คำถาม
ทฤษฎีเอกสารสี่ฉบับคืออะไร?
คำตอบ
โดยย่อ ทฤษฎีเอกสารJEDP บอกว่าพระธรรมห้าเล่มแรกของพระคัมภีร์ ปฐมกาล อพยพ เลวีนิติ กันดารวิถีและพระราชบัญญัติ, ไม่ได้เขียนโดยโมเสสทั้งหมด ท่านเสียชีวิตในปี 1451 ก่อนคริสตกาล แต่ยังมีผู้เขียน/ผู้รวบรวมอื่นที่แตกต่างกันหลังจากโมเสสด้วย ทฤษฎีนี้จะขึ้นอยู่บนพื้นฐานความจริงที่ว่า ชื่อแตกต่างกันที่เรียกขานพระนามพระเจ้าจะใช้ในแต่ละตอนแตกต่างกันในหมวดปัญจบรรพ และมีสไตล์การใช้ภาษาที่แตกต่างกันที่ตรวจพบได้ ตัวอักษร J E D P ของทฤษฎีเอกสาร ย่อจากชื่อผู้เขียนที่สมมุติ: ผู้เขียนที่ใช้ "พระเยโฮวา" สำหรับพระนามของพระเจ้า ผู้เขียนที่ใช้ เอโลฮิมสำหรับพระนามของพระเจ้า ผู้เขียนพระราชบัญญัติและปุโรหิตผู้เขียนพระธรรมเลวีนิติ ทฤษฎีเอกสาร JEDP ยังคงบอกต่อไปว่าบางตอนที่แตกต่างกันในหมวดปัญจบรรพ อาจจะถูกรวบรวมขึ้นในศตวรรษที่ 4 โดยท่านเอษรา
ดังนั้นทำไมจะมีชื่อที่แตกต่างกันสำหรับพระเจ้าในหนังสือที่ดูเหมือนเขียนโดยผู้เขียนคนเดียว? ตัวอย่างเช่น ปฐมกาลบทที่ 1 ใช้ชื่อ เอโลฮิม ในขณะที่พระธรรมปฐมกาลบทที่ 2 ใช้ชื่อ ยาเวห์ รูปแบบเช่นนี้เกิดขึ้นค่อนข้างบ่อยในหมวดปัญจบรรพ คำตอบนั้นง่ายมาก โมเสสใช้พระนามของพระเจ้าเพื่อถือเป็นข้อสำคัญ ในปฐมกาลบทที่ 1 พระเจ้าทรงเป็น เอโลฮิม พระเจ้าผู้ทรงสร้างที่มหิทธิฤทธิ์ ในปฐมกาลบทที่ 2 พระเจ้าคือพระยาเวห์ องค์พระเจ้าผู้ทรงสร้างและเกี่ยวข้องกับมนุษยชาติ นี้ไม่ได้มุ่งประเด็นไปยังผู้เขียนที่แตกต่างกัน แต่มุ่งไปยังผู้เขียนคนเดียวโดยใช้พระนามต่าง ๆ ของพระเจ้า เพื่อที่จะเน้นความสำคัญ และอธิบายพระลักษณะแตกต่างกันของพระองค์
เกี่ยวกับสไตล์ที่แตกต่างกัน เราไม่ควรคาดหวังว่าผู้เขียนจะมีสไตล์แตกต่างกันเมื่อเขาเขียนประวัติศาสตร์ (ปฐมกาล) เขียนพระราชบัญญัติ (อพยพ พระราชบัญญัติ) และเขียนรายละเอียดซับซ้อนของพิธีการถวายเครื่องบูชา (เลวีนิติ)? ทฤษฎีเอกสาร JEDP สร้างความแตกต่างที่อธิบายได้ในหมวดปัญจบรรพ และคิดค้นทฤษฎีที่ซับซ้อนที่ไม่มีพื้นฐานบนความจริงหรือประวัติศาสตร์ ไม่เคยมีเอกสาร J, E, D หรือ P ที่เคยถูกค้นพบเลย ไม่มีนักวิชาการชาวยิวหรือคริสเตียนโบราณคนใด ได้เคยบอกเป็นนัยว่ามีเอกสารดังกล่าวอยู่
ข้อโต้แย้งที่แสดงออกที่มีพลานุภาพมากที่สุดต่อต้านทฤษฎีเอกสาร JEDP คือ หนังสือพระคัมภีร์เอง
