கேள்வி
ஏன் பல்வேறு கிறிஸ்தவ பிரிவுகள் உள்ளன?
பதில்
இந்த கேள்விக்கு பதிலளிப்பதற்கு, நாம் முதலில் கிறிஸ்துவின் சரீரமாகிய சபைக்குள் இருக்கும் பிரிவுகள் மற்றும் கிறிஸ்தவமற்ற மதமரபுகள் மற்றும் பொய் மதங்கள் உள்ளிட்ட காரியங்களைக் குறித்த வேறுபாடு என்ன என்பதை காணவேண்டும். பிரஸ்பிட்டேரியன்ஸ் மற்றும் லூத்தரன்ஸ் ஆகியவைகள் கிறிஸ்தவ பிரிவினரின் உதாரணங்கள் ஆகும். மோர்மோன்ஸ் மற்றும் யெகோவாவின் சாட்சிகள் போன்றவைகள் கிறிஸ்தவ சமய மரபுகளுக்கு உதாரணங்கள் ஆகும் (இவர்கள் தங்களைக் கிறிஸ்தவர்கள் எனக் கூறிக்கொள்ளும் குழுக்கள், கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தின் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட அடிப்படை உபதேசங்களை முற்றிலும் நிராகரித்து மறுக்கின்றன). இஸ்லாம் மற்றும் புத்த மதம் முற்றிலும் தனி மதங்களாக இருக்கின்றன.
கிறிஸ்தவ விசுவாசத்திற்குள் உள்ள பிரிவினர்களின் எழுச்சி, புராட்டஸ்டன்ட் சீர்திருத்தம் 16-ஆம் நூற்றாண்டில் ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையிலிருந்து "சீர்திருத்தம்" உண்டானதற்கான காலத்திலிருந்து வருகிறது. இந்த புரட்டஸ்டன்டிசத்தில் நான்கு முக்கிய பிரிவுகளும் மரபுகளும் தோன்றிற்று: லூத்தரன், சீர்திருத்த, அனாபாப்டிஸ்ட், மற்றும் ஆங்கிலிகன். இந்த நான்கு பிரிவுகளிலிருந்துதான் மற்றவைகள் பல நூற்றாண்டுகளாக தோன்றி வளர்ந்தன.
மார்ட்டின் லூதரின் பெயரை லூதரன் பிரிவினர் தங்கள் பிரிவுக்கு பெயரிட்டனர், இந்த வகுப்பு மார்ட்டின் லூத்தரின் போதனைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டதாகும். மெத்தடிஸ்டுகள் தங்கள் பெயரை பெற்றதற்கான காரணம் இதன் நிறுவனராகிய ஜாண் வெஸ்லி ஆகும். ஏனென்றால் இவர் ஆவிக்குரிய வளர்ச்சிக்கான "முறைகள்" மூலம் பிரபலமடைந்தார். சபையின் தலைமையைப் பொறுத்து அதன் அடிப்படையில் பிரஸ்பிட்டேரியன்கள் இந்த பெயரிட்டனர் – மூப்பர்களுக்கான கிரேக்க வார்த்தை பிரஸ்பிட்டேரோஸ் என்பதாகும். பாப்டிஸ்டுகள் தங்கள் பெயரைப் பெற்றதற்கான காரணம், அவர்கள் ஞானஸ்நானத்தின் முக்கியத்துவத்தை எப்பொழுதும் வலியுறுத்தி வந்ததால் இப்படி பெயர் வழங்கலாயிற்று. ஒவ்வொரு பாகுபாட்டையும் சற்று வித்தியாசமான கோட்பாடு அல்லது ஞானஸ்நானத்தின் முறையைப் போன்ற மற்றவர்களிடமிருந்து வலியுறுத்துகிறது, கர்த்தருடைய மேசையில் பங்கு பெறுவது எல்லோருமா அல்லது சபைத்தலைவர்களால் அங்கிகரீக்கப்பட்டவர்களுக்கு மட்டுமா, இரட்சிப்பைக் குறித்த விஷயத்தில் தேவனுடைய இறையாண்மை vs சுதந்திரம், இஸ்ரேலர்களின் எதிர்காலம் மற்றும் சபை உபதிரவதிற்குள் செல்லும் vs செல்லாது, நவீன சகாப்தத்தில் "அடையாள வரங்கள்" இன்றும் இருப்பது, மற்றும் இப்படி பல இருக்கின்றன. கிறிஸ்துவை கர்த்தராகவும் இரட்சகராகவும் கொண்டல்ல இந்த பிரிவுகள், மாறாக தேவபக்தியுள்ளவர்க்ளால் உண்டான நேர்மையான கருத்து வேறுபாடுகள், தேவனை மதித்து அவருடைய மாட்சியைக் காத்துக்கொள்வதற்கும், அவர்களுடைய மனச்சாட்சிக்கும், அவருடைய வார்த்தையின் புரிதலைப் புரிந்துகொள்வதற்கும் கோட்பாட்டு தூய்மையைத் தக்கவைத்துக்கொள்வதே ஆகும்.
