ප්‍රශ්නය
ස්වර්ගයට යන්නේ කවුද?
පිළිතුර
මිනිසුන්ට ස්වර්ගය ගැන විවිධ අදහස් ඇත. බොහෝ දෙනෙකුට දෙවියන්වහන්සේ ගැන කිසිඳු අවබෝධයක් නැත, නමුත් තවමත් අප කැමති වන්නේ අප මියයන විට අප සැවොම "වඩා හොඳ ස්ථානය" ලෙස ස්වර්ගය සිතීමටයි. ස්වර්ගය පිළිබඳ අදහස් බොහෝ විට නොපැහැදිලි බලාපොරොත්තු වලට වඩා වැඩි දෙයක් නොවේ, "සමහර විට මම යම් දවසක ලොතරැයියක් දිනා ගනිමි." අවමංගල්‍යයකට සහභාගී වන තුරු හෝ ආදරණීයයෙකු මිය යන තෙක් බොහෝ අය ස්වර්ගයට වැඩි යමක් සිතන්නේ නැත. ස්වර්ගය "යහපත් මිනිසුන් යන ස්ථානය" ලෙස හැඳින්වීම ජනප්‍රියය. ඇත්ත වශයෙන්ම, ඔවුන් දන්නා සහ ආදරය කරන සියල්ලන් "හොඳ මිනිසුන්" ගණයට ඇතුළත් වේ.
නමුත් මරණයෙන් පසු ජීවිතය ගැන බයිබලයට බොහෝ දේ පැවසිය හැකි අතර එය ජනප්‍රිය මතයට පටහැනිය. යොහන් 3:16 පවසනවා, "මක්නිසාද දෙවියන්වහන්සේ ස්වකීය ඒකජාතක පුත්‍රයාණන් දෙන තරම් ලෝකයාට ප්‍රේමකල සේක. එසේ කලේ උන්වහන්සේ කෙරෙහි අදහාගන්න සැම දෙනම විනාශ නොවී සදාකාල ජීවනය ලබන පිණිසය. 36 වන පදයෙහි, යේසුස්වහන්සේ තවදුරටත් මෙසේ පවසනවා, "පුත්‍රයාණන් කෙරෙහි අදහාන්නාට සදාකාල ජිවනය ඇත; නුමුත් පුත්‍රයාණන්ට කිකරු නොවෙන්නා ජිවනය නොදක්නේය, දෙවියන් වහන්සේගේ උදහස ඔහු කෙරෙහි පවතියි." හෙබ්‍රෙව් 9:27 පවසනවා, "තවද එක වරක් මරණයත් ඉන් පසු විනිශ්චයත් මනුෂ්‍යයන්ට නියමව තිබෙන්නාක් මෙන්ම." මෙම පද වලට අනුව, සියල්ලන්ම මිය ගියත්, සෑම කෙනෙක්ම ස්වර්ගයට යන්නේ නැත (මතෙව් 25:46; රෝම 6:23; ලූක් 12: 5; මාක් 9:43).
දෙවියන්වහන්සේ ශුද්ධ හා පරිපූර්ණය. උන්වහන්සේගේ වාසස්ථානය වන ස්වර්ගයද ශුද්ධය, පරිපූර්ණයි (ගීතාවලිය 68:5; නෙහෙමියා 1:5; එළිදරව් 11:19). රෝම 3:10 ට අනුව, "ධර්මිෂ්ධයෙක් නැත, කිසිවෙක් නැත." කිසිම මිනිසෙක් ශුද්ධ හා ස්වර්ගයට පරිපූර්ණ නොවේ. දෙවියන්වහන්සේගේ පව් රහිත පරිපූර්ණත්වයට සාපේක්ෂව අප "යහපත්" යැයි හඳුන්වන අය කිසිසේත් යහපත් නොවේ. දෙවියන්වහන්සේ පව්කාර මිනිසුන්ට ස්වර්ගයේ පරිපූර්ණත්වයට ඇතුළු වීමට ඉඩ දුන්නේ නම්, එය තවදුරටත් පරිපූර්ණ නොවනු ඇත. "ප්‍රමාණවත් තරම් හොඳ" කවුද යන්න තීරණය කිරීම සඳහා භාවිතා කළ යුතු ප්‍රමිතිය කුමක්ද? දෙවියන්වහන්සේගේ ප්‍රමිතිය පමණක් ගණන් ගන්නා අතර උන් වහන්සේ දැනටමත් පාලනය කර ඇත. රෝම 3:23 පවසනවා "ප්‍රභේදයක් නැත; මක්නිසාද සියල්ලෝම පව්කොට දෙවියන්වහන්සේගේ මහිමයෙන් හීනව සිටිති." එම පාපයට වන්දි ගෙවීම දෙවියන්වහන්සේගෙන් සදාකාලික වෙන්වීමකි (රෝම 6:23).
පාපයට දඩුවම් කළ යුතුය, නැතහොත් දෙවියන්වහන්සේ සාධාරණ නොවේ (2 තෙසලෝනික 1:6). මරණයේදී අප මුහුණ දෙන විනිශ්චය නම් දෙවියන් වහන්සේ අපගේ ගිණුම් යාවත්කාලීන කර අපගේ අපරාධවලට එරෙහි උන්වහන්සේට දඩුවම් ලබා දීමයි. අපේ වැරදි නිවැරදි කිරීමට අපට ක්‍රමයක් නැත. අපගේ යහපත අපගේ අයහපතට වඩා වැඩි නොවේ. වතුර වීදුරුවක ආසනික් බින්දුවක් මුළු වීදුරුවටම විෂ වනවා සේම එක් පාපයක් පරිපූර්ණත්වය විනාශ කරයි.
