คำถาม
พระคัมภีร์กล่าวอะไรเกี่ยวกับการตั้งครรภ์
คำตอบ
การตั้งครรภ์เริ่มต้นขึ้นเมื่อเซลล์อสุจิของผู้ชายผสมพันธุ์กับไข่ในร่างกายของผู้หญิง ในช่วงเวลานั้นตัวอ่อนก็เกิดขึ้นมา ภายในเวลาสองสามวันตัวอ่อนจะฝังตัวในมดลูก เริ่มเติบโตและพัฒนา สำหรับมนุษย์นั้นระยะเวลาของการตั้งครรภ์โดยเฉลี่ยคือ 280 วันหรือ 36 สัปดาห์ ตั้งแต่มนุษย์ขยายเผ่าพันธุ์ผ่านทางการตั้งครรภ์ตามการอวยพรและพระบัญชาของพระเจ้าในปฐมกาล 1:28 เราควรคาดหวังให้พระคัมภีร์มีเรื่องที่จะกล่าวเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ และพระคัมภีร์ก็มีแน่นอน
การตั้งครรภ์แรกของมนุษย์ที่ได้บันทึกไว้เกิดขึ้นเมื่อเอวาตั้งครรภ์แล้วให้กำเนิดคาอิน (ปฐมกาล 4:1) มีการตั้งครรภ์หลายครั้งตามมาในขณะที่มนุษย์เพิ่มจำนวนมากขึ้นในโลก แต่พระคัมภีร์ไม่ได้ให้รายละเอียดใดๆ เกี่ยวกับการตั้งครรภ์เหล่านั้นจนกระทั่งมาถึงเรื่องของอับราม (อับราฮัม) และซาราย (ซาราห์) ในปฐมกาล 11:30 คือ “นางซารายนั้นไม่มีบุตรเพราะเป็นหมัน” พระเจ้าเน้นถึงการเป็นหมันของซารายเช่นเดียวกับอายุที่มากของพวกเขา (ปฐมกาล 18:11) เพื่อแสดงให้เห็นว่าพระองค์กำลังจะทำสิ่งที่พิเศษ พระเจ้าทรงประทานลูกชายให้แก่อับราฮัมและซาราห์ก็คือ อิสอัค ผู้ซึ่งเป็นการอัศจรรย์อย่างแท้จริง
สิ่งที่เราเรียนรู้จากพระคัมภีร์เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ก็คือว่าพระเจ้าทรงเป็นผู้สร้างชีวิต พระองค์มีส่วนร่วมอย่างใกล้ชิดกับการตั้งครรภ์และพัฒนาการของมนุษย์ทุกคน พระธรรมสดุดี 139:13-16 กล่าวถึงการมีส่วนร่วมโดยตรงของพระองค์คือ “เพราะพระองค์ทรงสร้างชิ้นส่วนภายในข้าพระองค์ พระองค์ทรงถักทอข้าพระองค์เข้าด้วยกันในครรภ์มารดา ข้าพระองค์ขอบพระคุณพระองค์ เพราะพระองค์ทรงสร้างข้าพระองค์อย่างอัศจรรย์น่าครั่นคร้าม บรรดาพระราชกิจของพระองค์อัศจรรย์ ข้าพระองค์ทราบดี โครงร่างของข้าพระองค์ไม่ได้ถูกซ่อนไว้จากพระองค์ เมื่อข้าพระองค์ถูกสร้างอยู่ในที่ลับลี้ ประดิษฐ์ขึ้นมา ณ ภายในที่ลึกแห่งโลก พระเนตรของพระองค์เห็นข้าพระองค์ตั้งแต่ยังไม่เป็นรูปทรง วันทั้งสิ้นที่กำหนดให้ข้าพระองค์นั้น ถูกบันทึกไว้ในหนังสือของพระองค์ ตั้งแต่ยังไม่มีวันนั้นเลย”
พระคัมภีร์ตอนนี้แสดงให้เห็นอย่างไม่ต้องสงสัยเลยว่าพระเจ้าทรงเป็นผู้ออกแบบเด็กทุกคน พระเจ้าตรัสในพระนามของพระองค์เองในอิสยาห์ 44:24 ว่า “พระยาห์เวห์พระผู้ไถ่ของเจ้า ผู้ได้ทรงปั้นเจ้าในครรภ์มารดาตรัสดังนี้ว่า เราคือพระยาห์เวห์ ผู้สร้างสรรพสิ่งทั้งปวง เราแต่ผู้เดียวคลี่ฟ้าสวรรค์ออกมา เราเองเป็นผู้กางแผ่นดินโลกออก”
พระคัมภีร์ได้ให้ตัวอย่างเฉพาะบางตัวอย่างซึ่งแสดงให้เห็นถึงการรู้ล่วงหน้าของพระเจ้าในการสร้างแต่ละคนเพื่อวัตถุประสงค์ที่เฉพาะเจาะจง ในพระธรรมเยเรมีย์ 1:5 พระเจ้าตรัสว่า “เราได้รู้จักเจ้าก่อนที่เราได้ก่อร่างตัวเจ้าขึ้นในครรภ์ และก่อนที่เจ้าคลอดจากครรภ์ เราก็ได้กำหนดตัวเจ้าไว้ เราได้แต่งตั้งเจ้าเป็นผู้เผยพระวจนะแก่บรรดาประชาชาติ” พระธรรมอิสยาห์ 49:1 เปิดเผยว่าพระเจ้าสามารถเรียกเด็กๆ เข้าสู่การรับใช้พระองค์ตั้งแต่ยังอยู่ในครรภ์ เราเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นอีกครั้งก่อนที่เอลีซาเบธจะตั้งครรภ์ ก่อนที่ยอห์นผู้ให้บัพติศมาจะปฏิสนธิในครรภ์ของเธอ (ลูกา 1:13-17)
การตั้งครรภ์เป็นวิธีการของพระเจ้าในการนำมนุษย์คนใหม่เข้ามาในโลก แต่ละคนนั้นมีพระฉายของพระเจ้า (ปฐมกาล 1:27) เพราะว่าพระเจ้าทรงเป็นผู้สร้างชีวิตและเพราะว่าการตั้งครรภ์ของผู้หญิงเป็นการแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่ศักดิ์สิทธิ์กับพระเจ้า ผู้หญิงนั้นไม่มี “สิทธิ์” ที่จะหยุดในสิ่งที่พระเจ้าได้ทรงเริ่มต้นขึ้น การทำแท้งเป็นการทำลายชีวิตมนุษย์ที่พระเจ้าทรงสร้าง เป็นการฆาตกรรมผู้ที่ไร้เดียงสาซึ่งรับพระฉายของพระเจ้า การกระทำเหล่านี้เป็นสิ่งที่โหดเหี้ยมต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าทรงประณามการปฏิบัติของคนนอกศาสนาอย่างรุนแรงในการถวายทารกให้แก่รูปเคารพ (เยเรมีย์ 32:35, เลวีนิติ 20:2, เฉลยธรรมบัญญัติ 12:31) และพระองค์ก็ทรงพิพากษาชนชาติที่ทำสิ่งต่างๆ เหล่านี้ พระเจ้าทรงพิจารณาว่าการตั้งครรภ์เป็นห้องทำงานของพระองค์ และผู้หญิงนั้นถวายเกียรติแด่พระองค์เมื่อเธอร่วมมือกับพระองค์ในการให้ความปลอดภัยและให้การดูแลอบรมชีวิตที่อยู่ในตัวของเธอ
English
พระคัมภีร์กล่าวอะไรเกี่ยวกับการตั้งครรภ์
