීමට උන්වහන්සේ පොරොන්දු වේ (යාකොබ් 4:10; 1 පේතෘස් 5:6). අපව ප්‍රසිද්ධියට පත් කර අපව වඩා හොඳින් භාවිතා කිරීමට උන් වහන්සේට හැකි නම්, කීර්තිය අප වෙත පැමිණෙනු ඇත. නමුත් කීර්තිය තමන්ගේම අභියෝග ගෙන එයි. බොහෝ ප්‍රසිද්ධ පුද්ගලයින් අනතුරු අඟවන්නේ කීර්තිය යනු පෙනෙන සියල්ල නොවන බවයි. බොහෝ දෙනෙකුට දරාගත නොහැකි කීර්තිය සමඟ එන හිසරදය සහ සිත් වේදනාවන් තිබේ. දෙවියන්වහන්සේට අවශ්‍ය වන්නේ උන් වහන්සේගේ සෑම දරුවෙකුටම හොඳම දෙයයි. අප අපගේ කීර්තියට වඩා උන් වහන්සේගේ කීර්තිය සොයන විට, උන්වහන්සේ අප වෙනුවෙන් තෝරාගෙන ඇති මාර්ගයට උන්වහන්සේ අපව යොමු කරන බව අපට විශ්වාස කළ හැකිය (ගීතාවලිය 37:4; හිතෝපදේශ 3:5-6). උන්වහන්සේගේ මාර්ගය, ලෝකයේ මෙන් නොව, සදාකාලයටම පවතින විපාක ඇතුළත් වේ (මතෙව් 6:4; ලූක් 6:35; එපීස 6:8; හිතෝපදේශ 19:17).
English
ප්‍රසිද්ධ වීමට අවශ්‍ය වීම වැරදිද?
