கேள்வி
மறுகட்டமைப்புவாதம் - வேதாகமத்தை விளக்குவது சரியான வழியா?
பதில்
மறுகட்டமைப்புவாதம் (Deconstructionism) என்பது அடிப்படையில் ஒரு வேதப்பகுதியில் அல்லது வசனத்தின் எந்த ஒரு சரியான பொருளும் அல்லது விளக்கமும் உண்டு என்பதை மறுக்கும் வேதாகம உரை விமர்சனம் அல்லது வியாக்கியானத்தின் ஒரு கோட்பாடு ஆகும். மறுகட்டமைப்புவாதக் கோட்பாட்டின் மையத்தில் இரண்டு முதன்மைக் கருத்துக்கள் உள்ளன. முதலாவதாக, எந்தவொரு பகுதியும் அல்லது உரையும் ஒரு நம்பகமான, நிலையான மற்றும் ஒத்திசைவான செய்தியை படிக்கும் அல்லது கேட்கும் அனைவருக்கும் தெரிவிக்க முடியாது. இரண்டாவதாக, உரையை எழுதிய ஆசிரியர், மொழி மற்றும் அவர்களின் உணர்வற்ற சித்தாந்தம் போன்ற கலாச்சாரத்தின் ஆளுமையற்ற சக்திகளைக் காட்டிலும், கட்டுரையின் உள்ளடக்கத்திற்கு குறைவான பொறுப்பு உள்ளவராக இருக்கிறார். எனவே, முழுமையான சத்தியம் உள்ளது மற்றும் நாம் அதை அறிய முடியும் என்ற வேதாகமத்தின் தெளிவான போதனைக்கு முரண்பாடான மறுகட்டமைப்புவாதத்தின் அடிப்படைக் கோட்பாடுகள் உள்ளன (உபாகமம் 32:4; ஏசாயா 65:16; ஜான் 1:17-18; யோவான் 14:6; யோவான் 15:26-27; கலாத்தியர் 2:5).
வேதாகமத்தைப் புரிந்துகொள்வதற்கான மறுகட்டமைப்புவாத அணுகுமுறை பின்நவீனத்துவத்திலிருந்து வெளிவருகிறது, எனவே முழுமையான சத்தியத்தின் மற்றொரு மறுப்பாகும், இது எவரும் செய்யக்கூடிய மிகத் தீவிரமான தர்க்கரீதியான தவறுகளில் ஒன்றாகும். முழுமையான சத்தியத்தை மறுப்பது ஒரு தர்க்கரீதியான தவறு என்பது சுயமுரண்பாடான அறிக்கையாகும். முழுமையான சத்தியத்தை யாரும் பகுத்தறிவுடன் மறுக்க முடியாது, ஏனென்றால் அவ்வாறு செய்ய ஒருவர் ஒரு முழுமையான ஒன்றைக் கூற வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளார் - இது இல்லை என்று அவர் கூறுகிறார். முழுமையான சத்தியம் என்று எதுவும் இல்லை என்று யாராவது கூறும்போது, அவரிடம், “அதில் நீங்கள் உறுதியாக இருக்கிறீர்களா?” என்று கேளுங்கள். "ஆம்" என்று அவர் கூறினால், அவர் தனது முன்மாதிரிக்கு முரணான அறிக்கையையே அளித்துள்ளார்.
