คำถาม
การฝังศพเป็นทางเลือกเดียวที่คริสเตียนสามารถพิจารณาไว้หรือไม่
คำตอบ
คริสเตียนส่วนใหญ่ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมาต้องการที่จะฝังศพหลังการตายด้วยพิธีที่ประกาศถึงข้อความของการฟื้นขึ้นมาจากความตายคือพิธีที่ซึ่งประกอบด้วยพิธีกรรมและประเพณีต่างๆ โดยกลายเป็นที่รู้จักในนาม “การฝังศพของคริสเตียน” ยังมีทางเลือกอื่นนอกเหนือจากการฝังศพให้คริสเตียนได้พิจารณาคือการเผาศพแม้จะไม่ได้ถือว่าเป็น "แบบดั้งเดิม" เหมือนกับการฝังศพ แต่ก็กำลังกลายเป็นที่นิยมมากขึ้น
การฝังศพของคริสเตียนไม่ใช่คำศัพท์ในพระคัมภีร์อย่างชัดเจน พระคำภีร์ไม่ได้ให้คำแนะนำว่าควรจะจัดการกับร่างกายหลังการตายอย่างไร ในวัฒนธรรมสมัยพระคัมภีร์การฝังศพในอุโมงค์ฝังศพ ถ้ำ หรือใต้ดินเป็นวิธีกำจัดร่างกายมนุษย์แบบทั่วไป (ปฐมกาล 23:19, 35:19–20, 29, 2 พงศาวดาร 16:14, มัทธิว 27:60–66) วิธีการฝังศพที่พบบ่อยที่สุดในพระคัมภีร์คือการวางผู้ตายไว้ในอุโมงค์ฝังศพเหนือพื้นดินสำหรับผู้ที่มีกำลังทรัพย์ในการจ่ายได้ สำหรับผู้ที่ไม่สามารถจ่ายได้นั้นศพจะถูกฝังไว้ใต้ดิน ในพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่อุโมงค์ฝังศพเหนือพื้นดินยังคงสงวนไว้เป็นสถานที่ฝังศพสำหรับคนมั่งคั่ง ซึ่งนี่คือสาเหตุที่พระเยซูผู้ที่ไม่มีทรัพย์สมบัติทางโลกเลย ได้ถูกฝังไว้ในอุโมงค์ที่ได้มีการยืมมา (มัทธิว 27:57–60)
ทุกวันนี้การปฏิบัติตามกฎหมายของที่ดินเกี่ยวกับศพถือเป็นข้อพิจารณาที่สำคัญ กฎหมายแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศและภายในภูมิภาคของประเทศเหล่านั้น เพราะคริสเตียนต้องเชื่อฟังเจ้าหน้าที่ของรัฐ ต้องปฏิบัติตามกฎหมายว่าด้วยการจัดการศพ ดังนั้นจึงเกิดคำถามระหว่างการฝังศพของคริสเตียนกับการเผาศพ ในพระคัมภีร์นั้นไม่ได้มีคำสั่งใดๆ เกี่ยวกับทั้งสองแบบแต่ก็ไม่มีข้อห้ามใดๆ สำหรับทั้งคู่เช่นกัน ความจริงที่ว่าชาวยิวและคริสเตียนยุคแรกปฏิบัติการฝังศพเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะโน้มน้าวให้บางคนเลือกที่จะฝังศพในทุกวันนี้ และความจริงที่ว่าเพียงครั้งเดียวที่พระคัมภีร์กล่าวถึงคนตายซึ่งถูกเผานั้นอยู่ในบริบทของคนชั่วซึ่งถูกลงโทษเพราะความผิดของพวกเขา (เลวีนิติ 20:14; โยชูวา 7:25) ยังคงกระตุ้นให้บางคนปฏิเสธการเผาศพ แต่อีกครั้งคริสเตียนในทุกวันนี้ไม่มีคำสั่งที่ชัดเจนจากพระคัมภีร์เกี่ยวกับการสนับสนุนหรือต่อต้านการเผาศพ ในท้ายที่สุดก็เป็นการดีที่จะปล่อยให้การตัดสินใจนั้นเป็นเรื่องภายในครอบครัวของผู้เสียชีวิต
วิธีการที่ใช้จัดการกับศพไม่สำคัญเท่ากับความจริงเบื้องหลังแนวคิดเรื่องการฝังศพของคริสเตียนคือร่างกายไม่ได้เป็นที่อยู่อาศัยของผู้ตายอีกต่อไป เปาโลบรรยายว่าร่างกายของเราเป็น “เต็นท์” ซึ่งก็คือที่อาศัยชั่วคราว “บัดนี้เรารู้อยู่ว่าหากเต็นท์ฝ่ายโลกนี้ที่เราอาศัยอยู่ถูกทำลายลง เราก็มีบ้านจากพระเจ้า คือบ้านนิรันดร์ในสวรรค์ซึ่งไม่ได้สร้างขึ้นด้วยมือมนุษย์” (2 โครินธ์ 5:1) เมื่อพระเยซูเสด็จกลับมา คริสเตียนจะฟื้นขึ้นมาแล้วมีชีวิตและร่างกายของเราจะเปลี่ยนไปเป็นร่างกายที่ได้รับเกียรติและเป็นนิรันดร์ “การเป็นขึ้นมาของคนตายก็เช่นกัน กายที่หว่านลงนั้นเสื่อมสลายได้ ที่เป็นขึ้นมาใหม่จะไม่เสื่อมสลาย ที่หว่านลงนั้นไร้ศักดิ์ศรี ที่เป็นขึ้นเปี่ยมด้วยศักดิ์ศรี ที่หว่านลงนั้นอ่อนแอ ที่เป็นขึ้นทรงพลัง ” (1 โครินธ์ 15:42–43)
English
การฝังศพเป็นทางเลือกเดียวที่คริสเตียนสามารถพิจารณาไว้หรือไม่
