คำถาม
วันขององค์พระผู้เป็นเจ้าคืออะไร?
คำตอบ
วันขององค์พระผู้เป็นเจ้า (แยกออกมาจากวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า) เป็นวันอาทิตย์ ศัพท์คำว่าวันขององค์พระผู้เป็นเจ้ามีการใช้แค่เพียงครั้งเดียวในพระคัมภีร์ วิวรณ์ 1:10 กล่าวว่า "พระวิญญาณได้ทรงดลใจข้าพเจ้าในวันขององค์พระผู้เป็นเจ้า และข้าพเจ้าได้ยินพระสุรเสียงดังมาจากเบื้องหลังข้าพเจ้าดุจเสียงแตร" เนื่องจากอัครทูตยอห์นไม่ได้บรรยายอย่างละเอียดถึง "วันขององค์พระผู้เป็นเจ้า" เราก็คาดเดาได้ว่าผู้ฟังซึ่งเป็นเป้าหมายของพวกเขาคือคริสเตียนในศตวรรษแรกซึ่งคุ้นชินกับคำพูดที่เขาแสดงออกมานั้นแล้ว
บางคนคาดเดาว่าวันขององค์พระผู้เป็นเจ้าในพระคัมภีร์พันธสัญญาเดิมนั้นเหมือนกับวันสะบาโต พระเจ้าได้สร้างวันสะบาโตขึ้นเพื่อให้ชนชาติอิสราเอลระลึกถึงการพาพวกเขาออกจากอียิปต์ (เฉลยธรรมบัญญัติ 5:15) วันสะบาโตเริ่มต้นวันศุกร์ตั้งแต่ดวงอาทิตย์ตกและสิ้นสุดลงวันเสาร์ตอนดวงอาทิตย์ตกและควรจะเป็นวันแห่งการพักผ่อนจากการทำงานทั้งสิ้น เป็นสัญลักษณ์ของการที่พระผู้สร้างได้พักผ่อนในวันที่เจ็ด (ปฐมกาล 2:2 – 3, อพยพ 20:11, 23:12) วันสะบาโตเป็นหมายสำคัญแก่ชาวอิสราเอลว่าพวกเขาได้แยกออกมาเป็นผู้ติดตามของพระเจ้าสูงสุด การรักษาวันสะบาโตไว้จะช่วยให้พวกเขาแตกต่างจากชนชาติที่อยู่รอบๆ พวกเขา อย่างไรก็ตามไม่มีส่วนใดในพระคัมภีร์ที่กล่าวว่าวันสะบาโตนั้นอ้างถึงวันขององค์พระผู้เป็นเจ้า ศัพท์คำว่าสะบาโตยังคงใช้กับชุมชนชาวยิวในช่วงเวลาของพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่และมีการอ้างถึงโดยพระเยซูและเหล่าอัครทูต (มัทธิว 12:5, ยอห์น 7:23, โคโลสี 2:16)
วันอาทิตย์คือวันที่พระเยซูฟื้นคืนพระชนม์เป็นการกระทำที่แยกคริสต์ศาสนาออกจากศาสนาอื่นๆ (ยอห์น 20:1) ตั้งแต่ตอนนั้นผู้เชื่อได้รวมตัวกันในวันแรกของสัปดาห์เพื่อเฉลิมฉลองชัยชนะเหนือความบาปและความตายของพระองค์ (กิจการ 20:7, 1 โครินธ์ 16:2) แม้ว่าวันสะบาโตถูกออกแบบมาโดยพระเจ้าให้เป็นวันที่บริสุทธิ์ พระเยซูได้แสดงว่าพระองค์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าเหนือวันสะบาโต (มัทธิว 12:8) พระเยซูประกาศว่าพระองค์ไม่ได้มาเพื่อทำลายแต่เพื่อเติมเต็มกฎหมายทั้งหมด การทำตามกฎระเบียบไม่สามารถที่จะตัดสินใครได้ เพียงแค่ผ่านทางพระเยซูเท่านั้นที่จะสามารถประกาศว่ามนุษยชาติที่ผิดบาปนั้นชอบธรรม (โรม 3:28) เปาโลสะท้อนถึงความจริงนี้ใน โคโลสี 16 – 17 "เพราะฉะนั้นอย่าให้ใครพิพากษาท่านทั้งหลายในเรื่องการกิน การดื่ม ในเรื่องเทศกาล หรือวันต้นเดือน หรือวันสะบาโต สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงเงาของสิ่งที่มาในภายหลัง แต่ตัวจริงคือพระคริสต์"
