ප්‍රශ්නය
දෙවියන්වහන්සේ මාව මැව්වේ ඇයි? දෙවියන් වහන්සේ මාව සෑදුවේ ඇයි?
පිළිතුර
මැවිල්ලේ හයවෙනි දවසේදී දෙවියන්වහන්සේ මීට පෙර නොකළ දෙයක් කළේය. උන්වහන්සේ ලෝකය සහ එහි ඇති සියල්ල මැවූ විට, උන් වහන්සේ ඒ සියල්ල පැවැත්මට කථා කළ සේක (උත්පත්ති 1). නමුත් හයවෙනි දවසේදී උන්වහන්සේ මැටිවලට බැස මිනිසෙකු සෑදුවේය. ඉන්පසු උන්වහන්සේ “මිනිසාගේ නාස්පුඩු තුළට ජීවන හුස්ම ආශ්වාස කළ අතර මිනිසා ජීවමාන ආත්මයක් බවට පත් විය” (උත්පත්ති 2:7). දෙවියන් වහන්සේගේ හුස්ම මිනිසා තුළ සදාකාලික ආත්මයක් නිර්මාණය කළේය. දෙවියන්වහන්සේ මනුෂ්‍ය වර්ගයා මවා ඇත්තේ උන්වහන්සේගේම ස්වරූපයෙන් ය; එනම් ආදම් සහ ඒව උන්වහන්සේ මැවූ අන් සියල්ලටම වඩා උන්වහන්සේට සමානය (උත්පත්ති 1:27). දෙවියන්වහන්සේ කැමති විදිහටම මිනිසුන් සදාකාලයටම ජීවත් වෙනවා. උන්වහන්සේ පළමු යුවළට පැවසුවේ සඵල වී වැඩි වී පොළොව පුරවා එය යටත් කර ගන්නා ලෙසයි (28 පදය). උන්වහන්සේ ඔවුන්ව නිර්මාණය කර ඇත්තේ අරමුණක් සඳහා වන අතර, ඔවුන්ගෙන් පසුව පැමිණි සියලු මිනිසුන්ද නිර්මාණය කර ඇත්තේ අරමුණක් සඳහා ය.
දෙවියන්වහන්සේ අපව සෑදූ හේතු පිළිබඳ ඉඟි බයිබලය පුරා විසිරී ඇත. අපගේ පළමු ඉඟිය ඊදන් උයනේ ය. උත්පත්ති 2:15 පවසන්නේ දෙවියන් වහන්සේ තමන් මැවූ මිනිසාව උයනෙහි තබා එය රැකබලා ගත් බවයි. දෙවියන් වහන්සේ උන්වහන්සේගේ පෘථිවිය සඳහා භාරකරුවෙකු නිර්මාණය කර ඇත. උන් වහන්සේ මිනිසාට අන් සියල්ල කෙරෙහි ආධිපත්‍යය ලබා දුන් අතර ඔහුට කිරීමට රැකියාවක් ලබා දුන්නේය (උත්පත්ති 1:28). මිනිසාගේ පළමු කාර්යය වූයේ සියලු සතුන් නම් කිරීමයි (උත්පත්ති 2:19-20). දෙවියන්වහන්සේට සතුන්ට නම් උන්වහන්සේම නම් කළ හැකිව තිබුනා, නමුත් උන්වහන්සේ ආදම් සමඟ වැඩ කිරීමෙන් ප්‍රීතියක් ලැබුවේ ආදරණීය දෙමාපියෙකු තම පෙර පාසල් දරුවා දක්ෂතාවයක් ඉගෙන ගන්නා ආකාරය දෙස බලා සතුටු වන ආකාරයටය. ඒ නිසා අපි වැඩ සඳහා නිර්මාණය කර ඇත, නමුත් අපි සාමාන්‍යයෙන් එය නිර්වචනය කරන ආකාරයට වැඩ කරන්නේ නැහැ. වැඩ කටයුතු සැලසුම් කර ඇත්තේ දෙවියන් වහන්සේගේ අරමුණු සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා උන්වහන්සේ සමඟ එකඟව වැඩ කිරීමෙන් අප අත්දකින තෘප්තිමත් මාර්ගයක් ලෙසය.
