คำถาม
การหมิ่นประมาทคืออะไร การกล่าวคำหมิ่นประมาทหมายถึงอะไร?
คำตอบ
การกล่าวคำหมิ่นประมาทคือการกล่าวดูถูกเกี่ยวกับพระเจ้าหรือกล่าวอย่างไม่เคารพนับถือ การหมิ่นประมาทคือการตำหนิพระนาม ธรรมชาติ พระราชกิจหรือพระลักษณะของพระเจ้าด้วยวาจาหรือด้วยลายลักษณ์อักษร
การหมิ่นประมาทเป็นอาชญากรรมที่ร้ายแรงสำหรับกฎหมายซึ่งพระเจ้าประทานให้กับโมเสส ชาวอิสราเอลต้องนมัสการและเชื่อฟังพระเจ้า ในพระธรรมเลวีนิติ 24:10–16 มีชายคนหนึ่งหมิ่นประมาทพระนามของพระเจ้า สำหรับชาวฮีบรูแล้ว ชื่อไม่ได้เป็นเพียงแค่สัญลักษณ์ที่เหมาะสม แต่เป็นการแสดงสัญลักษณ์ถึงลักษณะของตัวบุคคล ชายในพระธรรมเลวีนิติที่หมิ่นประมาทพระนามของพระเจ้าถูกขว้างด้วยก้อนหินจนตาย
พระธรรมอิสยาห์บทที่ 36 เล่าเรื่องของเซนนาเคอริบกษัตริย์แห่งอัสซีเรียและความพยายามของท่านที่จะทำให้เยรูซาเล็มหมดกำลังใจก่อนที่ท่านจะทำการโจมตี หลังจากชี้ให้เห็นถึงชัยชนะอันมากมายของอัสซีเรีย เขากล่าวว่า “มีเทพเจ้าองค์ไหนในชนชาติเหล่านี้บ้างที่สามารถช่วยดินแดนของตนให้รอดจากเราได้? แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจะสามารถช่วยกอบกู้เยรูซาเล็มจากมือของเราได้หรือ?” (อิสยาห์ 36:20) เซนนาเคอริบกระทำการหมิ่นประมาทโดยถือว่าพระเจ้าของอิสราเอลมีค่าเท่ากับพระเทียมเท็จต่างๆ ของชนชาติทั้งหลายที่อยู่รอบข้าง กษัตริย์เฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ชี้ให้เห็นการหมิ่นประมาทนี้ในคำอธิษฐานของท่านต่อพระเจ้า ซึ่งเขาขอให้พระเจ้าช่วยพวกเขาเพื่อจุดประสงค์ในการปกป้องเกียรติของพระองค์เอง (อิสยาห์ 37:4, 17) และนั่นคือสิ่งที่พระเจ้าทรงทำ ในอิสยาห์ 37:36-37 ซึ่งอธิบายว่า “แล้วทูตสวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็ออกไปประหารคนในค่ายของอัสซีเรีย 185,000 คน วันรุ่งขึ้นเมื่อผู้คนตื่นขึ้น ก็เห็นซากศพเกลื่อนกลาด! กษัตริย์เซนนาเคอริบแห่งอัสซีเรียจึงทรงให้รื้อค่ายและถอนทัพกลับไปยังเมืองนีนะเวห์และประทับอยู่ที่นั่น” ต่อมาเซนนาเคอริบถูกปลงพระชนม์อยู่ในวิหารของพระนิสโรคซึ่งเป็นเทพเจ้าของท่าน (อิสยาห์ 37:38)
