கேள்வி
பிள்ளைகள் எப்போதும் தேவனுடைய ஆசீர்வாதமா?
பதில்
ஒவ்வொரு மனிதனின் படைப்பிலும் தேவன் இருக்கிறார் என்று வேதம் மிகத் தெளிவாகக் கூறுகிறது. சங்கீதம் 139:13-18ல் இதைக்குறித்து மிகத் தெளிவான சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. தாவீதின் படைப்பை தேவன் இறையாண்மையுடன் மேற்பார்வையிட்டார் என்ற உண்மை அவர் தேவனைப் புகழ்வதற்கு காரணமாக அமைந்தது. நித்தியத்திற்கு முன்பே தேவன் தனது வாழ்க்கையைப் பற்றிய விவரங்களைத் திட்டமிட்டிருந்தார் என்ற உண்மையையும் தாவீது சுட்டிக்காட்டினார். எரேமியா 29:11-ல் தேவன் தாவீதின் எண்ணங்களை உறுதிப்படுத்துகிறார்: "நீங்கள் எதிர்பார்த்திருக்கும் முடிவை உங்களுக்கு கொடுக்கும்படிக்கு நான் உங்கள்பேரில் நினைத்திருக்கிற நினைவுகளை அறிவேன் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்; அவைகள் தீமைக்கல்ல, சமாதானத்துக்கேதுவான நினைவுகளே.” நிச்சயமாக, இது ஒரு நல்ல கேள்வியை எழுப்புகிறது. அதாவது கற்பழிப்பு அல்லது சட்டத்திற்கு புறம்பாக உருவானவர்கள் பற்றி என்ன? என்பதே. அந்தக் குழந்தைக்குப் பொறுப்பான பெற்றோரோ அல்லது பெற்றோரோ அந்தக் குழந்தை தேவனுடைய ஆசீர்வாதம் என்று "உணராமல்" இருக்கலாம், ஆனால் அந்தக் குழந்தை எப்படிக் கருவுற்றது என்பது தாவீது பேசுவதைப் போல வயிற்றில் உருவானதைக் தேவன் இறையாண்மையாகக் கண்காணிக்கவில்லை என்று அர்த்தமல்ல. கருத்தரிப்பு எவ்வாறு உருவானது என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், கருத்தரிக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு நபருக்கும் தேவன் ஒரு திட்டமும் நோக்கமும் வைத்திருக்கிறார். இது அவ்வாறு இல்லையென்றால், வேதம் அவ்வாறு கூறியிருக்காது. புதிய ஏற்பாட்டில், தேவன் நம்மை மிகவும் நேசிக்கிறார் என்று வாசிக்கிறோம், அவர் நமக்காக மரிக்கும்படிக்குத் தம்முடைய குமாரனை அனுப்பினார் (யோவான் 3:16).
இந்த அன்பே இரட்சகரை சீடர்களுக்கு தேவனுடைய வார்த்தையைக் கற்பிக்கவும், அவருடைய மரணம் மற்றும் உயிர்த்தெழுதல் மூலம் நம்மீது தேவனுடைய அன்பை வெளிப்படுத்தவும் கட்டாயப்படுத்தியது (1 யோவான் 4:7-8). தேவன் நம்மை எவ்வளவு நேசிக்கிறார், மற்றும் நம்மை ஆசீர்வதிக்க விரும்புகிறார் என்பதற்கு முடிவே இல்லை. மனிதனைப் படைத்ததில் தேவனுடைய நோக்கங்களில் ஒன்று, மனிதன் தன்னுடன் ஐக்கியம் கொள்ள வேண்டும் என்பதே. 1 யோவான் 4, தேவனுடைய அன்பை நாம் ஒருமுறை உணர்ந்து கொண்டால், அது பிறரை நேசிக்க நமக்கு உதவுகிறது. ஒவ்வொரு குழந்தையையும் தேவனுடைய ஆசீர்வாதமாக நாம் பார்க்கிறோமா என்பது அந்தக் குழந்தையை தேவன் எப்படிப் பார்க்கிறாரோ அதேப்போல நாமும் பார்க்கிறோமா என்பதைதைப் பொறுத்தது. ஒவ்வொரு குழந்தையையும் தேவனுடைய பார்வையில் இருந்து பார்க்கும்போது, ஒவ்வொருவரும் அவரிடமிருந்து பெற்ற ஆசீர்வாதங்கள் தான் என்பதில் சந்தேகமில்லை. பாவத்தின் கண்களால் அந்தக் குழந்தையைப் பார்த்தால், நாம் சிருஷ்டிரின் மீது கவனம் செலுத்தாமல், சிருஷ்டிப்பின் மீது கவனம் செலுத்துவதால், அந்த ஆசீர்வாதத்தை நாம் சந்தேகிக்கலாம்.
ஒவ்வொரு குழந்தையும் நமக்கான அவருடைய திட்டத்தின்படி பிறக்க வேண்டும் என்பது தேவனுடைய விருப்பம், அதுதான் திருமணத்தின் மூலம். ஒரு குழந்தை திருமணமாகாமல் பிறக்கும் போது, அது தேவனுடைய அன்பையும் குழந்தை மீதான அக்கறையையும் விலக்காது. தாவீது சங்கீதம் 139:17-ல் தம் ஜனங்களுக்கான தேவனுடைய எண்ணங்கள் உண்மையில் விலைமதிப்பற்றவை மற்றும் எண்ணற்றவை என்று முடித்தார். மத்தேயு 1-ல் கிறிஸ்துவின் வம்சாவளியில் இதனுடைய நடைமுறை பயன்பாடு காணப்படுகிறது. அந்தப் பெயர்களின் பட்டியலில், ஏதோ ஒரு வகையில் தோல்வியுற்றவர்களையும், சட்டவிரோதமாக செயல்பட்டவர்களையும் மற்றும் பாவத்தால் கரப்பட்டவர்களையும் நாம் அடையாளம் காண்கிறோம். இது தேவனுடைய வார்த்தையின் நிறைவேற்றத்தையோ அல்லது இரட்சகரின் வருகையையோ சீர்குலைக்கவில்லை.
English
பிள்ளைகள் எப்போதும் தேவனுடைய ஆசீர்வாதமா?