ගීතාවලිය 139:13-16 දක්වා අපි දනිමු, අප සෑම කෙනෙකුම අපගේ මව්වරුන් තුළ සිටියදී දෙවියන්වහන්සේ විසින් සාදනු ලැබූ බව. අපි උන් වහන්සේගේ විශිෂ්ට කෘති, උන්වහන්සේ විසින් අද්විතීය අරමුණු සඳහා නිර්මාණය කර ඇත (එපීස 2:10). දෙවියන්වහන්සේ අපගේ මැවිල්ලට සමීපව සම්බන්ධ වී ඇත: “ස්වාමීන්වහන්සේගේ වචනය මා වෙත පැමිණ, මෙසේ පවසමි: 'මා ඔබව කුසෙහි සැදීමට පෙර මම ඔබව දැන සිටියෙමි, ඔබ ඉපදීමට පෙර මම ඔබව වෙන් කර ජාතීන්ට අනාගතවක්තෘවරයෙකු ලෙස පත් කළෙමි” (යෙරෙමියා 1:4-5). එම ප්‍රකාශය පමණක් අපව පුදුමයෙන් යටපත් කළ යුතුය. විශ්වයේ නිර්මාතෘ සර්වබලධාරී දෙවි සමිඳාණන්වහන්සේ අපව තනි තනිව තෝරාගෙන පසුව උන්වහන්සේට අවශ්‍ය ආකාරයටම අපව නිර්මාණය කරයි. සෑම මනුෂ්‍යයෙකුම දෙවියන්වහන්සේ විසින් මවන ලද්දේ උන්වහන්සේගේ සතුට සහ උන්වහන්සේගේ අරමුණ සඳහා බව ශුද්ධ ලියවිල්ල පැහැදිලිය (කොලොස්සි 1:16).
අපි අපේ අරමුණ ඉටු කරන්න යනවා නම්, අපි බයිබලය අධ්‍යයනය කළ යුතුයි. දෙවියන්වහන්සේ කවුද, අපි කවුද සහ අපි අපේ ජීවිත ගත කළ යුතු ආකාරය ගැන බයිබලය අපට කියයි. බොහෝ අය සන්තෝෂය, විනෝදය හෝ ජනප්‍රියත්වය තුළ අරමුණක් සෙවීමට උත්සාහ කරන්නේ දෙවියන්වහන්සේට තම ජීවිතය සඳහා වඩා විශාල අරමුණක් ඇති බව ඔවුන් නොදන්නා බැවිනි. කනගාටුදායක ලෙස ඔවුන් හිස් හා කලකිරීමෙන් අවසන් වේ. නමුත් ඔවුන්ට අවශ්‍ය නැත. දෙවියන්වහන්සේ අපට උන්වහන්සේගේ වචනය (බයිබලය) ලබා දී ඇත, එවිට අපට උන්වහන්සේ කවුද සහ අප කවුරුන්ද යන්න ඉගෙන ගත හැකිය. අපි එය මඟ පෙන්වීම සඳහා විමසන විට, අපගේ අරමුණ කරා යන මාර්ග සිතියම අපි විවෘත කර ඇත්තෙමු.
