คำถาม
ทำไมหลักคำสองของคริสเตียนถึงทำให้เกิดความแตกแยกอย่างมาก?
คำตอบ
คริสเตียนบางคนมองคำว่า "หลักคำสอน" เกือบจะเป็นคำแช่งสาป ขั้นตอนของความคิดโดยพื้นฐานคือ "ต้องหลีกเลี่ยงหลักคำสอนเพราะว่าหลักคำสอนทำให้เกิดความแตกแยกท่ามกลางคริสเตียนและพระเจ้าปรารถนาให้คริสเตียนเป็นหนึ่งเดียวกันตามที่กล่าวไว้ในยอห์น 17:21" ในขณะที่เป็นความจริงที่ว่าหลักคำสอนนั้นทำให้เกิดการแตกแยก ถ้าการแตกแยกเกิดจากความเห็นที่ไม่ตรงกันบนคำสอนที่สำคัญในพระคัมภีร์ ความแตกแยกอาจจะไม่ได้จำเป็นว่าจะต้องเป็นสิ่งที่ไม่ดี เปาโลประกาศว่า "เพราะจะถึงเวลาที่คนจะทนต่อคำสอนที่ถูกต้องไม่ได้ แต่พวกเขาจะรวบรวมบรรดาอาจารย์ไว้สำหรับตน ตามความอยากของตัวเองเพื่อสนองหูที่คัน" (2 ทิโมธี 4:3) พระธรรรมทิตัส 1:9 – 2:1 ประกาศว่า "และเป็นคนยึดมั่นในหลักคำสอนอันแท้ตามที่ได้เรียนมาแล้ว เพื่อจะสามารถเตือนสติด้วยคำสอนอันมีหลัก และชี้แจงแก่ผู้ที่คัดค้านคำสอนนั้น...ฝ่ายท่านจงสั่งสอนให้สอดคล้องกับคำสอนอันมีหลัก"
ความเชื่อของคริสเตียนมากกว่าสิ่งอื่นใดนั้นตั้งอยู่บนพื้นฐานของหลักคำสอน หลักคำสอนสำหรับการเป็นพระเจ้าของพระคริสต์ (ยอห์น 1:1, 14) การเป็นตัวแทนสำหรับเครื่องบูชาของพระคริสต์ (2 โครินธ์ 5:21) การฟื้นขึ้นมาจากความตายของพระคริสต์ (1 โครินธ์ 15:17) และความรอดโดยพระคุณผ่านทางความเชื่ออย่างเดียว (เอเฟซัส 2:8 – 9) นั้นเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้และต่อรองไม่ได้อย่างแน่นอน ถ้าหลักคำสอนใดๆ ในนี้ถูกตัดออกไป ความเชื่อก็ว่างเปล่าและไม่มีความหมาย มีหลักคำสอนอื่นๆ ในความเชื่อของคริสเตียนที่สำคัญมากเช่นตรีเอกานุภาพ การดลใจในการเขียนพระคัมภีร์และความจริงของสภาพนิรันดร์ ถ้าหลักคำสอนของคริสเตียนทำให้เกิดความแตกแยกในประเด็นต่างๆ เหล่านี้ ก็เป็นเช่นนั้น ตามที่ผู้ซึ่งปฏิเสธคำสอนเหล่านี้ต้องถูกแยกออกไป
อย่างไรก็ตามมีการแตกแยกมากมายในพระกายของพระคริสต์เนื่องจากหลักคำสอนที่ไม่มีหรืออย่างน้อยไม่ควรมีสถานะที่ "รุนแรง" ตัวอย่างนั้นรวมถึงช่วงเวลาของการรับขึ้นไปของพระเยซู แนวความคิดการสร้างโลกที่มีอายุน้อยเปรียบเทียบกับการสร้างโลกที่มีอายุมาก ความเชื่อในฤทธิ์เดชของพระวิญญาณบริสุทธิ์เปรียบเทียบกับความไม่เชื่อฤทธิ์เดชของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ความเชื่อเกี่ยวกับก่อนยุคพันปีเปรียบเทียบกับความเชื่อที่ว่าไม่มียุคพันปีและอื่นๆ หลักคำสอนของคริสเตียนเหล่านี้สำคัญ ทุกๆ หลักคำสอนของคริสเตียนนั้นมีความสำคัญอยู่บ้าง แต่หลักคำสอนเหล่านี้เป็นไปได้ว่าไม่ใช่หลักคำสอนที่คุ้มค่ากับการแบ่งหรือแยก มีผู้เชื่อที่อุทิศตัวและรักรพะคริสต์ในสองฝ่ายของปัญหานี้ เราต้องไม่แบ่งแยกบนประเด็นที่ไม่สำคัญ อย่างน้อยไม่ใช่จนถึงของเขตของการตั้งคำถามต่อเหตุผลของความเชื่อของอีกบุคคลหนึ่ง
มีระดับของความแตกแยก อย่างไรก็ตามมีความเหมาะสมแม้กระทั่งที่เกี่ยวกับหลักคำสอนของคริสเตียนซึ่งไม่สำคัญ คริสตจักรหนึ่งจะต้องเป็นหนึ่งเดียวกันและมีใจเดียวกันเนื่องด้วยสิ่งที่ควรมุ่งเน้น ความสำคัญและพันธกิจ ถ้ามีปัญหาเกี่ยวกับหลักคำสอนที่ทำให้ขัดขวางการมุ่งเน้นที่ความเป็นหนึ่งของพันธกิจ เป็นสิ่งที่ดีกว่าที่คนคนหนึ่งจะหาคริสตจักรใหม่แทนที่จะทำให้เกิดความขัดแย้งและความแตกแยกภายในคริสตจักรหนึ่ง ความแตกแยกเหล่านี้เป็นผลของความแตกแยกหรือนิกายต่างๆ ภายในความเชื่อของคริสเตียน บางคนล้อเล่นว่าการแยกคริสตจักรเป็นวิธีการง่ายที่สุดในการสร้างคริสตจักรใหม่ แต่ถ้าการแตกแยกนั้นเกิดขึ้นจากหลักคำสอนที่ไม่สำคัญซึ่งจำเป็นที่จะต้องขัดขวางความไม่เป็นหนึ่งและความขัดแย้ง ต่อจากนั้นการจะแตกแยกคือสิ่งที่ต้องเกิดขึ้น
ถ้าทุกคนโยนความคิดที่มีอยู่ก่อน อคติและขอสมมุติออกไปไว้ข้างๆ แล้วแค่ยอมรับหลักคำสอนของคริสเตียนที่พระคัมภีร์สอน ความแตกแยกจะไม่เป็นปัญหา แต่เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ตกลงในความบาปและปนเปื้อนด้วยความบาป (ปัญญาจารย์ 7:20, โรม 3:23) ความบาปขัดขวางเราจากการเข้าใจพระคำของพระเจ้าและการนำพระคำของพระเจ้าไปใช้ การไม่เข้าใจและการยอมทำตามหลักคำสอนของคริสเตียนคือสิ่งที่ทำให้เกิดการแตกแยก ไม่ใช่ตัวหลักคำสอนเอง เราต้องไม่แบ่งอะไรบนความเห็นที่ไม่ตรงกันอย่างแน่นอนเนื่องด้วยใจความสำคัญของหลักคำสอนของความเชื่อคริสเตียน
บางครั้งการแตกแยกบนสถานการณ์ที่ไม่สำคัญนั้นจำเป็นเช่นเดียวกัน (แม้จะเป็นความแตกแยกในระดับที่น้อยกว่า) แต่การตำหนิสำหรับความแตกแยกไม่ควรจะอยู่ที่หลักคำสอน หลักคำสอนของคริสเตียนในความเป็นจริงเป็นทางเดียวเท่านั้นสำหรับการเป็นหนึ่งเดียวกันด้วยความจริง อย่างเต็มที่และโดยทางพระคัมภีร์ภายในพระกายของพระคริสต์
English
ทำไมหลักคำสองของคริสเตียนถึงทำให้เกิดความแตกแยกอย่างมาก?