இன்றைய நாட்களில் பல பிரிவுகளும் மற்றும் மாறுபட்டவைகளுமாக இருக்கின்றன. மேலே குறிப்பிட்டுள்ள அசல் "பிரதான" துறைகள், அசெம்பிளி ஆப் காட் சபைகள், கிறிஸ்தவ மற்றும் மிஷனரி கூட்டணி, நாசரின்ஸ், சுயாதீன சுவிசேஷ சபைகள், சுயாதீன வேதாகம சபைகள், மற்றும் பலர். சில வகுப்புகள் சிறிய உபதேச கோட்பாடு வேறுபாடுகளை வலியுறுத்துகின்றன, ஆனால் பெரும்பாலும் அவர்கள் வெறுமனே கிறிஸ்தவர்களுக்கு மாறுபட்ட சுவை மற்றும் விருப்பங்களை பொருந்தும் வழிபாட்டுக்கு பல்வேறு பாணிகளை வழங்குகின்றன. ஆனால் எந்த தவறும் செய்யாதீர்கள்: விசுவாசிகளாக நாம் விசுவாசத்தின் அத்தியாவசியமான கோட்பாடுகளில் ஒரே மனநிலையில் இருக்க வேண்டும், ஆனால் அதற்கும் அப்பால் கிறிஸ்தவர்கள் பெருநிறுவன அமைப்பில் தேவனை எவ்வாறு தொழுதுகொள்வது என்பதைப் பொறுத்து அநேக இடங்களில் இந்த பிரிவுகள் நிலவுகிறது. இந்த பரப்பெல்லையானது கிறிஸ்தவம் பல "சுவைகள்" உண்டாவதற்கான காரணமாயின. உகாண்டாவில் இருக்கிற ஒரு பிரஸ்பிட்டேரியன் சபையானது கொலரோடாவில் உள்ள ஒரு பிரஸ்பிட்டேரியன் சபையிலிருந்து மிகவும் வேறுபட்ட வழிபாட்டு முறைகளைக் கொண்டிருக்கும், ஆனால் அவர்களின் கோட்பாடு மிகவும் பெரும்பகுதி ஒன்றுபோலவே இருக்கும். பன்முகத்தன்மை ஒரு நல்ல விஷயம், ஆனால் ஒற்றுமையின்மை அல்ல. இரண்டு சபைகள் ஒரு கோட்பாட்டிற்கு உடன்படவில்லை என்றால், உடனே அது விவாதத்திற்கும் உரையாடலுக்கும் அழைப்பு விடுக்கப்படலாம். இந்த வகை "இரும்பை இரும்பு கருக்கிடும்" (நீதிமொழிகள் 27:17) முறையானது அனைவருக்கும் பயனுள்ளதாகும். அவர்களுக்கு தங்கள் பாணி மற்றும் வடிவத்தில் கருத்து வேறுபாடு இருந்தால், அவர்கள் தனித்தே இருப்பது நன்றாக இருக்கும். இந்த பிரிவானது, தானாக பொறுப்புள்ள கிறிஸ்தவர்களை எழுப்பவில்லை என்கிறபோதிலும், ஒருவரையொருவர் நேசிக்க வேண்டும் (1 யோவான் 4:11-12) மற்றும் கிறிஸ்துவில் ஒன்றாக ஐக்கியப்பட வேண்டும் (யோவான் 17:21-22).
