คำถาม
พระคัมภีร์กล่าวว่าอย่างไรเกี่ยวกับการบากบั่น
คำตอบ
พระคัมภีร์ได้กล่าวถึงการบากบั่นไว้ในบริบทต่างๆ โดยเห็นได้ชัดว่าพระคัมภีร์สอนว่าผู้ที่ “มีชัยชนะ” และบากบั่นในความเชื่อจะได้รับชีวิตนิรันดร์เป็นมรดก (วิวรณ์ 2:7) ความจริงข้อนี้ยังแสดงไว้ในโคโลสี 1:23 ที่ซึ่งเราเห็นว่าผู้คนจะบริสุทธิ์ปราศจากข้อตำหนิ และอยู่เหนือการถูกตำหนิ “หากพวกเขาดำเนินต่อไปในความเชื่อ ตั้งมั่นและแน่วแน่ รวมถึงไม่หวั่นไหวไปจากความหวังแห่งข่าวประเสริฐ” ดังนั้นคริสเตียนทุกคนควรเห็นพ้องต้องกันว่าผู้ที่ได้รับความรอดนั้นในท้ายที่สุดแล้วคือผู้ที่ได้บากบั่นและยังคงเชื่อในข่าวประเสริฐต่อไป
มีสองมุมมองที่แตกต่างอย่างชัดเจนเกี่ยวกับปัญหาการบากบั่นของธรรมิกชนท่ามกลางคริสเตียน ประการแรกคือมุมมองของลัทธิอาร์เมเนียนว่าเป็นไปได้ที่คริสเตียนแท้จะหันเหไปจากพระเจ้าและไม่บากบั่น สิ่งนี้สอดคล้องกับแนวคิดเรื่องความรอดซึ่งมี “เจตจำนงเสรี” ของมนุษย์เป็นศูนย์กลาง โดยมีเหตุผลสอดคล้องกันที่ว่าหากการเลือก “เจตจำนงเสรี” ของมนุษย์เป็นปัจจัยกำหนดสำหรับความรอดของเขา ดังนั้นก็เป็นไปได้เช่นกันที่มนุษย์คนนั้นจะเลือกปฏิเสธพระเจ้าในภายหลังและด้วยเหตุนั้นจึงสูญเสียความรอดของเขาไป
อย่างไรก็ตามพระคัมภีร์สอนอย่างชัดเจนว่าเรา “บังเกิดใหม่” โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ ซึ่งบังเกิดผลในการนำเราให้มาถึงความเชื่อในพระคริสต์ ทุกคนที่ “บังเกิดใหม่” จะได้รับความปลอดภัยนิรันดร์และจะบากบั่นต่อไปได้ หลักคำสอนเรื่องการบากบั่นของธรรมิกชนนั้นพบได้ในคำสัญญาที่ว่า “พระองค์ผู้ทรงตั้งต้นการดีในพวกท่านนั้นจะทรงสานต่อให้เสร็จสมบูรณ์จนถึงวันแห่งพระเยซูคริสต์” (ฟีลิปปี 1:6) และคำประกาศของพระเยซูที่ว่า “ทุกสิ่งที่พระบิดาประทานแก่เราจะมาหาเรา” และ “ไม่ให้เราสูญเสียคนทั้งปวงที่พระองค์ประทานแก่เราไปแม้สักคนเดียว” (ยอห์น 6:37, 39)
นอกจากแนวคิดเรื่องการบากบั่นที่เกี่ยวข้องกับความรอดแล้ว ก็ยังมีคำแนะนำในพระคัมภีร์ให้บากบั่นในชีวิตคริสเตียน ในจดหมายเรื่องศิษยาภิบาลของท่านถึงทิโมธี อัครทูตเปาโลเตือนศิษยาภิบาลหนุ่มให้ “จงเอาใจใส่ดูแลชีวิตและคำสอนของท่านอย่างใกล้ชิด จงบากบั่นในสิ่งเหล่านี้ เพราะถ้าทำเช่นนั้นแล้วท่านจะช่วยทั้งตัวท่านและผู้ที่ฟังท่านให้รอดได้” (1 ทิโมธี 4:16) อุปนิสัยของทิโมธีคือเป็นผู้ที่ยำเกรงพระเจ้าและหลักคำสอนของท่านถูกต้องตามหลักพระคัมภีร์ เปาโลเตือนท่านให้เฝ้าดูทั้งสองอย่างนี้อย่างใกล้ชิดและบากบั่นต่อสิ่งเหล่านี้ด้วยว่านี่คือคำเตือนสำหรับคริสเตียนทุกคน และการบากบั่นในการดำเนินชีวิตตามพระเจ้าและการเชื่อในความจริงมักมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง (ยอห์น 8:31,โรม 2:7)
