คำถาม
เมื่อไหร่ ทำไมและโดยวิธีใดที่พระเจ้าทรงลงวินัยเราเมื่อเราทำบาป?
คำตอบ
การลงวินัยของพระเจ้าเป็นความจริงแห่งชีวิตที่มักถูกละเลยสำหรับผู้เชื่อ เรามักจะบ่นเสมอเกี่ยวกับสถานการณ์ของเราโดยไม่ตระหนักว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นผลที่ตามมาจากความบาปของเราเอง และเป็นส่วนหนึ่งของการลงวินัยของพระเจ้าด้วยความรักและพระคุณ ที่ทรงมีต่อความบาป การเพิกเฉยให้ตนเองเป็นศูนย์กลางนี้สามารถนำไปสู่การก่อตัวของนิสัยทำบาปในชีวิตของผู้เชื่อ ก่อให้เกิดการลงวินัยหนักขึ้น
อย่าสับสนการลงวินัยกับการลงโทษแบบใจเย็น การลงวินัยของพระเจ้าคือการตอบสนองต่อความรักของพระองค์ที่มีต่อเราและความปรารถนาของพระองค์เพื่อให้เราแต่ละคนเป็นคนบริสุทธิ์
สุภาษิต 3:11-12 “บุตรชายของเราเอ๋ย อย่าดูหมิ่นพระดำรัสสอนของพระเจ้า หรือเบื่อหน่ายต่อพระดำรัสเตือนของพระองค์ เพราะพระเจ้าทรงตักเตือนผู้ที่พระองค์ทรงรัก ดังบิดาตักเตือนบุตรผู้ที่เขาปีติชื่นชม”
ฮีบรู 12:5-11 “และท่านได้ลืมคำเตือน ที่พระองค์ได้ทรงเตือนในฐานะที่เป็นบุตรว่า บุตรชายของเราเอ๋ย อย่าละเลยต่อการ ตีสอนขององค์พระผู้เป็นเจ้า และอย่าท้อถอยในเมื่อพระองค์ทรงตีสอนนั้น เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตีสอนผู้ที่พระองค์ทรงรัก และเมื่อพระองค์ทรงรับผู้ใดเป็นบุตร พระองค์ก็ทรงตีสอนผู้นั้น ท่านทั้งหลายจงรับและทนเอาเถอะเพราะเป็นการตีสอน พระเจ้าทรงปฏิบัติต่อท่านในฐานะที่ท่านเป็นบุตรของพระองค์ ด้วยว่ามีบุตรคนใดเล่าที่บิดาไม่ได้ตีสอนเขาบ้าง แต่ถ้าท่านทั้งหลายไม่ได้ถูกตีสอนเช่นเดียวกับคนอื่นๆ ท่านก็ไม่ได้เป็นบุตร แต่เป็นลูกที่ไม่มีพ่อ อีกประการหนึ่ง เราทั้งหลายมีบิดาเป็นมนุษย์ที่ได้ตีสอนเรา และเราก็นับถือบิดานั้น ยิ่งกว่านั้นอีก เราควรจะอยู่ใต้บังคับของพระบิดาแห่งวิญญาณจิต และมีชีวิตจำเริญมิใช่หรือ เพราะบิดาที่เป็นมนุษย์ตีสอนเราเพียงชั่วเวลาเล็กน้อย ตามความเห็นดีเห็นชอบของเขาเท่านั้น แต่พระองค์ได้ทรงตีสอนเราเพื่อประโยชน์ของเรา เพื่อให้เราได้เข้าส่วนในวิสุทธิภาพของพระองค์ เมื่อมีการตีสอนนั้นดูไม่เป็นที่ชื่นใจเลย เป็นเรื่องเศร้าใจ แต่ต่อมาภายหลังก็จะก่อให้เกิดความสุขสำราญแก่บรรดาคนที่ต้องทนอยู่นั้น คือความชอบธรรมนั้นเอง”
พระเจ้าจะทรงใช้การทดสอบ การทดลอง และสถานการณ์ที่ยากลำบากต่างๆเพื่อจะนำเรากลับไปหาพระองค์ด้วยการสำนึกผิด ผลของการลงวินัยของพระองค์ทำให้เรามีความเชื่อที่เข้มแข็งและความสัมพันธ์ใหม่กับพระเจ้า ไม่ได้พูดถึงการทำลายสิ่งที่ยึดเหนี่ยวเราไว้กับความบาปเฉพาะ
ยากอบ 1:2-4 “ดูก่อนพี่น้องของข้าพเจ้า เมื่อท่านทั้งหลายประสบความทุกข์ยากลำบากต่างๆ ก็จงถือว่าเป็นเรื่องน่ายินดี เพราะท่านทั้งหลายรู้ว่า การทดลองความเชื่อของท่านนั้น ทำให้เกิดความหนักแน่นมั่นคง และจงให้ความมั่นคงนั้นบรรลุผลอันสมบูรณ์ เพื่อท่านทั้งหลายจะได้เป็นคนที่ดีพร้อม มีคุณสมบัติครบถ้วน ไม่มีสิ่งใดบกพร่องเลย”
การลงวินัยของพระเจ้ากระทำให้เกิดผลดีแก่เราเอง ซึ่งพระองค์อาจจะได้รับพระเกียรติเพราะชีวิตของเรา ทรงต้องการให้เราสำแดงชีวิตที่บริสุทธิ์ ที่สะท้อนถึงธรรมชาติใหม่ที่พระเจ้าได้ทรงประทานแก่เรา
1 เปโตร 1:15-16 “แต่เพราะพระองค์ผู้ทรงเรียกท่านทั้งหลายนั้นบริสุทธิ์ ท่านทั้งหลายจงประพฤติให้บริสุทธิ์พร้อมทุกประการ ดังที่มีพระวจนะเขียนไว้แล้วว่า ท่านทั้งหลายจงเป็นคนบริสุทธิ์ เพราะเราบริสุทธิ์”
English
เมื่อไหร่ ทำไมและโดยวิธีใดที่พระเจ้าทรงลงวินัยเราเมื่อเราทำบาป?