கிறிஸ்தவ பிரிவுகளின் கீழானவைகள்:
கிறிஸ்தவ சமயக்கிளைகளைக் குறித்து குறைந்த பட்சம் இரண்டு பெரிய பிரச்சினைகள் இருப்பதாகத் தோன்றுகிறது. முதலாவதாக, வேதாகமத்தில் எங்குமே மதப்பிரிவுக்கான ஒரு கட்டளை இல்லை; மாறாக, ஐக்கியம் மற்றும் இணைப்பு ஆகியவற்றிற்கான கட்டளைத்தான் இருக்கிறது. எனவே, இரண்டாம் பிரச்சினை என்பது, பிரிவினைக்கு இட்டுச்செல்லும் மோதல் மற்றும் மோதல் ஆகியவற்றின் விளைவாகும் அல்லது அப்படி ஏற்படுகிறது என்று வரலாறு நமக்கு சொல்கிறது. தனக்கு எதிராகப் பிரிந்திருக்கும் எந்த ஒரு வீடும் நிலைநிற்காது என்று இயேசு சொன்னார். இந்த பொதுக் கோட்பாடு சபைக்கு பயன்படுத்தப்பட வேண்டும். பிரிவினை மற்றும் பிரிவினையின் சிக்கல்களால் போராடிக்கொண்டிருக்கும் கொரிந்து சபையில் இதற்கு ஒரு உதாரணம் இருக்கிறது. 1 கொரிந்தியர் 1:12-ல், “உங்களில் சிலர்: நான் பவுலைச் சேர்ந்தவனென்றும், நான் அப்பொல்லோவைச் சேர்ந்தவனென்றும், நான் கேபாவைச் சேர்ந்தவனென்றும், நான் கிறிஸ்துவைச் சேர்ந்தவனென்றும் சொல்லுகிறபடியால், நான் இப்படிச் சொல்லுகிறேன்” என்று பவுல் கூறுகிறார். உடலை தனியாக பிரிக்கின்ற வேறு எந்தவொரு பிரிவினரையும் குறித்து பவுல் என்ன நினைத்தாரென உங்களுக்கு இது சொல்லுகிறதாக இருக்கிறது. நாம் தொடர்ந்து 13-ம் வசனத்தில் பவுல் கூறுவதை பார்ப்போம், "கிறிஸ்து பிரிந்திருக்கிறாரா? பவுலா உங்களுக்காகச் சிலுவையிலறையப்பட்டான்? பவுலின் நாமத்தினாலேயா ஞானஸ்நானம் பெற்றீர்கள்?" என்று பவுல் கேள்வி எழுப்புகிறார். இந்த வசனம் பவுல் எப்படி உணர்கிறார் என்கிறதான அவரது உணர்வை வெளிப்படுத்துகிறது. அவர் (பவுல்) கிறிஸ்து அல்ல. அவர் சிலுவையில் அறையப்படவில்லை, அவருடைய செய்தி ஒருபோதும் சபையை பிரிக்கவில்லை, அல்லது கிறிஸ்துவுக்கு பதிலாக பவுலை வணங்குவதற்கு யாரையும் வழிநடத்தவுமில்லை. வெளிப்படையான நிலையில், ஒரேஒரு சபை மற்றும் விசுவாசிகள் உண்டு, மற்றும் பல பலவீனமானவைகள் சபையை அழிக்கிறது (வசனம் 17). நான் பவுலை சேர்ந்தவன் அல்லது அப்பொல்லோவைச் சேர்ந்தவன் என்று யாராவது கூறுகிறார்களானால் அந்த மனிதர் மாம்சத்திற்குரியவனாக இருப்பதாக கூறுகிறார்.
நாம் கிறிஸ்தவ சமய பிரிவுகளை பகுத்தறிவுவாதம் மற்றும் அதன் சமீபத்திய வரலாற்றைப் பார்க்கையில், இன்று நாம் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சினைகள் சில இதோ:
1. வேதவசனங்களின் வியாக்கியான விளக்கம் பற்றிய கருத்து வேறுபாடுகள் அடிப்படையிலானவை. ஒரு எடுத்துக்காட்டு கூறவேண்டுமானால், ஞானஸ்நானத்தின் அர்த்தம் மற்றும் நோக்கமாக இருக்கும் காரியங்கள். ஞானஸ்நானம் இரட்சிப்பிற்கு தேவையா அல்லது அது இரட்சிப்பின் அடையாளமாக இருக்கிறதா? இந்த விவகாரத்தின் இருபுறங்களிலும் பிரிவுகளும் உள்ளன. உண்மையில், ஞானஸ்நானம் - அதன் அர்த்தம், அதன் முறை, யார் அதைப் பெறுவது போன்றவை – சபைகளைப் பிரித்து புதிய வகுப்புகளை உருவாக்குவதில் மையப் பிரச்சினையாக உள்ளது.
2. வேதாகமத்திலுள்ள நூல்களின் விளக்கம் பற்றிய கருத்து வேறுபாடுகள் தனிப்பட்ட முறையில் எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டு, அதன் நிமித்தமாக கருத்து வேறுபாடுகளும் சண்டையும் உருவாகிறது. இது சபையின் சாட்சியை அழிக்க முற்படுவதோடு பல வாதங்களுக்கும் வழிவகுக்கிறது.
