คำถาม
ความรักของพระเจ้าจำกัดหรือไม่จำกัด?
คำตอบ
ความรักของพระเจ้าตามที่มีอธิบายไว้ในพระคัมภีร์นั้นไม่จำกัดอย่างชัดเจน ในทางนั้นความรักของพระองค์แสดงออกไปยังสิ่งที่พระองค์รัก (ก็คือประชากรของพระองค์) โดยไม่คำนึงถึงนิสัยที่พวกเขามีต่อพระองค์ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือพระเจ้ารักเพราะว่าเป็นธรรมชาติของพระองค์ที่จะรัก (1 ยอห์น 4:8) และความรักเคลื่อนพระองค์ไปยังการกระทำที่กรุณา ธรรมชาติในความไม่จำกัดของความรักของพระเจ้านั้นเห็นได้ชัดเจนในข่าวประเสริฐ ข้อความของข่าวประเสริฐนั้นโดยพื้นฐานแล้วเป็นเรื่องของการช่วยกู้ของพระเจ้า ในขณะที่พระเจ้าพิจารณาสภาพที่เลวร้ายของประชากรของพระองค์ที่ทรยศพระองค์ พระองค์ตัดสินใจที่จะช่วยกู้พวกเขาจากความบาปของพวกเขาและการตัดสินใจนี้อยู่บนพื้นฐานของความรักของพระองค์ (เอเฟซัส 1:4 – 5) ให้เราฟังคำของอัครทูตเปาโลจากจดหมายของท่านถึงชาวโรม
"ขณะเมื่อเรายังขาดกำลัง พระคริสต์ก็ได้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อช่วยคนบาปในเวลาที่เหมาะสม ไม่ใคร่จะมีใครตายเพื่อคนตรง แต่บางทีจะมีคนอาจตายเพื่อคนดีก็ได้ แต่พระเจ้าทรงสำแดงความรักของพระองค์แก่เราทั้งหลาย คือขณะที่เรายังเป็นคนบาปอยู่นั้น พระคริสต์ได้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อเรา" (โรม 5:6 – 8)
การที่เราอ่านพระธรรมโรมเราได้เรียนรู้ว่าเราถูกแยกออกจากพระเจ้าเนื่องจากความบาปของเรา เรามีความเป็นศัตรูกับพระเจ้าและความโมโหของพระองค์นั้นถูกเปิดเผยแก่ผู้ที่ไม่เชื่อในพระองค์สำหรับความไม่ชอบธรรมของพวกเขา (โรม 1:18 – 20) เราปฏิเสธพระเจ้าแล้วพระเจ้าให้เราตกลงในความบาปของเรา เราได้เรียนรู้เช่นเดียวกันว่าเราทุกคนทำบาปและหลงไปจากพระคุณของพระเจ้า (โรม 3:23) และไม่มีใครในพวกเราสักคนที่แสวงหาพระเจ้า ไม่มีใครในพวกเราที่ทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระองค์ (โรม 3:10 – 18)
โดยไม่คำนึงถึงความมุ่งร้ายและความเป็นศัตรูที่เรามีต่อพระเจ้า (ซึ่งพระเจ้านั้นยุติธรรมอย่างสมบูรณ์แบบที่จะทำลายเราอย่างเด็ดขาด) พระเจ้าเปิดเผยความรักของพระองค์มายังเราในการให้พระบุตรของพระองค์คือพระเยซูคริสต์เพื่อเป็นการยกโทษ (นั่นคือการยอมสละในความโมโหที่ชอบธรรมของพระเจ้า) บาปของเรา พระเจ้าไม่ได้รอให้เราทำตัวให้ดีขึ้นในฐานะเงื่อนไขของการชดใช้บาปของเรา ในทางกลับกันพระเจ้ายอมทำตัวเองให้ต่ำต้อยเพื่อที่จะมาเป็นมนุษย์และอาศัยอท่ามกลางประชากรของพระองค์ (ยอห์น 1:14) พระเจ้ามีประสบการณ์ในความเป็นมนุษย์ของเราทุกอย่างหมายความว่าเป็นมนุษย์และได้ให้พระองค์เองอย่างเต็มพระทัยเป็นตัวแทนการไถ่โทษให้แก่บาปของเรา
การช่วยกู้ของพระเจ้านี้มีผลคือการกระทำที่เต็มล้นด้วยพระคุณของการเสียสละตัวเอง ในขณะที่พระเยซูกล่าวในพระกิตติคุณยอห์นว่า "ไม่มีผู้ใดมีความรักที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ คือการที่ผู้หนึ่งผู้ใดจะสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหายของตน" (ยอห์น 15:13) นั่นคือสิ่งที่พระเจ้าในพระคริสต์ได้กระทำอย่างแน่นอน ธรรมชาติในความไม่จำกัดของความรักของพระเจ้านั้นมีความชัดเจนในพระคัมภีร์สองตอนคือ
"แต่พระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระกรุณา เพราะเหตุความรักอันใหญ่หลวง ซึ่งพระองค์ทรงรักเรานั้นถึงแม้ว่าเมื่อเราตายไปแล้วในการบาป พระองค์ยังทรงกระทำให้เรามีชีวิตอยู่กับพระคริสต์ (ซึ่งท่านทั้งหลายรอดนั้นก็รอดโดยพระคุณ)" (เอเฟซัส 2:4 – 5)
"โดยข้อนี้ความรักของพระเจ้าก็เป็นที่ประจักษ์แก่เราทั้งหลาย คือพระเจ้าทรงใช้พระบุตรองค์เดียวของพระองค์เข้ามาในโลก เพื่อเราทั้งหลายจะได้ดำรงชีวิตโดยพระบุตร ความรักที่ข้าพเจ้าพูดถึงนี้มิใช่ที่เรารักพระเจ้า แต่ที่พระองค์ทรงรักเรา และทรงใช้พระบุตรของพระองค์มาทรงเป็นผู้ลบล้างพระอาชญาที่ตกกับเราทั้งหลายเพราะบาปของเรา" (1 ยอห์น 4:9 – 10)
เป็นสิ่งที่สำคัญที่จะสังเกตว่าความรักของพระเจ้าเป็นความรักที่เริ่มต้น ไม่เคยเป็นการตอบสนอง นี่คือสิ่งที่ทำให้ความรักนั้นไม่มีขีดจำกัดอย่างแน่นอน ถ้าความรักของพระเจ้าจำกัด เราก็ต้องทำอะไรบางอย่างหรือทำคุณงามความดีเพื่อที่จะได้รับความรักนี้ เราจะต้องทำให้พระองค์ระงับความโมโหและล้างบาปของเราก่อนที่พระเจ้าจะสามารถรักเราได้ แต่นั้นไม่ใช่ข้อความของพระคัมภีร์ ข้อความของพระคัมภีร์คือข่าวประเสริฐคือว่าพระเจ้าขับเคลื่อนโดยความรัก พระองค์เคลื่อนอย่างไม่มีขีดจำกัดเพื่อที่จะช่วยให้ประชากรของพระองค์รอดพ้นจากบาปของพวกเขา
English
ความรักของพระเจ้าจำกัดหรือไม่จำกัด?