มาระโก 12:26 “แต่เรื่องคนซึ่งตายแล้วที่เขาจะถูกชุบให้เป็นขึ้นอีกนั้น ท่านทั้งหลายยังไม่ได้อ่านคัมภีร์ของ โมเสสตอนเรื่องพุ่มไม้หรือ ซึ่งพระเจ้าได้ตรัสไว้กับโมเสสว่า เราเป็นพระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ
ดังนั้น พระเยซูทรงตรัสชัดถ้อยชัดคำว่าโมเสสได้เขียนเรื่องพุ่มไม้ที่มีเปลวไฟลุกโชนอยู่
อพยพ 3:1-3 “ฝ่ายโมเสสเมื่อเลี้ยงฝูงแพะแกะของเยโธรพ่อตา ผู้เป็นปุโรหิตของคนมีเดียน ได้พาฝูงแพะแกะไปทางตะวันตกของถิ่นทุรกันดาร จนมาถึงภูเขาของพระเจ้าคือโฮเรบ ทูตของพระเจ้าก็ปรากฏแก่โมเสส ท่ามกลางพุ่มไม้เป็นเปลวไฟ โมเสสมองดู เห็นพุ่มไม้นั้นมีไฟลุกโชนอยู่ แต่มิได้ไหม้โทรมไป โมเสสจึงว่า “ข้าจะแวะเข้าไปดูสิ่งแปลกประหลาดนี้ ว่าเหตุไฉนพุ่มไม้จึงไม่ไหม้”
กิจการ 3:22 “โมเสสได้กล่าวไว้ว่า 'พระเจ้าของท่านทั้งหลายจะทรงโปรดประทานผู้เผยพระวจนะคนหนึ่ง เหมือนอย่างเราให้แก่ท่านจากจำพวกพี่น้องของท่าน ท่านทั้งหลายจงเชื่อฟังผู้นั้นในสิ่งสารพัดซึ่งพระองค์จะได้ตรัสแก่ท่าน”
ลูกาให้ความเห็นในเนื้อหาในพระราชบัญญัติและยกย่องโมเสสว่าเป็นผู้เขียนเนื้อความตอนนั้น
พระราชบัญญัติ 18:15 “พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะโปรด ให้ผู้เผยพระวจนะอย่างข้าพเจ้านี้เกิดขึ้น ในหมู่พวกท่านจากพี่น้องของท่าน ท่านทั้งหลายจงเชื่อฟังเขา”
โรม 10:5 “โมเสสได้เขียนเรื่องความชอบธรรมซึ่งมีธรรมบัญญัติเป็นมูลฐานว่า คนใดที่ประพฤติตามจะได้ชีวิตโดยการประพฤตินั้น”
เปาโลพูดถึงเรื่องความชอบธรรมที่โมเสสได้อธิบายในพระธรรมเลวีนิติ
เลวีนิติ 18:5 “ เพราะฉะนั้นเจ้าทั้งหลายจึงต้องรักษากฎเกณฑ์ของเรา และกฎหมายของเราด้วยการกระทำตาม นั่นแหละ มนุษย์จึงจะมีชีวิตอยู่ได้ เราคือพระเจ้า
ดังนั้น เปาโลจึงเป็นพยานว่าโมเสสเป็นผู้เขียนพระธรรมเลวีนิติ ดังนั้นเรามีพระเยซูแสดงให้เห็นว่าโมเสสเป็นผู้เขียนพระธรรมอพยพ ลูกา (ในกิจการ) แสดงให้เห็นว่าโมเสสได้เขียนพระราชบัญญัติ และเปาโลบอกว่าโมเสสเป็นผู้เขียนพระธรรมเลวีนิติ เพื่อให้ทฤษฎีเอกสาร JEDP เป็นจริง พระเยซู ลูกาและเปาโล ต้องเป็นนักโกหกทุกคน หรือพวกเขามีความเข้าใจผิดพลาดในพันธสัญญาเดิม ให้เราเชื่อวางใจในพระเยซูและบุคคลผู้เขียนพระคัมภีร์มากกว่าทฤษฎีเอกสาร JEDP ที่ไร้สาระและไม่มีมูลความจริง
2 ทิโมธี 3:16-17 “พระคัมภีร์ทุกตอนได้รับการดลใจจากพระเจ้า และเป็นประโยชน์ในการสอน การตักเตือนว่ากล่าว การปรับปรุงแก้ไขคนให้ดี และการอบรมในทางธรรม เพื่อคนของพระเจ้าจะพรักพร้อมที่จะกระทำการดีทุกอย่าง “
English
ทฤษฎีเอกสารสี่ฉบับคืออะไร?