3. திருச்சபையானது தனது சரீரத்திலுள்ள வேறுபாடுகளை தாங்களாகவே தங்களுக்குள் சரிசெய்ய முடியும், ஆனால் அது மீண்டும் நடக்காது என்று வரலாறு நமக்கு சொல்கிறது. இன்றைய ஊடகங்கள், நம்முடைய கருத்து வேறுபாடுகளை, சிந்தனை அல்லது நோக்கம் ஒன்றில் ஒன்றிணைக்கப்படவில்லை என்பதை நிரூபிக்க பயன்படுத்துகின்றன.
4. சுய-ஆர்வமுள்ளவைகளால் சபையானது பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இன்றைய தினம் சுயநிர்ணய உரிமை உள்ளவர்கள், தங்கள் தனிப்பட்ட நிகழ்ச்சிநிரல்களை ஊக்குவிப்பவர்கள் மூலம் விசுவாசதுரோகத்திற்கு கொண்டு செல்லப்படுகின்றனர்.
5. ஒற்றுமையின் மதிப்பு ராஜ்யத்தை ஒரு இழந்த உலகத்திற்கு ஊக்குவிப்பதற்காக நாம் நமது வரங்களாலும் வளங்களாலும் பூர்த்தி செய்யும் திறனில் காணப்படுகிறது. இது மதச்சார்பற்ற தன்மையால் ஏற்படும் பிளவுகளுக்கு முரணானது ஆகும்.
ஒரு விசுவாசி என்ன செய்ய வேண்டும்? நாம் இந்த பிரிவுகளை புறக்கணிக்க வேண்டுமா? நாம் ஆராதனைக்கு செல்லாமல் வீட்டிலேயே சொந்தமாக வழிபடுவோமா? இரண்டு கேள்விகளுக்கும் பதில் இல்லை. கிறிஸ்துவின் சுவிசேஷம் பிரசங்கிக்கப்பது விசுவாசிகளின் ஒரு அங்கமாக நாம் இருக்க வேண்டும். அங்கு நீங்கள் ஒரு தனி நபராக தேவனுடன் தனிப்பட்ட உறவை வைத்திருக்க முடியும். அங்கு நீங்கள் நற்செய்தியை பரப்பி, தேவனை மகிமைப்படுத்துகிற வேதாகம ஊழியங்களில் சேரலாம். சபையானது முக்கியம், மற்றும் அனைத்து விசுவாசிகள் மேலே உள்ள அடிப்படைகளை பொருந்தும் ஒரு உடல் சேர்ந்தவை வேண்டும். விசுவாசிகளின் சபையில் மட்டுமே காணக்கூடிய உறவுகள் நமக்குத் தேவை, சபை மட்டுமே வழங்கக்கூடிய ஆதரவு நமக்குத் தேவை, நாம் குழுவாகவும் தனித்தனியாகவும் தேவனை சேவிக்க வேண்டும். கிறிஸ்துவோடு அதன் உறவை அடிப்படையாகக் கொண்டு ஒரு திருச்சபையைத் தேர்ந்தெடுத்து, அது எந்த அளவிற்கு சமூகத்தை செவிக்கிறது என்று பார்க்கவேண்டும். பயம் இல்லாமல் நற்செய்தியைப் பிரசங்கிக்கிற போதகர் உள்ள ஒரு திருச்சபையைத் தேர்ந்தெடுத்து அவ்வாறு செய்வதற்கு ஊக்குவிக்கப்படுகிறார். விசுவாசிகளாக நாம் சில அடிப்படை கோட்பாடுகள் உள்ளதை முழுமையாக நம்ப வேண்டும், ஆனால் அதற்கு அப்பால் நாம் எவ்வாறு நமது தேவனை வணங்கலாம் மற்றும் வழிபாடு செய்ய முடியும் என்பதைப் பொறுத்து உள்ளது; இந்த பரப்பெல்லைதான், அந்த பிரிவுகளுக்கு ஒரே நல்ல காரணம். இது பன்முகத்தன்மையுள்ளதும் மற்றும் மாறுபாடு இல்லாததுமாகும். முதலாவது கிறிஸ்துவுக்குள்ளாக தனிநபர்களாக இருக்க நமக்கு உதவுகிறது; பிறகு பிந்தைய நிலையில் பிளவுபட்டு அழிக்கிறது.
English
ஏன் பல்வேறு கிறிஸ்தவ பிரிவுகள் உள்ளன?
