คำถาม
คริสเตียนควรจะมีมุมมองเกี่ยวกับการเสพติดย่างไรบ้าง?
คำตอบ
คำว่า เสพติด มีความหมายพื้นฐานอยู่สองอย่าง อย่างแรกคือ "สภาวะทางกายภาพหรือทางจิตวิทยาที่ขึ้นอยู่กับการสร้างอุปนิสัยอย่างแท้จริง" ผู้ที่เสพติดหรือ "ได้รับเหล้าองุ่นมากเกินไป" (ทิตัส 1:7, 2:3) "คนขี้เมา" (1 ทิโมธี 3:3) หรือ "ผู้ที่ดื่มหนัก" (1 ทิโมธี 3:8) นั้น ถูกตัดสิทธิ์จากการสอนหรือการมีตำแหน่งซึ่งมีอำนาจภายในคริสตจักร เป็นสิ่งที่ชัดเจน ในการเป็นผู้นำในคริสตจักร ต้องเป็นผู้ที่เอาจริงเอาจังและสามารถควบคุมตัวเอง เพื่อที่ตัวอย่างของเขา เขาสามารถที่จะสอนผู้อื่นให้เป็นเหมือนเขาได้ จากที่เรารู้ว่า "คนขี้เมา...จะไม่ได้รับส่วนในแผ่นดินของพระเจ้า" (1 โครินธ์ 6:10) ผู้เชื่อต้องไม่มีชีวิตที่ติดอยู่กับสุรา และเป็นเหตุผลของการที่จะเสพติดอย่างอื่นเช่น ยาเสพติด สื่อลามก การพนัน การกิน ยาสูบ และอื่นๆ
คำจำกัดความที่สองของคำว่าเสพติดคือ "สภาพของการง่วนอยู่กับ หรือเกี่ยวข้องกับบางสิ่งบางอย่างโดยเป็นนิสัยหรือการถูกบังคับให้ทำ" เป็นการกล่าวถึงสิ่งที่ไม่เป็นธรรมชาติ (อย่างน้อยสำหรับคริสเตียน) ที่ถูกครอบงำโดยอะไรก็ได้ ที่นอกเหนือจากพระเจ้า ไม่ว่าจะเป็นกีฬา การงาน การช้อปปิ้ง/การเสาะหา "สิ่งของ" แม้กระทั่งครอบครัวหรือลูก เราต้อง "รักพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านด้วยสุดจิตสุดใจและสิ้นสุดกำลังของท่าน" (เฉลยธรรมบัญญัติ 6:5) สิ่งนี้ตามแบบอย่างของพระเยซู พระบัญชาแรกและยิ่งใหญ่ที่สุด (มัทธิว 22:37 – 38) เราสามารถสรุปจากนั้นว่า การเสพติดสิ่งที่นอกเหนือจากพระเจ้าเป็นสิ่งที่ผิด พระเจ้าควรจะเป็นสิ่งที่เราติดตามเป็นนิสัย เพื่อที่จะทำให้ตัวเราทั้งหลายยุ่งอยู่กับสิ่งใดก็ได้ ที่ทำให้เราออกห่างจากพระองค์และทำให้พระองค์ไม่พอพระทัย พระองค์เพียงผู้เดียวเท่านั้น ที่สมควรได้รับเกียรติต่อความสนใจ ความรัก และการรับใช้ทั้งหมดของเรา การที่จะมอบสิ่งเหล่านี้ให้แก่อะไรก็ได้หรือใครก็ได้นั้นเป็นการบูชารูปเคารพ
English
คริสเตียนควรจะมีมุมมองเกี่ยวกับการเสพติดย่างไรบ้าง?
