கேள்வி
இஸ்ரவேலும் திருச்சபையும் ஒன்றா? இஸ்ரவேலுக்கான திட்டம் இன்னும் தேவனிடம் இருக்கிறதா?
பதில்
இந்த தலைப்பு இன்று திருச்சபையில் மிகவும் சர்ச்சைக்குரிய ஒன்றாகும், மேலும் இது நாம் வேதாகமத்தை விளக்கும் விதத்தில் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கங்களைக் கொண்டுள்ளது, குறிப்பாக கடைசிக் காலங்களைப் பற்றியது. மிக முக்கியமாக, தேவனுடைய சுபாவத்தையும் தன்மையையும் நாம் புரிந்துகொள்ளும் விதத்தில் இது பெரும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.
ரோமர் 11:16-36 ஒலிவ மரத்தின் உவமையைப் பதிவு செய்கிறது. இஸ்ரவேல் ஒலிவமரத்திலிருந்து ("இயற்கையான" கிளைகள்) முறித்துப் போடப்பட்டிருப்பதையும், திருச்சபை ("காட்டொலிவமர" கிளைகள் அல்லது தளிர்கள்) ஒலிவமரத்தில் ஒட்டப்பட்டதையும் குறித்து இந்தப் பகுதி பேசுகிறது. இஸ்ரவேல் கிளைகள் என்று குறிப்பிடப்படுகிறது, அதே போல் திருச்சபை, சொல்லவேண்டுமானால் அது எந்த குழுவும் "முழு மரம்" அல்ல; மாறாக, முழு மரமும் ஒட்டுமொத்தமாக மனிதகுலத்துடன் தேவனுடைய செயல்பாடுகளைக் குறிக்கிறது. எனவே, இஸ்ரவேலுடனான தேவனுடைய திட்டமும், திருச்சபையுடனான தேவனுடைய திட்டமும் பொதுவாக மனிதர்களிடையே அவரது நோக்கத்தை நிறைவேற்றுவதன் ஒரு பகுதியாகும். நிச்சயமாக, இந்த இரண்டு திட்டங்களும் சிறிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை என்று அர்த்தப்படுத்தவில்லை. பல விளக்கவுரையாளர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளபடி, தேவனுடைய மற்ற எந்த நடவடிக்கைகளையும் விட இஸ்ரவேலுடனும் திருச்சபையுடனும் தேவனுடைய திட்டங்கள் குறித்து வேதாகமத்தில் அதிக இடம் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது!
ஆதியாகமம் 12 இல், தேவன் ஆபிரகாமுக்கு அவர் ஒரு பெரிய தேசத்தின் (யூதர்கள்) தகப்பனாக இருப்பார் என்றும், யூதர்கள் ஒரு தேசத்தை உடைமையாக்குவார்கள் என்றும், மற்ற தேசங்களை விட இந்த தேசம் மிகவும் ஆசீர்வதிக்கப்படும் என்றும், மற்ற தேசங்கள் இஸ்ரவேலின் மூலமாய் ஆசீர்வதிக்கப்படும் என்றும் வாக்குத்தத்தம் அளித்தார். எனவே, இஸ்ரவேல் பூமியில் தம்முடைய தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஜனங்களாக இருப்பார்கள் என்று ஆரம்பத்தில் இருந்தே தேவன் வெளிப்படுத்தினார், ஆனால் அவருடைய ஆசீர்வாதம் அவர்களுக்கு மட்டும் அல்ல. கலாத்தியர் 3:14 மற்ற எல்லா தேசங்களுக்கும் வரவிருக்கும் ஆசீர்வாதத்தின் தன்மையை அடையாளம் காட்டுகிறது: “ஆபிரகாமுக்கு உண்டான ஆசீர்வாதம் கிறிஸ்து இயேசுவினால் புறஜாதிகளுக்கு வரும்படியாகவும், ஆவியைக்குறித்துச் சொல்லப்பட்ட வாக்குத்தத்தத்தை நாம் விசுவாசத்தினாலே பெறும்படியாகவும் இப்படியாயிற்று.” உலகத்தின் எல்லா தேசங்களும் இஸ்ரவேலால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டன, அவர்கள் மூலமாக உலக இரட்சகர் வந்தார்.
தாவீது மற்றும் ஆபிரகாமின் சந்ததியிலிருந்து இயேசு கிறிஸ்துவின் செய்துமுடிக்கப்பட்ட வேலையின் மீது தேவனுடைய மீட்புத் திட்டம் கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால் கிறிஸ்துவின் சிலுவை மரணம் யூதர்கள் மட்டுமல்ல, முழு உலகத்தின் பாவங்களுக்கும் போதுமானது! கலாத்தியர் 3:6-8 கூறுகிறது, “அப்படியே ஆபிரகாம் தேவனை விசுவாசித்தான், அது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது. ஆகையால் விசுவாசமார்க்கத்தார்கள் எவர்களோ அவர்களே ஆபிரகாமின் பிள்ளைகளென்று அறிவீர்களாக. மேலும் தேவன் விசுவாசத்தினாலே புறஜாதிகளை நீதிமான்களாக்குகிறாரென்று வேதம் முன்னாகக் கண்டு: உனக்குள் சகல ஜாதிகளும் ஆசீர்வதிக்கப்படும் என்று ஆபிரகாமுக்குச் சுவிசேஷமாய் முன்னறிவித்தது." இறுதியாக, கலாத்தியர் 3:29 கூறுகிறது, “நீங்கள் கிறிஸ்துவினுடையவர்களானால், ஆபிரகாமின் சந்ததியாராயும், வாக்குத்தத்தத்தின்படியே சுதந்தரராயுமிருக்கிறீர்கள்.” வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், கிறிஸ்துவில், ஆபிரகாம் இருந்ததைப் போலவே விசுவாசிகள் விசுவாசத்தால் நீதிமான்களாக எண்ணப்படுகிறார்கள் (கலாத்தியர் 3:6-8). நாம் கிறிஸ்துவில் இருந்தால், கிறிஸ்துவின் மீட்புப் பணியில் இஸ்ரவேல் மற்றும் அனைத்து தேசங்களின் ஆசீர்வாதத்தில் பங்கு பெற்றவர்களாவோம். விசுவாசிகள் ஆபிரகாமின் ஆவிக்குரிய சந்ததிகளாக மாறுகிறார்கள். விசுவாசிகள் சரீர யூதர்களாக மாறுவதில்லை, ஆனால் அவர்கள் யூதர்களைப் போன்ற அதே வகையான ஆசீர்வாதங்களையும் சலுகைகளையும் அனுபவிக்கலாம்.