วันขององค์พระผู้เป็นเจ้าโดยปรกติแล้วจะคิดว่าเป็นวันอาทิตย์แต่ไม่ได้เป็นสิ่งที่คู่กันโดยตรงสำหรับวันสะบาโตของชาวยิว กล่าวอีกนัยหนึ่งคือวันอาทิตย์ไม่ใช่ "วันสะบาโตของคริสเตียน" ถึงแม้ว่าเราควรจะจัดวันหนึ่งแยกไว้สำหรับการพักและถวายเกียรติแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสิ้นพระชนม์และทรงฟื้นคืนพระชนม์เพื่อเรา เราไม่ได้อยู่ภายใต้กฎบัญญัติ (โรม 6:14 – 15) ในฐานะผู้ติดตามพระเยซูที่บังเกิดใหม่แล้ว เรามีอิสระที่จะนมัสการพระองค์วันใดก็ได้ตามที่สติสัมปชัญญะของเราเป็นตัวกำหนด พระธรรมโรมบทที่ 14 ให้การอธิบายที่ชัดเจนว่าคริสเตียนควรจะเป็นผู้นำทางในด้านที่บอบบางและมืดสลัวของการสร้างสาวก ข้อ 4 และข้อ 5 กล่าวว่า "ท่านเป็นใคร จึงกล่าวโทษบ่าวของคนอื่น? บ่าวคนนั้นจะตั้งมั่นหรือจะล่มจมก็สุดแล้วแต่นายของเขา และเขาจะตั้งมั่นแน่นอน เพราะว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสามารถให้เขาตั้งมั่นได้ คนหนึ่งถือว่าวันหนึ่งดีกว่าอีกวันหนึ่ง แต่อีกคนหนึ่งถือว่าทุกวันเหมือนกัน ขอให้ทุกคนมีความแน่ใจในความคิดเห็นของตนเถิด"
ชาวยิวผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์ (Messianic Jews) บางคนอยากที่จะพิจารณาให้วันสะบาโตยังคงเป็นวันบริสุทธิ์เพราะว่าประเพณีชาวยิวที่มีการสืบทอดกันต่อมาของพวกเขา คริสเตียนต่างชาติบางคนก็ร่วมกับพี่น้องชาวยิวในการรักษาวันสะบาโตเพื่อเป็นวิธีที่จะถวายเกียรติแด่พระเจ้า การนมัสการพระเจ้าในวันสะบาโตเป็นที่ยอมรับได้ เช่นเดียวกันวันของสัปดาห์ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุดแต่หัวใจของแรงจูงใจเบื้องหลังการตัดสินใจนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุด ถ้าระบบศาสนาที่เข้มงวดหรือการรักษากฎบัญญัติเป็นตัวกระตุ้นการตัดสินใจที่จะเชื่อและปฏิบัติตามวันสะบาโตอย่างเต็มที่ ฉะนั้นการตัดสินใจไม่ได้กระทำด้วยท่าทีในหัวใจที่ถูกต้อง (กาลาเทีย 5:4) เมื่อหัวใจเราบริสุทธิ์ต่อพระเจ้า เราก็เป็นอิสระที่จะนมัสการพระเจ้าในวันเสาร์ (วันสะบาโต) หรือวันอาทิตย์ (วันขององค์พระผู้เป็นเจ้า) พระเจ้าพอพระทัยทั้งสองอย่างเท่าเทียมกัน
พระเยซูเตือนในการต่อต้านระบบศาสนาที่เข้มงวดเมื่อพระองค์อ้างคำของอิสยาห์ผู้เผยพระวจนะว่า "'ชนชาตินี้ให้เกียรติเราแต่ปากใจของพวกเขาห่างไกลจากเรา พวกเขานมัสการเราโดยเปล่าประโยชน์ เพราะเอากฎเกณฑ์ของมนุษย์มาสอนว่าเป็นพระดำรัสสอน'" (มัทธิว 15:8 – 9 ดูการยืนยันจากอิสยาห์ 29:13) พระเจ้าไม่ได้สนพระทัยในการรักษาพิธีกรรม กฎหรือสิ่งที่ต้องมีของเรา พระองค์ต้องการหัวใจที่ร้อนรนด้วยความรักและพระคุณของพระองค์ในวันสะบาโต ในวันขององค์พระผู้เป็นเจ้าและในแต่ละวัน (ฮีบรู 12:28 – 29, สดุดี 51:15 – 17)
English
วันขององค์พระผู้เป็นเจ้าคืออะไร?