ผู้ที่ติดตามพระเจ้ายังต้องรับผิดชอบในการตรวจสอบให้แน่ใจว่าพฤติกรรมของพวกเขาไม่ได้ยุยงให้ผู้อื่นหมิ่นประมาทพระเจ้า ในพระธรรมโรม 2:17-24 เปาโลตำหนิคนที่อ้างว่าได้รับความรอดผ่านธรรมบัญญัติและยังคงดำรงชีวิตอยู่ในความบาป โดยที่เปาโลบอกพวกเขาผ่านทางอิสยาห์ 52:5 ว่า “พระนามของพระเจ้าเป็นที่ดูหมิ่นท่ามกลางคนต่างชาติก็เพราะพวกท่าน” (โรม 2 ข้อ 24) ในพระธรรม 1 ทิโมธี 1:20 เปาโลอธิบายว่าเขาได้มอบครูสอนเท็จสองคนไว้ให้แก่ซาตานเพื่อพวกเขาจะ “ได้เรียนรู้ที่จะไม่หมิ่นประมาทพระเจ้า” ดังนั้นการประกาศโดยใช้หลักคำสอนเท็จและการทำให้ประชาชนของพระเจ้าหลงผิดก็เป็นรูปแบบหนึ่งของการหมิ่นประมาทเช่นเดียวกัน
พระเยซูตรัสถึงการหมิ่นประมาทที่พิเศษอีกประเภทหนึ่งนั่นคือการหมิ่นประมาทพระวิญญาณบริสุทธิ์ซึ่งกระทำโดยผู้นำศาสนาในสมัยของพระองค์ สถานการณ์คือพวกฟาริสีเห็นเหตุการณ์การอัศจรรย์ต่างๆ ของพระเยซู แต่พวกเขาอ้างว่าการทำงานของพระวิญญาณบริสุทธิ์นั้นเป็นการแสดงตนของมารร้าย (มาระโก 3:22-30) และการที่พวกเขาบรรยายถึงความบริสุทธิ์ว่าเป็นมารร้ายนั้นเป็นการจงใจที่จะปฏิเสธพระเจ้าอย่างดูหมิ่นและเป็นเรื่องที่ไม่น่าให้อภัย
ข้อกล่าวหาซึ่งสำคัญที่สุดของการกล่าวหมิ่นประมาทคือการกล่าวหาที่เป็นความเท็จทั้งหมด พวกปุโรหิตและพวกฟาริสีกล่าวโทษพระเยซูในความผิดฐานหมิ่นประมาท (มัทธิว 26:65) พวกเขาเข้าใจว่าพระเยซูอ้างตัวว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าซึ่งนั่นจะเป็นการทำให้พระลักษณะของพระเจ้ามีตำหนิอย่างแน่นอนถ้ามันไม่เป็นความจริง ถ้าพระเยซูเป็นเพียงแค่ชายคนหนึ่งที่อ้างว่าเป็นพระเจ้า พระองค์ก็คงจะเป็นผู้ทำการหมิ่นประมาท อย่างไรก็ตามในฐานะบุคคลที่สองของตรีเอกานุภาพ พระเยซูสามารถอ้างตามความเป็นจริงได้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า (ฟิลิปปี 2:6)
ความจริงก็คือทุกครั้งที่เราทำหรือกล่าวอะไรบางอย่างที่แสดงให้ผู้อื่นเห็นถึงพระสิริ ความบริสุทธิ์ สิทธิอำนาจ และพระลักษณะของพระเจ้าอย่างผิดๆ นั่นหมายความว่าเราก็ทำการหมิ่นประมาท ทุกครั้งที่เราแสดงจุดยืนในฐานะบุตรของพระเจ้าอย่างไม่ถูกต้องนั่นก็บ่งบอกว่าเรากำลังทำลายชื่อเสียงของพระองค์ แต่เรื่องที่น่ายินดีอย่างยิ่งคือพระเยซูทรงให้อภัยแม้กระทั่งความบาปจากการหมิ่นประมาท เปโตรวิจารณ์จุดประสงค์ของพระเยซู (มัทธิว 16:22) เปาโลพยายามทำให้คนอื่นกล่าวคำหมิ่นประมาท (กิจการ 26:9-18) และพี่น้องของพระเยซูเองคิดว่าพระองค์ทรงเสียสติไปแล้ว (มาระโก 3:21) แค่ทุกคนที่ได้กล่าวมานี้ได้สารภาพบาปและทุกคนก็ได้รับการให้อภัยแล้ว
English
การหมิ่นประมาทคืออะไร การกล่าวคำหมิ่นประมาทหมายถึงอะไร?