අප ඉගෙන ගන්නා එක් දෙයක් නම්, දෙවියන්වහන්සේ අපට ප්‍රේම කරන බවත්, උන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා වන යේසුස්වහන්සේව එවීමෙන් එම ප්‍රේමය ඔප්පු කළ බවත්, උන්වහන්සේ කෙබඳුදැයි අපට පෙන්වීමටය (යොහන් 14:9). දෙවියන්වහන්සේ අපට ප්‍රේම කළත්, අපගේ පාපය අපව උන්වහන්සේගෙන් වෙන් කර ඇත (රෝම 3:23; 6:23). යේසුස් වහන්සේ පොළොවට පැමිණ අප වෙනුවට උන්වහන්සේව පූජා කළ සේක.උන් වහන්සේ අපගේ පාපයට ලැබිය යුතු දඬුවම ගත්තේය (2 කොරින්ති 5:21). දෙවියන්වහන්සේ දින තුනකට පසු උන්වහන්සේව මළවුන්ගෙන් උත්ථාන කළේය, මරණය ඇතුළු සෑම දෙයකටම යේසුස්වහන්සේ ස්වාමියා බව ඔප්පු කළේය (රෝම 10:9-10). එවිට දෙවියන් වහන්සේ යේසුස්වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ල තබන සෑම කෙනෙකුටම සමාව දෙනු ලබන අතර උන් වහන්සේ සමඟ සම්බන්ධතාවයකට ඇතුල් වන බව නියම කළේය (යොහන් 3:16-18). එබැවින් සෑම මනුෂ්‍යයෙකු සඳහාම දෙවියන්වහන්සේගේ පළමු ආශාව නම් අප උන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා කෙරෙහි ඇදහිල්ල තුළින් උන් වහන්සේව දැනගැනීමයි. උන්වහන්සේ කවුදැයි දැනගත් විට, අප කවුරුන්ද යන්න අපට සොයාගත හැකිය.
දෙවියන්වහන්සේගේ එක් එක් දරුවන් සඳහා දෙවියන්වහන්සේගේ ඉලක්කය වන්නේ අප පවුලේ සමානකමක් ලබා ගැනීමයි. උන්වහන්සේට අවශ්‍ය වන්නේ අප යේසුස්වහන්සේ මෙන් වීමටය (රෝම 8:29). එබැවින් අද්භූත මාර්ගවලින් උන්වහන්සේට සේවය කිරීමට අපට හැකිවන ආත්මික දීමනා උන්වහන්සේ අපට ලබා දෙයි (1 පේතෘස් 4:10; 1 කොරින්ති 12:7-11). අපි දෙවියන්වහන්සේ සමඟ එකඟව ගමන් කිරීමට ඉගෙන ගන්නා විට සහ අපගේ දීමනා අන් අයට සේවය කිරීමට භාවිතා කරන විට, අපි අපගේ අරමුණ ඉටු කරමු.
දෙවියන්වහන්සේ අපව නිර්මාණය කළේ අරමුණක් සඳහා ය, නමුත් එම අරමුණ සෑම පුද්ගලයෙකුටම වෙනස් ලෙස පෙනෙනු ඇත, මන්ද අප එක් එක් පුද්ගලයා අද්විතීය වේ. දෙවියන්වහන්සේගේ ස්වරූපයෙන් මවනු ලැබීම යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ අපව මවනු ලැබුවේ දෙවියන්වහන්සේගේ මහිමයේ කැඩපත් වීමටයි - උන්වහන්සේගේ ස්වභාවයේ විවිධ පැතිකඩයන් පිළිබ්ඹු කරන එක් ආකාරයක දර්පණ. කැඩපතක් වෙනත් දෙයක් පිළිබ්ඹු කිරීම හැර වෙනත් අරමුණක් ඉටු නොකරයි. කැඩපතක් මඩෙන් වැසී ගිය විට පලක් නැත; ඒ හා සමානව, අප පාපයෙන් වැසී ගොස් දෙවියන්වහන්සේගෙන් ඈත් වූ විට, අපව නිර්මාණය කර ඇති අරමුණ ඉටු කර නොගනිමු. නමුත් අපි දෙවියන්වහන්සේගේ ගැළවීම පිරිනැමීමට ප්‍රතිචාර දක්වන විට සහ උන් වහන්සේගේ ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේට අපව පවිත්‍ර කිරීමට ඉඩ දෙන විට, අපි අපගේ මැවුම්කරු දෙසට හැරෙමු, උන්වහන්සේගේ මහිමය අපගේ ජීවිත තුළ පිළිබ්ඹු වේ. ලෝකය දැකීමට අවශ්‍ය වන්නේ අපගේ ආලෝකය හෝ අලංකාරය නොව, උන් වහන්සේගේ (යොහන් 8:12; 9:5).
