Tanong
Mababago ba ng pananampalataya ang plano ng Diyos?
Sagot
Ang maikling sagot ay walang makakapagpabago sa perpekto, walang hanggang kapamahalaan na plano ng Diyos. Gayunpaman, ang Diyos ay nagbibigay ng kaloob ng pananampalataya at paggawa sa pamamagitan ng pananampalatayang iyon sa mga indibidwal upang maisakatuparan ang Kanyang plano. Kaya, mula sa ating pananaw bilang tao, madalas na lumilitaw na ang ating paggamit ng pananampalataya ay nagbabago sa paraan ng pagkilos ng Diyos.
Halimbawa, minsan ay pinagagaling ni Jesus ang mga tao at sinabing, “Ang iyong pananampalataya ang nagpagaling sa iyo” (Mateo 9:22; Lukas 17:19). Sa Markos 6:1–6 at Mateo 13:53–58, nagtuturo si Jesus sa Kanyang bayan sa Nazareth, at tinanggihan Siya ng mga tagaroon. Sinabi ni Markos, “Hindi siya nakagawa ng anumang himala doon, maliban sa pagpatong ng kanyang mga kamay sa ilang maysakit at pagalingin sila. Siya ay namangha sa kanilang kawalan ng pananampalataya” (Markos 6:5–6). Kaya, ang Bibliya ay naglalaman ng mga halimbawa ng Diyos na kumikilos (o hindi kumikilos) bilang direktang tugon sa pananampalataya ng mga tao (o kawalan nito). Binabago ba ng pananampalataya ng isang indibidwal ang plano ng Diyos? Sa pananaw ng tao, lumilitaw na iba ang ginawa ni Jesus, ang Diyos na Anak, batay sa antas ng pananampalataya sa ibang tao. Gayunpaman, sa pananaw ng Diyos, alam na Niya kung sino ang Kanyang pagagalingin at kung sino ang hindi Niya pagagalingin. Ibig sabihin, ang plano ng Diyos ay hindi nabago.
Ang mahirap sa tanong kung ang pananampalataya ay nagbabago sa plano ng Diyos ay nakakaapekto sa mas malaking tanong ng kalooban ng Diyos at pagpili ng tao. Alam ng Diyos ang lahat ng bagay, at mayroon Siyang perpektong plano. Gayunpaman, iniuutos din Niya sa mga tao na gawin ang ilang mga bagay, sa gayon ay maisakatuparan ang Kanyang plano sa pamamagitan ng mga tao. Gayundin, pinahintulutan ng Diyos na pumasok ang kasalanan sa mundo at pinahihintulutan pa rin ang pagdurusa hanggang ngayon. Ang mga bagay na ito ay hindi bahagi ng mapagpasyang kalooban ng Diyos, ngunit ito ay bahagi ng Kanyang pinahintulutang kalooban. Ang pinakahuling plano ng Diyos para sa sangkatauhan, at ang landas na dapat Niyang tahakin upang maisakatuparan ang planong iyon, ay mas malaki at mas kumplikado kaysa sa ating pang unawa. May lugar para sa mga utos ng Diyos para sa atin at sa Kanyang paunang kaalaman kung paano tayo tutugon sa Kanyang mga utos.
Itinuro ni Jesus, “Katotohanang sinasabi ko sa inyo, kung kayo ay may pananampalataya at hindi nag-aalinlangan, . . . masasabi mo sa bundok na ito, ‘Humayo ka, tumalon ka sa dagat,’ at mangyayari ito” (Mateo 21:21). Ang pananampalataya ay napakahalaga sa ating paglakad kasama ng Diyos (Hebreo 11:6). Kahit maliit na halaga ng pananampalataya ay makakamit ang mga dakilang bagay—hindi dahil ang pananampalataya ay isang natatanging kapangyarihang taglay natin kundi dahil ang layunin ng ating pananampalataya, ang Diyos mismo, ay makapangyarihan sa lahat, at hinihiling Niya sa atin na magtiwala sa Kanya.
Mahalaga rin ang pananampalataya sa kaligtasan, ngunit kahit na ang pananampalatayang nagliligtas sa atin ay hindi nagbabago sa plano ng Diyos. Pinili tayo ng Diyos kay Kristo bago pa itatag ang mundo (Efeso 1:4), at tayo ay binigyan ng pananampalataya bilang isang regalo (Efeso 2:8–9). Pagkatapos ng kaligtasan, patuloy tayong lumalakad sa pamamagitan ng pananampalataya (2 Corinto 5:7). At ang paglakad sa pananampalatayang iyon ay patuloy na nagsasakatuparan ng plano ng Diyos: “Sapagkat tayo ay gawa ng Diyos, na nilalang kay Cristo Jesus upang gumawa ng mabubuting gawa, na inihanda ng Diyos nang una pa upang ating gawin” (Mga Taga-Efeso 2:10). Mula sa simula hanggang wakas, ang plano ng Diyos ay natupad, habang ginagamit Niya ang mga taong puspos ng Espiritu, puno ng pananampalataya upang maglahad ng Kanyang bunga sa mundo.
Ang Hebreo 11 ay kilala bilang kabanata ng pananampalataya. Ang talatang ito ay nagbibigay ng maraming halimbawa ng mga tauhan sa Bibliya na nabuhay para sa Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya. Binigyang-diin ng may-akda ng Hebreo ang kanilang mga halimbawa bilang mga positibong modelo na dapat nating sundin. Sa kabila ng kanilang maraming pakikibaka at paghihirap, ipinakita ng mga taong ito na kumikilos ang Diyos sa pamamagitan ng kanilang pananampalataya sa mga paraan na nagpabago sa kanilang sariling buhay at takbo ng kasaysayan. Maikling inilalarawan ng Hebreo 11:30 ang isang pangyayari sa buhay ni Josue: “Sa pananampalataya ay bumagsak ang mga pader ng Jerico, pagkatapos na makalibot sa kanila ang hukbo sa loob ng pitong araw.” Binago ba ng pananampalataya ni Joshua ang plano ng Diyos? Ang pagmamartsa ba ng hukbo ay humimok sa Diyos na kumilos sa ikapitong araw? O binalak ba ng Diyos na ibagsak ang mga pader ng Jerico sa buong panahon? Ang sagot sa Bibliya ay ang pangwalang hanggang kapamahalaang kalooban ng Diyos na lupigin ang Jerico, at gumamit Siya ng isang tapat na tao at isang masunuring tao upang maisakatuparan ang Kanyang plano.
Hindi binabago ng pananampalataya ang pinaka-plano ng Diyos, ngunit ito ay isang mahalagang bahagi ng pamumuhay Kristiyano (2 Corinto 4:18). Ang pananampalataya ay sumasaklaw sa kung paano natin nakikilala ang Diyos, kung paano tayo namumuhay para sa Kanya, at kung paano natin Siya ibinabahagi sa iba.
English
Mababago ba ng pananampalataya ang plano ng Diyos?