นอกจากนี้คำแนะนำให้บากบั่นในชีวิตคริสเตียนก็มาจากยากอบ ผู้ซึ่งเตือนเราให้เป็น “ผู้ประพฤติตามพระวจนะ ไม่ใช่ผู้ฟังเท่านั้น” เพราะผู้ที่ได้ยินแต่ไม่ได้กระทำตามนั้นกำลัง “หลอกตัวเอง” “แต่ผู้ที่พินิจดูบทบัญญัติอันสมบูรณ์ซึ่งให้เสรีภาพและทำสิ่งนี้ต่อไป (บากบั่น)…เขาก็จะได้รับพรในสิ่งที่ตนทำ” (ยากอบ 1:22-24 เพิ่มเติมโดยผู้เขียน) ความหมายในที่นี้คือคริสเตียนผู้ที่บากบั่นต่อการดำเนินในทางของพระเจ้าและมีระเบียบวินัยฝ่ายวิญญาณจะได้รับพรจากการกระทำในการบากบั่นอย่างแน่นอน ยิ่งเราบากบั่นในชีวิตคริสเตียนมากเท่าไร พระเจ้าก็จะยิ่งประทานพระพรแก่เรามากขึ้นเท่านั้น ด้วยเหตุนี้จึงช่วยให้เราบากบั่นต่อไปได้ ผู้เขียนพระธรรมสดุดีเตือนเราว่ามีบำเหน็จยิ่งใหญ่ในการบากบั่นในชีวิตคริสเตียน ในการรักษาพระบัญญัติของพระเจ้านั้นจะมี “บำเหน็จยิ่งใหญ่” สำหรับจิตวิญญาณของเรา (สดุดี 19:11) เกิดสันติสุขในใจ มีมโนธรรมที่ชัดเจน และเป็นคำพยานให้กับโลกซึ่งฟังแล้วรื่นหูมากกว่าคำพูดอันมากมาย
ยากอบยังตักเตือนเราให้บากบั่น “เมื่ออยู่ระหว่างการทดลอง” เพราะผู้ที่ทำเช่นนั้นจะได้รับพระพรและจะได้รับ “มงกุฎแห่งชีวิต” ซึ่งพระเจ้าได้ทรงสัญญาไว้ (ยากอบ 1:12) เช่นเดียวกับผู้เชื่อแท้จะปลอดภัยชั่วนิรันดร์ในความรอดของเขา ความเชื่อของเขาจะยังคงบากบั่นต่อไปในความทุกข์ ความเจ็บป่วย การข่มเหง และการทดลองต่างๆ ของชีวิตที่เกิดขึ้นกับผู้เชื่อทุกคน หากเราปรารถนาที่จะดำเนินชีวิตตามพระเจ้าในพระคริสต์ เราจะต้องทนทุกข์ทรมานในการถูกข่มเหง (2 ทิโมธี 3:12) แต่ผู้ที่สัตย์ซื่อจะบากบั่นและได้รับการรักษาไว้โดยฤทธิ์อำนาจแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ ผู้ซึ่งรับประกันความรอดของเราอีกทั้งเป็นผู้ที่จะรักษาเราไว้ให้ “เข้มแข็งจนถึงที่สุด” ให้เราบากบั่นเข้าไว้เพื่อที่เราจะ “ปราศจากที่ติในวันแห่งองค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา” (1 โครินธ์ 1:8)
English
พระคัมภีร์กล่าวว่าอย่างไรเกี่ยวกับการบากบั่น