මීකා 6:8 දෙවියන්වහන්සේ අපෙන් බලාපොරොත්තු වන දේ අපට පවසයි: “මනුෂ්‍යය, යහපත් දේ උන්වහන්සේ ඔබට පෙන්වා දී ඇත. යෙහෝවා ඔබෙන් බලාපොරොත්තු වන්නේ කුමක්ද? යුක්තිසහගතව ක්‍රියා කිරීමටත් දයාවට ප්‍රේම කිරීමටත් ඔබේ දෙවියන්වහන්සේ සමඟ නිහතමානීව ගමන් කිරීමටත්ය.” දෙවියන්වහන්සේ අපව මැව්වේ උන්වහන්සේ සමඟ ඇවිදීමට, උන්වහන්සේ සමඟ කතා කිරීමට, උන්වහන්සේගේ ගුණාංග සොයා ගැනීමට සහ එම දෘෂ්ටිකෝණයෙන් ලෝකයට ආශීර්වාද කිරීමට ය. යුක්තිසහගත ලෙස ක්‍රියා කිරීම යනු අපගේ පැරණි පාප ස්වභාවයන් අනුගමනය කිරීමට වඩා උසස් ප්‍රමිතියකට අපව තබා ගැනීමයි (1 කොරින්ති 10:31). අපි දෙවියන්වහන්සේගේ ආඥා ඉගෙන ගැනීමට උත්සාහ කරමු, එවිට අපට ඒවාට කීකරු විය හැක. දයාවට ආදරය කිරීම යනු අපව ගලවා ගත් එම දයාවේ සහ කරුණාවේ නාලිකා බවට පත්වීමයි (තීතස් 3:5). අපව අමනාප කරන අයට අපි සමාව ලබා දෙන අතර අවසාන විනිශ්චය දෙවියන්වහන්සේට භාර දෙමු (1 කොරින්ති 4:5). අපි අපේ දෙවියන් වහන්සේ සමඟ නිහතමානීව ගමන් කරන්නේ හොඳ සහ නරක කාලවලදී දෙවියන්වහන්සේට සමීපව සිටින විට, සෑම හොඳ දීමනාවකටම උන් වහන්සේට ස්තුති කරමින් සහ අපට තර්ජනයක් දැනෙන විට උන්වහන්සේ වෙත දිව යන්න (1 තෙසලෝනික 5:18; හිතෝපදේශ 18:10). අපි අපේ දෙවියන්වහන්සේ සමඟ නිහතමානීව ගමන් කරන විට, අපි උන් වහන්සේගේ කැමැත්ත දැන ගැනීමට සහ අනුගමනය කිරීමට උත්සාහ කරන විට අපි ස්වර්ගයේ නිධානයක් රැස් කරමු. උන්වහන්සේගේ මහිමය සඳහා මිහිමත අපගේ ජීවිත ගත කිරීමෙන්, උන්වහන්සේ අපව මැවූ අරමුණ අප විසින් ඉටු කර ඇති බව දැන දැනම අපට යම් දිනක උන්වහන්සේගේ අභිමුඛයට පිවිසිය හැක (1 තිමෝති 6:18-19; මතෙව් 6:20; ලූක් 19:17).
English
දෙවියන්වහන්සේ මාව මැව්වේ ඇයි? දෙවියන් වහන්සේ මාව සෑදුවේ ඇයි?