இப்போது, இது பழைய ஏற்பாட்டில் கொடுக்கப்பட்ட வெளிப்பாட்டிற்கு முரணாகவோ அல்லது ரத்து செய்யவோ இல்லை. பழைய ஏற்பாட்டில் உள்ள தேவனுடைய வாக்குத்தத்தங்கள் இன்னும் செல்லுபடியாகும், மேலும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஜனங்களாக இஸ்ரவேலுடன் தேவனுடைய உறவு முழு உலகத்தின் மீட்பராக கிறிஸ்துவின் வேலையைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது. கிறிஸ்துவை இதுவரை தங்கள் மேசியாவாக ஏற்றுக்கொள்ளாத அனைத்து யூதர்களுக்கும் மோசேயின் நியாயப்பிரமாணம் இன்னும் கட்டாயமாக உள்ளது. அவர்களால் செய்ய முடியாததை இயேசு செய்தார்—நியாயப்பிரமாணத்தை அதன் அனைத்து விவரங்களிலும் துல்லியமாக நிறைவேற்றினார் (மத்தேயு 5:17). புதிய ஏற்பாட்டு விசுவாசிகளாக, நாம் இனி நியாயப்பிரமாணத்தின் சாபத்திற்கு உட்பட்டவர்கள் அல்ல (கலாத்தியர் 3:13), ஏனென்றால் கிறிஸ்து அந்த சாபத்தை சிலுவையில் சுமந்தார். நியாயப்பிரமாணம் இரண்டு நோக்கங்களைச் செய்தது: பாவம் மற்றும் மனிதகுலத்தின் இயலாமையை (அவரது சொந்த தகுதியின் அடிப்படையில்) எதையும் செய்ய முடியாது, மேலும் நியாயப்பிரமாணத்தை நிறைவேற்றும் கிறிஸ்துவிடம் நம்மை சுட்டிக்காட்டுவது. அவருடைய சிலுவை மரணம் தேவனுடைய நீதியான பரிபூரண கோரிக்கையை முழுமையாக பூர்த்தி செய்கிறது.
தேவனுடைய நிபந்தனையற்ற வாக்குத்தத்தங்கள் மனிதனின் துரோகத்தால் செல்லுபடியாகாமல் செய்ய இயலாது. நாம் செய்யும் எதுவும் தேவனுக்கு ஆச்சரியமாக இல்லை, மேலும் நாம் நடந்துகொள்ளும் விதத்திற்கு ஏற்ப அவருடைய திட்டங்களை அவர் சரிசெய்ய வேண்டிய அவசியமில்லை. இல்லை, தேவன் கடந்த காலம், நிகழ்காலம் மற்றும் எதிர்காலம் ஆகிய எல்லாவற்றின் மீதும் இறையாண்மை கொண்டவர், மேலும் அவர் இஸ்ரவேலுக்கும் திருச்சபைக்கும் முன்னறிவித்தவை சூழ்நிலைகளைப் பொருட்படுத்தாமல் துல்லியமாக நிறைவேறும். ரோமர் 3:3-4, இஸ்ரவேலின் அவிசுவாசம் அவர்களைப் பற்றிய அவருடைய வாக்குத்தத்தங்களை ரத்து செய்யாது என்று விளக்குகிறது: “சிலர் விசுவாசியாமற்போனாலுமென்ன? அவர்களுடைய அவிசுவாசம் தேவனுடைய உண்மையை அவமாக்குமோ? அப்படியாக்கமாட்டாது: நீர் உம்முடைய வசனங்களில் நீதிபரராய் விளங்கவும், உம்முடைய நியாயம் விசாரிக்கப்படும்போது வெற்றியடையவும் இப்படியாயிற்று என்று எழுதியிருக்கிறபடி, தேவனே சத்தியபரர் என்றும், எந்த மனுஷனும் பொய்யன் என்றும் சொல்வோமாக.”
இஸ்ரவேலுக்கு கொடுத்த வாக்குத்தத்தங்கள் எதிர்காலத்தில் காப்பாற்றப்படும். தேவன் சொன்னது அனைத்தும் உண்மை என்றும், அவருடைய குணாதிசயத்தாலும், நிலைத்தன்மையாலும், அது நடக்கும் என்றும் நாம் உறுதியாக நம்பலாம். திருச்சபை இஸ்ரேலை மாற்றாது மற்றும் பழைய உடன்படிக்கையின் வாக்குறுதிகளின் அடையாள நிறைவேற்றத்தை எதிர்பார்க்கக்கூடாது, ஒருவர் வேதத்தை வாசிக்கும்போது, இஸ்ரவேலையும் திருச்சபையையும் தனித்தனியாக வைத்திருப்பது அவசியம்.
English
இஸ்ரவேலும் திருச்சபையும் ஒன்றா? இஸ்ரவேலுக்கான திட்டம் இன்னும் தேவனிடம் இருக்கிறதா?