பின்நவீனத்துவத்திலிருந்து வெளிவரும் மற்ற தத்துவங்களைப் போலவே, மறுகட்டமைப்புவாதமும் மனித சுயாட்சியைக் கொண்டாடுகிறது மற்றும் மனிதனின் அறிவாற்றலால் சத்தியத்தை தீர்மானிக்கிறது. எனவே, பின்நவீனத்துவ சிந்தனையாளரின் கூற்றுப்படி, அனைத்து சத்தியங்களும் தனிச்சார்புடையதே மற்றும் முழுமையான சத்தியம் என்று எதுவும் இல்லை. பின்நவீனத்துவம் மற்றும் மறுகட்டமைப்புவாத சிந்தனையின் மையத்தில் பெருமை உள்ளது. மறுகட்டமைப்புவாதிகள், வேதம் கூறுவதற்குப் பின்னால் ஒரு தனிப்பட்ட அல்லது சமூக உந்துதலைக் கண்டறிய முடியும் என்று நினைக்கிறார்கள், எனவே "உண்மையில் என்ன சொல்லப்படுகிறது" என்பதைத் தீர்மானிக்க முடியும். இதன் விளைவாக கேள்விக்குரிய பகுதியின் அகநிலைச் சார்ந்த விளக்கம். வேதாகமம் உண்மையில் சொல்வதை ஏற்றுக்கொள்வதற்குப் பதிலாக, மறுகட்டமைப்புவாதி, எழுதப்பட்டதன் பின்னணியில் உள்ள உள்நோக்கத்தைத் தீர்மானிக்க முடியும் என்று நினைக்கும் அளவுக்கு பிடிவாதம்பிடித்தவர் மற்றும் உரையின் "உண்மையான" அல்லது "மறைக்கப்பட்ட" பொருளைக் கொண்டு வர முடியும். எவ்வாறாயினும், ஒருவர் மறுகட்டமைப்புவாதத்தை அதன் தர்க்கரீதியான முடிவுக்கு கொண்டு செல்ல வேண்டுமானால், மறுகட்டமைப்புவாதி "உண்மையில்" என்ன சொன்னார் என்பதைத் தீர்மானிக்க, மறுகட்டமைப்புவாதியின் கண்டுபிடிப்புகள் தங்களை மறுகட்டமைக்க வேண்டும். முடிவில்லா வட்டப் பகுத்தறிவு தன்னைத்தானே தோற்கடிக்கிறது. இந்த வகையான சிந்தனை எவ்வளவு அடிப்படைக் குறைபாடுடையது என்பதை ஒருவர் சிந்திக்கும்போது, 1 கொரிந்தியர் 3:19 நினைவுக்கு வருகிறது, “இவ்வுலகத்தின் ஞானம் தேவனுக்கு முன்பாகப் பைத்தியமாயிருக்கிறது. அப்படியே, ஞானிகளை அவர்களுடைய தந்திரத்தில் பிடிப்பவர் அவரே’ என்று எழுதியிருக்கிறது.
மறுகட்டமைப்புவாதி வேதாகமத்தைப் படிப்பது எழுத்தாளரின் நோக்கத்தைக் கண்டுபிடிப்பதற்காக அல்ல, ஆனால் எழுதப்பட்டவற்றின் பின்னணியில் உள்ள கலாச்சார மற்றும் சமூக நோக்கங்களைக் கண்டறிய முயற்சிக்கிறார். மறுகட்டமைப்புவாதி தனது சொந்த கற்பனையால் ஒரு பகுதியின் விளக்கத்தில் மட்டுமே வரையறுக்கப்பட்டுள்ளார். டிமறுகட்டமைப்புவாதிக்கு சரியான அல்லது தவறான விளக்கம் என்று எதுவும் இல்லை, மேலும் உரையின் பொருள் வாசகருக்கு என்னவாக இருக்க வேண்டும் என்று விரும்புகிறதோ அதுவாகும். உயில் மற்றும் பத்திரங்கள் போன்ற சட்ட ஆவணங்களை இப்படிப் படித்தால் என்ன நடக்கும் என்று ஒருவர் கற்பனை செய்யலாம். வேதாகமத்திற்கான இந்த அணுகுமுறை, வேதாகமம் என்பது மனிதகுலத்திற்கான தேவனுடைய புறநிலையான தொடர்பு மற்றும் வேதப்பகுதிகளின் பொருள் தேவனிடமிருந்து வருகிறது என்கிற அடிப்படை உண்மையை அங்கீகரிக்கத் தவறிவிட்டது.
மறுகட்டமைப்புவாதம் அல்லது பிற பின்நவீனத்துவக் கோட்பாடுகளைப் பற்றி விவாதிப்பதில் நேரத்தை செலவிடுவதற்குப் பதிலாக, கிறிஸ்துவை துதிப்பதிலும், வேதத்தின் போதுமான அளவு மற்றும் அதிகாரத்தை வலியுறுத்துவதிலும் நாம் கவனம் செலுத்த வேண்டும். ரோமர்கள் 1:21-22, மறுகட்டமைப்புவாதம் போன்ற கோட்பாடுகளை கடைப்பிடிக்கும் பெரும்பாலான பின்நவீனத்துவ சிந்தனையாளர்களை சுருக்கமாகக் கூறுகிறது: “அவர்கள் தேவனை அறிந்தும், அவரைத் தேவனென்று மகிமைப்படுத்தாமலும், ஸ்தோத்திரியாமலுமிருந்து, தங்கள் சிந்தனைகளினாலே வீணரானார்கள், உணர்வில்லாத அவர்களுடைய இருதயம் இருளடைந்தது. அவர்கள் தங்களை ஞானிகளென்று சொல்லியும் பயித்தியக்காரரானார்கள்.”
English
மறுகட்டமைப்புவாதம் - வேதாகமத்தை விளக்குவது சரியான வழியா?