එබැවින් දෙවියන්වහන්සේ මනුෂ්‍යයෙකු වී අපගේ දඩුවම උන්වහන්සේ මත පැටවීය. යේසුස්වහන්සේ මාංසවත් වු දෙවියන්වහන්සේය. උන්වහන්සේ තම පියාට කීකරු වීමේ පව් රහිත ජීවිතයක් ගත කළේය (හෙබ්‍රෙව් 4:15). උන් වහන්සේට කිසිම පාපයක් නොතිබුණි, නමුත් කුරුසියේ උන්වහන්සේ අපගේ පාපය ගෙන එය තමාගේම කර ගත්තේය. උන් වහන්සේ අපගේ පාපයට වන්දි ගෙවූ පසු, අප ශුද්ධ හා පරිපූර්ණ යැයි ප්‍රකාශ කළ හැකිය (2 කොරින්ති 5:21). අප අපගේ පාපය උන්වහන්සේට පාපොච්චාරණය කර උන්වහන්සේගෙන් සමාව ඉල්ලා සිටින විට, උන්වහන්සේ අපගේ ආත්මාර්ථකාමිත්වය, රාගය සහ කෑදරකම පිළිබඳව "සම්පූර්ණයෙන් ගෙවනු ලැබු" බවට මුද්‍රා කරයි. (ක්‍රියා 2:38; 3:19; 1 පේත්‍රැස් 3:18).
අප දිනක් දෙවියන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි පෙනී සිටින විට, අපගේම කුසලතාවය මත අපට ස්වර්ගයට ඇතුල් වීමට යාව්ඤා කළ නොහැක. අපට ඉදිරිපත් කිරීමට කිසිවක් නැත. දෙවියන්වහන්සේගේ ශුද්ධකම පිළිබඳ ප්‍රමිතිය හා සසඳන කල, අපෙන් කිසිවෙකු වත් ප්‍රමාණවත් නොවේ. නමුත් යේසුස්වහන්සේ එනම් උන්වහන්සේගේ කුසලතාවයෙන් අපට ස්වර්ගයට ඇතුළු විය හැකිය. 1 කොරින්ති 6: 9-11 පවසනවා, "නොහොත් අධර්මිෂ්ඨයන් දෙවියන්වහන්සේගේ රාජ්‍යය උරුමකර ගන්නේ නැති බව නුඹලා දන්නේ නැද්ද? නොරැවටෙල්ලා. වේශ්‍යාකම් කරන්නෝවත් රූප වඳින්නෝවත් කාමමිථ්‍යා චාරිකයෝවත් ස්ත්‍රීන් ලෙස හැසිරෙන්නෝවත් පිරිමින් සමග අනාචාර කරන්නෝවත් සොරුවත් ලෝභයෝවත් බේබද්දෝවත් නින්දා කරන්නෝවත් කොල්ල කන්නෝවත් දෙවියන්වහන්සේගේ රාජ්‍යය උරුමකර නොගන්නෝය. නුඹලාගෙන් සමහරු එබන්දෝව සිටියෝය. නුමුත් ස්වාමිවූ යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ නාමයෙන්ද අපගේ දෙවියන්වහන්සේගේ ආත්මයාණන් තුළද නුඹලා සෝදනු ලැබුවහුය, ශුද්ධ කරනු ලැබුවහුය, ධර්මිෂ්ඨ කරනු ලැබුවහුය.
ස්වර්ගයට යන ජනයා සියල්ලෝම එක හා සමානය: ඔවුන් ස්වාමීන් වන ජේසුස් ක්‍රිස්තුන්වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසය තැබූ පව්කාරයෝය (යොහන් 1:12; ක්‍රියා 16:31; රෝම 10: 9). ගැළවුම්කරුවෙකු සඳහා ඔවුන්ගේ අව්‍යතාවය ඔවුන් හඳුනාගෙන ඇති අතර දෙවියන්වහන්සේ සමාව දෙන බව නිහතමානීව පිළිගෙන තිබේ. ඔවුන් ඔවුන්ගේ පැරණි ජීවන රටාවන් ගැන පසුතැවිලිවී ක්‍රිස්තුස්වහන්සේව අනුගමනය කිරීමට තම මාවත සකසා ගෙන ඇත (මාර්ක් 8:34; යොහන් 15:14). ඔවුන් දෙවියන් වහන්සේගෙන් සමාව ලබා ගැනීමට උත්සාහ කර නැති අතර කෘතඥා පූර්වක හදවත් වලින් උන්වහන්සේට සතුටින් සේවය කර ඇත (ගීතාවලිය 100:2). ආත්මයක් ගළවන ඇදහිල්ල යනු ජීවිතයක් පරිවර්තනය කරන එකකි (යාකොබ් 2:26; 1 යොහන් 3:9-10) සහ දෙවියන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාදය මත සම්පූර්ණයෙන්ම රඳා පවතී.
English
ස්වර්ගයට යන්නේ කවුද?
