คำถาม
พระคัมภีร์กล่าวอะไรเกี่ยวกับเอดส์ / เอชไอวี เอดส์ / เอชไอวีเป็นการตัดสินจากพระเจ้าหรือไม่?
คำตอบ
โดยพื้นฐานแล้วโรคทั้งหมดเป็นการพิพากษาจากพระเจ้า อาดัมและเอวาไม่ได้รู้วิธีการโกงใดๆ ก่อนที่จะล้มลงในความบาป เมื่อพระเจ้าประกาศการพิพากษาต่ออาดัมความตายได้เข้ามาในโลก (ปฐมกาล 3:19 โรม 5:12) ความเจ็บป่วยทั้งหมดตั้งแต่โรคหวัดธรรมดาไปจนถึงโรคมะเร็งเป็นส่วนหนึ่งของคำแช่งสาปและเราผู้ที่อาศัยอยู่ในโลกที่ถูกแช่งสาปที่ขึ้นอยู่กับการเสื่อมสลายไป ฉะนั้น ใช่ เอดส์ / เอชไอวีและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆ (ตามด้วยโรคอื่นๆ) เป็นส่วนหนึ่งของการพิพากษาของพระเจ้าในโลกที่ถูกแช่งสาป
พระคัมภีร์สอนว่าโดยธรรมดาแล้วทางเลือกของเรานั้นทำให้เกิดผลลัพธ์ สิ่งที่มนุษย์หว่าคือสิ่งที่เขาเก็บเกี่ยว (กาลาเทีย 6:7 – 8) ความชอบธรรมนำมาซึ่งการอวยพระพร "จงรักษาบัญญัติของเรา และดำรงชีวิตอยู่" (สุภาษติ 7:2) และความบาปนำมาซึ่งการพิพากษา "บุคคลผู้หว่านอยุติธรรม จะเกี่ยวความหายนะ" (สุภาษติ 22:8) หนึ่งในปัญหาของเราคือว่าเราอยากจะได้รับอิสระอย่างเต็มที่ที่จะเลือกการกระทำของเราแต่เราอยากได้โดยที่ปราศจากผลลัพธ์ ความเป็นจริงคือเมื่อเราเลือกแนวทางการปฏิบัติเราเลือกผลลัพธ์ที่สอดคล้องกันอย่างอัตโนมัติ พระคัมภีร์เตือนว่าความบาปทางเพศนั้นได้ทำให้เกิดการพิพากษาเพิ่มเติมจากพระเจ้า "แต่คนที่ล่วงประเวณีนั้น ทำผิดต่อร่างกายของตนเอง" (1 โครินธ์ 6:18) "คนที่ล่วงประเวณีนั้น พระเจ้าจะทรงพิพากษาโทษเขา" (ฮีบรู 13:4) เป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าการดำเนินชีวิตตามหลักการของพระคัมภีร์ (การมีเพศสัมพันธ์อย่างถูกต้องภายในการสมรส) จะลดการมีโอกาศที่จะติดโรคเอดส์ / เอชไอวีและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆ
โรม 1:18 – 32 เป็นข้อกล่าวหาของโลกที่นับถือรูปเคารพซึ่งไม่เชื่อว่ามีพระเจ้า เริ่มต้นด้วยคำพูดหเหล่านี้ "เพราะว่าพระเจ้าทรงสำแดงพระพิโรธของพระองค์จากสวรรค์ ต่อความหมิ่นประมาทพระองค์ และความชั่วร้ายทั้งมวลของมนุษย์" ในข้อนี้สอนว่าบาปของการรักร่วมเพศมีรากในการปฏิเสธพระเจ้า สิ่งนี้นำมาซึ่งความละอายใจ ความเสื่อมเสียและ "การครบกำหนดโทษ" ในเมื่อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่ได้แก่เอดส์ / เอชไอวีเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องส่วนมากกับบาปทางเพศ มันควรจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นส่วนหนึ่งของ "โทษ" ที่เปิดเผย "พระพิโรธของพระเจ้า" ต่อความชั่วร้ายของมนุษย์ (ข้อ 18) วลีหลักคือ "พระเจ้าจึงทรงปล่อยเขา" ซึ่งเกิดขึ้นสามครั้ง พระเจ้าปล่อยให้พวกเขามีเพศสัมพันธ์แบบไม่บริสุทธิ์ (ข้อ 24) ต่อกิเลสตัณหาที่น่าอัปยศ (ข้อ 26) และต่อจิตใจที่ผิดศีลธรรม (ข้อ 28) ความหมายคือมนุษยชาติเลือกที่จะดำเนินไปตามทางของตัวเองและพระเจ้าก็อนุญาตในสิ่งนั้น โดยการให้อิสระแก่มนุษยชาติที่จะไปข้างหน้าหลงทางซึ่งเป็นการลงโทษของบาปที่จะเกิดขึ้น
ไม่ใช่สิ่งเหล่านี้ที่จะกล่าวว่าทุกคนที่เป็นโรคเอดส์ / เอชไอวีนั้นมีความผิดในเรื่องความบาปทางเพศหรือว่าการรักร่วมเพศนั้นอยู่เหนือกว่าการช่วยกู้ เป็นสิ่งที่น่าเศร้าว่ามีผู้ที่ติดเอดส์ / เอชไอวีโดยการถ่ายเลือด โดยการสัมผัสอย่างบริสุทธิ์กับอีกคนที่เป็นเอดส์ / เอชไอวี และที่น่าเศร้าที่สุดตั้งครรภ์ในท้องของแม่ที่มีเชื้อเอดส์ / เอชไอวี การตอบสนองของคริสเตียนต่อเอดส์ / เอชไอวีต้องเป็นในทางที่เมตตาและกรุณา ไม่ว่าโรคนี้จะติดมาโดยทางใดความรับผิดชอบของเราคือเป็นผู้ช่วยเหลือทางด้านความเมตตา ความกรุณา ความรักและการให้อภัย เราไม่มีสิทธิ์หรืออำนาจที่จะประกาศว่าการติดเอดส์ / เอชไอวีเป็นการพิพากษาอย่างเฉพาะเจาะจงจากพระเจ้าในชีวิตของคนคนหนึ่ง เรามีความรับผิดชอบที่จะปฏิบัติดีต่อผู้อื่น (ลูกา 10:29 – 37) และข่าวประเสริฐที่เราแบ่งยังคงเป็น "ฤทธิ์เดชของพระเจ้า เพื่อให้ทุกคนที่เชื่อได้รับความรอด" (โรม 1:16)
English
พระคัมภีร์กล่าวอะไรเกี่ยวกับเอดส์ / เอชไอวี เอดส์ / เอชไอวีเป็นการตัดสินจากพระเจ้าหรือไม่?
